SIYARÊ HESPÊ SOR

“Hingê hespekî dinê sor derket û ji siyarê wîra destûr hat dayîn, ku aştiyê [edilayê] ji dinyayê rake û mirova bi hevdû bide şerjêkirin. Û şûrekê mezin ji wîra hat dayîn” (Eyantî 6:4, ÎM).

Ew siyar tê hesabê şer. Dîna xwe bidinê, ku ew edilayê dide hildanê ne ku tenê nava çend mileta, lê nava temamya dinyayê. Di sala 1914-da, cara pêşiyê di terîxiyêda şerê hemdinyayê bû. Paşî wê yekê şerê hemdinyayêye duda qewimî, yê ku ziyaneke daha mezin anî. Li gora hesabên hine ciya, ji bo şera û şer-dewên din, ji sala 1914 wekê 100 mîlîona meriva zêdetir mirine! Gelek kesên din jî çerçirîne ji bo ziyanên din ku standine.

Gelo roja îroyîn şer çiqasî bela bûye? Naha em wedekî usada dijîn, ku qewata meriya digihîjê jîyîna temamiya însanetê kuta ke. Lê hela hê teşkîletên usa ça Miletên Yekbûyî, nikare derketin û hatina siyarê hespê sor, bide sekinandin.