23 Wektu Yésus tekan ing omahé penguasa mau, Yésus ndelok ana wong-wong sing ngunèkké suling, lan akèh wong sing nangis nggero-nggero.+ 24 Yésus kandha, ”Metua. Cah wédok iki ora mati, ning lagi turu.”+ Yésus malah diguyu karo wong-wong kuwi. 25 Sakwisé wong-wong kuwi metu, Yésus mlebu lan ndemèk tangané cah wédok kuwi,+ terus cah wédok kuwi tangi.+ 26 Kabar iki nyebar ing kabèh kutha lan désa sing ana ing dhaérah kuwi.

38 Wektu tekan omahé Yairus, Yésus ndelok ing kono wis ramé banget, lan wong-wong lagi nangis banter banget.+ 39 Sakwisé mlebu omah, Yésus ngomong karo wong-wong kuwi, ”Ngapa kok kowé nangis lan padha ramé-ramé ing kéné? Cah wédok iki ora mati, ning lagi turu.”+ 40 Yésus malah diguyu karo wong-wong. Terus, Yésus ngongkon wong-wong kuwi metu. Bar kuwi, Yésus ngejak murid-muridé sing mèlu dhèwèké lan wong tuwané cah wédok kuwi mlebu ing panggonané cah wédok kuwi diturokké. 41 Yésus nyekel tangané cah wédok kuwi lan kandha, ”Talita kumi,” sing nèk diterjemahké artiné: ”Ndhuk, kowé tak kandhani, tangia.”+ 42 Cah wédok kuwi langsung tangi lan mlaku. (Umuré 12 taun.) Kuwi nggawé wong tuwané seneng banget. 43 Ning, Yésus bola-bali ngandhani* wong-wong kuwi bèn ora nyritakké kuwi karo wong liya.+ Yésus ya ngongkon bèn cah wédok kuwi diwènèhi mangan.

11 Sakwisé ngomongké kuwi, Yésus ngomong manèh, ”Lazarus, sahabaté awaké dhéwé wis turu,+ ning aku mrana arep nggugah dhèwèké.”

60 Terus, karo berlutut, Stéfanus mbengok, ”Yéhuwah,* aja ngukum wong-wong iki merga dosané.”+ Sakwisé ngomongké kuwi, dhèwèké mati.

36 Nèk Daud, dhèwèké nindakké karepé Gusti Allah sakjegé uripé. Ning pas mati, dhèwèké dikubur bareng karo nènèk moyangé, lan badané dadi rusak.+