24 ”Nèk ana wong lanang sing nikah, terus akhiré ora seneng manèh karo bojoné merga tumindaké bojoné ora pantes, wong lanang kuwi kudu nulis surat cerai,+ terus mènèhké surat cerai kuwi marang bojoné lan ngongkon bojoné lunga saka omahé.+

2 Terus, wong Farisi marani Yésus arep nguji dhèwèké. Wong-wong kuwi takon apa wong lanang éntuk megat bojoné.+ 3 Yésus njawab, ”Apa préntahé Musa marang kowé?” 4 Wong-wong kuwi njawab, ”Musa ngéntukké wong lanang nggawé surat cerai kanggo megat bojoné.”+ 5 Tapi Yésus kandha, ”Musa nulis préntah kuwi merga kowé+ ndableg.+ 6 Ning kèt awal, ’Gusti Allah nyiptakké wong lanang lan wong wédok.+ 7 Kuwi sebabé wong lanang bakal ninggalké bapak ibuné,+ 8 lan wong lanang kuwi karo bojoné* bakal dadi siji.’*+ Mula, wong lanang karo wong wédok kuwi dudu loro manèh, ning siji. 9 Kuwi sebabé apa sing wis didadèkké siji karo Gusti Allah ora éntuk dipisahké manungsa.”+ 10 Wektu bali ing omah, murid-murid nakoni Yésus soal kuwi. 11 Yésus kandha, ”Nèk wong lanang megat bojoné, terus nikah karo wong liya, kuwi artiné wong lanang kuwi laku jina+ lan ora setya karo bojoné. 12 Nèk wong wédok megat bojoné, terus nikah karo wong liya, kuwi artiné wong wédok kuwi laku jina.”+