Yérémia
12 Oh Yéhuwah,+ Njenengan mesthi adil wektu aku sambat lan ngomong soal keadilan marang Njenengan.
Ning, ngapa kok wong jahat mesthi suksès?+ Ngapa kok para pengkhianat kepénak uripé?
2 Wong-wong kuwi Njenengan tandur, terus padha ngetokké akar,
Padha thukul, lan ngetokké buah.
Wong-wong kuwi kerep ngomong soal Njenengan, ning ing njero atiné,* wong-wong kuwi ora perduli karo Njenengan.+
3 Tapi Yéhuwah, Njenengan kenal banget karo aku+ lan ndelok aku.
Njenengan mriksa atiku lan ngerti nèk aku ngabdi marang Njenengan.+
Pisahna wong-wong kuwi kaya domba sing arep dibelèh,
Sing disimpen nganti tekan dinané kanggo mbelèh.
4 Nganti kapan tanah kuwi gersang
Lan tanduran ing ladhang-ladhang padha layu?+
Merga saking jahaté wong-wong sing manggon ing kana,
Kéwan liar lan manuk-manuk padha musnah.
Wong-wong kuwi kandha, ”Dhèwèké ora ngerti apa sing bakal awaké dhéwé alami.”
5 Terus Gusti Allah kandha marang aku, ”Nèk mlayu karo wong waé kowé wis kesel,
Piyé kowé isa balapan karo jaran?+
Nèk kowé wis ngrasa nyaman manggon ing tanah sing damai,
Piyé nèk kowé mengko ana ing antarané semak belukar ing sepanjang Kali Yordan?
6 Malah sedulur-sedulurmu dhéwé, yaiku keluargané bapakmu,
Wis ngianati kowé.+
Wong-wong kuwi mbengoki kowé.
Aja percaya karo wong-wong kuwi
Senajan wong-wong kuwi ngomong sing apik-apik marang kowé.”
7 ”Aku wis ninggalké omah-Ku.+ Umat-Ku* ya wis ora Tak gatèkké.+
Umat sing Tak sayangi wis Tak serahké marang mungsuh-mungsuhé.+
8 Umat-Ku wis dadi kaya singa ing hutan.
Dhèwèké nggero marang Aku.
Mula dhèwèké Tak sengiti.
9 Umat-Ku kaya manuk sing buas sing warna-warni.*
Manuk sing buas liyané padha ngrubung lan nyerang dhèwèké.+
Padha mrénéa lan nglumpuka, hé kabèh kéwan buas ing padhang,
Padha mrénéa lan mangana.+
10 Akèh gembala sing wis ngrusak kebon anggur-Ku.+
Wong-wong kuwi ngidak-idak tanah bagéan-Ku.+
Tanah bagéan-Ku sing berharga wis diubah dadi padhang belantara sing telantar.
11 Kuwi wis dadi panggonan sing gersang.
Kabèh wilayah ing tanah kuwi wis ditelantarké,
Ning ora ana sing perduli.+
12 Wong-wong sing nyingkirké teka liwat dalan-dalan sing kerep diliwati ing padhang belantara.
Pedhangé Yéhuwah matèni wong-wong ing kabèh wilayah ing tanah iki.+
Ora ana sing ngrasakké damai.
13 Wong-wong kuwi nyebar gandum, ning manèn tanduran eri.+
Wong-wong kuwi rekasa nyambut gawé, ning ora éntuk apa-apa.
Wong-wong kuwi bakal kisinan merga ora ana sing dipanèn,
Sebab Yéhuwah nesu banget karo wong-wong kuwi.”
14 Iki sing diomongké Yéhuwah: ”Kabèh bangsa sing jahat sing ana ing sekitar-Ku, sing wis ngrusak tanah warisan sing wis Tak wènèhké marang umat-Ku Israèl,+ bakal Tak cabut saka tanahé.+ Wong Yéhuda ya bakal Tak cabut saka antarané bangsa-bangsa kuwi. 15 Ning bar Tak cabut, wong-wong kuwi bakal Tak mesakké manèh lan Tak gawa bali menyang tanah warisané lan menyang negarané.”
16 ”Bangsa-bangsa kuwi bakal manggon ing antarané umat-Ku nèk bangsa-bangsa kuwi gelem niru tumindaké umat-Ku lan sumpah demi jeneng-Ku, ’Demi Yéhuwah Gusti Allah sing urip,’ kaya pas mbiyèn bangsa-bangsa kuwi ngajari umat-Ku bèn padha sumpah demi Baal. 17 Ning, nèk bangsa-bangsa kuwi ora gelem manut, ya bakal Tak cabut lan Tak singkirké,” kandhané Yéhuwah.+