ໄວໜຸ່ມທັງຫຼາຍ ເຈົ້າພ້ອມແລ້ວບໍທີ່ຈະຮັບບັບເຕມາ?
“ໃນພວກທ່ານ ຖ້າຜູ້ໃດຢາກກໍ່ສ້າງປ້ອມຜູ້ນັ້ນຈະບໍ່ນັ່ງລົງກ່ອນແລະຄຶດລາຄາແລະນັບເບິ່ງວ່າຈະມີເຂົ້າຂອງພໍໄດ້ກະທຳໃຫ້ສຸດແລ້ວຫຼື?”—ລືກາ 14:28
ເພງ: 120, 64
ບົດຄວາມນີ້ແລະບົດຄວາມຕໍ່ໄປຂຽນສຳລັບຄົນໜຸ່ມສາວເຊິ່ງຕ້ອງການທີ່ຈະຮັບບັບເຕມາ
1, 2. (ກ) ໃນທຸກມື້ນີ້ ສິ່ງໃດເຮັດໃຫ້ປະຊາຊົນຂອງພະເຢໂຫວາມີຄວາມຍິນດີ? (ຂ) ພໍ່ແມ່ທີ່ເປັນຄລິດສະຕຽນແລະຜູ້ເຖົ້າແກ່ສາມາດຊ່ວຍຄົນທີ່ເປັນໄວໜຸ່ມແນວໃດໃຫ້ເຂົ້າໃຈຄວາມໝາຍຂອງການຮັບບັບເຕມາ?
ຜູ້ເຖົ້າແກ່ຄົນໜຶ່ງເວົ້າກັບຄລິດສະໂຕເຟີທີ່ມີອາຍຸ 12 ປີ ວ່າ: “ລຸງຮູ້ຈັກຫຼານຕັ້ງແຕ່ມື້ທີ່ຫຼານເກີດ ແລະລຸງກໍດີໃຈທີ່ໄດ້ຍິນວ່າຫຼານຕ້ອງການຮັບບັບເຕມາ. ລຸງຂໍຖາມຫຼານວ່າ ‘ເປັນຫຍັງຫຼານຈຶ່ງຕ້ອງການຮັບບັບເຕມາ?’” ຜູ້ເຖົ້າແກ່ຄົນນີ້ມີເຫດຜົນທີ່ດີທີ່ຖາມແບບນັ້ນ. ໃນທຸກໆປີ ເຮົາມີຄວາມສຸກຫຼາຍທີ່ເຫັນໄວໜຸ່ມຫຼາຍພັນຄົນໄດ້ຮັບບັບເຕມາ. (ຜູ້ເທສະໜາປ່າວປະກາດ 12:1) ແຕ່ພໍ່ແມ່ທີ່ເປັນຄລິດສະຕຽນແລະຜູ້ເຖົ້າແກ່ໃນປະຊາຄົມຕ້ອງການທີ່ຈະແນ່ໃຈວ່າຄົນທີ່ເປັນໄວໜຸ່ມໄດ້ຕັດສິນໃຈດ້ວຍຕົວເອງແລະເຂົ້າໃຈຄວາມໝາຍຂອງການຮັບບັບເຕມາ.
2 ໃນຄຳພີໄບເບິນ ເຮົາໄດ້ຮຽນຮູ້ວ່າການອຸທິດຕົວແລະການຮັບບັບເຕມາເປັນການເລີ່ມຕົ້ນຊີວິດໃໝ່ສຳລັບຄລິດສະຕຽນ. ໃນຊີວິດໃໝ່ນີ້ພະເຢໂຫວາຈະອວຍພອນໃນຫຼາຍເລື່ອງ ແຕ່ວ່າກໍຍັງຈະຖືກຊາຕານຕໍ່ຕ້ານນຳອີກ. (ສຸພາສິດ 10:22; 1 ເປໂຕ 5:8) ດ້ວຍເຫດນັ້ນ ພໍ່ແມ່ທີ່ເປັນຄລິດສະຕຽນຈຶ່ງຕ້ອງໄດ້ໃຊ້ເວລາເພື່ອສອນລູກໃຫ້ຮູ້ວ່າການເປັນລູກສິດຂອງພະຄລິດໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດແທ້ໆ. ສ່ວນໄວໜຸ່ມທີ່ບໍ່ມີພໍ່ແມ່ທີ່ເປັນຄລິດສະຕຽນ ຜູ້ເຖົ້າແກ່ໃນປະຊາຄົມຈະໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອດ້ວຍຄວາມຮັກເພື່ອຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ເຂົ້າໃຈຄວາມໝາຍຂອງການອຸທິດຕົວແລະການຮັບບັບເຕມາ. (ອ່ານລືກາ 14:27-30) ເພື່ອໃຫ້ໂຄງການກໍ່ສ້າງແລ້ວສຳເລັດກໍຕ້ອງໄດ້ມີການກຽມການ ຄ້າຍຄືກັນ ຄົນທີ່ເປັນໄວໜຸ່ມຕ້ອງໄດ້ກຽມຕົວກ່ອນທີ່ຈະຮັບບັບເຕມາເພື່ອເຂົາເຈົ້າຈະຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຢ່າງສັດຊື່ ‘ຈົນເຖິງທີ່ສຸດ.’ (ມັດທາຍ 24:13) ມີຫຍັງທີ່ຈະຊ່ວຍຄົນທີ່ເປັນໄວໜຸ່ມໃຫ້ຕັ້ງໃຈຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຕະຫຼອດໄປ? ຂໍໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງນຳກັນ.
