ບົດ 61
ດາວິດຖືກແຕ່ງຕັ້ງເປັນກະສັດ
ຊາອຶເລພະຍາຍາມທີ່ຈະຈັບກຸມດາວິດອີກເທື່ອນຶ່ງ. ທ່ານນຳທະຫານທີ່ສະກັນທີ່ສຸດ 3,000 ຄົນໄປຊອກຫາດາວິດ. ເມື່ອດາວິດຮູ້ເຖິງເລື່ອງນີ້ ເພິ່ນຈຶ່ງສົ່ງຄົນສອດແນມໄປສືບເບິ່ງວ່າຊາອຶເລ ແລະຄົນຂອງທ່ານຕັ້ງຄ້າຍພັກແຮມຄືນຢູ່ໃສ. ດາວິດຖາມຜູ້ຕິດຕາມສອງຄົນຂອງຕົນວ່າ: ‘ໃຜຈະໄປກັບຂ້ອຍທີ່ຄ້າຍຊາອຶເລ?’
ອາບີຊາຍຕອບວ່າ: ‘ຂ້ອຍຈະລົງໄປກັບເຈົ້າ.’ ອາບີຊາຍເປັນບຸດເອື້ອຍຂອງດາວິດນາງເຈຣຶຢາ. ຂະນະທີ່ຊາອຶເລແລະທະຫານຂອງທ່ານພວມນອນຢູ່ ດາວິດກັບອາບີຊາຍຈຶ່ງຄ່ອຍໆເຂົ້າໄປໃນຄ້າຍ. ເຂົາຢິບເອົາຫອກຂອງຊາອຶເລກັບໝາກເຕົ້ານ້ຳໄປ ຊຶ່ງວາງໄວ້ຂ້າງໆຫົວຂອງຊາອຶເລ. ບໍ່ມີຜູ້ໃດເຫັນຫຼືໄດ້ຍິນເພາະວ່າທຸກຄົນນອນຫຼັບສະນິດ.
ບັດນີ້ເບິ່ງດາວິດກັບອາບີຊາຍ. ທັງສອງຄົນໜີພົ້ນໄປຢູ່ເທິງຍອດເນີນເຂົາດ້ວຍຄວາມປອດໄພ. ດາວິດຮ້ອງສຽງດັງລົງໄປຫາຫົວໜ້າກອງທັບຂອງຍິດສະລາເອນວ່າ: ‘ອາບເນ ເປັນຫຍັງທ່ານຈຶ່ງບໍ່ປ້ອງກັນກະສັດຜູ້ເປັນເຈົ້ານາຍຂອງທ່ານ? ຈົ່ງເບິ່ງ! ຫອກແລະໝາກເຕົ້ານ້ຳຂອງກະສັດຢູ່ໃສ?’
ຊາອຶເລຕື່ນຂຶ້ນ. ທ່ານຈຳສຽງຂອງດາວິດໄດ້ ຈຶ່ງຖາມວ່າ: ‘ເຈົ້າຄືດາວິດແມ່ນບໍ?’ ເຈົ້າມອງເຫັນຊາອຶເລກັບອາບເນຂ້າງລຸ່ມບໍ?
ດາວິດທູນຕອບຊາອຶເລວ່າ: ‘ແມ່ນແລ້ວກະສັດຂອງຂ້າພະເຈົ້າ.’ ແລ້ວດາວິດຖາມວ່າ: ‘ເປັນຫຍັງທ່ານຈຶ່ງພະຍາຍາມທີ່ຈະຈັບຕົວຂ້າພະເຈົ້າ? ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເຮັດສິ່ງຊົ່ວອັນໃດ? ໂອ້ກະສັດ ນີ້ຄືຫອກຂອງທ່ານ. ຈົ່ງສັ່ງໃຫ້ໃຜຄົນນຶ່ງມາຮັບເອົາເຖີດ.’
