6 Yésus lan murid-muridé lunga saka kono menyang dhaérah asalé Yésus.+ 2 Pas dina Sabat, Yésus mulang ing sinagogé,* lan akèh wong sing ngrungokké Yésus dadi nggumun. Wong-wong kuwi kandha, ”Dhèwèké kuwi sinau ing endi kok isa mulang awaké dhéwé?+ Dhèwèké kuwi sapa ta kok nganti isa nduwé kawicaksanan* lan nggawé mukjijat?+ 3 Dhèwèké kan tukang kayu, ta?+ Ibuné jenengé Maria,+ lan adhi-adhiné lanang jenengé Yakobus,+ Yusuf, Simon,+ lan Yudas, ta? Terus, adhi-adhiné wédok ya manggon ing kutha iki, ta?” Wong-wong kuwi ora gelem percaya karo Yésus. 4 Yésus ngomong karo wong-wong kuwi, ”Nabi mesthi diajèni, kecuali ing dhaérah asalé,+ ing keluargané dhéwé, lan ing antarané seduluré.” 5 Mula, Yésus mung numpangké tangané marang wong-wong sing lara kanggo marèkké wong-wong kuwi, ning Yésus ora nggawé mukjijat-mukjijat liyané ing kono. 6 Yésus nggumun merga wong-wong kuwi ora nduwé iman. Mula, Yésus lunga menyang désa-désa ing sekitaré kanggo mulang wong-wong.+