Referensi kanggo Jadwal Kagiyatan Urip lan Nginjil
2-8 NOVEMBER
SINAU SAKA ALKITAB | PANGENTASAN 39-40
”Musa Bener-Bener Manut Arahané Yéhuwah”
(Pangentasan 39:32) Kaya mangkono anggone ngrampungake sakehe pagawean kang lumadi marang Tarub Suci, yaiku Tarub Pasewakan. Wong Israel anggone padha nggarap iku ngetrepi kang kadhawuhake Sang Yehuwah marang Nabi Musa, kaya mangkono anggone nggarap sakabehe.
w11-IN 15/9 27 ¶13
Apakah Saudara Dikenal oleh Yehuwa?
13 Sebaliknya, Musa adalah ”pria yang paling lembut, jauh melebihi semua orang yang ada di permukaan bumi”. (Bil. 12:3) Ia memperlihatkan kelembutan dan kerendahan hatinya dengan bertekad untuk mengikuti arahan Yehuwa. (Kel. 7:6; 40:16) Tidak ada petunjuk bahwa Musa sering mempertanyakan cara Yehuwa bertindak atau merasa kesal karena harus mengikuti cara kerja yang ditetapkan Yehuwa. Misalnya, Yehuwa memberikan perintah tentang pembangunan tabernakel hingga ke perincian yang terkecil, seperti warna benang dan jumlah lubang untuk kain kemah. (Kel. 26:1-6) Jika seorang pengawas dalam organisasi Allah memberi Saudara arahan yang tampak terlalu terperinci, Saudara mungkin adakalanya merasa frustrasi. Namun, Yehuwa adalah pengawas yang sempurna. Ia senang mendelegasikan tugas dan percaya kepada hamba-hamba-Nya. Sewaktu Ia memberikan banyak perincian, Ia punya alasan yang kuat. Meski demikian, Musa tidak merasa jengkel, seolah-olah Yehuwa merendahkan dia atau menghambat kreativitas atau kebebasannya. Musa memastikan bahwa para pekerja ”melakukannya tepat seperti itu” dalam mengikuti arahan Allah. (Kel. 39:32) Sungguh sikap yang rendah hati! Musa mengakui bahwa ini adalah pekerjaan Yehuwa dan ia hanyalah sarana untuk melaksanakan pekerjaan itu.
(Pangentasan 39:43) Nabi Musa tumuli mriksani sakehe gegawean iku, pranyata anggone padha nggarap iku cocog karo kang kadhawuhake dening Sang Yehuwah, kaya mangkono anggone padha tumindak ing gawe. Wong-wong mau tumuli padha diberkahi dening Nabi Musa.
(Pangentasan 40:1, 2) Pangeran Yehuwah banjur ngandika marang Nabi Musa, mangkene: 2 ”Ing sasi kapisan tanggal sapisan sira ngadegna Tarub Suci, yaiku Tarub Pasewakan.
(Pangentasan 40:16) Nabi Musa banjur nglampahi kabeh kang wus kadhawuhake dening Pangeran Yehuwah.
w05-IN 15/7 26 ¶3
Apakah Saudara Setia dalam Segala Perkara?
3 ”Musa, sebagai pelayan, setia,” kata Ibrani 3:5. Mengapa nabi Musa dikatakan setia? Dalam membangun dan mendirikan tabernakel, ”Musa melakukannya sesuai dengan semua yang Yehuwa perintahkan kepadanya. Ia melakukannya tepat seperti itu”. (Keluaran 40:16) Sebagai penyembah Yehuwa, kita memperlihatkan kesetiaan dengan taat melayani Dia. Hal ini pastilah mencakup tetap loyal kepada Yehuwa sewaktu menghadapi ujian yang sulit atau cobaan yang berat. Namun, sukses dalam menghadapi ujian besar bukan satu-satunya faktor yang menentukan kesetiaan kita. ”Orang yang setia dalam perkara kecil juga setia dalam perkara besar,” kata Yesus, ”dan orang yang tidak adil-benar dalam perkara kecil juga tidak adil-benar dalam perkara besar.” (Lukas 16:10) Kita harus tetap setia bahkan dalam hal-hal yang tampaknya kecil.
Wulangan Penting
(Pangentasan 39:34) payone lulang wedhus gembel lanang kang dipulas abang, payon lulang dhuyung, tendha tutup,
it-1-IN 1362 ¶5
Kulit Anjing Laut
Bagaimana Orang Israel Memperolehnya. Jika taʹkhas dalam Alkitab memang memaksudkan sejenis anjing laut, bisa jadi timbul pertanyaan, bagaimana mungkin orang Israel mendapatkan kulit anjing laut. Anjing laut pada umumnya terdapat di kawasan Arktik (Kutub Utara) dan Antartika (Kutub Selatan), tetapi ada anjing laut yang senang dengan iklim yang lebih panas. Dewasa ini sejumlah kecil anjing laut biarawan masih mendiami suatu bagian L. Tengah, maupun perairan lain yang lebih hangat. Selama berabad-abad jumlah anjing laut telah sangat berkurang akibat ulah manusia, sedangkan pada zaman Alkitab binatang-binatang ini mungkin ada banyak sekali di L. Tengah dan di L. Merah. Hingga tahun 1832 pun, Dictionary of the Holy Bible karya Calmet (hlm. 139) dalam edisi bahasa Inggris menyatakan, ”Di banyak pulau kecil di L. Merah, di sekitar Sem. Sinai, didapati adanya anjing-anjing laut.”—Lihat juga The Tabernacle’s Typical Teaching, karya A. J. Pollock, London, hlm. 47.
(Pangentasan 40:34) Sawuse mangkono megane nglimputi Tarub Pasewakan, sarta Tarub Suci banjur kinebekan ing kamulyaning Yehuwah,
w15-IN 15/7 21 ¶1
Apakah Kepuasan Kita Bergantung pada Pujian Orang?
Saat tabernakel selesai dibuat, awan ”mulai menutupi kemah pertemuan, dan kemuliaan Yehuwa memenuhi tabernakel”. (Kel. 40:34) Itulah bukti nyata bahwa Yehuwa senang! Menurut Saudara, bagaimana perasaan Bezalel dan Oholiab saat itu? Meski nama mereka tidak terukir pada karya mereka, Bezalel dan Oholiab pasti merasa puas karena tahu bahwa upaya mereka diberkati Yehuwa. (Ams. 10:22) Di tahun-tahun berikutnya, mereka pasti sangat bahagia melihat karya mereka terus digunakan dalam ibadat kepada Yehuwa. Ketika mereka bangkit di dunia baru nanti, mereka pasti gembira saat mendengar bahwa tabernakel tetap dipakai selama kira-kira 500 tahun dalam ibadat sejati!
