ບົດທີ 17

ວິທີທີ່ຈະມີຄວາມສຸກ

The sun shines on a corn field and a rainbow is in the sky — ເປັນຫຍັງພະເຢໂຫວາຈຶ່ງເປັນ “ພະເຈົ້າຜູ້ມີຄວາມສຸກ”?

ເຮົາທຸກຄົນຢາກມີຄວາມສຸກແມ່ນບໍ?— ແຕ່ມີບໍ່ຫຼາຍຄົນທີ່ມີຄວາມສຸກແທ້ໆ. ລູກຮູ້ບໍວ່າເປັນຫຍັງ?— ນັ້ນເປັນເພາະເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຮຽນຮູ້ເຄັດລັບຂອງຄວາມສຸກ. ເຂົາເຈົ້າຄິດວ່າການມີສິ່ງຂອງຫຼາຍໆເປັນວິທີທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ມີຄວາມສຸກ. ແຕ່ເມື່ອເຂົາເຈົ້າໄດ້ສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ແລ້ວ ຄວາມສຸກຂອງເຂົາເຈົ້າກໍບໍ່ໄດ້ຍືນຍົງ.

ນີ້ແມ່ນເຄັດລັບທີ່ສຳຄັນ. ຄູຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່ບອກວ່າ: “ການ . . . ໃຫ້ກໍເປັນເຫດໃຫ້ມີຄວາມສຸກຫຼາຍກວ່າການຮັບເອົາ.” (ກິດຈະການ 20:35) ດັ່ງນັ້ນ ແມ່ນຫຍັງເປັນວິທີທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ມີຄວາມສຸກ?— ຖືກແລ້ວ ແມ່ນການໃຫ້ສິ່ງຕ່າງໆແກ່ຄົນອື່ນແລະການເຮັດສິ່ງຕ່າງໆເພື່ອເຂົາເຈົ້າ. ລູກຮູ້ເລື່ອງນີ້ແລ້ວບໍ?—

ລອງຄິດເຖິງເລື່ອງນີ້ຕື່ມອີກ. ພະເຍຊູບອກບໍວ່າຄົນທີ່ຮັບຂອງຂວັນຈະບໍ່ມີຄວາມສຸກ?— ບໍ່ ພະອົງບໍ່ໄດ້ບອກແນວນັ້ນ. ລູກມັກທີ່ໄດ້ຂອງຂວັນແມ່ນບໍ?— ທຸກຄົນກໍມັກ. ເຮົາມີຄວາມສຸກເມື່ອໄດ້ຮັບສິ່ງຂອງດີໆ.

ແຕ່ພະເຍຊູບອກວ່າເມື່ອເຮົາເປັນຜູ້ໃຫ້ ເຮົາຈະມີຄວາມສຸກຫຼາຍກວ່າອີກ. ດັ່ງນັ້ນ ລູກບອກໄດ້ບໍວ່າໃຜໃຫ້ສິ່ງຕ່າງໆແກ່ຄົນອື່ນຫຼາຍກວ່າທຸກຄົນ?— ຖືກແລ້ວ ແມ່ນພະເຈົ້າເຢໂຫວານັ້ນເອງ.

ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າພະເຈົ້າ “ໂຜດປະທານຊີວິດແລະລົມຫັນໃຈແລະສັບພະທຸກສິ່ງໃຫ້ແກ່ຄົນທັງປວງ.” ພະອົງໃຫ້ຝົນແລະແສງແດດຈາກຟ້ານຳ ເພື່ອຕົ້ນໄມ້ຈະໄດ້ເຕີບໂຕເພື່ອເປັນອາຫານໃຫ້ເຮົາກິນ. (ກິດຈະການ 14:17; 17:25) ດັ່ງນັ້ນເປັນການສົມຄວນທີ່ຄຳພີໄບເບິນເອີ້ນພະເຢໂຫວາວ່າ “ພະເຈົ້າຜູ້ມີຄວາມສຸກ”! (1 ຕີໂມເຕ 1:11) ການໃຫ້ເປັນສິ່ງໜຶ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ພະເຈົ້າມີຄວາມສຸກ. ແລະເມື່ອເຮົາໃຫ້ ກໍຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາມີຄວາມສຸກຄືກັນ.

