ᲛᲝᲙᲚᲔ ᲨᲘᲜᲐᲐᲠᲡᲘ

1

• მისალმება (1—5).

• „არ არსებობს სხვა სასიხარულო ცნობა“ (6—9).

• პავლეს მიერ ნაქადაგები სასიხარულო ცნობა ღვთისგანაა (10—12).

• პავლეს გაქრისტიანება და მისი ქრისტიანობის პირველი წლები (13—24).

2

• პავლე მოციქულებს ხვდება იერუსალიმში (1—10).

• პავლე კიცხავს პეტრეს (კეფას) (11—14).

• ადამიანი რწმენით მართლდება (15—21).

3

• „კანონით ღვთის წინაშე ვერავინ ჩაითვლება მართლად“ (1—14).

  • „მართალი რწმენით იცოცხლებს“ (11).

• აბრაამისთვის მიცემული დანაპირები კანონზე არ ყოფილა დამოკიდებული (15—18).

  • აბრაამის შთამომავალი ქრისტეა (16).

• კანონის დასაბამი და დანიშნულება (19—25).

• „ღვთის ძეები ხართ ქრისტე იესოსადმი რწმენით“ (26—29).

  • ვინც ქრისტესია, ის აბრაამის შთამომავალია (29).

4

• ძეები და არა მონები (1—7).

• პავლეს აღელვებს გალატელების მდგომარეობა (8—20).

• აგარი და სარა — ორი შეთანხმება (21—31).

  • „ზედა იერუსალიმი თავისუფალია, ის დედაჩვენია“ (26).

5

• ქრისტეს მიერ ბოძებული თავისუფლება (1—15).

• სულით სიარული (16—26).

  • ხორცის საქმეები (19—21).

  • სულის ნაყოფი (22, 23).

6

• ერთმანეთის ტვირთის ტარება (1—10).

  • „კაცი, რასაც დათესავს, იმას მოიმკის“ (7, 8).

• წინადაცვეთა აზრს მოკლებულია (11—16).

  • „ახალი ქმნილება“ (15).

• ბოლო სიტყვა (17, 18).