37 Terus, Yésus marani murid-muridé lan ndelok murid-muridé lagi turu. Yésus kandha marang Pétrus, ”Simon, apa kowé turu? Apa kowé ora isa ngancani aku melèk sak jam waé?+ 38 Kowé kudu terus jaga-jaga lan terus ndonga, bèn kowé ora nyerah lan nindakké dosa.+ Tapi aku ngerti, senajan wong semangaté gedhé, ning awaké* ora kuwat nglakoni.”+ 39 Bar kuwi, Yésus lunga lan ndonga manèh. Sing didongakké kuwi padha kaya sing sakdurungé.+ 40 Yésus bali manèh lan ndelok murid-muridé lagi turu merga ngantuk banget. Kuwi sebabé murid-murid mau ora ngerti kudu njawab apa. 41 Yésus bali manèh kanggo sing ping teluné lan ngomong karo murid-muridé, ”Kok isa kowé istirahat lan turu, padahal iki wektu sing penting? Aja turu manèh. Saiki wektuné+ Anaké manungsa diserahké marang wong dosa. 42 Ndang tangi, ayo lunga. Deloken kaé, sing ngianati aku wis teka.”+

45 Sakwisé ndonga, Yésus marani murid-muridé lan ndelok nèk murid-muridé lagi turu. Murid-murid kuwi kekeselen merga sedhih banget.+