A girl gives a boy and his mother some cookies — ແມ່ນຫຍັງເຮັດໃຫ້ລູກມີຄວາມສຸກຫຼາຍກວ່າການກິນເຂົ້າໜົມຄົນດຽວຈົນໝົດ?

ແລ້ວມີສິ່ງໃດແດ່ທີ່ເຮົາຈະໃຫ້ກັບຄົນອື່ນໄດ້? ລູກຈະວ່າແນວໃດ?— ລາງເທື່ອຂອງຂວັນຕ້ອງໃຊ້ເງິນ. ຖ້າຂອງຂວັນນັ້ນລູກໄດ້ມາຈາກຮ້ານລູກກໍຕ້ອງຊື້. ດັ່ງນັ້ນ ຖ້າລູກຢາກໃຫ້ຂອງຂວັນແນວນັ້ນ ລູກຕ້ອງທ້ອນເງິນໃຫ້ພໍເພື່ອຈະຊື້ຂອງຂວັນນັ້ນໄດ້.

ແຕ່ບໍ່ແມ່ນຂອງຂວັນໝົດທຸກຢ່າງຕ້ອງຊື້ມາ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ ໃນມື້ທີ່ອາກາດຮ້ອນ ນ້ຳເຢັນຈັກຈອກໜຶ່ງກໍຈະເຮັດໃຫ້ຮູ້ສຶກສົດຊື່ນ. ດັ່ງນັ້ນ ເມື່ອລູກເອົາຂອງຂວັນແບບນີ້ໃຫ້ຜູ້ທີ່ຫິວນ້ຳຢູ່ ລູກກໍຈະມີຄວາມສຸກທີ່ເກີດຈາກການໃຫ້.

ມື້ໜຶ່ງລູກກັບແມ່ອາດຈະພາກັນເຮັດເຂົ້າໜົມຄົກນຳກັນ. ນັ້ນຄົງຈະມ່ວນຫຼາຍ. ແຕ່ລູກສາມາດເຮັດແນວໃດກັບເຂົ້າໜົມສ່ວນໜຶ່ງເຊິ່ງຈະເຮັດໃຫ້ລູກມີຄວາມສຸກຍິ່ງກວ່າທີ່ລູກຈະກິນຄົນດຽວໝົດ?— ແມ່ນແລ້ວ ລູກສາມາດແບ່ງເຂົ້າໜົມນັ້ນໃຫ້ຫມູ່ຜູ້ໜຶ່ງ. ໃນບາງຄັ້ງລູກຢາກເຮັດແນວນີ້ແດ່ບໍ?—

ຄູຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່ແລະອັກຄະສາວົກຂອງພະອົງທຸກຄົນຮູ້ເຖິງຄວາມສຸກໃນການໃຫ້. ລູກຮູ້ບໍວ່າເຂົາເຈົ້າໃຫ້ສິ່ງໃດແກ່ຄົນອື່ນ?— ນັ້ນເປັນສິ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດໃນໂລກ! ເຂົາເຈົ້າຮູ້ຄວາມຈິງເລື່ອງພະເຈົ້າແລະຍິນດີແບ່ງປັນຂ່າວດີນີ້ກັບຄົນອື່ນໆ. ເຂົາເຈົ້າເຮັດແບບນີ້ໂດຍບໍ່ຍອມຮັບເງິນຈາກສິ່ງທີ່ເຮັດ.

ມື້ໜຶ່ງອັກຄະສາວົກໂປໂລແລະລືກາເພື່ອນທີ່ດີຂອງລາວໄດ້ພົບຍິງຄົນໜຶ່ງເຊິ່ງຢາກມີຄວາມສຸກໃນການໃຫ້ຄືກັນ. ເຂົາເຈົ້າພົບລາວຢູ່ແຄມແມ່ນ້ຳ. ໂປໂລແລະລືກາໄປທີ່ນັ້ນເພາະໄດ້ຍິນວ່າບ່ອນນັ້ນເປັນສະຖານທີ່ອະທິດຖານ. ເປັນແບບນັ້ນແທ້ ເມື່ອເຂົາເຈົ້າໄປເຖິງທີ່ນັ້ນກໍພົບຜູ້ຍິງບາງຄົນພວມອະທິດຖານຢູ່.

