10 Bar kuwi, gubernur ngongkon Paulus bèn ngomong. Paulus kandha,

”Aku ngerti nèk njenengan wis dadi hakimé bangsa iki pirang-pirang taun suwéné. Kuwi sebabé, aku seneng nyampèkké pembélaanku ing ngarepé njenengan.+

14 Ning, tak akoni ing ngarepé njenengan, nèk aku pancèn mèlu cara ngibadah sing disebut wong-wong kuwi ’sèkte’. Kuwi sebabé aku nindakké tugas suci marang Gusti Allahé nènèk moyangku+ merga aku percaya karo kabèh sing wis ditulis ing Taurat lan Tulisané Para Nabi.+

10 Ning Paulus njawab, ”Aku saiki lagi ngadeg ing ngarepé kursi pengadilan Kaisar. Ya ing kéné iki kuduné aku diadili. Aku ora tumindak salah marang wong Yahudi, lan njenengan mesthi ya ngerti soal iki. 11 Nèk aku pancèn tumindak salah sing nggawé aku pantes dihukum mati,+ aku ora bakal njaluk supaya dibébaské saka hukuman kuwi. Ning, nèk kabèh sing ditudhuhké marang aku kuwi ora bener, ora ana wong sing nduwé hak kanggo nyerahké aku marang wong-wong kuwi mung merga bèn isa nuruti sing dijaluk wong-wong kuwi. Aku njaluk bandhing marang Kaisar.”+ 12 Mula, sakwisé rembugan karo para penaséhaté, Fèstus njawab, ”Kowé njaluk bandhing marang Kaisar, ya wis, kowé bakal lunga marang Kaisar.”