Îsraîlî ji Çiyayê Sînayê çûn, di çola Paranê re derbas bûn û gihîştin cihekî bi navê Kadeş. Li wir Yehowa ji Mûsa re got: ‘12 zilaman bişîne. Ji her eşîrekê yekî bişîne. Bila ew welatê Kenanê keşf bikin, welatê ku ezê bidim Îsraîliyan.’ Loma Mûsa 12 zilam hilbijartin û ji wan re got: ‘Herin welatê Kenanê keşf bikin. Binêrin ka zeviyên wan ji bo çandinê baş in an na. Bala xwe bidinê ka mirovên li wir xurt in an ne xurt in, û ka ew di konan de yan jî di bajaran de dijîn.’ Ev 12 zilam rabûn ketin rêya welatê Kenanê. Yêşû û Kaleb jî bi wan re bûn.

Piştî 40 rojan zilam vegeriyan û wan hêjîr, hinar û tirî bi xwe re anîn. Zilaman got: ‘Erdê wan erdekî bibereket e, lê mirovên li wir xurt in û sûrên bajarên wan bilind in.’ Paşê Kaleb got: ‘Em dikarin zora wan bibin. Rabin em zû herin!’ Tu dizanî Kaleb çima ev yek got? Ji ber ku wî û Yêşû baweriya xwe bi Yehowa dianî. Lê wan 10 zilamên din gotin: ‘Na! Mirovên li wir wek dêwan bilind in! Em li ber wan wek kuliyan bûn.’

Îsraîlî tirsiyan. Wan dest bi gilî û gazinan kir û got: ‘Em yekî din bikin rêberê xwe û dîsa vegerin Misrê. Çima em biçin welatê Kenanê û li wir bên kuştin?’ Yêşû û Kaleb gotin: ‘Netirsin. Guh bidin Yehowa. Ewê me biparêze.’ Lê Îsraîliyan guh neda wan. Wan dixwest Yêşû û Kaleb bikujin jî!

Gelo Yehowa çi kir? Wî ji Mûsa re got: ‘Piştî her tiştê ku min ji bo Îsraîliyan kiriye ew hê jî guh nadin min. Loma ewê 40 salan li çolê bimînin û li wir bimirin. Tenê Yêşû û Kaleb û zarokên Îsraîliyan wê têkevin erdê ku min soz daye wan.’

Wexta ku Îsraîlî li çolê bûn piştî demekê Korah, Datan, Abîram û 250 kesên din li ber Mûsa serî hilda. Wan ji wî re got: ‘Em ji we aciz bûn! Çima gerek tu rêberê me bî û Harûn kahînê mezin be? Yehowa ne tenê bi we re ye. Ew bi me re ye jî.’ Qet kêfa Yehowa ji van gotinan re nehat. Wî ev serhildan wek serhildaneke li dijî xwe hesiband!

Mûsa ji Korah û piştgirên wî re got: ‘Sibê werin ber konê îbadetê û bixûra xwe bi xwe re bînin. Yehowa wê nîşanî me bide ku wî kî hilbijartiye.’

Roja din Korah û 250 zilamên wî rabûn çûn cem konê îbadetê ku Mûsa bibînin. Li wir wek ku ew kahîn bûn wan bixûr şewitandin. Yehowa ji Mûsa û Harûn re got: ‘Xwe ji Korah û zilamên wî dûr bixin.’

Korah rabû çû konê îbadetê, lê Datan, Abîram û malbatên wan gotin: “Em nayên.” Yehowa ji Îsraîliyan re got ku gerek ew ji konên Korah, Datan û Abîram dûr bikevin. Îsraîlî bi lez ji wir dûr ketin. Datan, Abîram û malbatên wan li ber konên xwe bûn. Erd ji nişka ve qelişî û ew daqurtandin! Li ber konê îbadetê, agir ji ezmanan hat û Korah û 250 zilamên wî şewitandin.

Dûre Yehowa ji Mûsa re got: ‘Ji serokê her eşîrekê darikekî bistîne û navê wî li ser binivîse. Lê navê Harûn li ser darikê eşîra Lêwî binivîse. Wan têxe hundirê konê îbadetê. Darikê zilamê ku ezê hilbijêrim wê kulîlk bide.’

Roja din Mûsa hemû darik anîn û ew nîşanî serokên eşîran dan. Li ser darikê Harûn kulîlkên pişkivî û behîvên gihîştî hebûn. Bi vî awayî Yehowa nîşan da ku wî Harûn kiriye kahînê mezin.