Karên Şandiyan
2 Di roja Cejna Pentîkostê de, ew hemû bi hev re li cihekî top bûn. 2 Ji nişka ve, dengek wek bayekî xurt ji ezmên hat û temamiya mala ku ew lê rûniştî bûn, tije kir. 3 Pêtên agir ku wek ziman xuya dikir ji wan re xuya bûn, û ew belav dibûn û li ser her yekî ji wan danîn. 4 Hemû bi ruhê pîroz ve tije bûn, û wan dest pê kir ku bi cure cure zimanan xeber bidin, her yek bi zimanê ku ruhê pîroz dabû wî.
5 Wê demê Cihûyên dîndar ji her welatî li Orşelîmê bûn. 6 Gava ev deng hat bihîstin, xelk li hev top bû. Ew pir şaş man, çimkî her yekî ji wan bihîst ku şagirt bi zimanê wan xeber didin. 7 Ew pir heyran man û gotin: “Ka binêrin, ma hemû kesên ku xeber didin, ne ji Celîleyê ne? 8 Îcar çawa çêdibe ku her yek ji me zimanê dayika xwe dibihîze? 9 Em, Part, Med, Elamî, xelkê Mezopotamyayê, Cihûstanê, Kapadokyayê, Pontosê û Asyayê*, 10 Frîgyayê, Pamfîlyayê, Misrê û xelkên herêmên Lîbyayê yên nêzîkî Kirênê, ziyaretkarên ji Romayê yên Cihû û kesên ku bûn Cihû, 11 Girîtî û Ereb – em hemû dibihîzin ku ew bi zimanên me li ser karên mezin en Xwedê xeber didin.” 12 Her kes heyran û şaş ma û ji hevdû dipirsî: “Ev çi ye?” 13 Lê hin kesan qerfên xwe bi wan dikirin û digotin: “Ew bi şeraba şîrîn serxweş bûne.”
14 Hingê Petrûs bi Yanzdehan* re rabû û bi dengekî bilind got: “Zilamên Cihûstanê û hemû xelkê Orşelîmê, rind guh bidin gotinên min. 15 Nefikirin ku ev mirov serxweş in, çimkî niha saet nehê sibehê ye*. 16 Lê belê, ev gotinên Yoêl pêxember li ber çavên we tên cih: 17 ‘Xwedê dibêje: “Di rojên dawîn de, ezê ruhê xwe li ser her cureyê mirovan birijînim. Kur û keçên we wê pêxembertiyê bikin, û xortên we wê dîtiniyan bibînin, û kal û pîrên we wê xewnan bibînin. 18 Û di wan rojan de, ezê ruhê xwe li ser hemû xulamên xwe, hem jin, hem mêr, birijînim, û ewê pêxembertiyê bikin. 19 Ezê li jor li ezmên nîşanan û li jêr jî li ser rûyê erdê mucîzeyan çêkim – xwîn, agir, mij û dûman. 20 Berî hatina roja Yehowa ya mezin û taybet, roj* wê tarî bibe û heyv wê mîna xwînê sor bibe. 21 Hingê her kesê ku gazî navê Yehowa bike, ewê xelas bibe.”’
22 Gelî zilamên Îsraîlê, guh bidin van gotinan: Çawa ku hûn bi xwe dizanin, Xwedê bi zelalî nîşan da ku Îsayê Nasirayî* ji aliyê wî ve hatiye şandin, û wî bi navgîniya Îsa mucîze û karên mezin çêkirin. 23 Ev zilam li gor armanc û pêşzanîna Xwedê ket destê we, we ew bi destê gunehkaran li ser dar girêda û kuşt. 24 Lê Xwedê ew ji mirinê rakir, û ew ji zincîrên mirinê* azad kir, çimkî hukmê mirinê li ser wî tunebû ku wî bigire. 25 Dawid li ser wî wisa gotibû: ‘Yehowa her tim li ber çavê min e, çimkî ew li milê min ê rastê ye, da ku ez ji tu tiştî netirsim. 26 Ji ber vê yekê dilê min geş e, û ez bi kêfxweşî peyivîm. Û ezê* bi hêviyê bijîm, 27 çimkî tuyê canê min di gorê* de nehêlî, û tuyê nehêlî ku xizmetkarê teyî dilsoz birize. 28 Te rêyên jiyanê nîşanî min dan. Tuyê min li ber xwe* bi kêfxweşiyeke mezin ve tije bikî.’