Maca Alkitab
(Pangentasan 39:1-21) Bakal wungu tuwa, bakal wungu nom lan bakal jingga iku dianggo gawe sandhangan dhines, kang kanggone samangsa nindakake pangibadah ana ing pasucen; uga gawe sandhangan suci kagem Rama Harun, kaya kang didhawuhake dening Pangeran Yehuwah marang Nabi Musa. 2 Kotange efod kang digawe mas, bakal wungu tuwa, bakal wungu nom, bakal jingga lan lena alus kang benange kaantih. 3 Mase mau digembleng nganti dadi blebekan tipis, banjur dirajang-rajang dadi benang mas, kanggo nyampuri lawe kang wungu tuwa, lan wungu nom sarta lawe jingga disulamake ing lena alus, gaweaning ahli. 4 Kotang efod iku dietrapi tutup-pundhak, kang digandhengake karo efod iku, ana ing pojoke loro-lorone. 5 Sabuke kotang efod iku iras-irasan, panggawene padha karo kotang efod, yaiku: mas, lawe wungu tuwa, lawe wungu nom, lawe jingga lan lena alus kang benange kaantih, kaya kang kadhawuhake dening Sang Yehuwah marang Nabi Musa. 6 Wong-wong mau banjur padha nggarap sesotya krisopras, kang kaembanan mas, kaukir namane para putrane Rama Israel, patrape kaya ngukir cap. 7 Banjur padha dipasang ana ing tutup pundhake kotang efod minangka sesotya pangeling-eling kanggo wong Israel, kaya kang wus kadhawuhake dening Sang Yehuwah marang Nabi Musa. 8 Sarta iya padha gawe tutup dhadha, gaweaning ahli, patrape kaya gawe kotang efod, kang digawe mas, lawe wungu tuwa, lawe wungu nom, lawe jingga lan lena alus kang benange kaantih. 9 Tutup dhadha mau pesagi, sarta anggone gawe dirangkep loro, dawane sakilan lan ambane iya sakilan. 10 Tumuli dietrapi sesotya patang larik, larikan sapisan: sesotya yaspis abang, krisolit lan malakit; 11 larikan kapindho: sesotya mirah, lazurit lan yaspis ijo; 12 larikan katelu: sesotya ambar, akik lan kecubung; 13 larikan kaping pat: sesotya pirus, krisopras lan nefrit, kabeh padha kawengku ing mas, dadi sesotya-sesotya iku padha didokoki embanan. 14 Sesotya iku cocog karo namane para putrane Rama Israel, cacahe rolas lan saben sesotya diukiri salah sijine jenenge suku saka suku rolas iku, patrape kaya ngukir cap. 15 Karodene tutup dhadha iku iya dietrapi rante mas murni adhapur klabangan. 16 Lan padha gawe embanan mas loro lan gelangan mas loro, gelangan mas rong iji mau padha kapasang ing pojoke tutup dhadha. 17 Rante mas untiran loro mau banjur padha diolehake ing gelangan loro kang ana ing pojoke tutup dhadha. 18 Pucuke rante untiran loro iku padha diolehake ing embanan loro kang kasebut mau, dietrapake ing tutupe pundhak kotang efod ing sisih ngarep. 19 Sarta padha gawe gelangan mas loro maneh padha dietrapake ing pojoke loro tutup dhadha, kaprenah ana ing pinggir jero, kang tumumpang ing kotang efod. 20 Karodene iya padha gawe gelangan mas loro dietrapake ing tutup pundhake kotang efod loro-lorone, ana ing ngisor sisih ngarep, mepet sambungane ing sadhuwure sabuk kotang efod. 21 Tutup dhadha mau gelangane nuli padha ditaleni oleh gelangane kotang efod sarana tali wungu tuwa, dadi tetep ana ing sadhuwuring sabuke kotang efod, lan tutup dhadha iku ora bisa pisah karo kotange efod, kaya kang wus didhawuhake dening Pangeran Yehuwah marang Nabi Musa.
9-15 NOVEMBER
SINAU SAKA ALKITAB | KAIMAMAN 1-3
”Tujuané Mènèhi Persembahan”
(Kaimaman 1:3) Manawa sesaosane iku kurban obaran arupa sapi, kudu lanang kang tanpa cacad. Anggone nyaosake iku ana ing ngarep lawang Tarub Pasewakan, supaya ndadekna keparenging panggalihe Pangeran Yehuwah.
(Kaimaman 2:1) ”Manawa ana wong kang arep nyaosake kurban arupa kurban dhaharan marang Pangeran Yehuwah, kurbane iku kudu rupa glepung pilihan nganggo diesoki lenga sarta ditumpangi menyan,
(Kaimaman 2:12) Sira kepareng ngunjukake marang Pangeran Yehuwah saka wiwitaning undhuh-undhuhan minangka sesaosan, mung bae aja diladekake ana ing misbyah minangka ganda kang damel renane.
it-2-IN 501
Persembahan
Persembahan bakaran. Persembahan bakaran harus diberikan seluruhnya kepada Allah; pemberi persembahan itu tidak boleh menahan satu bagian pun dari binatang itu. (Bdk. Hak 11:30, 31, 39, 40.) Persembahan itu merupakan permohonan kepada Yehuwa untuk menerima, atau menunjukkan perkenan-Nya atas, persembahan dosa yang kadang-kadang menyertai persembahan tersebut. Sebagai ”persembahan bakaran”, Yesus Kristus memberikan dirinya sepenuhnya, secara utuh.
it-2-IN 504 ¶7
Persembahan
Persembahan biji-bijian. Persembahan biji-bijian diberikan bersama korban persekutuan, persembahan bakaran, dan persembahan dosa, dan juga sebagai buah sulung; pada kesempatan-kesempatan lain hal-hal itu harus diberikan secara terpisah. (Kel 29:40-42; Im 23:10-13, 15-18; Bil 15:8, 9, 22-24; 28:9, 10, 20, 26-28; psl. 29) Semuanya diberikan sebagai penghargaan atas kemurahan hati Allah dalam memberikan berkat dan kemakmuran, dan sering kali minyak serta kemenyan ikut dipersembahkan. Persembahan biji-bijian bisa dalam bentuk tepung halus, biji-bijian yang dipanggang, atau kue berbentuk gelang atau biskuit tipis yang dipanggang, dimasak di wajan ceper, atau diolah dalam kuali besar. Sebagian dari persembahan biji-bijian ditaruh di atas mezbah persembahan bakaran, sebagian dimakan oleh para imam, dan pada korban persekutuan, si pemberi persembahan ikut makan. (Im 6:14-23; 7:11-13; Bil 18:8-11) Persembahan biji-bijian yang dipersembahkan di atas mezbah tidak boleh ada yang mengandung ragi atau ”madu” (tampaknya yang dimaksud ialah sari kental buah ara atau sari buah-buahan) yang bisa berfermentasi.—Im 2:1-16.
