1. Tîmotêyos
5 Bi zilamekî extiyar re bi awayekî sert xeber nede, lê bi wî re wek bi bavê xwe re û bi xortan re wek bi birayên xwe re xeber bide. 2 Bi jinên extiyar re wek bi dayika xwe re û bi keçan re wek bi xwişkên xwe re bi dilekî pak xeber bide.
3 Li jinebiyên ku bi rastî hewceyî alîkariyê ne xwedî derkeve*. 4 Lê eger zarok yan neviyên jinebiyekê hebin, bila ew pêşî di nav maliyên xwe de nîşan bidin ku ew ji Xwedê re dilsoz in. Û bila ew mesûliyeta xwe li ber dê û bavê xwe û kal û pîrikên xwe bînin cih, çimkî ev yek li Xwedê xweş tê. 5 Jinebiyeke ku bi rastî hewceyî alîkariyê ye û bêkes maye hêviya xwe bi Xwedê tîne. Ew şev û roj dua dike û hawara xwe digihîne wî. 6 Lê jinebiyeke ku li pey kêf û şehweta xwe diçe, her çi qas sax be jî mirî ye. 7 Loma bi dewamî bi van şîretan wan tembîh bike, da ku tu kes nikaribe wan sûcdar derxîne. 8 Erê, eger kesek li merivên xwe, bi xisûsî li maliyên xwe, xwedî dernekeve, wî dev ji baweriya xwe berdaye û ji yekî nebawermend xerabtir e.
9 Jinebiyeke wisa bixin deftera alîkariyê: Eger ew herî kêm 60 salî be, eger tenê bi yek mêrî re zewicî bû, 10 eger ew ji ber kirinên xwe yên qenc tê naskirin, eger wê zarok mezin kirine, eger wê mêvanhezî nîşan dida, eger wê lingên pîrozan dişûştin, eger wê destek dida kesên ku di tengasiyê de bûn û eger wê her tim xîret dikir ku qenciyê bike.
11 Lê belê, jinebiyên ciwan nexin deftera alîkariyê. Çimkî gava xwestekên wan ên cinsî rê li ber wan digirin ku ew ji Mesîh re xizmet bikin, ew dixwazin bizewicin. 12 Û bi vî awayî ewê bên mehkûmkirin, çimkî wan xwe li soza xwe ya pêşîn negirt. 13 Wekî din, ew ji xwe re dikin adet ku wexta xwe boş û betal derbas bikin û mal bi mal bigerin. Ew wexta xwe ne bi tenê boş û betal derbas dikin, lê ew paşgotiniyê jî dikin û pozê xwe dixin meseleyên kesên din û li ser tiştên ku ne îşê wan e xeber didin. 14 Loma, ez dixwazim ku jinebiyên ciwan bizewicin, zarokan bînin, îşê malê bikin û fersendê nedin dijminên me ku ew lome li me bikin. 15 Hin kes jixwe ji rêya rast derketine û li pey Şeytan çûne. 16 Eger merivên jineke bawermend hebin, ên ku jinebî ne, bila ew destekê bide wan, da ku barê civatê giran nebe. Hingê civat dikare destekê bide jinebiyên ku bi rastî hewceyî alîkariyê ne.
17 Rîspiyên ku bi awayekî baş rêberiya civatê dikin, bi xisûsî yên ku di gotin û hînkirina xwe de bi ked û xîreteke mezin vê yekê dikin, du qat hêjayî pesnan in. 18 Çimkî Nivîsarên Pîroz dibêjin, “Devê gayê ku gêre dike girênede” û “Pale hêjayî meaşê xwe ye”. 19 Heta ku du yan sê şahid tune bin, guh nede kesekî ku rîspiyekî sûcdar dike. 20 Kesên ku guneh dikin li ber çavê hemûyan serrast bike, da ku ev yek ji bo kesên din bibe ders*. 21 Ez li ber Xwedê, li ber Mesîh Îsa û li ber melekên hilbijartî li te emir dikim ku tu vê rêberiyê bê ferq û cudahî û bêyî ku tu aliyê kesekî bigirî, bînî cih.
22 Kesekî tu caran zû tayîn neke*. Nebe hevparê gunehên kesên din. Ji aliyê exlaq ve paqij bimîne.
23 Ji vir û şûn de bi tenê avê venexwe. Lê belê, ji ber ku tu gelek caran nexweş dikevî û ji bo ku mîdeya te neêşe, hinek şerabê vexwe.
24 Gunehên hin kesan eşkere ne, û ew di cih de hukmê xwe distînin. Lê belê, gunehên kesên din paşê eşkere dibin. 25 Bi eynî awayî, kirinên qenc eşkere ne, û kirinên qenc ên ku ne eşkere ne, ewê veşartî nemînin.