24 Ujug-ujug ana angin gedhé ing laut. Prauné diterjang ombak lan klebon banyu. Ning, wektu kuwi Yésus lagi turu.+

24 Wektu prau sing ditumpaki murid-murid kuwi wis adoh banget* saka daratan, prauné diobat-abitké ombak merga nglawan arah angin. 25 Pas mèh ésuk,* Yésus mlaku ing ndhuwur laut lan marani murid-muridé. 26 Wektu ndelok Yésus mlaku ing ndhuwur laut, murid-muridé padha kewedèn lan mbengok, ”Ana sing lagi mlaku!”* 27 Yésus langsung ngomong karo murid-muridé, ”Aja wedi, iki aku.”+ 28 Pétrus kandha, ”Gusti, nèk pancèn kuwi njenengan, kongkonen aku mlaku ing ndhuwur laut marani njenengan.” 29 Yésus kandha, ”Mrénéa!” Terus, Pétrus mudhun saka prau lan mlaku ing ndhuwur laut marani Yésus. 30 Ning wektu ndelok badai, Pétrus dadi wedi. Wektu mulai kleleb, Pétrus mbengok, ”Gusti, tulung!” 31 Yésus langsung ngulurké tangané lan nyekel Pétrus. Yésus kandha, ”Ngapa kok imanmu cilik, lan ngapa kowé dadi ragu-ragu?”+ 32 Sakwisé Yésus lan Pétrus munggah ing prau, badai kuwi mandheg. 33 Terus, murid-murid sing ana ing prau sujud marang Yésus lan kandha, ”Njenengan kuwi pancèn Anaké Gusti Allah.”