Yérémia
5 Lungaa menyang dalan-dalan ing Yérusalèm.
Deloken sekitaré, lan gatèkna.
Golèkana ing lapangan-lapangané.
Nèk kowé nemokké wong siji waé sing tumindak adil+
Lan sing ngupaya tetep setya,
Aku bakal ngapura Yérusalèm.
2 Senajan wong-wong kuwi kandha, ”Aku sumpah demi Yéhuwah, Gusti Allah sing urip.”
Wong-wong kuwi tetep waé nggawé sumpah palsu.+
3 Oh Yéhuwah, Njenengan kan nggolèki wong sing setya, ta?+
Njenengan ngukum umat-Mu, ning wong-wong kuwi ora ngrasa lara.
Njenengan wis arep nyingkirké wong-wong kuwi, ning wong-wong kuwi ora gelem diélikké.+
Atiné* wong-wong kuwi luwih atos timbang tebing watu.+
Wong-wong kuwi ora gelem mertobat marang Njenengan.+
4 Ning aku mikir, ”Wong-wong kuwi mesthi wong-wong sing ora penting.
Wong-wong kuwi tumindak bodho merga ora ngerti karepé Yéhuwah,*
Ora ngerti hukumé Gusti Allahé.
5 Aku arep marani wong-wong penting lan arep tak ajak ngomong.
Wong-wong kuwi mesthi bakal nggatèkké apa sing dadi karepé Yéhuwah*
Lan bakal nggatèkké hukumé Gusti Allahé.+
Ning, kabèh wong kuwi wis ngremuk kayu sing dipasang ing guluné
Lan medhot ranté-ranténé.”
6 Kuwi sebabé singa hutan bakal nyerang wong-wong kuwi,
Serigala saka padhang gurun bakal terus ngoyak* wong-wong kuwi,
Lan macan tutul ngincer ing cedhak kutha-kuthané.
Saben wong sing metu saka kana bakal dicabik-cabik,
Sebab pelanggarané wong-wong kuwi akèh banget.
Wong-wong kuwi wis bola-bali ora setya.+
7 Mula apa kuwi isa Tak apura?
Anak-anakmu ninggalké Aku,
Lan wong-wong kuwi sumpah demi apa sing dudu Gusti Allah.+
Aku nyukupi kebutuhané wong-wong kuwi,
Ning wong-wong kuwi bola-bali laku jina
Lan bareng-bareng lunga menyang omahé pelacur.
8 Wong-wong kuwi kaya jaran lanang sing nafsu banget.
Wong-wong kuwi kepéngin ngawini bojoné wong liya.+
9 ”Wis sak mesthiné ta nèk wong-wong kuwi Tak hukum merga kuwi kabèh?” kandhané Yéhuwah.
”Wis sak mesthiné ta Aku mbales tumindaké bangsa sing kaya ngono kuwi?”+
10 ”Lungaa lan rusaken kebon-kebon angguré Yérusalèm,
Ning aja nganti entèk.+
Kethoken tunas-tunasé sing isih enom
Merga kuwi kabèh dudu duwèké Yéhuwah.
11 Bangsa Israèl lan bangsa Yéhuda wis bener-bener ngianati Aku,” kandhané Yéhuwah.+
12 ”Wong-wong kuwi ngomong sing ora bener soal Yéhuwah lan bola-bali ngomong,
Awaké dhéwé ora bakal kena bencana.
Awaké dhéwé ora bakal ngalami kelaparan utawa perang.’+
13 Para nabiné padha omong kosong.
Omongané Gusti Allah ora ana ing atiné.
Bèn waé para nabi kuwi lenyap.”*
14 Kuwi sebabé, Yéhuwah Gusti Allah pemimpiné pasukan kandha,
”Merga wong-wong kuwi kandha kaya ngono,
Aku bakal nggawé omongan-Ku dadi kaya geni ing cangkemmu,*+
Lan bangsa iki dadi kayuné.
Geni kuwi bakal ngobong wong-wong kuwi.”+
15 Yéhuwah kandha, ”Hé wong Israèl,+ ana bangsa saka adoh sing bakal Tak kongkon marani kowé.
Bangsa kuwi wis ana kèt mbiyèn.
