അർഥശൂ​ന്യ​മായ ഒരു ആചാര​ക്ര​മ​മോ?

കുമ്പസാര കൂദാശ കത്തോ​ലി​ക്കർ നൂറ്റാ​ണ്ടു​ക​ളാ​യി അനുഷ്‌ഠി​ച്ചു​വ​രു​ന്നു. എങ്കിലും, അനേകരെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം അത്‌ ഒരു വ്യർഥ​മായ പതിവു​കർമ​മാണ്‌. ബോബ്‌ എന്നു പേരുള്ള ഒരു ഹൈസ്‌കൂൾ പ്രിൻസി​പ്പാൾ തന്റെ യുവ​പ്രാ​യ​ത്തെ​പ്പറ്റി അയവി​റ​ക്കി​ക്കൊണ്ട്‌ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “ഒരു കൗമാ​ര​പ്രാ​യ​ക്കാ​ര​നാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോൾപോ​ലും ഞാനത്‌ അത്ര കാര്യ​മാ​യെ​ടു​ത്തില്ല.” എന്തു​കൊ​ണ്ടില്ല? അദ്ദേഹത്തെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം കുമ്പസാ​രം അർഥശൂ​ന്യ​മായ ഒരു ആചാര​ക്ര​മ​മാ​യി മാറി​യി​രു​ന്നു. “വിമാ​ന​ത്താ​വ​ള​ത്തിൽ കസ്റ്റംസു​കാ​രന്റെ അടുക്കൽ പാപങ്ങൾ നിറച്ച ഭാണ്ഡം കൊണ്ടു​വ​രു​ന്ന​തു​പോ​ലെ​യാ​യി​രു​ന്നു കുമ്പസാ​രം. അയാൾ നിങ്ങളു​ടെ പാപങ്ങ​ളെ​പ്പറ്റി നിങ്ങ​ളോ​ടു ചോദി​ക്കു​ന്നു, നിങ്ങൾ വിദേ​ശ​ത്താ​യി​രു​ന്ന​പ്പോൾ വാങ്ങിയ ആഡംബ​ര​വ​സ്‌തു​ക്കൾക്കു​വേണ്ടി എന്തെങ്കി​ലും അയാൾക്കു കൊടു​ക്കു​മ്പോൾ അയാൾ നിങ്ങളെ പോകാൻ അനുവ​ദി​ക്കു​ന്നു.”

സമാന​മാ​യി, “മനഃപാ​ഠ​മാ​ക്കിയ അനുതാ​പ​പ്രാർഥ​ന​യി​ലൂ​ടെ സാധാരണ പാപങ്ങളെ മോചി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തു​മു​തൽ നാമമാ​ത്ര പ്രായ​ശ്ചി​ത്താ​നു​ഷ്‌ഠാ​ന​ക്രി​യവ​രെ​യുള്ള അങ്ങേയറ്റം ലളിത​മായ, പടിപ​ടി​യായ വഴികാ​ട്ടി”യായി കുമ്പസാ​ര​മെന്ന ആചാരത്തെ വർണി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു ഫ്രാങ്ക്‌ വെസ്‌ലിൻ യു.എസ്‌. കത്തോ​ലി​ക്കിൽ എഴുതു​ന്നു. വെസ്‌ലി​ന്റെ നിഗമ​ന​മോ? “കുമ്പസാ​രം ദേഹിക്കു പ്രയോ​ജനം ചെയ്യു​മെന്ന്‌ എനിക്കു​റ​പ്പുണ്ട്‌. എന്നാൽ കത്തോ​ലി​ക്കർ അതു ചെയ്യുന്ന വിധമാ​ണു കുഴപ്പി​ക്കു​ന്നത്‌” എന്ന്‌ അദ്ദേഹം പറയുന്നു.

