Големата вера на еден воен заповедник

Откако ја одржал Проповедта на гората, Исус отишол во Капернаум. Таму му пристапиле неколку еврејски старешини, кои ги пратил еден човек што не бил Евреин. Тој човек бил стотник, заповедник во римската војска.

Стотникот имал еден слуга што многу го сакал, а бил болен на умирање. Иако не бил Евреин, овој заповедник побарал помош од Исус. Еврејските старешини му кажале на Исус дека слугата ‚лежел дома парализиран и во тешки маки‘, што веројатно значи дека имал големи болки (Матеј 8:6). Тие му рекле на Исус дека стотникот бил ‚достоен да му го направи тоа, зашто го сакал нивниот народ и им ја изградил синагогата‘ (Лука 7:4, 5).

Набрзо потоа, Исус тргнал со старешините кон куќата на стотникот. Кога стигнале близу до куќата, стотникот испратил неколку свои пријатели за да го пресретнат Исус и да му пренесат: „Господине, не труди се, зашто не сум достоен да влезеш под мојот покрив. Затоа не се сметав за достоен да дојдам кај тебе“ (Лука 7:6, 7). Колкава понизност од страна на некој што бил навикнат да им заповеда на другите! Тој покажал дека не бил како некои други Римјани кои ги измачувале своите робови (Матеј 8:9).

Стотникот сигурно знаел дека на Евреите им било забрането да се дружат со луѓе што не биле Евреи (Дела 10:28). Веројатно поради тоа, преку своите пријатели му порачал на Исус: „Кажи само збор за да оздрави мојот слуга“ (Лука 7:7).

Овие зборови толку го восхитиле Исус што рекол: „Ви велам, ниту во Израел не најдов толкава вера“ (Лука 7:9). Кога пријателите на стотникот се вратиле во куќата, дознале дека робот кој бил тешко болен оздравел.

Откако го излекувал слугата, Исус ја искористил приликата за да објасни дека не-Евреите кои ќе покажеле вера ќе добиеле благослови. Тој рекол: „Мнозина од исток и од запад ќе дојдат и ќе бидат на трпезата со Авраам, Исак и Јаков во царството небесно“. А што ќе се случело со неверните Евреи? Исус рекол дека тие ‚ќе биле фрлени надвор во темнината. Таму ќе плачеле и ќе чкртале со забите‘ (Матеј 8:11, 12).

Според тоа, родените Евреи што немало да ја прифатат понудената можност да бидат дел од Царството со Христос, ќе биле отфрлени. Но, оние што не биле Евреи ќе можеле да му се придружат на трпезата, односно „во царството небесно“.