(Kaimaman 3:1) ”Manawa sesaosane arupa kurban slametan, mangka kang kasaosake iku arupa sapi, dadia lanang utawa wadon, iku kudu kang tanpa cacad kang disaosake ana ing ngarsane Pangeran Yehuwah.
it-2-IN 501 ¶8
Persembahan
Korban persekutuan (atau persembahan damai). Korban persekutuan yang diperkenan Yehuwa menunjukkan adanya perdamaian dengan Dia. Pemberi persembahan itu beserta rumah tangganya ikut makan (di halaman tabernakel; menurut kisah turun-temurun, mereka mendirikan pondok-pondok di sekitar halaman yang dikelilingi tirai; di bait ada ruang-ruang makan). Imam yang mempersembahkannya menerima suatu bagian, dan imam-imam yang bertugas mendapat bagian lain. Yehuwa seolah-olah mendapat asap yang harum dari lemak yang dibakar. Darahnya, yang menggambarkan kehidupan, diberikan kepada Allah sebagai milik-Nya. Karena itu, para imam, para pemberi persembahan, dan Yehuwa seolah-olah makan bersama, yang menunjukkan adanya hubungan damai di antara mereka. Orang yang makan sewaktu dalam keadaan najis (kenajisan apa pun yang disebutkan dalam Hukum) atau yang makan daging korban yang telah disimpan lebih lama daripada waktu yang ditetapkan (dalam cuaca panas daging itu mulai membusuk) harus dimusnahkan dari antara bangsanya. Ia mencemari atau menajiskan perjamuan itu, karena ia najis ataupun makan apa yang sudah busuk di hadapan Allah Yehuwa, sehingga tidak memperlihatkan respek untuk perkara-perkara suci.—Im 7:16-21; 19:5-8.
Wulangan Penting
(Kaimaman 2:13) Sarupane sesaosanira kurban dhaharan iku sira bumbonana uyah; kurbanira dhaharan aja nganti sepi uyahing prasetyane Gusti Allahira; sadhengah kurbanira iku sira kanthenana sesaosan uyah.
(Yéheskièl 43:24) Iku gawanen marang ing ngarsane Sang Yehuwah lan imam-imam banjur padha nguwur-uwurana uyah kewan-kewan iku nuli iku kapisungsungna minangka kurban obaran marang Sang Yehuwah.
w04-IN 15/5 22 ¶1
Pokok-Pokok Penting Buku Imamat
2:13—Mengapa garam harus disajikan ’bersama setiap persembahan’? Tujuannya bukan untuk menambah cita rasa korban. Di seputar dunia, garam digunakan sebagai pengawet. Kemungkinan besar, garam disajikan bersama persembahan karena garam melambangkan keadaan bebas dari kerusakan dan kebusukan.
(Kaimaman 3:17) Iki pranatan kang kanggo ing salawase tumrap sira turun-tumurun ana ing ngendi-endia dunungira: poma sira aja pisan-pisan mangan gajih lan getih.”
it-1-IN 785
Gemuk
Alasan di balik hukum itu. Menurut perjanjian Hukum, baik darah maupun lemak dianggap sebagai milik Yehuwa saja. Di dalam darah terdapat kehidupan, yang hanya dapat diberikan oleh Yehuwa; karena itu, darah adalah kepunyaan-Nya. (Im 17:11, 14) Lemak dipandang sebagai bagian paling bergizi dari daging binatang. Dengan mempersembahkan lemak binatang, penyembah Allah secara jelas mengakui fakta bahwa bagian-bagian yang terbaik itu adalah kepunyaan Yehuwa, yang telah menyediakan segala sesuatu dengan limpah, dan ia memperlihatkan hasratnya untuk mempersembahkan yang terbaik kepada Allah. Karena lemak melambangkan hal-hal terbaik yang dibaktikan oleh Israel kepada Yehuwa, dikatakan bahwa lemak itu harus dibakar di atas mezbah sebagai ”makanan” dan menjadi ”bau yang menenangkan” bagi-Nya. (Im 3:11, 16) Oleh karena itu, makan lemak berarti secara tidak sah mengambil sesuatu yang telah disucikan bagi Allah, tindakan yang melanggar hak Yehuwa. Orang yang makan lemak dapat dijatuhi hukuman mati. Akan tetapi, tidak seperti darah, lemak dapat digunakan untuk keperluan lain, paling tidak dalam hal binatang yang mati secara alami atau yang terbunuh oleh binatang buas lain.—Im 7:23-25.
w04-IN 15/5 22 ¶2
Pokok-Pokok Penting Buku Imamat
3:17. Karena lemak dianggap sebagai bagian terbaik atau paling bergizi, larangan untuk memakannya tampaknya memberikan kesan kepada orang Israel bahwa bagian yang terbaik adalah milik Yehuwa. (Kejadian 45:18) Ini mengingatkan kita bahwa kita hendaknya memberikan yang terbaik kepada Yehuwa.—Amsal 3:9, 10; Kolose 3:23, 24.
Maca Alkitab
(Kaimaman 1:1-17) Pangeran Yehuwah nimbali Nabi Musa sarta ngandika marang panjenengane saka ing Tarub Pasewakan, dhawuhe: 2 ”Sira ndhawuhana wong Israel lan sira tutura: manawa ana wong panunggalanmu kang arep nyaosake kurban marang Pangeran Yehuwah, kurbanira iku kudu raja-kaya, yaiku sapi utawa wedhus. 3 Manawa sesaosane iku kurban obaran arupa sapi, kudu lanang kang tanpa cacad. Anggone nyaosake iku ana ing ngarep lawang Tarub Pasewakan, supaya ndadekna keparenging panggalihe Pangeran Yehuwah. 4 Nuli tangane ditumpangna ana ing endhase kurban obaran mau, temah kurbane mau katrimah lan ngolehake pangruwating dosane. 5 Sawuse mangkono banjur nyembeleha sapine ana ing ngarsaning Yehuwah; para anake Harun, imam-imam mau nyaosna getihe sapi mau lan disiramna ing sakubenge misbyah ana ing ngarepe lawangane Tarub Pasewakan. 6 Nuli kurbane mau dikeleti lan ditengkel-tengkel miturut perangan-perangan kang wus katemtokake. 7 Para anake Imam Harun banjur dadeka geni ana ing misbyah sarta nataa kayu tumumpang ing geni mau, 8 sarta banjur nataa tengkel-tengkelane kurbane iku, endhase lan gajihe katumpangna ing kayu kang murub ana ing misbyah mau. 9 Nanging jeroane lan pupune kudu dikumbah, banjur diobonga kabeh dening imam ana ing misbyah minangka kurban obaran, minangka kurban genenan kang gandane damel renane Pangeran Yehuwah. 10 Manawa sesaosane kanggo kurban obaran mau arupa wedhus, wedhus gembel apa wedhus berok, kang disaosake iku kudu lanang kang tanpa cacad. 11 Panyembelehe ana ing iringane misbyah sisih lor ana ing ngarsaning Sang Yehuwah, para imam anake Harun, banjur nyiramna getihe ana ing sakubenge misbyah. 12 Sawuse mangkono banjur ditengkel-tengkela miturut perang-perangane kaya kang wus katemtokake, tengkel-tengkelane, endhase lan gajihe ditataa dening imam ana ing kayu kang murub ana ing misbyah mau. 13 Jeroan lan pupune kudu dikumbah, banjur kabeh disaosna lan diobonga dening imam ana ing misbyah: iku kurban obaran, kurban genenan kang gandane damel renane panggalihe Sang Yehuwah. 14 Manawa kurban kang disaosake marang Pangeran Yehuwah minangka kurban obaran iku arupa manuk, kurbane iku kudu manuk deruk utawa piyik dara. 15 Manuke mau diajokna menyang misbyah dening imam, endhase manuk banjur dipuntir lan diobonga ana ing misbyah, dene getihe diepuha ana ing lambunge misbyah. 16 Telihe sarta wulune kudu disisihake lan dibuwang sawetane misbyah, ing panggonan awu. 17 Nuli manuke disuweka ing poking swiwine, nanging ora nganti pisah; banjur diobonga dening imam ana ing misbyah, ing kayu kang murub; iku dadi kurban obaran, iya kurban genenan, kang gandane damel renane Pangeran Yehuwah.”