3. (ກ) ຄຳເວົ້າຂອງພະເຍຊູແລະເປໂຕສອນຫຍັງເຮົາກ່ຽວກັບຄວາມສຳຄັນຂອງການຮັບບັບເຕມາ? (ມັດທາຍ 28:19, 20; 1 ເປໂຕ 3:21) (ຂ) ເຮົາຈະພິຈາລະນາຄຳຖາມຫຍັງ ແລະຍ້ອນຫຍັງ?
3 ເຈົ້າເປັນໄວໜຸ່ມທີ່ຕ້ອງການຈະຮັບບັບເຕມາບໍ? ຖ້າແມ່ນ ນັ້ນກໍເປັນເປົ້າໝາຍທີ່ດີເລີດ ເພາະເປັນກຽດອັນສູງສົ່ງທີ່ໄດ້ຮັບບັບເຕມາເປັນພະຍານພະເຢໂຫວາ! ການຮັບບັບເຕມາຍັງເປັນສິ່ງທີ່ຄລິດສະຕຽນຕ້ອງເຮັດ ແລະເປັນຂັ້ນຕອນສຳຄັນທີ່ສຸດສຳລັບຄົນທີ່ຈະລອດຊີວິດໃນລະຫວ່າງຄວາມທຸກລຳບາກຄັ້ງໃຫຍ່. (ມັດທາຍ 28:19, 20; 1 ເປໂຕ 3:21) ເມື່ອຮັບບັບເຕມາ ເຈົ້າສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເຈົ້າໄດ້ສັນຍາວ່າຈະຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຕະຫຼອດໄປ. ເຈົ້າຕ້ອງການແທ້ໆທີ່ຈະຮັກສາຄຳສັນຍານັ້ນ ດັ່ງນັ້ນ ເພື່ອຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ເຫັນວ່າເຈົ້າພ້ອມທີ່ຈະຮັບບັບເຕມາຫຼືບໍ່ ໃຫ້ຖາມຕົວເອງວ່າ: (1) ຂ້ອຍເປັນຜູ້ໃຫຍ່ພໍທີ່ຈະຕັດສິນໃຈບໍ? (2) ຂ້ອຍເອງມີຄວາມປາຖະໜາທີ່ຈະເຮັດແບບນັ້ນບໍ? (3) ຂ້ອຍເຂົ້າໃຈຄວາມໝາຍຂອງການອຸທິດຕົວໃຫ້ແກ່ພະເຢໂຫວາບໍ? ໃຫ້ເຮົາພິຈາລະນາຄຳຖາມເຫຼົ່ານີ້ນຳກັນ.
ເມື່ອເຈົ້າເປັນຜູ້ໃຫຍ່ແລ້ວ
4, 5. (ກ) ເປັນຫຍັງການຮັບບັບເຕມາຈຶ່ງບໍ່ແມ່ນສຳລັບຄົນທີ່ມີອາຍຸຫຼາຍເທົ່ານັ້ນ? (ຂ) ການເປັນຜູ້ໃຫຍ່ສຳລັບຄລິດສະຕຽນໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ?
