Дәрде Гьран

Мерәк бь наве Мәмоa дьбежә: «Әз тʹәви жьна хwә Әʹйше, 39 сала зедәтьр зәwащеда бум. Паше әw бь нәхwәшийа гьран нәхwәш кʹәт у мьр. Саләке, мьн хwә öса тʹәхмин дькьр, кö тебежи пʹарәкә мьн мьрийә. Һәвалед мьн гәләк али мьн дькьрьн, у әз һьнә тьштава мьжул дьбум, кö еша дьле хwә һәвәки сьвьк кьм. Щарщара ньшкева һʹәwаса мьн дькʹәт. Ида wәкә се сал ә кö Әʹйше мьрийә, ле һʹәта ньһа әв кöл жь дьле мьн дәрнайе».

Дьqәwьмә тә жи мәрьве хwәйи незик öнда кьрийә, у тö рʹьнд һʹале Мәмо фәʹм дьки. Мьрьна мер йан жьн, мәрьве незик йан һәвале баш, ешәкә гьран дькә дьле мерьв. Зандаред кö әве пьрсе леколин дькьн, ве йәкерʹа qайил ьн. Дь журналәкеда бь наве «Thе Amеrican Journal of Psychiatry», һәбу готарәк, кʹидәре кö дьһатә готьне, wәки «гава кәсәк мәрьве хwәйә һʹьзкьри öнда дькә, әwи тʹьре кö сәр һʹәта-һʹәтайе öнда дькә, у жь бо wе йәке еша дьле wи даһа гьран дьбә». Әwед кö жь бо мьрьна мәрьвед хwә, шине дькьн, дьqәwьмә öса дьфькьрьн: «Гәло, һʹәта кʹәнге әв дәрд wе дьле мьн бешинә? Әзе бькарьбьм диса бәхтәwар бьм? Чаwа әз дькарьм дьлбинийе бьстиньм?»

Әва журнала «Һʹьшйар Бьн!» wе щаба wан пьрса шеwьр кә. Готара дöдада wе бе готьне, кö чь һеви һәйә бона мьрийа. Готаред дьн жи, wе дина мә бьдьн wе йәке, кö чь дькарә али мә бькә, wәки еша дьле хwә һәвәки сьвьк кьн.

Әм баwәр ьн, wәки әв готар wе дьлрʹәһьтийе бьдьнә wан һʹәму мәрийа, кʹижан кö дәрдәки гьран дькʹьшиньн жь бо мьрьна мәрьвед хwәйи һʹьзкьри.