16-22 NOVEMBER
SINAU SAKA ALKITAB | KAIMAMAN 4-5
”Mènèhi sing Paling Apik kanggo Yéhuwah”
(Kaimaman 5:5, 6) Dadi manawa kelakon wong mau nganti kaluputan bab salah sawijining prakara, nuli ngakonana apa kang dadi dosane, 6 banjur nyaosna pisungsung marang Pangeran Yehuwah minangka tebusaning dosane mau, arupa wedhus gibas wadon utawa wedhus berok wadon, kanggo kurban pangruwating dosa. Kaya mangkono imam anggone ngolehake pirukun marang wong iku, marga saka dosane.
it-2-IN 503 ¶9
Persembahan
Persembahan kesalahan. Persembahan kesalahan juga adalah persembahan karena dosa, sebab kesalahan apa pun berkaitan dengan dosa. Persembahan tersebut adalah untuk dosa-dosa khusus yang menyebabkan seseorang bersalah, dan, sedikit berbeda dengan persembahan dosa lain, tampaknya persembahan ini adalah kompensasi untuk hak yang telah dilanggar atau untuk memulihkan suatu hak. Dalam hal ini, hak Yehuwa atau hak bangsa-Nya yang kudus telah dilanggar. Persembahan kesalahan itu adalah kompensasi bagi Yehuwa sehubungan dengan hak yang telah dilanggar, atau bagi pelaku kesalahan yang bertobat, untuk memulihkan atau mengembalikan kepadanya hak-hak tertentu dalam suatu perjanjian dan untuk membebaskan dia dari hukuman bagi dosanya.—Bdk. Yes 53:10.
(Kaimaman 5:7) Nanging manawa wong mau ora bisa ngaturake wedhus berok utawa wedhus gibas, kanggo panebusing dosa kang wus dilakoni, iku nyaosna marang Sang Yehuwah arupa manuk deruk loro utawa piyik dara loro, siji kanggo kurban pangruwating dosa, siji kanggo kurban obaran.
w09-IN 1/6 26 ¶3
Ia Mempertimbangkan Keterbatasan Kita
Timbang rasa Yehuwa yang lembut tercermin dalam Taurat, yang berbunyi, ”Namun, jika ia tidak mampu menyediakan seekor domba, maka sebagai persembahan kesalahannya karena dosa yang telah ia lakukan, ia harus membawa dua ekor burung tekukur atau dua ekor burung dara muda kepada Yehuwa.” (Ayat 7) Frasa ”jika ia tidak mampu menyediakan” bisa juga diterjemahkan ”jika tangannya tidak sanggup menjangkau”. Jika seorang Israel terlalu miskin sehingga tidak mampu menyediakan seekor domba, Allah senang menerima sesuatu yang terjangkau olehnya—dua ekor burung tekukur atau dua ekor burung dara.
(Kaimaman 5:11) Nanging saupama wong mau ora bisa ngaturake manuk deruk loro utawa piyik dara loro, kang disaosake minangka kurban marga saka anggone dosa iku arupa glepung kang becik dhewe saprasepuluh efa kanggo kurban pangruwating dosa. Ora kena diesoki lenga lan aja ditumpangi menyan, awit iku kurban pangruwating dosa.
w09-IN 1/6 26 ¶4
Ia Mempertimbangkan Keterbatasan Kita
Bagaimana jika orang itu tidak mampu membeli bahkan dua ekor burung? ”Maka sebagai persembahannya karena dosa yang telah ia lakukan, ia harus membawa sepersepuluh efa [sekitar dua liter] tepung halus untuk persembahan dosa,” kata Taurat. (Ayat 11) Bagi orang yang sangat miskin, Yehuwa membuat pengecualian dan memperbolehkan persembahan dosa tanpa darah. Di Israel, kemiskinan tidak menghalangi seseorang menerima berkat pendamaian atau hak istimewa untuk berdamai dengan Allah.
Wulangan Penting
(Kaimaman 5:1) Manawa ana wong gawe dosa, marga krungu wong ngipat-ipati, mangka awake dadi saksi, marga nyipati utawa ngerti, nanging ora gelem nglairake katrangan, iku kudu nanggung ing kaluputane dhewe.
Niru Para Abdiné Yéhuwah sing Setya
14 Nèk kowé apikan, kuwi tegesé setya karo Yéhuwah lan liyané. Contoné, mbokmenawa kowé nduwé bukti nèk ana sedulur nindakké dosa gedhé. Kowé péngin setya karo dhèwèké, merga mbokmenawa dhèwèké kanca akrab utawa keluarga. Ning, kowé ngerti nèk setya karo Yéhuwah kuwi luwih penting. Dadi, kaya Natan, manuta karo Yéhuwah lan tindakna sing apik karo sedulurmu. Omonga karo dhèwèké kon cepet-cepet lapor pinituwa. Nèk dhèwèké wegah, kowé sing kudu lapor. Nèk kuwi ditindakké, tegesé kowé setya karo Yéhuwah. Kowé apikan karo sedulurmu, merga pinituwa isa mbantu dhèwèké nduwèni hubungan sing akrab karo Yéhuwah manèh. Para pinituwa bakal ngandhani, kanthi cara sing nyenengké.—Wacanen Kaimaman 5:1; Galati 6:1.
(Kaimaman 5:15, 16) ”Manawa ana wong kang ora setya lan kang ora kalawan kajarag nglakoni dosa ing bab sawijining prakara kang suci kang sumaos marang Pangeran Yehuwah, iku nyaosna marang Sang Yehuwah kang minangka dhendhane arupa wedhus gibas lanang kang tanpa cacad saka ing panthane, kanggo kurban dhendha, diajeni manut sekel salaka, yaiku miturut sekel suci. 16 Prakara kang suci kang njalari dosane iku, kudu dilironi nganggo dipunjuli sapralimane, ditampakna marang imam. Dene imam ngolehna pirukun kanggo wong iku sarana wedhus kurban dhendha mau, temah bakal kaapura.
it-1-IN 1356 ¶2
Kudus, Kekudusan
Binatang dan Hasil Bumi. Anak sulung jantan dari lembu, domba, dan kambing, dianggap kudus bagi Yehuwa dan tidak boleh ditebus, tetapi harus dikorbankan, dan sebagian diberikan kepada para imam yang telah disucikan. (Bil 18:17-19) Buah sulung dan sepersepuluhan adalah kudus, demikian pula semua korban dan semua pemberian yang dikhususkan untuk dinas di tempat suci. (Kel 28:38) Segala sesuatu yang kudus bagi Yehuwa adalah suci dan tidak dapat dianggap remeh atau digunakan dengan cara yang tidak khusus, atau tidak pantas. Sebuah contoh adalah hukum mengenai sepersepuluhan. Apabila seseorang menyisihkan bagian untuk sepersepuluhan, seperti panenan gandumnya, dan kemudian dia atau salah seorang anggota rumah tangganya tanpa sengaja mengambil sebagian untuk kebutuhan rumah tangga, misalnya untuk dimasak, orang tersebut bersalah karena melanggar hukum Allah berkenaan dengan perkara-perkara kudus. Menurut Hukum, ia harus membayar ganti rugi ke tempat suci menurut jumlah yang sama ditambah 20 persen, selain mempersembahkan sebagai korban seekor domba jantan yang tidak bercela dari kawanannya. Dengan demikian, orang Israel memperkembangkan respek yang dalam terhadap hal-hal kudus milik Yehuwa.—Im 5:14-16.
