Отстранување на погрешните сфаќања за Јеховините сведоци

ДОДЕКА биле зафатени во делото на сведочење од куќа до куќа, двајца Јеховини сведоци наишле на еден човек кој им кажал дека не е заинтересиран. Сведоците мирно си заминале, но додека оделе по тротоарот, забележале како човекот ги следел. „Ве молам, застанете!“ извикал човекот. „Сакам да ви се извинам. Ништо не знам за Сведоците и верувам дека многу луѓе се погрешно информирани за вас.“

Човекот потоа се претставил како Ренан Домингез, претседавач на програмата на Ротарискиот клуб на Јужен Сан Франциско (Калифорнија). Тој прашал дали некој Сведок би дошол во клубот за да одржи говор за верувањата и активностите на Јеховините сведоци. Се договориле за дневниот ред. Сведокот би зборувал 30 минути, а потоа би го отворил состанокот за прашања од слушателите. Ернест Герет, долгогодишен Сведок во подрачјето на Сан Франциско, бил замолен на 17 август 1995 да одржи презентација пред Ротарискиот клуб, и тој го изнел следново:

„Се прашував и се молев во врска со тоа што би можел да им кажам на членовите на Ротарискиот клуб, кои се водачи во бизнисот и во општеството — банкари, адвокати и доктори. Истражував малку и открив дека објавената цел на Ротарискиот клуб е да го зајакне општеството. Затоа, ги презентирав информациите од темата под наслов ‚Практична вредност на добрата вест за Вашата заедница‘, на страница 23, од брошурата Јеховините сведоци во дваесеттиот век.a

Објаснив дека Јеховините сведоци дејствуваат во тој правец. Секој ден од седмицата, Јеховините сведоци чукаат по вратите во нивното општество. Нивната желба е да влијаат врз нивните соседи за да имаат јако семејство — а јаката семејна единица придонесува за јакото општество. Врз колку повеќе поединци и семејства Јеховините сведоци ќе извршат влијание за да живеат по христијанските начела, толку помалку ќе има деликвенција, неморал и криминал во општеството. Овие информации многу добро беа примени од членовите затоа што беа во согласност со целите на Ротарискиот клуб.“

„Зошто не се вклучите во политика?“

„Кога состанокот беше отворен за прашања, едно од првите прашања беше: ‚Зошто не се вклучите во политика и во владата?‘ Господинот кој го постави тоа прашање, потоа додаде: ‚Знаете, Добрата книга вели: „Вратете му го на Цезарот она што му припаѓа на Цезарот“‘. Му кажав дека ние сме во потполна согласност со таа изјава и во потполност ја подржуваме. Укажав на тоа дека поголемиот број луѓе кои сум ги чул како го цитираат тој стих никогаш не ја цитираат другата половина, која вели: ‚Подајте го Божјото на Бога‘ (Матеј 22:21). Значи, мораме да заклучиме дека не му припаѓа сѐ на цезарот. Постојат некои работи кои му припаѓаат на Бог. Се соочуваме со прашањето да откриеме што му припаѓа на цезарот, а што му припаѓа на Бог.

Му покажав дека кога на Исус му го поставиле прашањето ‚Треба ли да се дава данок на царот или не?‘ тој не одговорил со да или не. Тој рекол: ‚Покажете Ми една даночна пара!‘ — римски денар. Прашал: ‚Чиј е овој лик и натпис?‘ Тие рекле: ‚На царот‘. Потоа рекол: ‚Подајте го царевото на царот‘ (Матеј 22:17—21). Со други зборови, плаќајте го данокот на Цезарот затоа што од него користиме одредени служби и чесно плаќаме данок за истите. Јас објаснив дека Јеховините сведоци ги плаќаат своите даноци и не ја лажат владата во однос на она што со право ѝ припаѓа.

Потоа наведов дека Јеховините сведоци не веруваат во тоа дека своите животи му ги должат на цезарот. Тие сметаат дека нивното обожавање му го должат на Бог, и тоа со право му го враќаат. Затоа, кога го заземаме овој став, немаме намера да покажуваме некакво непочитување спрема цезарот. Ги слушаме сите закони на цезарот, но кога постои конфликт, ние со почитување избираме повеќе да го слушаме Бог како владетел отколку луѓето. Тогаш човекот кој го постави тоа прашање, пред целата група рече: ‚Не можам да го оспорам ова!‘

Исто така, бевме во можност да одговориме на многубројни прашања во врска со нашата проповедничка активност. Многумина од членовите пријдоа после состанокот и се ракуваа со нас, велејќи дека во потполност се согласуваат со нас — дека семејството е столб на јакото општество. Потоа, на секој член му ја дадовме брошурата Јеховините сведоци во дваесеттиот век.

