3. Зошто страдаат добрите луѓе?

Зошто е важен одговорот

Фактот дека добрите луѓе страдаат се коси со нашето чувство за правда. Исто така, тој факт води до заклучок дека не вреди да бидеш добар бидејќи и онака ќе страдаш.

Размисли

Некои луѓе веруваат дека постои непрекинат круг во кој човек постојано се раѓа и умира. Тие велат дека оној што прави добри дела, кога повторно ќе се роди, ќе има подобар живот. Но оној што прави лоши работи, во следниот живот постојано ќе страда. Според тоа верување, дури и некој што сега е добар може да страда доколку постапувал лошо во некој „претходен живот“. Други, пак, веруваат дека луѓето страдаат бидејќи така им било пишано. Меѓутоа...

• Каква смисла има таквото страдање ако некој кој наводно повторно се родил не се ни сеќава на својот претходен живот?

• Зошто да си го чуваме здравјето и да внимаваме да не ни се случи некоја несреќа ако нашата благосостојба во голема мера зависи од нашата судбина?

  ДОЗНАЈ ПОВЕЌЕ

  Гледај го видеоклипот Зошто Бог ги дозволува страдањата? на jw.org.

Што вели Библијата

Страдањата не се казна од Бог.

Напротив, честопати се случуваат трагедии бидејќи некој се нашол на погрешно место во погрешно време.

„Трката не ја добиваат брзите, ни битката силните, ниту лебот го имаат мудрите, ни богатството разборитите, ниту се во милост оние што имаат знаење; зашто, времето и непредвидените настани го снаоѓаат секого од нив“ (ПРОПОВЕДНИК 9:11).

Една од причините за нашите страдања е гревот што сме го наследиле.

Зборот „грев“ луѓето обично го поврзуваат со некоја лоша постапка што некој ја направил. Меѓутоа, Библијата го користи овој збор и за да укаже на несовршеноста која сите луѓе — и добри и лоши — ја наследиле од првите маж и жена, Адам и Ева.

„Во престап сум роден, во грев ме зачна мајка ми“ (ПСАЛМ 51:5).

Поради наследениот грев луѓето трпат страшни последици.

Гревот не само што ни го нарушил односот со нашиот Творец туку и ни отежнува да бидеме во добри односи со другите луѓе и да ги контролираме сопствените чувства. Поради сето ова страдаат не само поединци туку и целото човештво.

„Кога сакам да го правам она што е добро, злото е во мене“ (РИМЈАНИТЕ 7:21).

„Знаеме дека целото создание заедно воздивнува и дека е во болка“ (РИМЈАНИТЕ 8:22).