Maca Alkitab
(Kaimaman 4:27–5:4) Manawa kang gawe dosa kang ora kajarag mau wong saka rakyat lumrah, nerak salah sawijining wewalere Pangeran Yehuwah, temah iku nandhang kaluputan, 28 manawa dosa kang dilakoni mau wus disumurupake, banjur nggawaa wedhus wadon kang tanpa cacad kanggo kurbane, marga saka dosa kang wus ditindakake mau, 29 tangane banjur katumpangna ing endhase kurban pangruwating dosa mau, nuli wedhuse disembeleha ana ing papan kurban obaran. 30 Imam tumuli ndulita getihe sathithik dileletna ing sungu-sungune misbyah kurban obaran, getih turahane banjur diesokna kabeh ana ing sikile misbyah kurban obaran. 31 Nanging gajihe kabeh dijupuka padha kaya njupuk gajihe kurban slametan, nuli diobonga dening imam ana ing misbyah, minangka ganda kang damel renaning Pangeran Yehuwah. Kaya mangkono imam anggone nganakake pirukun kanggo wong mau, temah banjur kaparingan pangapura. 32 Nanging saupama kang digawa minangka sesaosan kanggo kurban pangruwating dosa iku wedhus gembel, iku kudu wadon lan tanpa cacad, 33 tangane ditumpangna ana ing endhasing kurban pangruwating dosa iku, wedhuse banjur disembeleha dadi kurban pangruwating dosa ana ing panggonan kang kanggo nyembeleh kurban obaran. 34 Imam nuli ndulita getihe kurban pangruwating dosa mau sathithik, kaleletna ing sungu-sungune misbyah kurban obaran, lan getih turahane kaesokna ana ing sikile misbyah. 35 Nanging gajihe kabeh didhewekna, padha kaya gajihe wedhus gembel kurban slametan, nuli diobonga dening imam ana ing misbyah patrap kaya kurban sesaosan kang digeneni kagungane Sang Yehuwah. Mangkono imam anggone nganakake pirukun kanggo wong mau tumrap dosa kang wus dilakoni; temah bakal kaparingan pangapura.
5 Manawa ana wong gawe dosa, marga krungu wong ngipat-ipati, mangka awake dadi saksi, marga nyipati utawa ngerti, nanging ora gelem nglairake katrangan, iku kudu nanggung ing kaluputane dhewe. 2 Utawa saupama ana wong kang nggepok sadhengah kang najis, dadia bathanging sato alasan kang najis, utawa bathange kewan kang najis, apadene bathanging kewan rumangkang nlosor utawa gumremet kang najis, sanadyan ora rumangsa, iku iya najis lan kaluputan. 3 Utawa manawa ana wong kang nggepok sesukering manungsa, iya sadhengaha sesuker kang ndadekake najis, mangka ora rumangsa, nanging wasana banjur rumangsa, iku dadine kaluputan. 4 Utawa manawa ana wong nglairake supata tanpa dipikir anggone ngetokake tembung, dadia bab gawe ala utawa gawe becik, sumpah apa bae kang dilairaike tanpa dipikir iku, tanpa ngrumangsani, nanging wasana banjur rumangsa, iku dadine kaluputan ing salah sawijining bab mau.
23-29 NOVEMBER
SINAU SAKA ALKITAB | KAIMAMAN 6-7
”Bersyukur karo Yéhuwah”
(Kaimaman 7:11, 12) ”Iki pranatan bab kurban slametan, kang arep disaosake marang Pangeran Yehuwah. 12 Manawa kang kasaosake iku kanggo kurban pamuji sokur, kurbane iku kakanthenana roti bunder tanpa ragi, pangolahe diwori lenga, lan roti tipis tanpa ragi kang dioseri lenga, karodene glepung gandum pilihan kaulet lenga.
Sing Isa Disinaoni saka Buku Kaimaman
9 Keloro: Awaké dhéwé ngabdi marang Yéhuwah merga péngin nduduhké rasa maturnuwun. Ing buku Kaimaman, awaké dhéwé isa sinau soal korban persekutuan. Korban persekutuan dadi bagéan saka ibadahé wong-wong Israèl sing tujuané kanggo nyampèkké ”pamuji sokur” marang Yéhuwah. (Km. 7:11-13, 16-18) Korban persekutuan kuwi termasuk persembahan sukaréla sing diwènèhké merga wong sing ngekèki kuwi nresnani Yéhuwah, dudu merga kepeksa. Dagingé kéwan sing dikorbanké bakal dipangan karo wong sing nggawa korban kuwi, keluargané, lan para imam. Ning, ana bagéan-bagéan saka kéwan kuwi sing khusus kanggo Yéhuwah. Bagéan apa waé kuwi?
(Kaimaman 7:13-15) Anggone nyaosake iku kakanthenana roti bunder kang mawa ragi, katunggalna karo kurban slametan pamuji sokur. 14 Nuli siji-sijine bagean kang kakurbanake iku dijupuka niji, disaosna minangka pisungsung-mligi konjuk marang Pangeran Yehuwah, pisungsung iku dadi pandumane imam kang nyiramake getihe kurban slametan iku. 15 Lan daginge kurban pamuji sokur kang dadi kurban slametan iku kapangana ing dina anggone kasaosake, aja ana kang dingengehake tekan esuke.
w00-IN 15/8 15 ¶15
Korban-Korban yang Menyenangkan Allah
15 Persembahan sukarela lainnya adalah korban persekutuan, yang diuraikan di Imamat pasal 3.Istilah itu dapat juga diterjemahkan sebagai ”korban persembahan damai”. Dalam bahasa Ibrani, kata ”damai” bermakna lebih dari sekadar bebas dari perang atau gangguan. ”Dalam Alkitab, kata itu memaksudkan hal demikian, serta keadaan atau hubungan yang damai dengan Allah, kemakmuran, sukacita, dan kebahagiaan,” kata buku Studies in the Mosaic Institutions. Oleh karena itu, korban-korban persekutuan dipersembahkan, bukan untuk menjaga perdamaian dengan Allah, seolah-olah untuk menenangkan Dia, melainkan untuk merayakan atau menyatakan syukur atas hubungan damai yang penuh berkat dengan Allah yang dinikmati oleh orang-orang yang diperkenan-Nya. Para imam dan sang pemberi persembahan turut menyantap korban setelah darah dan lemaknya dipersembahkan kepada Yehuwa. (Imamat 3:17; 7:16-21; 19:5-8) Ini merupakan perlambang yang sangat indah bahwa sang pemberi persembahan, para imam, dan Allah Yehuwa bersantap bersama, yang mencerminkan hubungan damai di antara mereka.