После овој состанок, претседавачот на програмата, г-н Домингез, ми се јави по телефон и ме замоли да одам во неговата канцеларија затоа што имал уште прашања во врска со нашите верувања. Водевме прекрасна дискусија за неколку библиски стихови. Особено сакаше да му го објаснам нашиот став во врска со крвта. Самиот изјави дека нема да прими трансфузија, и толку беше импресиониран од информациите што му ги дадов од брошурата Како може крвта да ти го спаси животот? што ме покани да дојдам повторно и да им зборувам на членовите на клубот за нашиот став во врска со крвта. Поканив да ми се придружи на оваа програма еден друг Сведок, Дон Дал. Тој оди во болниците за да дискутира со лекарите по ова прашање кога Сведоците мора да одат на операции. Заеднички, темелно објаснивме како работиме со лекарите и со болничката администрација за да го разјасниме нашиот библиски став и да понудиме успешни алтернативи за трансфузијата на крв“ (3. Мојсеева 17:10—12; Дела 15:19—21, 28, 29).

,Сакате да кажете дека би дозволиле Вашиот син да умре?‘

„После состанокот, еден господин ми пријде и насамо ме праша: ‚Сакате да кажете дека би дозволиле Вашиот син да умре кога би доживеал сообраќајна несреќа и обилно крвавејќи би бил одведен во соба за брза помош?‘ Го уверив дека ја делам неговата загриженост, затоа што имав син и го изгубив во авионската експлозија над Локерби (Шкотска), во 1988. Како одговор на неговото прашање, прво му кажав дека не би сакал мојот син да умре.

Ние не сме антилекарски, антимедицински или антиболнички настроени. Не сме исцелители со вера. Потребни ни се услугите од медицинската професија. Нашата доверба сме ја ставиле во Бог и сигурни сме дека неговите упатства по прашањето за крвта се за наше трајно добро. Во Библијата Бог е опишан како оној ‚Кој те учи на добро, Кој те води по оној пат, по кој треба да одиш‘ (Исаија 48:17). На својот Син му ја дал способноста да ги воскреснува мртвите. Исус рекол: ‚Јас сум воскресението и животот; кој верува во Мене, и да умре, ќе живее. И секој, што живее и верува во Мене, нема да умре довека. Го веруваш ли тоа?‘ (Јован 11:25, 26).

Сѐ што бараме од лекарите е да сфатат дека нашиот став е прашање на совеста и дека не можеме да преговараме во врска со тоа. За оваа работа не можеме да преговараме исто како што не можеме да преговараме за Божјиот закон во врска со прељубата. Не би можеле со Бог да преговараме и да кажеме: ‚Боже, постои ли некоја околност под која би можел да извршам прељуба?‘ Потоа му реков на овој човек: ‚Ме прашавте дали јас би дозволил мојот син да умре ако одбијам трансфузија на крв. Со најголемо почитување, би сакал да Ве прашам дали би дозволиле Вашиот син да умре во воената служба на некоја нација?‘ Тој веднаш и нагласено одговори: ‚Да! Затоа што тоа е негова должност!‘ Јас реков: ‚Би дозволиле Вашиот син да умре заради идеалот во кој верувате. Дозволете ми го истото право со мојот син‘.

Една интересна забелешка на сето тоа е што претседавачот на програмата, г-н Домингез, ме покани заедно со мојата сопруга на вечера со него и неговата сопруга. Тој мислеше дека неговата сопруга е жртва на погрешна информираност и погрешни сфаќања за Јеховините сведоци. Имаше право. Таа беше погрешно информирана. Поминавме прекрасна вечер, и неговата сопруга поставуваше многу прашања за нас и за нашето дело, на кои ни дозволи да одговориме во детали. Следниот ден, тој се јави по телефон и рече дека неговата сопруга многу се радувала што се запознала со мојата сопруга и со мене, и мисли дека сме многу пријатни луѓе.

И понатаму редовно го посетувам г-н Домингез, кој покажува голем интерес за Библијата. Тој ми рече: ‚Не би се колебал да Ве охрабрам да стапите во контакт со претседавачите на програмите на сите Ротариски клубови во подрачјето на поголемиот залив на Сан Франциско и да понудите во нивниот клуб да одржите говор сличен на оној што го одржавте во нашиот клуб. Можете да го користите моето име како препорака и, кога ќе ми се јават мене, ќе ми биде задоволство посебно да Ве препорачам да бидете повикан како гостувачки говорник‘.

Ротариските клубови се меѓународни. Дали би било можно и други клубови во Соединетите Држави и низ целиот свет да ги отворат своите врати за презентациите на Јеховините сведоци?“

[Фуснота]

[Слика на страница 28]

Лево, г-н Ренан Домингез и брат Ернест Герет