Pangentasan

33 Yéhuwah kandha karo Musa, ”Lungaa saka kéné karo wong-wong sing wis mbok pimpin metu saka Mesir menyang tanah sing wis Tak janjèkké, kaya sumpah-Ku marang Abraham, Ishak, lan Yakub, ’Kuwi bakal Tak wènèhké marang keturunanmu.’+ 2 Aku bakal ngutus malaékat-Ku kanggo nuntun kowé.+ Aku bakal ngusir wong Kanaan, wong Amori, wong Hèt, wong Pèriz, wong Hèwi, lan wong Yébus.+ 3 Lungaa menyang tanah sing akèh susu lan maduné.+ Ning, Aku bakal ninggalké kowé kabèh,* merga kowé kabèh ndableg,+ lan isa waé kowé kabèh Tak patèni ing dalan.”+

4 Wong-wong kuwi sedhih banget merga krungu omongané Gusti Allah sing marahi susah. Ora ana wong sing nganggo perhiasan. 5 Yéhuwah kandha karo Musa, ”Omonga karo wong Israèl, ’Kowé kuwi ndableg.+ Aku isa waé lunga ing perkémahanmu lan langsung matèni kowé.+ Aja nganggo perhiasan dhisik merga Aku arep mikirké hukuman apa sing bakal Tak wènèhké marang kowé.’” 6 Wong Israèl nyopot perhiasané ing Gunung Horèb. Mulai wektu kuwi, wong Israèl ora nganggo perhiasan manèh.

7 Musa masang kémah ing njaba perkémahan, rada adoh saka perkémahan. Musa nyebut kémah kuwi kémah pertemuan. Sapa waé sing njaluk petunjuké Yéhuwah+ bakal mara ing kémah pertemuan kuwi. 8 Wektu Musa lunga menyang kémah kuwi, kabèh wong kudu ngadeg ing lawang kémahé dhéwé-dhéwé. Kabèh wong ya kudu ndelok Musa nganti Musa mlebu ing njeroné kémah mau. 9 Wektu Musa wis mlebu kémah mau, tugu méga*+ bakal mudhun lan terus ana ing lawang kémah saksuwéné Gusti Allah ngomong karo Musa.+ 10 Wektu kabèh wong Israèl ndelok tugu méga kuwi ana ing lawang kémah pertemuan, wong-wong kuwi sujud ing lawang kémahé dhéwé-dhéwé. 11 Yéhuwah ngomong langsung karo Musa, kaya wong sing omong-omongan karo kancané.+ Wektu Musa bali menyang perkémahan, Yosua+ anaké Nun, pelayané Musa,+ tetep manggon ing kémah kuwi.

12 Musa kandha karo Yéhuwah, ”Njenengan kandha karo aku, ’Kowé kudu mimpin bangsa iki.’ Ning, Njenengan durung ngandhani aku sapa sing bakal Njenengan utus kanggo lunga bareng aku. Njenengan ya kandha, ’Aku kenal banget karo kowé, lan kowé wis nggawé Aku seneng.’ 13 Nèk aku pancèn nggawé Njenengan seneng, tulung bantu aku bèn ngerti soal sing mbok tindakké,+ bèn aku isa kenal karo Njenengan lan terus nggawé Njenengan seneng. Tulung aja lali nèk bangsa iki umat-Mu.”+ 14 Mula Gusti Allah kandha, ”Aku dhéwé* sing bakal lunga karo kowé,+ lan Aku bakal nggawé uripmu ayem.”+ 15 Terus Musa kandha, ”Nèk Njenengan ora lunga bareng karo aku, aja ngongkon aku lunga saka kéné. 16 Nèk Njenengan ora lunga bareng karo aku, piyé wong-wong liya isa ngerti nèk Njenengan seneng karo aku lan umat-Mu? Sakjané, sing mbédakké aku lan umat-Mu karo bangsa liya+ kuwi merga Njenengan lunga bareng karo aku.”+

17 Yéhuwah kandha karo Musa, ”Sing mbok jaluk bakal Tak turuti, merga kowé nggawé Aku seneng lan Aku kenal banget karo kowé.” 18 Terus Musa kandha, ”Aku péngin ndelok Njenengan.”* 19 Gusti Allah njawab, ”Aku bakal liwat ing ngarepmu, lan kowé isa ngerti nèk Aku apikan banget. Aku bakal ngumumké nèk jeneng-Ku Yéhuwah.+ Aku bakal apikan lan mesakké karo wong sing Tak senengi.”+ 20 Gusti Allah kandha manèh, ”Kowé ora isa ndelok wajah-Ku, merga ora ana wong sing isa tetep urip sakwisé ndelok Aku.”

21 Yéhuwah kandha, ”Ana panggonan ing cedhak-Ku. Kowé kudu ngadeg ing watu sing ana ing kono. 22 Wektu Aku liwat lan nduduhké kemuliaan-Ku marang kowé, kowé bakal Tak dèlèhké ing njero guwa ing gunung watu kuwi, lan Aku bakal nutupi kowé nganggo tangan-Ku nganti Aku liwat. 23 Sakwisé Aku liwat, kowé ora Tak tutupi tangan-Ku manèh. Kowé bakal ndelok geger-Ku, tapi kowé ora éntuk ndelok wajah-Ku.”+