11 Wektu wong-wong nangkep kowé lan nyerahké kowé marang pamréntah, aja kuwatir soal apa sing kudu mbok omongké. Wektu kuwi, kowé bakal ngerti apa sing kudu mbok omongké merga sing ngomong dudu kowé, ning roh suci.+

11 Nèk kowé digawa kanggo ditakon-takoni ing ngarepé wong akèh,* ing ngarepé para pejabat, utawa ing ngarepé para penguasa, aja kuwatir soal apa sing kudu mbok omongké utawa piyé carané ngomong kanggo mbéla awakmu dhéwé.+ 12 Wektu kuwi, roh suci bakal ngandhani apa sing kudu mbok omongké.”+

14 Kuwi sebabé kowé kudu nduwé tékad nèk kowé ora bakal nggawé persiapan dhisik kanggo nggawé pembélaan,+ 15 merga aku bakal nggawé kowé dadi wicaksana* lan ngerti apa sing kudu mbok omongké. Senajan kabèh sing nentang kowé padha bersatu, wong-wong kuwi ora bakal isa ngalahké utawa mbantah kowé.+