Tuˈugë kugajpxy yajtuknijawë tijaty tunan jatanëp

DANIEL xëmë tmëduunyë Dios, mutsknëmë naty ko ojts yajmënejxy Babilonyë mä Jerusalen kyakutëgoynyëm. Per oyë naty të yajmënëjxtë Babilonyë mët ja wiinkpë israelitëty kyaj tsumy matsy yˈijttë. Dios kyaj tmastutyë Daniel nuˈun jyukyˈajty jam Babilonyë. Tëgok ojts dyaˈˈawäˈätspëtsemy kää jutoty ets ojts ttukˈixy tijaty tunan jatanëp. Diˈib jëjpˈamë Daniel ojts yajtuknijawë yëˈë näˈä jyäˈtäˈänyë Mesias ets ja yˈAnaˈamën.

Näˈä jyäˈtäˈäny ja Mesias. ¿Näˈä naty mbäädë Diosë kyäjpn tˈawix tjëjpˈixtë ja “Mesias diˈib Wintsën”? Daniel yaˈˈanmääy ko ja Mesias jyäˈtäˈäny ko naty të nyaxy 69 sëmään mä yajniˈanaˈamë ets yaˈˈagojëdë Jerusalen. Tyäˈädë sëmään kyaj tˈandijy jëxtujk xëë, jëxtujk jëmëjtën tmaytyaˈaky. Ets ja ojts yajniˈanaˈamë parë yaˈˈagojëdë Jerusalen mä jëmëjt 455 mä kyajnëm myinyë Jesus. Pën nmaytsyootsoˈonëm mä tyäˈädë jëmëjt ets nyajnäjxëm 69 “sëmään” o 483 jëmëjt, ta jyaˈty mä jëmëjt 29 mä Jesus të myiny. ¿Ti ja tuun jäjtë? Oknëm nijawëyäˈänëm. Daniel nan ojts yaˈˈanëëmë ko ja Mesias yˈoogäˈäny parë yajnikëbajtuˈudëdë naxwinyëdë jäˈäy (Daniel 9:24-26).

Ja Mesias tyunäˈäny Rey jam tsäjpotm. Dios ojts ttukˈixyë Daniel duˈun “extëm tuˈugë naxwinyëdë jäˈäyë yˈuˈunk”, diˈib nyinejxypyë Dios mä yajkutiky, yëˈë naty yˈijxypy ja Mesias. Ta net tˈijxy ko Jyobaa myoˈoyëtyë “anaˈamën, mëjˈäjtën etsë kutujkën”, tuˈugë anaˈamën diˈib jakäämp winë xëë winë tiempë. Daniel ta ja tukpeky yajtuknijäˈäjë, ko tyäˈädë Rey yˈanaˈamäˈäny mët niwaanë “jäˈäy diˈib wäˈätsë Jyobaa” yajnäjxëdëp (Daniel 7:13, 14, 27).

Ja Anaˈam Kutujkën dyajkutëgoyaˈany tukëˈëyë gobiernë diˈib jaˈäjtp. Dios pyudëjkë Daniel parë ojts dyajnikejy ja Nabukodonosoorë kyumäˈäy diˈibë naty anaˈamp Babilonyë. Tyäˈädë rey yëˈë naty të tˈixy tuˈugë mëj awinax diˈib oorë kyëbäjk, kyaatsy etsë kyëˈë platë, jyot etsë pyuuy koobrë, ets mä kyox axtë mä tyekyyoˈkn yerrë ets ja tyeky yerrë xëbiny mëdë moˈonts. Ta tuˈugë tsää tsyoˈony kopkëjxy ets ojts tyekymyëgäˈätsëty, ta jyëmbijty puˈxm. Daniel ta tˈanmääy ja rey ko tyäˈädë awinax yëˈë myaytyakypy ja anaˈam kutujkën diˈibë naty wäˈkpëtsëmäämp abëtsemy nyaxwinyëdë, extëm ja kyëbäjk diˈib oorë yëˈë yˈandijpy ja anaˈamën diˈib Babilonyë. Ets ja tyeky diˈib yerrë xëbiny mëdë moˈonts, yëˈë yˈandijpy ja anaˈam kutujkën diˈib tim ok ak tunandëp. Ets jaa mä myinäˈänyë Diosë yˈAnaˈam Kyutujkën ets dyajkutëgoyaˈany tukëˈëyë gobiernë, ets yëˈëyë diˈib anaˈamäämp winë xëë winë tiempë (Daniel, kapitulo 2).

Daniel jeky jyukyˈajty, axtë yˈijx ko kyutëgooyë Babilonyë. Ets duˈun extëm ojts yajnaskäjxë, yëˈë ja rey Siro diˈibë yajkutëgooy, ets ko yˈabejty 70 jëmëjt mä ja Jerusalen käjpn kyutëgoy, ta ja judiyëtëjk jyëmbijttë mä nyax kyäjpn. Ets parë ojts tˈagojëdë Jerusalen käjpn ets ja templë, yëˈë pudëjkëdë anaˈambëtëjk, saserdotëty etsë kugajpxyëty diˈib xëmë myëmëdoodë Jyobaa. Per ¿ti tuun jäjtë ko nyajxy 483 jëmëjt diˈibë naty të yajnaskäjxë?

(Jap yajnimaytyaˈaky mä Daniel.)