കുമ്പസാ​ര​ത്തെ ബൈബിൾ തികച്ചും വ്യത്യ​സ്‌ത​മായ ഒരു വിധത്തി​ലാണ്‌ അവതരി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌. ദൈവ​ത്തോ​ടുള്ള ഏററു​പ​റ​ച്ചി​ലാണ്‌ ഏറ്റവും പ്രധാനം. (സങ്കീർത്തനം 32:1-5) കൂടാതെ, ക്രിസ്‌തീയ ശിഷ്യ​നായ യാക്കോബ്‌ ഇങ്ങനെ എഴുതി: “നിങ്ങളിൽ ദീനമാ​യി കിടക്കു​ന്നവൻ സഭയിലെ മൂപ്പന്മാ​രെ വരുത്തട്ടെ. അവർ കർത്താ​വി​ന്റെ നാമത്തിൽ അവനെ എണ്ണ പൂശി അവന്നു വേണ്ടി പ്രാർത്ഥി​ക്കട്ടെ. എന്നാൽ നിങ്ങൾക്കു രോഗ​ശാ​ന്തി വരേണ്ട​തി​ന്നു തമ്മിൽ പാപങ്ങളെ ഏറ്റുപ​റഞ്ഞു ഒരുവ​ന്നു​വേണ്ടി പ്രാർത്ഥി​പ്പിൻ.”—യാക്കോബ്‌ 5:14, 16.

പാപഭാ​രം പേറുന്ന ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക്കു സഭയിലെ മൂപ്പന്മാ​രെ വിളി​ക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌. ദുഷ്‌പ്ര​വൃ​ത്തി​ക്കാ​രനു തന്റെ പാപപ​ങ്കി​ല​മായ ഗതി ഉപേക്ഷി​ക്കാൻ സഹായ​ക​മായ വ്യക്തി​പ​ര​വും പ്രാ​യോ​ഗി​ക​വു​മായ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം അവർക്കു ബൈബി​ളിൽനി​ന്നു നൽകാ​നാ​വും. ആത്മീയ​മാ​യി രോഗാ​വ​സ്ഥ​യി​ലുള്ള ഒരു വ്യക്തി​യു​ടെ പുരോ​ഗതി നിരീ​ക്ഷി​ക്കവേ അയാൾക്ക്‌ ഉചിത​മായ പ്രോ​ത്സാ​ഹനം നൽകാൻ മേൽവി​ചാ​ര​ക​ന്മാർക്കു കഴിയും. ഇന്നു പള്ളിക​ളിൽ ആചാര​ക്ര​മ​മാ​യി അനുഷ്‌ഠി​ച്ചു​വ​രുന്ന കുമ്പസാ​ര​ത്തിൽനിന്ന്‌ എത്ര വ്യത്യ​സ്‌തം! സഭാ മൂപ്പന്മാ​രു​ടെ വ്യക്തി​പ​ര​മായ സഹായ​ത്താൽ ബലിഷ്‌ഠ​രാ​ക്ക​പ്പെട്ട അനുതാ​പി​ക​ളായ തെറ്റു​കാർക്കു ദാവീ​ദിന്‌ അനുഭ​വ​പ്പെട്ട ആശ്വാസം അനുഭ​വി​ക്കു​ന്ന​തി​നു കഴിയും. അവൻ ഒരു സങ്കീർത്ത​ന​ത്തിൽ ഇങ്ങനെ പ്രകട​മാ​ക്കി: “ഞാൻ എന്റെ പാപം നിന്നോ​ട​റി​യി​ച്ചു; എന്റെ അകൃത്യം മറെച്ച​തു​മില്ല. എന്റെ ലംഘന​ങ്ങളെ യഹോ​വ​യോ​ടു ഏറ്റുപ​റ​യും എന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞു; അപ്പോൾ നീ എന്റെ പാപത്തി​ന്റെ കുറ്റം ക്ഷമിച്ചു​തന്നു.”—സങ്കീർത്തനം 32:5.