4 ຄຳພີໄບເບິນບໍ່ໄດ້ບອກວ່າ ຄົນທີ່ຈະຮັບບັບເຕມາໄດ້ຕ້ອງແມ່ນຄົນທີ່ໃຫຍ່ແລ້ວ ຫຼືຄົນທີ່ມີອາຍຸໃນເກນໃດໜຶ່ງ. ໃນສຸພາສິດ 20:11 (ທ.ປ.) ເຮົາອ່ານວ່າ: “ແມ່ນແຕ່ຄວາມປະພຶດຂອງເດັກນ້ອຍກໍສໍ່ໃຫ້ເຫັນວ່າລາວເປັນຄົນແບບໃດ; ເຮົາຮູ້ວ່າລາວເປັນຄົນສັດຊື່ຫຼືເປັນຄົນດີໄດ້.” ດັ່ງນັ້ນ ແມ່ນແຕ່ເດັກນ້ອຍກໍສາມາດເຂົ້າໃຈທັງຄວາມໝາຍຂອງການເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງແລະຄວາມໝາຍຂອງການອຸທິດຕົວໃຫ້ແກ່ຜູ້ທີ່ສ້າງລາວ. ດ້ວຍເຫດນັ້ນ ການຮັບບັບເຕມາຈຶ່ງເປັນຂັ້ນຕອນທີ່ສຳຄັນແລະເໝາະສົມສຳລັບຄົນໜຸ່ມສາວທີ່ໄດ້ພິສູດຕົວວ່າເປັນຜູ້ໃຫຍ່ແລ້ວແລະໄດ້ເຮັດການອຸທິດຕົວໃຫ້ແກ່ພະເຢໂຫວາ.—ສຸພາສິດ 20:7
5 ຄວາມເປັນຜູ້ໃຫຍ່ໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ? ຄວາມເປັນຜູ້ໃຫຍ່ບໍ່ໄດ້ໝາຍເຖິງການມີອາຍຸຫຼາຍຫຼືມີຮ່າງກາຍທີ່ໃຫຍ່. ເນື່ອງຈາກຄຳພີໄບເບິນກ່າວວ່າຄົນທີ່ເປັນຜູ້ໃຫຍ່ແມ່ນຜູ້ທີ່ໄດ້ຝຶກ “ຄວາມສາມາດໃຊ້ເຫດຜົນ” ຂອງເຂົາເຈົ້າເພື່ອຈະຮູ້ໄຈ້ແຍກສິ່ງທີ່ຖືກແລະສິ່ງທີ່ຜິດ. (ເຫບເລີ 5:14, ທ.ປ.) ຄົນທີ່ເປັນຜູ້ໃຫຍ່ຈະຮູ້ຈັກສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງແລະໄດ້ຕັດສິນໃຈທີ່ຈະເຮັດໃນສິ່ງນັ້ນ. ດັ່ງນັ້ນ ຄົນນັ້ນຈະບໍ່ໄດ້ຮັບອິດທິພົນງ່າຍໆໃນເລື່ອງການເຮັດສິ່ງທີ່ຜິດ. ລາວບໍ່ຕ້ອງໃຫ້ຄົນອື່ນມາບອກຢູ່ເລື້ອຍໆເພື່ອເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງ. ສະນັ້ນ ຈຶ່ງມີເຫດຜົນທີ່ຈະຄາດໝາຍວ່າຄົນທີ່ເປັນໄວໜຸ່ມທີ່ຮັບບັບເຕມາແລ້ວຈະເຮັດໃນສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງເຖິງແມ່ນວ່າພໍ່ແມ່ຫຼືຜູ້ໃຫຍ່ຄົນອື່ນບໍ່ໄດ້ຢູ່ນຳກໍຕາມ.—ສົມທຽບກັບຟີລິບ 2:12
6, 7. (ກ) ຂໍໃຫ້ເລົ່າເຖິງຂໍ້ທ້າທາຍຕ່າງໆທີ່ດານຽນໄດ້ປະສົບເມື່ອຢູ່ປະເທດບາບີໂລນ. (ຂ) ດານຽນໄດ້ພິສູດໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າລາວມີຄວາມເປັນຜູ້ໃຫຍ່?
6 ຄົນທີ່ເປັນໄວໜຸ່ມສາມາດສະແດງໃຫ້ເຫັນໄດ້ແທ້ໆບໍວ່າມີຄວາມເປັນຜູ້ໃຫຍ່ແລ້ວ? ຂໍໃຫ້ເບິ່ງຕົວຢ່າງຂອງດານຽນ. ລາວອາດເປັນໄວຮຸ່ນຢູ່ໃນຕອນທີ່ຖືກພາກໄປຈາກພໍ່ແມ່ແລະຖືກສົ່ງໃຫ້ໄປຢູ່ປະເທດບາບີໂລນ. ໂດຍທັນທີທັນໃດນັ້ນ ດານຽນກໍໄດ້ໄປຢູ່ທ່າມກາງຄົນທີ່ບໍ່ໄດ້ເຊື່ອຟັງຄຳສັ່ງຂອງພະເຢໂຫວາ. ແຕ່ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງສະພາບການຂອງດານຽນຢ່າງລະອຽດຕື່ມອີກ. ລາວໄດ້ຮັບການປະຕິບັດໃນຖານະເປັນຄົນທີ່ພິເສດໃນປະເທດບາບີໂລນ. ລາວເປັນຄົນໜຶ່ງໃນຈຳນວນບໍ່ເທົ່າໃດຄົນທີ່ຖືກເລືອກເປັນຢ່າງດີເພື່ອໃຫ້ຮັບໃຊ້ກະສັດ. (ດານຽນ 1:3-5, 13) ເມື່ອຢູ່ໃນປະເທດບາບີໂລນເບິ່ງຄືວ່າດານຽນມີຕຳແໜ່ງທີ່ດີກວ່າຖ້າສົມທຽບກັບສິ່ງທີ່ລາວຈະໄດ້ໃນປະເທດອິດສະລາແອນ.