Kuwi bangsa saka jaman kuna,
Yaiku bangsa sing basané ora mbok ngertèni
Lan sing kata-katané ora mbok pahami.+
16 Wadhah panahé kaya kuburan sing mbukak.
Kabèh wong kuwi pejuang.
17 Panènan lan rotimu bakal dientèkké wong-wong kuwi.+
Anak-anakmu lanang lan wédok bakal dipatèni.
Kambing, domba, lan sapimu ya bakal dipatèni.
Wit anggur lan wit aramu bakal dientèkké.
Kutha-kuthamu sing ana bèntèngé sing mbok endelké bakal dihancurké prajurité wong-wong kuwi.”
18 Yéhuwah kandha, ”Senajan ngono, kowé ora bakal Tak singkirké nganti entèk.+ 19 Nèk wong-wong kuwi takon, ’Ngapa kok Yéhuwah Gusti Allahé awaké dhéwé nindakké iki marang awaké dhéwé?’ jawaben wong-wong kuwi, ’Kowé wis ninggalké Aku bèn isa nglayani allah-allah palsu ing tanahmu. Mula, kowé ya bakal nglayani wong-wong asing ing tanah sing dudu duwèkmu.’”+
20 Sampèkna iki marang keturunané Yakub,
Lan umumna iki ing Yéhuda:
21 ”Rungokna iki, hé kowé bangsa sing bodho lan ora nduwé pemahaman.+
Kowé nduwé mripat ning ora isa ndelok.+
Kowé nduwé kuping ning ora isa krungu.+
22 Yéhuwah kandha, ’Apa kowé ora wedi karo Aku?
Kuduné kowé ndredheg ing ngarep-Ku.
Aku iki sing nggawé pasir dadi batasé laut.
Aku nggawé batas kuwi dadi peraturan kanggo saklawasé bèn laut ora isa ngliwati.
Senajan ombak-ombaké gedhé, ning tetep ora isa ngliwati batas kuwi.
Senajan laut padha gemuruh, ning ombak-ombaké tetep ora isa ngliwati batas kuwi.+
23 Tapi atiné bangsa iki ndableg lan seneng mbrontak.
Wong-wong kuwi wis ninggalké Aku lan nuruti karepé dhéwé.+
24 Wong-wong kuwi ora mbatin,
”Ayo awaké dhéwé wedi marang* Yéhuwah Gusti Allahé awaké dhéwé
Sing mènèhi udan ing wektuné,
Yaiku udan pas musim gugur lan udan pas musim semi,
Sing mènèhi jaminan nèk awaké dhéwé mesthi nduwé musim panèn.”+
25 Kowé ora isa nampa berkah-berkah mau merga salahmu dhéwé.
Kowé ora isa éntuk apa waé sing apik merga dosa-dosamu.+
26 Kuwi merga ana wong-wong jahat ing antarané umat-Ku.
Wong-wong kuwi ngincer, kaya wong sing ndhelik arep nangkep manuk.
Wong-wong kuwi masang jebakan sing marahi mati.
Wong-wong kuwi nangkep manungsa.
27 Kaya kurungan sing kebak manuk,
Omahé wong-wong kuwi kebak barang-barang hasil penipuan.+
Kuwi sebabé wong-wong kuwi sugih lan nduwé kuwasa.
28 Wong-wong kuwi dadi lemu lan kulité kenceng.
Wong-wong kuwi nindakké akèh banget kejahatan.
Bèn isa makmur, wong-wong kuwi ora adil marang anak yatim+
Lan ora adil marang wong miskin.’”+
29 Yéhuwah kandha, ”Wis sak mesthiné ta nèk wong-wong kuwi Tak hukum merga kuwi kabèh?”
”Wis sak mesthiné ta Aku mbales tumindaké bangsa sing kaya ngono kuwi?
30 Perkara sing ngeri lan medèni wis kelakon ing tanah iki:
31 Para nabi nyampèkké ramalan palsu.+
Para imamé nggunakké wewenangé kanggo mréntah liyané.
Umat-Ku seneng karo sing kaya ngono kuwi.+
Ning pas kuwi kabèh berakhir, kowé arep ngapa?”