2 Terus, ana wong sing lara kusta marani Yésus lan sujud. Wong kusta kuwi kandha, ”Gusti, nèk njenengan gelem, mbok aku tulung dimarèkké.”*+

40 Ana wong lara kusta marani Yésus lan sujud. Dhèwèké kandha, ”Nèk njenengan gelem, mbok aku tulung dimarèkké.”*+ 41 Merga mesakké, Yésus ngulurké tangané lan ndemèk wong kuwi. Yésus kandha, ”Ya, aku gelem marèkké kowé. Saiki kowé wis mari.”*+ 42 Wong lanang kuwi langsung mari saka kustané, lan dhèwèké ora najis manèh. 43 Yésus ngongkon wong kuwi lunga, terus mènèhi préntah sing tegas, 44 ”Aja kandha sapa-sapa. Lungaa, duduhna awakmu marang imam, lan wènèhna apa sing dipréntahké ing Hukum Musa+ kanggo mbuktèkké nèk kowé wis mari.”+ 45 Bar lunga saka kono, wong kuwi malah nyritakké ing endi-endi soal sing wis dhèwèké alami. Akibaté, wektu Yésus mlebu ing kutha, wong-wong dadi ngerti nèk kuwi Yésus. Mula, Yésus lunga ing njaba kutha, ing panggonan sing sepi. Ning, wong-wong saka ngendi-endi tetep marani Yésus.+