7 ດັ່ງນັ້ນ ດານຽນຜູ້ໜຸ່ມນ້ອຍໄດ້ຕອບສະໜອງແນວໃດ? ລາວຍອມໃຫ້ຜູ້ຄົນໃນປະເທດບາບີໂລນປ່ຽນແປງລາວຫຼືເຮັດໃຫ້ຄວາມເຊື່ອຂອງລາວອ່ອນລົງບໍ? ບໍ່ເປັນແບບນັ້ນ! ຄຳພີໄບເບິນກ່າວວ່າໃນຂະນະທີ່ຢູ່ປະເທດບາບີໂລນ ດານຽນໄດ້ “ຕັ້ງໃຈຈະບໍ່ໃຫ້ຕົວຖືກຖ່ອຍຮ້າຍ” ເຊິ່ງລາວຈະຢູ່ໃຫ້ໄກຈາກສິ່ງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບການນະມັດສະການທີ່ບໍ່ຖືກຕ້ອງ. (ດານຽນ 1:8) ນັ້ນສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າລາວມີຄວາມເປັນຜູ້ໃຫຍ່ແທ້ໆ!
ຄົນທີ່ເປັນໄວໜຸ່ມທີ່ມີຄວາມເປັນຜູ້ໃຫຍ່ຈະບໍ່ເຮັດຄືກັບວ່າເປັນເພື່ອນຂອງພະເຈົ້າເມື່ອຢູ່ຫໍປະຊຸມ ແຕ່ກໍເປັນເພື່ອນຂອງໂລກນີ້ເມື່ອຢູ່ໂຮງຮຽນ (ເບິ່ງຂໍ້ 8)
8. ເຮົາຮຽນຮູ້ຫຍັງຈາກຕົວຢ່າງຂອງດານຽນ?
8 ເຈົ້າສາມາດຮຽນຮູ້ຫຍັງຈາກຕົວຢ່າງຂອງດານຽນ? ຄົນໜຸ່ມສາວທີ່ມີຄວາມເປັນຜູ້ໃຫຍ່ຈະມີຄວາມເຊື່ອທີ່ໝັ້ນຄົງ ເຖິງວ່າຈະຕົກຢູ່ໃນສະຖານະການທີ່ຫຍຸ້ງຍາກກໍຕາມ. ລາວຈະບໍ່ເປັນຄືກັບໂຕກະປອມທີ່ປ່ຽນສີໄປຕາມສະພາບແວດລ້ອມ. ລາວຈະບໍ່ເຮັດຄືກັບວ່າເປັນເພື່ອນກັບພະເຈົ້າເມື່ອຢູ່ຫໍປະຊຸມ ແຕ່ກໍເປັນເພື່ອນກັບໂລກນີ້ເມື່ອຢູ່ໂຮງຮຽນ. ແທນທີ່ຈະເປັນເຊັ່ນນັ້ນ ລາວຈະຮັກສາຄວາມສັດຊື່ແມ່ນແຕ່ເມື່ອຖືກທົດລອງ.—ອ່ານເອເຟດ 4:14, 15
ຄົນໜຸ່ມສາວທີ່ມີຄວາມເປັນຜູ້ໃຫຍ່ຈະມີຄວາມເຊື່ອທີ່ໝັ້ນຄົງເຖິງວ່າຈະຢູ່ໃນສະຖານະການທີ່ຫຍຸ້ງຍາກ
9, 10. (ກ) ຄົນທີ່ເປັນໄວໜຸ່ມອາດໄດ້ຮັບປະໂຫຍດແນວໃດຈາກການຄິດເຖິງວິທີທີ່ຕົນເອງຕອບສະໜອງຕໍ່ການທົດລອງຄວາມເຊື່ອເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້? (ຂ) ການຮັບບັບເຕມາໝາຍເຖິງຫຍັງ?