ຊາອຶເລຍອມຮັບວ່າ: ‘ເຮົາໄດ້ເຮັດຜິດແລ້ວ ເຮົາໄດ້ເຮັດສິ່ງທີ່ໂງ່.’ ຄັນແລ້ວດາວິດກໍ່ໄປຈາກທີ່ນັ້ນ ສ່ວນຊາອຶເລກໍ່ເມືອບ້ານ. ແຕ່ດາວິດນຶກໃນໃຈວ່າ: ‘ມື້ນຶ່ງຊາອຶເລຄົງຈະຂ້າຂ້ອຍ. ຂ້ອຍຄວນຈະໜີໄປຢູ່ປະເທດຟີລີດຕີນ.’ ດາວິດກໍ່ໄດ້ເຮັດຢ່າງນັ້ນແທ້. ດາວິດສາມາດລໍ້ລວງຊາວຟີລີດຕີນແລະເຮັດໃຫ້ເຂົາເຊື່ອວ່າ ບັດນີ້ເພິ່ນຢູ່ຝ່າຍເຂົາ.
ຫຼັງຈາກນັ້ນບໍ່ດົນຊາວຟີລີດຕີນຍົກທັບຂຶ້ນໄປຕໍ່ສູ້ຊາດຍິດສະລາເອນ. ໃນການສູ້ຮົບນັ້ນຊາອຶເລແລະໂຍນາທານຖືກຂ້າຕາຍ. ເຫດການນີ້ເຮັດໃຫ້ດາວິດເສົ້າໃຈຫຼາຍແລະເພິ່ນແຕ່ງເພງໄພເລາະບົດນຶ່ງຂຶ້ນຊຶ່ງດາວິດຮ້ອງດັ່ງນີ້: ‘ໂອ້ໂຍນາທານອ້າຍຂອງຂ້ອຍເອີຍ ຂ້ອຍເສົ້າເສຍໃຈສຳລັບເຈົ້າ. ເຈົ້າເປັນທີ່ຮັກແພງເຫຼືອເກີນແກ່ຂ້ອຍ!’
ຫຼັງຈາກນີ້ດາວິດເມືອປະເທດຍິດສະລາເອນໄປທີ່ເມືອງເຫບໂລນ. ເກີດມີການສູ້ຮົບຂຶ້ນລະຫວ່າງພວກທີ່ພໍໃຈເລືອກອີດໂບເຊດບຸດຂອງຊາອຶເລເປັນກະສັດກັບອີກຝ່າຍນຶ່ງຕ້ອງການໃຫ້ດາວິດເປັນກະສັດ. ແຕ່ໃນທີ່ສຸດພວກຂອງດາວິດຊະນະ. ດາວິດມີອາຍຸ 30 ປີເມື່ອຖືກແຕ່ງຕັ້ງເປັນກະສັດ. ເພິ່ນປົກຄອງໃນເມືອງເຫບໂລນເຈັດປີເຄິ່ງ. ລາຊະບຸດບາງຄົນທີ່ເກີດແຕ່ເພິ່ນທີ່ນັ້ນຊື່ວ່າອາມນອນ ອາບຊາໂລມແລະອາໂດເນຍ.
ເມື່ອເຖິງເວລາດາວິດແລະຄົນຂອງເພິ່ນກໍ່ຂຶ້ນໄປຍຶດເອົາເມືອງອັນສວຍງາມເອີ້ນວ່າເມືອງເຢຣຶຊາເລມ. ໂຢອາບບຸດຊາຍອີກຄົນນຶ່ງແຫ່ງເຈຣຶຢາເອື້ອຍດາວິດ ເປັນຜູ້ນຳໃນການສູ້ຮົບນັ້ນ. ດັ່ງນັ້ນດາວິດຈຶ່ງຕອບແທນໂຢອາບໂດຍຕັ້ງເຂົາຂຶ້ນເປັນຫົວໜ້າໃນກອງທັບຂອງເພິ່ນ. ບັດນີ້ດາວິດເລີ່ມປົກຄອງທີ່ເມືອງເຢຣຶຊາເລມ.
1 ຊາເມິອນ 26:1-25; 27:1-7; 31:1-6; 2 ຊາເມິອນ 1:26; 3:1-21; 5:1-10; 1 ຂ່າວຄາວ 11:1-9.