Само еден лепрозен покажал благодарност

Исус отишол во градот Ефрем, некаде североисточно од Ерусалим, и така ги осуетил плановите на Судскиот совет. Со своите ученици останал таму, далеку од очите на непријателите (Јован 11:54). Но, бидејќи се ближела Пасхата во 33 год. од н.е., по кратко време Исус повторно тргнал на пат. Преку Самарија отишол на север во Галилеја, за последен пат пред да умре.

Кратко откако тргнал, додека одел од едно село до друго, Исус сретнал десет мажи што биле лепрозни. Лепрата може постепено да уништи некои делови од телото како, на пример, ткивата на прстите на рацете и нозете или, пак, на ушите (4. Мојсеева 12:10-12). Според Божјиот закон, оној што бил лепрозен требало да извикува „Нечист, нечист!“ и да живее одвоено од другите (3. Мојсеева 13:45, 46).

Затоа, десеттемина лепрозни стоеле подалеку од Исус. Но, гласно извикале: „Исусе, Учителе, смилувај ни се!“ Кога ги видел, Исус им рекол: „Одете и покажете им се на свештениците!“ (Лука 17:13, 14). Со тоа Исус покажал дека го почитува Божјиот закон, според кој свештениците биле овластени да ги прогласат за чисти лепрозните кај кои болеста се повлекла. После тоа ќе можеле повторно да живеат меѓу здравите луѓе (3. Мојсеева 13:9-17).

Десеттемина лепрозни верувале дека Исус има моќ да прави чуда. Затоа, брзо тргнале кај свештениците уште пред да бидат излекувани. Додека оделе по патот, нивната вера во Исус била наградена. Јасно можеле да видат и да почувствуваат како нивната болест се повлекува.

Деветмина од лепрозните што оздравеле продолжиле со својот пат. Но само еден, кој бил Самарјанин, се вратил за да го побара Исус. Што го поттикнало на тоа? Тој бил многу благодарен за она што Исус го направил за него. Овој човек ‚го славел Бог на сиот глас‘ затоа што сфатил дека Бог е тој што му го вратил здравјето (Лука 17:15). Кога го нашол Исус, паднал пред неговите нозе и му се заблагодарил.

На луѓето што биле таму Исус им рекол: „Зарем не се исчистија десетмина? Каде се тогаш останатите деветмина? Зарем не се врати ниту еден од нив за да му оддаде слава на Бог, освен овој човек од друг народ?“ Потоа Исус му рекол на Самарјанинот: „Стани и оди си! Твојата вера те оздраве“ (Лука 17:17-19).

Со тоа што ги излекувал десеттемина лепрозни, Исус покажал дека зад него стои Јехова Бог. Еден од нив не само што бил излекуван од својата болест туку добил и можност да живее вечно. Денес, Исус не ја користи моќта што му ја дава Бог за да нѐ лекува со чудо. Но, ако покажуваме вера во Исус, ќе добиеме прекрасна награда — вечен живот. Дали и ние, како Самарјанинот, покажуваме дека сме благодарни?