9 ແນ່ນອນວ່າບໍ່ມີໃຜທີ່ເປັນຄົນສົມບູນແບບ. ທັງຄົນທີ່ເປັນໄວໜຸ່ມແລະຄົນທີ່ເປັນຜູ້ໃຫຍ່ຢ່າງເຕັມທີແລ້ວ ບາງຄັ້ງກໍເຮັດຜິດພາດ. (ຜູ້ເທສະໜາປ່າວປະກາດ 7:20) ແຕ່ຖ້າເຈົ້າຕ້ອງການທີ່ຈະຮັບບັບເຕມາ ເປັນເລື່ອງສຸຂຸມທີ່ຈະກວດເບິ່ງວ່າເຈົ້າຕັ້ງໃຈເຊື່ອຟັງຄຳສັ່ງຂອງພະເຢໂຫວາຫຼາຍສ່ຳໃດ. ໃຫ້ຖາມຕົວເອງວ່າ ‘ຂ້ອຍເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາມາໄດ້ໄລຍະໜຶ່ງແລ້ວບໍ?’ ໃຫ້ຄິດເຖິງການຕອບສະໜອງຂອງເຈົ້າເມື່ອມີການທົດລອງຄວາມເຊື່ອເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້. ເຈົ້າສາມາດຕັດສິນໃຈໄດ້ບໍວ່າອັນໃດເປັນສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງທີ່ຄວນຈະເຮັດ? ຄືກັບດານຽນ ມີບາງຄົນສົ່ງເສີມເຈົ້າໃຫ້ໃຊ້ພອນສະຫວັນຂອງເຈົ້າໃນໂລກຂອງຊາຕານບໍ? ເມື່ອສິ່ງທີ່ຄ້າຍໆກັນນີ້ກຳລັງລໍ້ໃຈເຈົ້າ ເຈົ້າສາມາດເຂົ້າໃຈບໍວ່າຈຸດປະສົງຂອງພະເຢໂຫວາເປັນແນວໃດ?—ເອເຟດ 5:17
10 ເປັນຫຍັງຈຶ່ງເປັນເລື່ອງສຳຄັນທີ່ຈະຮູ້ຄຳຕອບຂອງຄຳຖາມເຫຼົ່ານີ້? ກໍຍ້ອນວ່າຄຳຖາມເຫຼົ່ານີ້ຈະຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ເຫັນວ່າການຮັບບັບເຕມາເປັນເລື່ອງທີ່ຈິງຈັງແທ້ໆ. ການຮັບບັບເຕມາໝາຍເຖິງການສະແດງໃຫ້ຄົນອື່ນເຫັນວ່າເຈົ້າໄດ້ເຮັດຄຳສັນຍາທີ່ສຳຄັນກັບພະເຢໂຫວາ. ເຈົ້າສັນຍາວ່າຈະຮັກແລະຮັບໃຊ້ພະອົງຕະຫຼອດໄປດ້ວຍສຸດຫົວໃຈຂອງເຈົ້າ. (ມາລະໂກ 12:30) ທຸກໆຄົນທີ່ຮັບບັບເຕມາແລ້ວຄວນຕັ້ງໃຈທີ່ຈະຮັກສາຄຳສັນຍາທີ່ໄດ້ໃຫ້ໄວ້ກັບພະເຢໂຫວາ.—ອ່ານຜູ້ເທສະໜາປ່າວປະກາດ 5:4, 5
ເຈົ້າມີຄວາມປາຖະໜາເອງບໍ?
11, 12. (ກ) ຄົນທີ່ກຳລັງຄິດຈະຮັບບັບເຕມາຕ້ອງແນ່ໃຈໃນເລື່ອງໃດ? (ຂ) ສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ມີທັດສະນະທີ່ຖືກຕ້ອງກ່ຽວກັບການຈັດຕຽມຂອງພະເຢໂຫວາໃນເລື່ອງການຮັບບັບເຕມາ?
11 ຄຳພີໄບເບິນກ່າວວ່າປະຊາຊົນຂອງພະເຢໂຫວາທຸກຄົນ ແມ່ນແຕ່ຄົນໜຸ່ມສາວກໍຈະຮັບໃຊ້ພະອົງດ້ວຍ ‘ຄວາມເຕັມໃຈ.’ (ຄຳເພງ 110:3) ດັ່ງນັ້ນ ຄົນທີ່ຕ້ອງການຈະຮັບບັບເຕມາຕ້ອງແນ່ໃຈວ່ານີ້ເປັນຄວາມປາຖະໜາຂອງລາວເອງ. ເລື່ອງນີ້ອາດຮຽກຮ້ອງໃຫ້ເຈົ້າກວດເບິ່ງຄວາມປາຖະໜາຂອງຕົວເອງຢ່າງຄັກແນ່ ໂດຍສະເພາະແລ້ວຖ້າເຈົ້າໃຫຍ່ໃນຄອບຄົວທີ່ຢູ່ໃນຄວາມຈິງ.
12 ໃນຂະນະທີ່ກຳລັງໃຫຍ່ຂຶ້ນ ເຈົ້າອາດໄດ້ເຫັນຫຼາຍຄົນຮັບບັບເຕມາ ບາງທີໃນນັ້ນມີໝູ່ເພື່ອນຫຼືອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງຂອງເຈົ້ານຳ. ແຕ່ໃຫ້ລະວັງທີ່ຈະບໍ່ເລີ່ມຮູ້ສຶກວ່າເຈົ້າຕ້ອງຮັບບັບເຕມາຍ້ອນວ່າເຈົ້າມີອາຍຸຢູ່ໃນເກນໃດໜຶ່ງຫຼືຍ້ອນວ່າຄົນອື່ນກຳລັງຈະຮັບບັບເຕມາ. ເຈົ້າຈະແນ່ໃຈໄດ້ແນວໃດວ່າເຈົ້າມີທັດສະນະຄືກັບພະເຢໂຫວາໃນເລື່ອງການຮັບບັບເຕມາ? ໃຫ້ໃຊ້ເວລາຄິດເບິ່ງວ່າເປັນຫຍັງການຮັບບັບເຕມາຈຶ່ງສຳຄັນຫຼາຍ. ເຈົ້າຈະເຫັນວ່າມີຫຼາຍເຫດຜົນທີ່ດີໃນບົດຄວາມນີ້ແລະບົດຄວາມຕໍ່ໄປ.