ໂປໂລເລີ່ມບອກເລື່ອງຂ່າວດີກ່ຽວກັບພະເຈົ້າເຢໂຫວາແລະລາຊະອານາຈັກຂອງພະອົງໃຫ້ຜູ້ຍິງເຫຼົ່ານີ້ຟັງ. ຜູ້ຍິງຄົນໜຶ່ງໃນກຸ່ມນີ້ຊື່ລີດີ ລາວຕັ້ງໃຈຟັງ. ຫຼັງຈາກນັ້ນລີດີຢາກເຮັດບາງສິ່ງເພື່ອສະແດງວ່າລາວມັກຂ່າວດີທີ່ລາວໄດ້ຍິນຢ່າງແທ້ຈິງ. ດັ່ງນັ້ນ ລາວຈຶ່ງຂໍຮ້ອງໂປໂລແລະລືກາວ່າ: “ຖ້າທ່ານທັງຫຼາຍໄດ້ຖືວ່າຂ້າພະເຈົ້າເປັນຜູ້ເຊື່ອແທ້ໃນພະອົງເຈົ້າ ຂໍໃຫ້ເຂົ້າມາອາໄສຢູ່ໃນເຮືອນຂອງຂ້າພະເຈົ້າ.” ແລະລາວໄດ້ວິ່ງວອນຈົນເຂົາເຈົ້າໄປເຮືອນຂອງລາວ.—ກິດຈະການ 16:13-15.

Lydia invites Paul, Luke, and others to her house — ລີດີພວມເວົ້າຫຍັງກັບໂປໂລແລະລືກາ?

ລີດີດີໃຈທີ່ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຈົ້າເຫຼົ່ານີ້ພັກຢູ່ເຮືອນຂອງລາວ. ລາວຮັກເຂົາເຈົ້າ ເພາະວ່າເຂົາເຈົ້າຊ່ອຍລາວໃຫ້ຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາແລະພະເຍຊູ ແລະກ່ຽວກັບວິທີທີ່ຄົນເຮົາຈະມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປໄດ້. ລາວມີຄວາມສຸກທີ່ໄດ້ຈັດຫາອາຫານແລະໃຫ້ບ່ອນພັກເຊົາແກ່ໂປໂລແລະລືກາ. ດັ່ງນັ້ນ ການໃຫ້ຂອງລີດີເຮັດໃຫ້ລາວມີຄວາມສຸກເພາະວ່າລາວຢາກໃຫ້ແທ້ໆ. ນັ້ນແມ່ນສິ່ງທີ່ເຮົາຄວນຈະຈື່ເອົາໄວ້. ບາງຄົນອາດຈະບອກເຮົາວ່າເຮົາຕ້ອງໃຫ້ຂອງຂວັນ. ແຕ່ຖ້າເຮົາຕ້ອງຝືນໃຈໃຫ້ ການໃຫ້ນັ້ນຈະບໍ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາມີຄວາມສຸກ.

Lydia is happy to give Paul, Luke, and others food to eat and a place to rest — ເປັນຫຍັງລີດີຈຶ່ງມີຄວາມສຸກທີ່ໄດ້ຊ່ອຍເຫຼືອໂປໂລແລະລືກາ?

ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ ຈະວ່າແນວໃດຖ້າລູກມີເຂົ້າໜົມທີ່ລູກຢາກກິນ? ແລ້ວພໍ່ (ແມ່) ບອກລູກວ່າໃຫ້ແບ່ງເຂົ້າໜົມກັບເດັກນ້ອຍຄົນອື່ນແດ່ ລູກຈະເຕັມໃຈເອົາໃຫ້ເຂົາເຈົ້າບໍ?— ແຕ່ຈະເປັນແນວໃດຖ້າລູກມີເຂົ້າໜົມຢູ່ຕອນທີ່ພົບເພື່ອນຜູ້ທີ່ລູກມັກຫຼາຍ? ຖ້າລູກຄິດໄດ້ເອງວ່າຢາກແບ່ງເຂົ້າໜົມໃຫ້ຫມູ່ ນັ້ນຈະເຮັດໃຫ້ລູກມີຄວາມສຸກແມ່ນບໍ?—

ບາງຄັ້ງ ເຮົາຮັກຄົນໜຶ່ງຫຼາຍຈົນຢາກໃຫ້ທຸກສິ່ງແກ່ລາວແລະບໍ່ເກັບສິ່ງໃດໄວ້ສຳລັບຕົວເອງເລີຍ. ເມື່ອຄວາມຮັກທີ່ເຮົາມີຕໍ່ພະເຈົ້າເພີ່ມພູນຂຶ້ນ ເຮົາຄວນຈະມີຄວາມຮູ້ສຶກແບບນັ້ນຕໍ່ພະອົງ.

A poor woman contributes two small coins for the temple — ເປັນຫຍັງຍິງທຸກຍາກຄົນນີ້ຈຶ່ງມີຄວາມສຸກທີ່ໄດ້ໃຫ້ເງິນທັງໝົດທີ່ລາວມີຢູ່?

ຄູຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່ຮູ້ຈັກຍິງທຸກຍາກຄົນໜຶ່ງເຊິ່ງຮູ້ສຶກແບບນັ້ນ. ພະອົງເຫັນລາວໃນວິຫານທີ່ເມືອງເຢຣຶຊາເລມ. ລາວມີເງິນຫຼຽນນ້ອຍໆສອງອັນເທົ່ານັ້ນ ນັ້ນແມ່ນເງິນທັງໝົດທີ່ລາວມີຢູ່. ແຕ່ລາວເອົາເງິນທັງສອງຫຼຽນນັ້ນໃສ່ໃນກ່ອງເພື່ອບໍລິຈາກຫຼືໃຫ້ສຳລັບວິຫານ. ບໍ່ມີຜູ້ໃດບອກລາວໃຫ້ເຮັດແບບນັ້ນ. ຄົນສ່ວນຫຼາຍທີ່ຢູ່ຫັ້ນຍັງບໍ່ຮູ້ຊ້ຳວ່າລາວເຮັດຫຍັງຢູ່. ລາວເຮັດແບບນັ້ນເພາະວ່າລາວຢາກເຮັດ ແລະຍ້ອນວ່າລາວຮັກພະເຢໂຫວາຢ່າງແທ້ຈິງ. ສິ່ງນັ້ນເຮັດໃຫ້ລາວມີຄວາມສຸກທີ່ສາມາດໃຫ້ໄດ້.—ລືກາ 21:1-4.

ມີຫຼາຍວິທີທີ່ເຮົາສາມາດໃຫ້ໄດ້. ລູກຄິດເຖິງວິທີໃດແດ່?— ຖ້າເຮົາໃຫ້ເພາະເຮົາຢາກໃຫ້ແທ້ໆ ເຮົາກໍຈະມີຄວາມສຸກ. ນັ້ນແມ່ນເຫດຜົນທີ່ຄູຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່ບອກເຮົາວ່າ “ຈົ່ງປະທານໃຫ້.” (ລືກາ 6:38) ຖ້າເຮົາເຮັດເຊັ່ນນັ້ນ ເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ຄົນອື່ນມີຄວາມສຸກ. ແລະເຮົາກໍຈະເປັນຜູ້ທີ່ມີຄວາມສຸກທີ່ສຸດ!

ໃຫ້ເຮົາອ່ານຂໍ້ຄຳພີຕື່ມອີກກ່ຽວກັບວິທີທີ່ການໃຫ້ເຮັດໃຫ້ມີຄວາມສຸກ ທີ່ພະທຳມັດທາຍ 6:1-4; ລືກາ 14:12-14; ແລະ 2 ໂກລິນໂທ 9:7.