(Kaimaman 7:20) Nanging sadhengah wong kang mangan daging kurban slametan kang kagem Pangeran Yehuwah, mangka wong mau kaanane najis, nyawane kudu kasirnakake saka ing antarane bangsane.
w00-IN 15/8 19 ¶8
Korban-Korban Pujian yang Menyenangkan Yehuwa
8 Bagaimana dengan si pemberi persembahan? Hukum menyatakan bahwa barangsiapa datang ke hadapan Yehuwa haruslah bersih dan tak tercemar. Siapa pun yang menjadi najis karena alasan apa pun haruslah terlebih dahulu mempersembahkan persembahan dosa atau persembahan kesalahan untuk memulihkan kedudukannya yang bersih di hadapan Yehuwa agar persembahan bakarannya atau korban persekutuannya dapat diperkenan Allah. (Imamat 5:1-6, 15, 17) Oleh karena itu, apakah kita menghargai pentingnya selalu mempertahankan kedudukan yang bersih di hadapan Yehuwa? Jika kita ingin agar ibadat kita diperkenan Allah, kita harus cepat-cepat mengoreksi segala bentuk pelanggaran terhadap hukum Allah. Kita hendaknya segera menggunakan sarana bantuan yang Allah sediakan—”tua-tua di sidang jemaat” dan ”korban pendamaian bagi dosa kita”, Yesus Kristus.—Yakobus 5:14; 1 Yohanes 2:1, 2.
Wulangan Penting
(Kaimaman 6:13) Genine kudu tansah dijaga supaya tetep murub ana ing misbyah, aja nganti mati.
it-1-IN 157 ¶7
Api
Sehubungan dengan tabernakel dan bait. Api sangat dibutuhkan dalam ibadat di tabernakel dan belakangan di bait. Setiap pagi dan pada waktu senja, imam besar harus membakar dupa di atas mezbah dupa. (Kel 30:7, 8) Hukum Allah menuntut agar api di atas mezbah persembahan bakaran terus menyala. (Im 6:12, 13) Pandangan turun-temurun orang Yahudi bahwa api mezbah pada mulanya dinyalakan secara mukjizat oleh Allah, meskipun diakui secara luas, sesungguhnya tidak didukung oleh Alkitab. Menurut petunjuk yang mula-mula Yehuwa berikan kepada Musa, putra-putra Harun harus ”menaruh api di atas mezbah dan menata kayu di atas api tersebut” sebelum menaruh korban di atas mezbah. (Im 1:7, 8) Setelah peresmian keimaman Harun, dan karena itu setelah korban-korban pelantikan dipersembahkan, api dari Yehuwa, mungkin yang keluar dari awan di atas tabernakel, membakar habis persembahan yang pada waktu itu ada di atas mezbah. Dari keterangan ini terlihat bahwa api mukjizat itu tidak menyalakan kayu yang ada di atas mezbah, tetapi ”memakan habis persembahan bakaran dan bagian-bagian berlemak di atas mezbah”. Tentu saja, api yang kemudian terus menyala di atas mezbah mungkin adalah hasil gabungan api dari Allah dan api yang sudah ada di atas mezbah. (Im 8:14–9:24) Demikian pula, segera setelah Salomo selesai berdoa pada waktu penahbisan bait, api mukjizat dari Yehuwa memakan habis korban-korban.—2Taw 7:1; lihat juga Hak 6:21; 1Raj 18:21-39; 1Taw 21:26 untuk contoh-contoh lain tentang bagaimana Yehuwa menggunakan api mukjizat sewaktu menerima persembahan dari hamba-hamba-Nya.
(Kaimaman 6:25) Harun lan para anake iku padha sira dhawuhana, wirasane: Iki pranatan bab kurban pangruwating dosa. Anggone nyembeleh kurban pangruwating dosa iku ana ing ngarsane Pangeran Yehuwah ana ing panggonan nyembeleh kurban obaran. Iku kurban kang suci pinunjul.
si-IN 27 ¶15
Buku Alkitab Nomor 3—Imamat
15 (3) Korban penghapus dosa dituntut untuk dosa-dosa yang dilakukan dengan tidak sengaja, atau dosa-dosa yang dibuat karena kekhilafan. Jenis binatang yang dipersembahkan bergantung kepada dosa siapa yang hendak diperdamaikan—dari imam, umat itu secara keseluruhan, seorang kepala suku, atau orang biasa. Tidak seperti korban bakaran dan korban persekutuan yang dipersembahkan secara sukarela untuk orang perorangan, korban penghapus dosa merupakan keharusan.—4:1-35; 6:24-30.
Maca Alkitab
(Kaimaman 6:1-18) Pangeran Yehuwah ngandika marang Nabi Musa: 2 ”Saupama ana wong kang gawe dosa lan ora setya marang Sang Yehuwah, sarta selak marang pepadhane bab barang titipane, utawa barang cekelan, ngrampas barang utawa ngebeki baranging liyan kanthi sawenang-wenang, 3 utawa manawa nemu barang kang ilang, mangka selak lan supata goroh bab prakara apa bae kang dilakoni, temah dadi nandhang dosa, 4 manawa marga saka kang mangkono iku dadi gawe dosa lan kaluputan, wong iku nuli mbalekna barange kang wus karampas utawa kang wus diebeki utawa kang katitipake, apadene barang anggone nemu mau, 5 utawa sadhengah apa kang wus diselaki klawan supata goroh, iku mbalekna sageneping pangajine dipunjuli sapralimane, diwenehna marang kang duwe, ing dinane anggone nyaosake kurban dhendha, 6 minangka kurban panebusing kaluputane nyaosna marang Pangeran Yehuwah arupa wedhus gibas lanang kang tanpa cacad saka ing pepanthane, kang wus dimurwat pangajine, diladekna marang imam kanggo kurban dhendha. 7 Imam banjur ngolehna pirukun wong mau ana ing ngarsane Sang Yehuwah, temah bakal oleh pangapura tumrap sadhengah prakara kang wus dilakoni kang njalari kaluputane.” 8 Pangeran Yehuwah ngandika marang Nabi Musa mangkene: 9 ”Harun lan anak-anake iku sira dhawuhana mangkene: Iki pranatan bab kurban obaran. Kurban obaran iku kudu tansah tumumpang ing geni ing misbyah sawengi muput nganti tekan esuk, genine kajagaa supaya tansah murub. 10 Imam banjur manganggoa klambine lena, lan sruwale lena kanggo nutupi kawirangane. Sawuse kurban obaran iku kobong kabeh, nuli ngukupa awu kang ana ing misbyah, kabuwanga ana ing sandhing misbyah. 11 Sawuse mangkono banjur cucula sandhangane lan salina sandhangan liyane, awune mau nuli digawaa menyang ing sajabane pakuwon ing panggonan kang ora ana najise. 12Geni ing misbyah dijagaa supaya terus murub, aja nganti mati. Saben esuk imam kudu nyugokake kayu ing genine misbyah, lan nata kurban obaran ing kayu mau, apadene ngobong sakehe gajihe kurban slametan ana ing kono. 13 Genine kudu tansah dijaga supaya tetep murub ana ing misbyah, aja nganti mati.” 14 ”Iki pranatan bab kurban dhaharan. Anak-anake Harun nyaosna iku marang ing ngarsane Pangeran Yehuwah ing sangarepe misbyah, 15 nuli anaa siji kang njupuk kurban dhaharan sagegem karo lengane, lan sakehe menyan kang tumumpang ing kurban dhaharan, iku kabeh banjur diobonga ana ing misbyah, satemah gandane ngremenake minangka pangenget-enget ana ing ngarsane Sang Yehuwah. 16 Turahane mau kudu dipangan dening Harun lan anak-anake: iku kaolaha dadi roti tanpa ragi lan kapangana ana ing panggonan kang suci, ing platarane Tarub Pasewakan. 17 Anggone ngolah aja nganggo ragi. Iku panduman peparingingSun saka kagunganingSun kurban sesaosan genenan, iku panduman suci pinunjul, padha kaya kurban pangruwating dosa lan kurban dhendha. 18 Anake lanang Harun iku padha mangana, iku dadia pepancen tumrap sira kabeh kanggo ing salawase turun-tumurun saka kurban sesaosan genenan kagungane Sang Yehuwah. Sadhengah wong kang nggepok, iku dadi suci.”