13. ເຈົ້າຈະບອກໄດ້ແນວໃດວ່າການຕັດສິນໃຈທີ່ຈະຮັບບັບເຕມາແມ່ນມາຈາກໃຈຂອງເຈົ້າຫຼືບໍ່?
13 ວິທີໜຶ່ງທີ່ເຈົ້າຈະບອກໄດ້ວ່າການຕັດສິນໃຈທີ່ຈະຮັບບັບເຕມາເກີດມາຈາກໃຈຂອງເຈົ້າຫຼືບໍ່ ແມ່ນໃຫ້ກວດເບິ່ງຄຳອະທິດຖານຂອງເຈົ້າ. ເຈົ້າອະທິດຖານເຖິງພະເຢໂຫວາເລື້ອຍປານໃດ? ຄຳອະທິດຖານຂອງເຈົ້າສະເພາະເຈາະຈົງແນວໃດ? ຄຳຕອບຂອງຄຳຖາມເຫຼົ່ານີ້ອາດສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເຈົ້າເປັນເພື່ອນທີ່ໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາຫຼາຍສ່ຳໃດ. (ຄຳເພງ 25:4) ຫຼາຍຄັ້ງພະເຢໂຫວາຕອບຄຳຖາມຂອງເຮົາໂດຍທາງຄຳພີໄບເບິນ. ການກວດເບິ່ງຕາຕະລາງການສຶກສາສ່ວນຕົວຂອງເຈົ້າກໍເປັນອີກວິທີໜຶ່ງທີ່ເຈົ້າສາມາດບອກໄດ້ວ່າເຈົ້າຕ້ອງການແທ້ໆຫຼືບໍ່ທີ່ຈະໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາຫຼາຍຂຶ້ນແລະຮັບໃຊ້ພະອົງຈາກຫົວໃຈ. (ໂຢຊວຍ 1:8) ໃຫ້ຖາມຕົວເອງວ່າ: ‘ຂ້ອຍສຶກສາຄຳພີໄບເບິນເປັນສ່ວນຕົວເລື້ອຍປານໃດ? ຂ້ອຍເຕັມໃຈເຂົ້າຮ່ວມການນະມັດສະການປະຈຳຄອບຄົວບໍ?’ ຄຳຕອບຂອງຄຳຖາມເຫຼົ່ານີ້ຈະຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ເຫັນວ່າການຕັດສິນໃຈທີ່ຈະຮັບບັບເຕມາແມ່ນມາຈາກຄວາມປາຖະໜາຂອງເຈົ້າເອງຫຼືບໍ່.
ຄວາມໝາຍຂອງການອຸທິດຕົວ
14. ຂໍໃຫ້ອະທິບາຍວ່າການອຸທິດຕົວແລະການຮັບບັບເຕມາແຕກຕ່າງກັນແນວໃດ.
14 ໄວໜຸ່ມບາງຄົນອາດຈະບໍ່ຮູ້ແທ້ໆວ່າການອຸທິດຕົວແລະການຮັບບັບເຕມາແຕກຕ່າງກັນແນວໃດ. ບາງຄົນອາດເວົ້າວ່າເຂົາເຈົ້າໄດ້ອຸທິດຊີວິດໃຫ້ພະເຢໂຫວາແລ້ວ ແຕ່ຍັງບໍ່ພ້ອມທີ່ຈະຮັບບັບເຕມາ. ຈະເປັນແບບນັ້ນໄດ້ແທ້ໆບໍ? ການອຸທິດຕົວແມ່ນການອະທິດຖານບອກໃຫ້ພະເຢໂຫວາຮູ້ວ່າເຈົ້າສັນຍາວ່າຈະຮັບໃຊ້ພະອົງຕະຫຼອດໄປ. ເມື່ອຮັບບັບເຕມາ ເຈົ້າສະແດງໃຫ້ຄົນອື່ນເຫັນວ່າເຈົ້າໄດ້ອຸທິດຕົວແລ້ວເພື່ອຈະຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ. ດັ່ງນັ້ນ ກ່ອນທີ່ຈະຮັບບັບເຕມາ ເຈົ້າຕ້ອງເຂົ້າໃຈວ່າການອຸທິດຕົວໃຫ້ພະເຢໂຫວາໝາຍເຖິງຫຍັງ.
15. ການອຸທິດຕົວໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ?
