Biernës 8 äämbë agostë
Mëdiˈibë oy nëˈëyeˈepy tuˈuyeˈeybyën tsyëˈkëbë Jyobaa (Prov. 14:2).
Nanduˈun tyam nnayjyäˈäwëm extëm nyayjyäˈäwë Lot. Yëˈë “määy tääj ko tˈijxyë tadë axëëk jikyˈäjtën mä tadë axëëk jäˈäyëty”, mët ko yëˈë nyijäˈäwëbë nety ko Jyobaa yˈaxëkˈijxypy ko duˈunë jäˈäy jyukyˈattë (2 Peed. 2:7, 8). Lot mëkë netyë Dios ttsoky ets wyingutsëˈkëp, pääty nanduˈun tˈaxëkˈijxy wiˈix ja jäˈäy jyukyˈattë. Tyam, nanduˈunë jäˈäy jyukyˈattë kyaj pën twingutsëˈëgë Diosë yˈanaˈamën. Per ëtsäjtëm, ntsojkëmë Dios ets nwingutsëˈkëm, pääty njukyˈäjtëm extëm tniˈanaˈamë. Parë wäˈätsë jukyˈäjtën nyajnëjkxëm, Jyobaa xytyukpudëjkëm ja ëwij käjpxwijën mëdiˈibë yajpatp mä Proverbios. Ëtsäjtëm mbäät nanduˈun niˈamukë nnaytyukpudëjkëm ja ëwij käjpxwijën mëdiˈibë yajpatp mä Proverbios. Ko ntsëˈkëmë Jyobaa kyaj mëët nnaymyaˈayëmë jäˈäy mëdiˈibë tyuundëbë axëkˈäjtën. w23.06 paj. 20 parr. 1, 2; paj. 21 parr. 5
Sääbëdë 9 äämbë agostë
Pën jaats pën xypyanëjxäˈäny, tsojkëp es tmastuˈudët ja kyëˈëm winmäˈäny es bom bom jyikyˈatët extëm tuˈugë jäˈäy diˈibë [kyepy] pyagiipy ko yˈoˈkën tninejxy, esëts xypyatsoonët (Luk. 9:23).
Waˈanë mjëëky mmëguˈuk mdukmëtsipˈatyëty o të tijaty xyajtëgoy mët ko jëjpˈam të xypyëjktaˈaky ja Diosë jyaˈa (Mat. 6:33). Pën duˈun të xypyatyë jotmay, it seguurë ko Jyobaa yajjëmbitaampy tukëˈëyë tijaty mdukmëduumpy (Eb. 6:10). Waˈan të xyˈixy ko tëyˈäjtën extëmë Jesus jyënany: ‘Pën të tˈëxmaty ja tyëjk, myëgaˈaxtëjk, tyääk tyeety, yˈuˈunk yˈënäˈk, ëkë nyax mët ko të tjaygyukë ja oy ääw oy ayuk ets kots të xymyëbëky, waanëniˈik tˈëxäjëjaˈany winë tyam mä jyukyˈatyën, pyäädaampy mëgoˈpxˈam ja tyëjk, yˈuty, yˈajty, tsyëˈë, tyääk, yˈuˈunk yˈënäˈk etsë nyax. Oy yajpajëdijtäˈäktëty, ok nëjkx jyukyˈaty xëmëkyëjxm’ (Mar. 10:29, 30, TY). Seguurë ko mijts të niˈigyë xyˈaxäjë ja kunuˈkxën, këdiinëm tijaty të xyajtëgoy (Sal. 37:4). w24.03 paj. 9 parr. 5
Domingë 10 äämbë agostë
Tuˈugë oybyë mëtnaymyaayëbë xëmë tsyoky, ets duˈun extëmë mëgaˈax ko nbatëmë jotmay (Prov. 17:17).
Ko ja Diosmëduumbëty mëdiˈibë Antioquía tnijäˈäwëdë ko jam Judea tamˈäjtp ja mëk yuu, ta tpaˈˈayoowdë ja myëguˈuktëjk ets ttuknigajxtë “ja naybyudëkë ja myëguˈuktëjk diˈibë jap Judëë tsënääytyëp” ets tkajxtë nuˈun niduˈuk niduˈuk tijaty dyakäˈändë (Apos. 11:27-30). Oyë nety jagam yˈittë ja Diosmëduumbëty mëdiˈibë yajnäjxtë yuu, per ja myëguˈuktëjk mëdiˈibë Antioquía ojts nyinëjkxëdë parë myooyëdë tijatyë nety yajtëgoyˈäjttëp (1 Fwank 3:17, 18). Ëtsäjtëm mbäät nanduˈun nbaˈˈayoˈowëm ja nmëguˈukˈäjtëm ko dyajnaxtë amay jotmay. ¿Wiˈix? Ko nyajtëˈëwëm ja mëjjäˈäytyëjk wiˈix mbäät nbudëjkëm, ko nnayäjkëm ja meeny mëdiˈibë tuump abëtsëmy nyaxwinyëdë ets ko ninuˈkxtakëm ja nmëguˈukˈäjtëm mëdiˈibë yajnaxtëbë amay jotmay. Ets nanduˈun nbudëjkëm ko dyajtëgoyˈattët tijaty nyijukyˈattëp. Ko netyë Jesus tpayeˈeyë naxwinyëdë jäˈäy, nëjkxëp tˈixäˈäny pën nbaˈˈayoˈowëm ja nmëguˈukˈäjtëm. Pën nduˈunëm duˈun, ta nëjkx xyˈanmäˈäyëm: “Axäjëdë ja oyˈäjtën mä ngutujkënëts” (Mat. 25:34-40). w23.07 paj. 4 parr. 9, 10; paj. 6 parr. 12