30 NOVEMBER–6 DESEMBER
SINAU SAKA ALKITAB | KAIMAMAN 8-9
”Bukti Dhukungané Yéhuwah”
(Kaimaman 8:6-9) Nabi Musa banjur dhawuh marang Rama Harun lan para putrane supaya maju, banjur padha disirami banyu. 7 Sawuse mangkono tumuli diagemi kemejan lan sabuk apadene jubah, diagemi kotang efod tuwin dipaningseti nganggo sabuk efod, 8 karomaneh diagemi tutup dhadha, kang dietrapi Urim lan Tumim. 9 Tumuli diagemi serban, lan ing sadhuwure serban kapara ngarep kaetrapan jamang mas suci, kaya kang dadi dhawuhe Pangeran Yehuwah marang Nabi Musa.
(Kaimaman 8:12) Lenga jebad iku diesokake sathithik ing mustakane Rama Harun, nuli panjenengane dijebadi supaya suci.
it-2-IN 311
Pelantikan
Musa membasuh Harun dan putra-putra Harun, yaitu Nadab, Abihu, Eleazar, dan Itamar (atau, ia memerintahkan mereka untuk membasuh diri) di baskom tembaga di halaman dan mengenakan pada Harun pakaian-pakaian kemuliaan imam besar. (Bil 3:2, 3) Setelah Harun berbajukan pakaian yang indah, kepadanya dikenakan pakaian-pakaian yang menggambarkan sifat dan tanggung jawab jabatannya. Kemudian Musa mengurapi tabernakel, semua perlengkapan dan perkakasnya, dan mezbah persembahan bakaran, serta baskom dan perkakas-perkakas yang digunakan sehubungan dengan semuanya itu. Dengan demikian semuanya itu disucikan, dipisahkan agar selanjutnya dapat digunakan untuk dinas yang eksklusif kepada Allah. Akhirnya Musa mengurapi Harun dengan menuangkan minyak ke atas kepalanya.—Im 8:6-12; Kel 30:22-33; Mz 133:2.
(Kaimaman 9:1-5) Kacarita bareng dina kaping wolune Nabi Musa banjur nimbali Rama Harun lan para putrane apadene para tuwa-tuwane Israel, 2 sarta ngandika marang Rama Harun: ”Kowe dhewe njupuka pedhet, kanggo kurban pangruwating dosa lan wedhus gibas lanang kanggo kurban obaran, karo-karone kang tanpa cacad, nuli saosna marang ing ngarsane Pangeran Yehuwah. 3 Lan wong Israel dhawuhana mangkene: Padha njupuka wedhus berok lanang siji kanggo kurban pangruwating dosa, lan pedhet sarta cempe kang padha umur sataun kang tanpa cacad, kanggo kurban obaran. 4 Apadene sapi lanang siji lan wedhus gibas lanang siji kanggo kurban slametan, supaya padha kasaosna ana ing ngarsane Pangeran Yehuwah, karomaneh kurban dhaharan kang diolah nganggo lenga, awitdene ing dina iki Pangeran Yehuwah bakal ngatingal marang kowe kabeh.” 5 Tumuli padha nggawa apa kang kaprentahake dening Nabi Musa menyang ing ngarepe Tarub Pasewakan, lan wong sapasamuwan kabeh padha maju lan ngadeg ana ing ngarsane Sang Yehuwah.
it-2-IN 312 ¶7
Pelantikan
Pada hari kedelapan, sesudah diperlengkapi sepenuhnya dan dilantik, para imam untuk pertama kalinya bertugas (tanpa bantuan Musa), melaksanakan dinas pendamaian bagi bangsa Israel yang khususnya perlu ditahirkan bukan hanya karena dosa alami mereka melainkan juga karena ketidaktaatan mereka belum lama berselang sehubungan dengan anak lembu emas, yang mengakibatkan perasaan tidak senang Yehuwa. (Im 9:1-7; Kel 32:1-10) Pada akhir dinas perdana para imam yang baru dilantik itu, Yehuwa menyatakan perkenan-Nya dan peneguhan atas jabatan mereka dengan secara mukjizat mengirimkan api, pastilah dari tiang awan di atas tabernakel, sehingga sisa-sisa korban di atas mezbah terbakar habis.—Im 9:23, 24.
(Kaimaman 9:23, 24) Nabi Musa lan Imam Harun tumuli lumebet ing Tarub Pasewakan. Bareng miyos banjur padha mberkahi marang wong akeh, sarta kamulyane Pangeran Yehuwah nuli ngatingal marang wong sabangsa kabeh, 24 lan ana geni metu saka ing ngarsane Sang Yehuwah kang mangsa kurban obaran lan sawernaning gajih kang ana ing misbyah. Bareng wong sabangsa ndeleng kaanan mangkono iku, tumuli padha surak-surak lan sumungkem sujud.
Sing Isa Disinaoni saka Buku Kaimaman
13 Kepapat: Yéhuwah mberkahi umaté. Bayangna apa sing kelakon sakwisé tabernakel didegké ing cedhak Gunung Sinai ing taun 1512 SM. (Pa. 40:17) Musa nganakké upacara kanggo nglantik Harun lan putra-putrané Harun dadi imam. Terus, bangsa Israèl ngumpul kanggo ndelok pertama kaliné imam-imam kuwi mènèhké korban. (Km. 9:1-5) Sakwisé Harun lan Musa mberkahi bangsa Israèl, ana geni saka Yéhuwah sing ngobong korban kuwi. Geni kuwi dadi bukti nèk Yéhuwah setuju karo pelantikané imam-imam kuwi.—Wacanen Kaimaman 9:23, 24.