29 Birano, îznê bidin min ku ez bi eşkereyî di heqê bapîrê me Dawid de ji we re bibêjim. Ew mir, hat defnkirin* û mezelê wî heta îro jî li ba me ye. 30 Ew pêxember bû û wî dizanibû ku Xwedê ji wî re sond xwaribû ku ewê yekî ji zuriyeta wî li ser textê wî bide rûniştin. 31 Dawid ji berê ve dît ku Mesîh wê ji mirinê rabe û got ku ewê di gorê* de nemîne, û bedena wî wê nerize. 32 Xwedê ev Îsa ji mirinê rakir, û em hemû şahidên vê yekê ne. 33 Ew jixwe hatiye bilindkirin û li milê Xwedê yê rastê rûniştiye, û ruhê pîroz ê ku Bav jê re soz da, standiye. Ji ber vê yekê Îsa ruhê pîroz rijandiye, û niha hûn vê yekê dibînin û dibihîzin. 34 Dawid hilnekişiya ezmên, lê ew bi xwe dibêje: ‘Yehowa ji Efendiyê min re got: “Li milê minî rastê rûne 35 heta ku ez dijminên te bixim bin lingên te.”’ 36 Îcar, bila temamiya mala Îsraîlê rind bizane ku ev Îsayê ku we li ser dar îdam kir, Xwedê ew hem kir Efendî hem jî kir Mesîh.”
37 Ev gotin kûr ket dilê wan, û wan ji Petrûs û şandiyên din re got: “Birano, îcar em çi bikin?” 38 Petrûs ji wan re got: “Tobe bikin, û bila her yek ji we bi navê Îsa Mesîh bê vaftîzkirin*, da ku gunehên we bên efûkirin. Hingê hûnê ruhê pîroz wek xelat bistînin. 39 Çimkî ev soz ji bo we, zarokên we û hemû kesên ku dûr in, ji bo hemû kesên ku Xwedayê me Yehowa gazî ba xwe bike, hatiye dayîn.” 40 Wî bi gelek gotinên din jî şahidî kir, ew tembîh kirin û got: “Xwe ji vî neslê* xerab xelas bikin.” 41 Hingê kesên ku bi dil û can gotinên wî qebûl kirin, vaftîz bûn*. Wê rojê weke 3.000 mirovî beşdarî şagirtan bûn. 42 Ew bi dewamî ji şandiyan hîn dibûn, bi hev re wext derbas dikirin*, xwarin dixwarin û dua dikirin.
43 Şandiyan gelek nîşan û mucîze çêkirin, û tirsa Xwedê ket dilê her kesê ku ev tişt dîtin. 44 Hemû kesên ku bûn bawermend bi hev re bûn, û wan her tiştê xwe di nav xwe de parve dikir. 45 Wan mal û milkê xwe difirot û pereyên ku wan qezenc dikirin li gor hewcedariya her kesî parve dikirin. 46 Her roj ew li îbadetgehê top dibûn, û ew diçûn malên hev û bi hev re xwarin dixwarin, û wan bi kêfxweşî û ji dil xwarina xwe parve dikir. 47 Wan pesnê Xwedê dida û hemû mirov bi wan razî bûn. Di eynî zeman de, Yehowa roj bi roj hejmara kesên ku dihatin ser rêya xelasbûnê li wan zêde dikir.