29 ຈາກ​ນັ້ນ ພະເຈົ້າ​ກໍ​ເວົ້າ​ວ່າ: “ເຮົາ​ໃຫ້​ພືດ​ຜັກ​ຕ່າງ​ໆ​ ແລະ​ໃຫ້​ຕົ້ນ​ໄມ້​ກິນ​ໝາກ​ກັບ​ເຈົ້າ ເພື່ອ​ເປັນ​ອາຫານ​ຂອງ​ເຈົ້າ.+

3 ເຮົາ​ຈະ​ໃຫ້​ສັດ​ທຸກ​ຊະນິດ​ເປັນອາຫານຂອງ​ເຈົ້າ+​ຄື​ກັບ​ທີ່​ເຮົາ​ໃຫ້​ພືດ​ຜັກ​ຕ່າງ​ໆ​ກັບ​ເຈົ້າ.+

25 ຂ້ອຍ​ຈະ​ບອກ​ພວກ​ເຈົ້າ​ວ່າ ໃຫ້​ເຊົາ​ອຸກໃຈ+​ວ່າ​ຈະ​ມີ​ຢູ່​ມີ​ກິນ​ບໍ ຫຼື​ອຸກໃຈ​ວ່າ​ຈະ​ມີ​ເຄື່ອງນຸ່ງ​ໃສ່​ຫຼື​ບໍ່.+ ຊີວິດ​ສຳຄັນ​ກວ່າ​ອາຫານ​ແລະ​ຮ່າງກາຍ​ສຳຄັນ​ກວ່າ​ເຄື່ອງນຸ່ງ​ບໍ່​ແມ່ນ​ບໍ?+

30 ຖ້າ​ວ່າ​ດອກ​ໄມ້​ໃບ​ຫຍ້າ​ໃນ​ທົ່ງທີ່​ຢູ່​ໄດ້​ແຕ່​ມື້​ດຽວ​ແລ້ວ​ມື້​ອື່ນ​ກໍ​ຖືກ​ຈູດ​ຖິ້ມ ພະ​ເຈົ້າ​ຍັງ​ເຮັດ​ໃຫ້​ມັນ​ງາມ​ປານ​ນີ້ ເພິ່ນ​ກໍ​ແຮ່ງ​ຈະ​ໃຫ້​ພວກ​ເຈົ້າ​ມີ​ເຄື່ອງນຸ່ງ​ຫຼາຍ​ໆ​ໂຕ​ໃສ່​ບໍ່​ແມ່ນ​ບໍ? ພວກ​ເຈົ້າ​ຄື​ມີ​ຄວາມ​ເຊື່ອ​ໜ້ອຍ​ແທ້!

16 ພະເຈົ້າ​ຮັກ​ຄົນ​ໃນ​ໂລກ*​ຫຼາຍ ຈົນ​ເຖິງຂັ້ນ​ຍອມ​ສະລະ​ລູກ​ຄົນ​ດຽວ​ຂອງ​ເພິ່ນ*+ ເພື່ອ​ທຸກ​ຄົນ​ທີ່​ສະແດງ​ຄວາມ​ເຊື່ອ​ໃນ​ຜູ້​ນັ້ນ​ຈະ​ບໍ່​ຖືກ​ທຳລາຍ ແຕ່​ຈະ​ມີ​ຊີວິດ​ຕະຫຼອດ​ໄປ.+

17 ແຕ່​ເພິ່ນ​ກໍ​ຍັງ​ໃຫ້​ຫຼັກຖານ​ຈະ​ແຈ້ງ​ກ່ຽວກັບ​ເພິ່ນ​ເອງ+​ໂດຍ​ການ​ເຮັດ​ດີ ໃຫ້​ມີ​ຝົນ​ຕົກ​ລົງ​ມາ​ຈາກ​ຟ້າ ໃຫ້​ມີ​ຜົນລະປູກ​ອຸດົມ​ສົມບູນ​ຕາມ​ລະດູ+ ໃຫ້​ມີ​ອາຫານ​ກິນ​ຈົນ​ອີ່ມ ແລະ​ເຮັດ​ໃຫ້​ພວກ​ເຈົ້າ​ມີ​ຄວາມສຸກ.”+

6 ແຕ່​ມີ​ຜູ້​ໜຶ່ງ​ຢືນຢັນ​ເລື່ອງ​ນີ້​ໄວ້​ວ່າ: “ເປັນ​ຫຍັງ​ພະອົງ​ຈຶ່ງ​ສົນໃຈ​ມະນຸດ​ທີ່​ບໍ່​ມີ​ຄ່າ ຫຼື​ເປັນ​ຫຍັງ​ພະອົງ​ຈຶ່ງ​ຢາກ​ເບິ່ງແຍງ​ມະນຸດ?+ 7 ພະອົງ​ໃຫ້​ລາວ​ມີ​ຕຳແໜ່ງ​ຕ່ຳ​ກວ່າ​ທູດສະຫວັນ​ແຕ່ໜ້ອຍ​ດຽວ ແລະ​ພະອົງ​ໃຫ້​ລາວ​ມີ​ກຽດ​ແລະ​ໄດ້​ຮັບ​ຄວາມ​ນັບຖື. ພະອົງ​ໃຫ້​ລາວ​ເບິ່ງແຍງ​ທຸກ​ສິ່ງ​ທີ່​ພະອົງ​ສ້າງ. 8 ພະອົງ​ໃຫ້​ລາວ​ຄຸ້ມຄອງ​ສິ່ງ​ເຫຼົ່າ​ນັ້ນ.”+ ນີ້​ໝາຍ​ຄວາມ​ວ່າ ເມື່ອ​ພະເຈົ້າ​ເຮັດ​ໃຫ້​ທຸກ​ສິ່ງ​ຢູ່​ໃຕ້​ພະ​ເຢຊູ+​ກໍ​ບໍ່​ມີ​ຫຍັງ​ເລີຍ​ທີ່​ບໍ່​ຢູ່​ໃຕ້​ອຳນາດ​ເພິ່ນ+ ເຖິງ​ວ່າ​ພວກ​ເຮົາ​ຍັງ​ບໍ່​ໄດ້​ເຫັນ​ທຸກ​ສິ່ງ​ຢູ່​ໃຕ້​ອຳນາດ​ເພິ່ນ​ກໍ​ຕາມ.+