Wulangan Penting
(Kaimaman 8:6) Nabi Musa banjur dhawuh marang Rama Harun lan para putrane supaya maju, banjur padha disirami banyu.
w14-IN 15/11 9 ¶6
Mengapa Kita Harus Menjadi Kudus
6 Tuntutan agar imam-imam Israel harus bersih punya makna penting bagi kita. Banyak orang yang belajar Alkitab dengan kita mengamati bahwa kita selalu rapi dan bersih dan kita juga menjaga tempat ibadat kita bersih. Selain itu, orang yang ingin beribadat kepada Yehuwa harus punya ’hati yang bersih’. (Baca Mazmur 24:3, 4; Yes. 2:2, 3.) Jadi, kita harus melayani Yehuwa dengan pikiran dan hati yang bersih juga tubuh yang bersih. Kita perlu memeriksa diri secara rutin. Kadang, kita mungkin sadar bahwa kita harus membuat perubahan besar untuk menjadi kudus. (2 Kor. 13:5) Misalnya, orang Kristen terbaptis yang melihat pornografi perlu merenungkan, ’Apakah saya membuktikan diri kudus?’ Ia perlu mencari bantuan untuk menghentikan kebiasaan najis itu.—Yak. 5:14.
(Kaimaman 8:14-17) Sapine lanang kurban pangruwating dosa banjur diajokake, Rama Harun lan para putrane padha numpangake astane ing endhase sapi kurban pangruwating dosa mau, 15 sapine nuli disembeleh, Nabi Musa banjur mundhut getihe dileletake klawan driji ana ing sungu-sunguning misbyah mubeng, kanthi patrap mangkono misbyah mau dadi kasucekake saka dosa; getih turahane diesokake ana ing sikile misbyah. Misbyahe dadine kasucekake kalawan patrap mangkono iku lan kaolehake pirukun. 16 Sakehe gajih kang tumemplek ing jeroan, gembelaning ati, ginjele karo pisan sagajihe, padha dijupuki nuli diobong dening Nabi Musa ana ing misbyah. 17 Nanging sapi lanang mau lan lulange, daginge lan tlethonge diobong ana ing sajabane palereban, kaya kang wus dadi dhawuhe Pangeran Yehuwah marang Nabi Musa.
it-2-IN 169 ¶4
Musa
Allah mengangkat Musa sebagai perantara perjanjian Hukum yang diadakan dengan Israel. Kedudukan yang akrab seperti itu tidak pernah diemban oleh manusia mana pun di hadapan Allah kecuali oleh Yesus Kristus, Perantara perjanjian baru. Dengan darah korban-korban binatang, Musa memerciki buku perjanjian yang mewakili Yehuwa sebagai satu ”pihak”, dan bangsa itu (pastilah para tua-tua yang menjadi wakil) sebagai ”pihak” yang satunya lagi. Ia membacakan buku perjanjian tersebut kepada bangsa itu, yang mengatakan, ”Semua yang telah Yehuwa katakan kami rela lakukan dan taati.” (Kel 24:3-8; Ibr 9:19) Dalam kedudukannya sebagai perantara, Musa mendapat hak istimewa untuk mengawasi pembangunan Tabernakel serta pembuatan perkakas-perkakasnya, yang polanya telah diberikan Allah kepadanya. Ia juga meresmikan keimaman, mengurapi Tabernakel serta Harun, sang imam besar, dengan minyak dari ramuan khusus. Kemudian, ia mengawasi dinas resmi pertama dari keimaman yang baru ditahbiskan itu.—Kel psl. 25-29; Im psl. 8, 9.
Maca Alkitab
(Kaimaman 8:31–9:7) Dhawuhe Nabi Musa marang Imam harun lan marang para putrane: ”Daging iku olahen ana ing ngarepe lawangane Tarub Pasewakan; banjur padha panganen ana ing kono karo roti kang ana ing kranjang kang kanggo kurban wisudhan, kaya kang wis dakprentahake mangkene: Kakang Harun lan para anake kang padha mangan. 32 Nanging sapira turahe daging lan roti iku obongen nganti entek. 33 Sarta sajroning pitung dina kowe aja lunga-lunga saka ing lawangane Tarub Pasewakan, nganti sarampunging karamean wisudhan, amarga karamean wisudhan iku suwene pitung dina. 34 Pangeran Yehuwah paring dhawuh supaya ing tembe kowe padha nganakake karukunan kanggo kowe kabeh, kaya kang tumindak ing dina iki. 35 Kowe padha tugura ana ing ngarepe lawanganing Tarub Pasewakan pitung dina pitung bengi, lan padha netepana apa kang dadi kuwajibanmu marang Pangeran Yehuwah kanthi temen-temen, supaya aja nganti padha mati, awit mangkono iku kang kadhawuhake marang aku.” 36 Rama Harun lan para putrane nuli iya padha ngestokake apa sadhawuhe Pangeran Yehuwah lumantar Nabi Musa.
9 Kacarita bareng dina kaping wolune Nabi Musa banjur nimbali Rama Harun lan para putrane apadene para tuwa-tuwane Israel, 2 sarta ngandika marang Rama Harun: ”Kowe dhewe njupuka pedhet, kanggo kurban pangruwating dosa lan wedhus gibas lanang kanggo kurban obaran, karo-karone kang tanpa cacad, nuli saosna marang ing ngarsane Pangeran Yehuwah. 3 Lan wong Israel dhawuhana mangkene: Padha njupuka wedhus berok lanang siji kanggo kurban pangruwating dosa, lan pedhet sarta cempe kang padha umur sataun kang tanpa cacad, kanggo kurban obaran. 4 Apadene sapi lanang siji lan wedhus gibas lanang siji kanggo kurban slametan, supaya padha kasaosna ana ing ngarsane Pangeran Yehuwah, karomaneh kurban dhaharan kang diolah nganggo lenga, awitdene ing dina iki Pangeran Yehuwah bakal ngatingal marang kowe kabeh.” 5 Tumuli padha nggawa apa kang kaprentahake dening Nabi Musa menyang ing ngarepe Tarub Pasewakan, lan wong sapasamuwan kabeh padha maju lan ngadeg ana ing ngarsane Sang Yehuwah. 6 Pangandikane Nabi Musa: ”Iki pangandika kang kadhawuhake dening Pangeran Yehuwah, padha lakonana, supaya kamulyane Pangeran Yehuwah ngatingal marang kowe.” 7 Pangandikane Nabi Musa marang Imam Harun: ”Nyedhaka ing misbyah, kurban pangruwating dosa lan kurban obaranmu olahen, sarta nganakna pirukun kanggo awakmu dhewe lan kanggo bangsa iku; sawuse mangkono kurbane wong akeh mau banjur olahen, sarta nganakna pirukun kanggo wong akeh iku, kaya kang wus kadhawuhake dening Sang Yehuwah.”