15. Hêviya kesên meshkirî çi ye?

¹⁵ Wekî din, Pawlos got ku “dê her kes di Mesîh de bigihêje jiyanê” (1. Kor. 15:22, KP). Pawlos nameya xwe ji şagirtên meshkirî re dinivîsî, yên ku wê ji bo jiyana herheyî ji mirinê bihatana rakirin. Pawlos got ku ew “bi Mesîh Îsa hatine pîrozkirin û ji bo pîrozbûnê hatine gazîkirin”. Wekî din, wî behsa hin kesan kir, “ên ku di baweriya Mesîh de mirine” (1. Kor. 1:2; 15:18; 2. Kor. 5:17). Di nameyeke din de, Pawlos nivîsî ku yên ku wê mîna Îsa Mesîh bimirin wê mîna wî bên rakirin (Rom. 6:3-5). Îsa Mesîh wek ruh hat rakirin û çû ezmanan. Mîna wî, hemû şagirtên meshkirî jî wê wek ruh bihatana rakirin û biçûna ezmanan.

17. Kesên ku “di baweriya Mesîh de” bûn wê xelata ezmanî kengê bistenda?

¹⁷ Wexta ku Pawlos nameya xwe ji Korîntiyan dinivîsî, rabûna ji bo jiyana li ezmanan hê dest pê nekiribû. Pawlos got ku ev yek wê paşê biqewime: “Her kes di dora xwe de: Berê pêşî Mesîh; piştre, di hatina [hazirbûna] Mesîh de yên wî wê rabin” (1. Kor. 15:23; 1. Sel. 4:15, 16). Belê, lazim bû ku şandiyên Îsa Mesîh û meshkiriyên din li benda wexta hazirbûna Mesîh bibûna ku xelata ezmanî bistenda û wek Îsa Mesîh bihatana rakirin. Îro, em di vê wexta xisûsî de dijîn.