Tuˈuk jeˈeyë ijty ja ayuk yajkajpxy abëtsemy nyaxwinyëdë

11:1-4, 6-9

Jam Babel, Jyobaa yaˈˈayoˈoywyäˈkxtääy ja jäˈäy diˈib kyaj myëmëdoowëdë ko ojts dyajtëgäjtsëdë ja yˈayuk. Per tyam, ta dyajtuˈukmuky ja tëgoy myayjyaˈay diˈib oymyääjëty tsyoony ets oy ti ayuk tkäjpxtë ets ttukniˈˈixëdë “tuˈugë ayuk diˈib wäˈäts” parë niˈamukë “tkäjpxtëdë Jyobaa xyëëw, ets tmëdundët tuˈugyë” (Sof. 3:9; Diˈibʉ Jat. 7:9). Tyäˈädë “ayuk diˈib wäˈäts”, yëˈë ja tëyˈäjtënë diˈib të nnijäˈäwëm mä Jyobaa ets tijaty të ttuknibëjtäägë extëm jyënaˈany mä Biiblyë.

Ko njäjtëm tuˈugë jembyë ayuk kyaj jeˈeyë tˈandijy njäjtëm ja ayuk agëbajky. Tsojkëbën nyajtëgäjtsëm ja winmäˈäny. Nanduˈun ko njäjtëm ja “ayuk diˈib wäˈäts”, o ja tëyˈäjtënë diˈib të nnijäˈäwëm, nan tëgäjtspë ja jot winmäˈäny (Rom. 12:2). Ets kom tëgäjtsp ja jot winmäˈäny tuˈuk tuˈuk ja xëëw, ta Diosë kyäjpn yajpääty tuˈugyë (1 Kor. 1:10).