33 Yésus lan para murid tekan ing Kapernaum. Wektu ana ing njero omah, Yésus takon karo murid-muridé, ”Pas ing dalan mau, kowé padu soal apa?”+ 34 Murid-murid meneng waé, merga pas ing dalan mau padha padu soal sapa sing paling penting ing antarané murid-murid. 35 Mula, Yésus lungguh lan ngundang* rasulé 12. Yésus kandha, ”Nèk ana sing péngin dadi nomer siji, dhèwèké kudu dadi sing terakhir lan nglayani liyané.”+ 36 Terus, Yésus ngundang* bocah cilik siji lan ngongkon bocah kuwi ngadeg ing ngarepé murid-muridé. Yésus ngrangkul bocah kuwi lan kandha, 37 ”Sapa waé sing nampa bocah cilik+ kaya ngéné iki merga aku,* artiné wong kuwi ya nampa aku. Sapa waé sing nampa aku, sakjané ora mung nampa aku, ning ya nampa Dhèwèké sing ngutus aku.”+

46 Terus, murid-murid padu soal sapa sing paling penting.+ 47 Yésus ngerti apa sing lagi dipikirké murid-muridé. Mula, Yésus ngundang* bocah cilik siji lan ngongkon bocah kuwi ngadeg ing sebelahé Yésus. 48 Terus Yésus kandha, ”Sapa waé sing nampa bocah cilik iki merga aku,* artiné wong kuwi ya nampa aku. Sapa waé sing nampa aku, artiné ya nampa Dhèwèké sing ngutus aku.+ Dadi, wong sing paling penting kuwi wong sing rendah hati.”+

24 Tapi, para rasul ya padu soal sapa sing dianggep paling penting.+