15 ເມື່ອອຸທິດຕົວໃຫ້ພະເຢໂຫວາ ນັ້ນໝາຍຄວາມວ່າເຈົ້າໄດ້ບອກວ່າຕອນນີ້ຊີວິດຂອງເຈົ້າເປັນຂອງພະອົງ. ເຈົ້າໄດ້ສັນຍາວ່າການຮັບໃຊ້ພະອົງເປັນສິ່ງທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດໃນຊີວິດຂອງເຈົ້າ. (ອ່ານມັດທາຍ 16:24) ຄຳສັນຍາທີ່ໃຫ້ກັບພະເຈົ້າເປັນເລື່ອງທີ່ຈິງຈັງແທ້ໆ! (ມັດທາຍ 5:33) ດັ່ງນັ້ນ ເຈົ້າຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າເຈົ້າຮູ້ວ່າເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເປັນເຈົ້າຂອງຊີວິດຂອງຕົວເອງອີກຕໍ່ໄປ ແຕ່ຕອນນີ້ຊີວິດເຈົ້າເປັນຂອງພະເຢໂຫວາ?—ໂລມ 14:8
16, 17. (ກ) ຂໍໃຫ້ຍົກຕົວຢ່າງຄວາມໝາຍຂອງການບໍ່ເປັນເຈົ້າຂອງຊີວິດຕົວເອງ. (ຂ) ເມື່ອອຸທິດຕົວໃຫ້ພະເຢໂຫວາ ຄົນນັ້ນເວົ້າຫຍັງແທ້ໆ?
16 ຂໍໃຫ້ເຮົາພິຈາລະນາຕົວຢ່າງໜຶ່ງ. ໃຫ້ນຶກພາບວ່າໝູ່ຂອງເຈົ້າຄົນໜຶ່ງເອົາລົດໃຫຍ່ໃຫ້ເຈົ້າເພື່ອເປັນຂອງຂວັນ. ລາວຍື່ນໜັງສືຢັ້ງຢືນກຳມະສິດໃຫ້ເຈົ້າແລະເວົ້າວ່າ: “ນີ້ແມ່ນລົດຂອງເຈົ້າ.” ແຕ່ຈາກນັ້ນໝູ່ຂອງເຈົ້າກໍບອກວ່າ: “ຂ້ອຍຈະເອົາກະແຈລົດໄວ້ ແລະຂ້ອຍຈະເປັນຄົນທີ່ຂັບລົດ ບໍ່ແມ່ນເຈົ້າ.” ເຈົ້າຈະຮູ້ສຶກແນວໃດຕໍ່ກັບຂອງຂວັນນີ້? ເຈົ້າຈະຮູ້ສຶກແນວໃດກ່ຽວກັບໝູ່ທີ່ໃຫ້ລົດໃຫຍ່ແກ່ເຈົ້າ?
17 ເມື່ອບາງຄົນອຸທິດຊີວິດໃຫ້ພະເຢໂຫວາ ນັ້ນໝາຍຄວາມວ່າລາວເວົ້າກັບພະອົງວ່າ: “ຂ້ານ້ອຍກຳລັງມອບຊີວິດຂອງຂ້ານ້ອຍໃຫ້ແກ່ພະອົງ. ຂ້ານ້ອຍເປັນຂອງພະອົງ.” ພະເຢໂຫວາມີສິດທີ່ຈະຄາດໝາຍໃຫ້ຄົນນັ້ນເຮັດຕາມຄຳສັນຍາທີ່ເຮັດກັບພະອົງ. ແຕ່ຖ້າຄົນນັ້ນເລີ່ມບໍ່ເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາ ໂດຍການລັກເປັນແຟນກັບຄົນທີ່ບໍ່ໄດ້ຮັບໃຊ້ພະອົງເດ? ຫຼືຖ້າຄົນນັ້ນຍອມຮັບເອົາວຽກທີ່ຈະຍາດເອົາເວລາທີ່ລາວຈະໃຊ້ໃນການປະກາດ ຫຼືວຽກທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ລາວຂາດການປະຊຸມເລື້ອຍໆເດ? ນັ້ນກໍໝາຍຄວາມວ່າລາວບໍ່ໄດ້ຮັກສາຄຳສັນຍາທີ່ໃຫ້ກັບພະເຢໂຫວາ. ການເຮັດແນວນັ້ນຈະເປັນຄືກັບການເອົາກະແຈລົດໄວ້ກັບຕົວເອງ. ເມື່ອອຸທິດຊີວິດໃຫ້ພະເຢໂຫວາ ນັ້ນກໍໝາຍຄວາມວ່າເຮົາໄດ້ເວົ້າກັບພະອົງວ່າ: “ຊີວິດຂອງຂ້ານ້ອຍເປັນຂອງພະອົງ ບໍ່ແມ່ນເປັນຂອງຂ້ານ້ອຍ.” ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຈະເຮັດຕາມສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາຕ້ອງການສະເໝີ ເຖິງວ່າໂດຍສ່ວນຕົວແລ້ວນັ້ນບໍ່ແມ່ນສິ່ງທີ່ເຮົາຕ້ອງການທີ່ຈະເຮັດ. ຂໍໃຫ້ເຮົາເຮັດຕາມແບບຢ່າງຂອງພະເຍຊູຜູ້ທີ່ກ່າວວ່າ: “ເຮົາໄດ້ລົງມາຈາກສະຫວັນເພື່ອຈະໄດ້ກະທຳບໍ່ໃຊ່ຕາມນ້ຳໃຈຂອງເຮົາເອງ ແຕ່ວ່າຕາມນ້ຳໃຈຂອງພະເຈົ້າທີ່ໄດ້ໃຊ້ເຮົາມາ.”—ໂຢຮັນ 6:38
ການຮັບບັບເຕມາເປັນການຕັດສິນໃຈທີ່ຈິງຈັງ
18, 19. (ກ) ຄຳເວົ້າຂອງໂຣດສແລະຄລິດສະໂຕເຟີເປັນຕົວຢ່າງສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າການຮັບບັບເຕມາເປັນສິດທິພິເສດທີ່ນຳໄປສູ່ພະພອນຕ່າງໆ? (ຂ) ເຈົ້າຮູ້ສຶກແນວໃດຕໍ່ກັບສິດທິພິເສດໃນເລື່ອງການຮັບບັບເຕມາ?
18 ເຫັນໄດ້ແຈ້ງວ່າການຮັບບັບເຕມາເປັນການຕັດສິນໃຈທີ່ຈິງຈັງ. ເປັນສິດທິພິເສດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ໄດ້ອຸທິດຕົວໃຫ້ພະເຢໂຫວາແລະຮັບບັບເຕມາ. ຄົນທີ່ເປັນໄວໜຸ່ມຜູ້ທີ່ຮັກພະເຢໂຫວາແລະຜູ້ທີ່ເຂົ້າໃຈຄວາມໝາຍຂອງການອຸທິດຕົວຈະບໍ່ລັງເລໃຈທີ່ຈະອຸທິດຊີວິດຂອງເຂົາເຈົ້າໃຫ້ແກ່ພະອົງແລະຮັບບັບເຕມາ. ເຂົາເຈົ້າຈະບໍ່ເສຍໃຈທີ່ໄດ້ຕັດສິນໃຈແບບນັ້ນ. ໂຣດສເປັນໄວຮຸ່ນຄົນໜຶ່ງທີ່ຮັບບັບເຕມາແລ້ວ ລາວເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍຮັກພະເຢໂຫວາ ແລະການຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍມີຄວາມສຸກຫຼາຍກວ່າການເຮັດສິ່ງອື່ນ. ຂ້ອຍບໍ່ເຄີຍແນ່ໃຈກ່ຽວກັບສິ່ງໃດໃນຊີວິດເມື່ອສົມທຽບກັບການຕັດສິນໃຈໃນເລື່ອງການຮັບບັບເຕມາ.”
19 ແລ້ວໃນກໍລະນີຂອງຄລິດສະໂຕເຟີທີ່ກ່າວເຖິງໃນຕອນຕົ້ນຂອງບົດຄວາມນີ້ເດ? ລາວຮູ້ສຶກແນວໃດກ່ຽວກັບການຕັດສິນໃຈຮັບບັບເຕມາໃນຕອນທີ່ລາວອາຍຸໄດ້ 12 ປີ? ລາວບອກວ່າ: ລາວມີຄວາມສຸກຫຼາຍທີ່ໄດ້ຕັດສິນໃຈແບບນັ້ນ. ລາວເລີ່ມຮັບໃຊ້ເປັນໄພໂອເນຍປະຈຳຕອນອາຍຸໄດ້ 17 ປີ ແລະເປັນຜູ້ຊ່ວຍງານຮັບໃຊ້ຕອນອາຍຸ 18 ປີ. ໃນປັດຈຸບັນນີ້ລາວຮັບໃຊ້ຢູ່ເບເທນ. ລາວເວົ້າວ່າ: “ການຮັບບັບເຕມາເປັນການຕັດສິນໃຈທີ່ຖືກຕ້ອງ. ໃນຊີວິດຂອງຂ້ອຍເຕັມໄປດ້ວຍວຽກທີ່ອີ່ມໃຈພໍໃຈເຊິ່ງເຮັດສຳລັບພະເຢໂຫວາແລະອົງການຂອງພະອົງ.” ຖ້າເຈົ້າຕ້ອງການທີ່ຈະຮັບບັບເຕມາ ເຈົ້າຈະກຽມຕົວແນວໃດສຳລັບເລື່ອງນັ້ນ? ໃນບົດຄວາມຕໍ່ໄປຈະຕອບຄຳຖາມນັ້ນ.