ലോക​ത്തി​ലെ ഏറ്റവും ഏകാന്ത​നായ പക്ഷി

ബ്രസീലിലെ ഉണരുക! ലേഖകൻ

പുള്ളി​ക്കു​ത്തുള്ള മൂങ്ങയും വെള്ളത്ത​ലയൻ കഴുക​നും വംശനാ​ശ​ത്തി​ന്റെ അപകട​ത്തി​ലാ​ണെന്നു നിങ്ങൾ കരുതു​ന്നു​ണ്ടാ​വാം. എങ്കിൽ, നിങ്ങൾ ഷ്‌പി​ക്‌സസ്‌ മാക്കത​ത്ത​യു​ടെ കഥ കേട്ടി​ട്ടു​ണ്ടാ​വില്ല. ബ്രസീ​ലി​ലെ ഈ പക്ഷി “അപകട​ത്തി​ലായ വർഗങ്ങൾ” എന്ന പ്രയോ​ഗ​ത്തി​നു തികച്ചും പുതിയ ഒരു അർഥം പകരുന്നു. പക്ഷേ, ലോക​ത്തി​ലെ ഏറ്റവും ഏകാന്ത​നായ പക്ഷി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള മുഴു കഥയും പറയു​ന്ന​തി​നു നമുക്ക്‌ 17-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടിൽ തുടങ്ങാം.

അക്കാലത്ത്‌, ബ്രസീ​ലിൽ താമസി​ച്ചി​രുന്ന ഒരു ഡച്ചു കുടി​യേ​റ്റ​ക്കാ​ര​നായ ജോർജ്‌ മാർക്ക്‌ ഗ്രാവാണ്‌ ആദ്യമാ​യി ഈ പക്ഷിയു​ടെ അസ്‌തി​ത്വ​ത്തെ​യും പ്രത്യേ​ക​ത​ക​ളെ​യും കുറിച്ചു രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യത്‌. താമസി​യാ​തെ, അവിട​ത്തു​കാർ അതിനെ ആരാരി​ന്യാ ആസൂൾ അഥവാ നീലനി​റ​മുള്ള കൊച്ചു മാക്കതത്ത എന്നു വിളിച്ചു—ലളിത​മെ​ങ്കി​ലും അനു​യോ​ജ്യ​മായ ഒരു പേരു​ത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു അത്‌. ഈ പക്ഷിക്ക്‌ ചാരവർണം കലർന്ന നീലനി​റ​മാ​ണു​ള്ളത്‌. 35 സെൻറി​മീ​റ്റർ നീളമുള്ള വാൽ ഉൾപ്പെടെ 55 സെൻറി​മീ​റ്റർ നീളം​വ​രുന്ന അതു ബ്രസീ​ലി​ലെ നീല മാക്കത​ത്ത​ക​ളിൽ ഏറ്റവും ചെറു​താണ്‌.

“പിൽക്കാ​ലത്ത്‌, അതായത്‌ 1819-ൽ, ശാസ്‌ത്രജ്ഞർ ഈ പക്ഷിക്ക്‌ ഔദ്യോ​ഗിക നാമ​ധേയം നൽകി: സയാ​നോ​പ്‌സി​റ്റാ ഷ്‌പി​ക്‌സൈ,” എന്നു ബ്രസീ​ലി​ലെ ഏറ്റവും പ്രമുഖ തത്തവി​ദ​ഗ്‌ധ​നായ കാർലോസ്‌ യാമാ​ഷിറ്റ എന്ന ജീവശാ​സ്‌ത്രജ്ഞൻ വിവരി​ക്കു​ന്നു. സയാനോ എന്നതി​നർഥം “നീല” എന്നാണ്‌, പ്‌സിറ്റാ എന്നതു “തത്ത”യ്‌ക്കുള്ള പദമാണ്‌. അപ്പോൾ ഷ്‌പി​ക്‌സൈ? ആ കൂട്ടി​ച്ചേർപ്പ്‌, ജർമൻ പ്രകൃ​തി​ശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞ​നായ യോഹാൻ ബാപ്‌റ്റിസ്റ്റ്‌ ഷ്‌പി​ക്‌സി​നെ ആദരി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​ള്ള​താണ്‌. അദ്ദേഹ​മാ​യി​രു​ന്നു ആ പക്ഷിവർഗ​ത്തി​ന്റെ സ്വാഭാ​വിക വാസസ്ഥ​ല​ത്തു​വെച്ച്‌, അതായത്‌ വടക്കു​കി​ഴക്കൻ ബ്രസീ​ലി​ലെ ഓരങ്ങ​ളിൽ വൃക്ഷങ്ങൾ നിൽക്കുന്ന ഏതാനും അരുവി​ക​ളുള്ള സ്ഥലത്തു​വെച്ച്‌, അതി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ആദ്യമാ​യി പഠിച്ചത്‌.

വംശനാ​ശം തുടങ്ങു​ന്നു

ഷ്‌പി​ക്‌സസ്‌ മാക്കതത്ത ഒരിക്ക​ലും വളരെ​യ​ധി​കം വർധിച്ചു പെരു​കി​യി​രു​ന്നില്ല എന്നു സമ്മതി​ക്കു​ന്നു. ഷ്‌പി​ക്‌സ​സി​ന്റെ നാളു​ക​ളിൽപോ​ലും കണക്കാ​ക്കി​യി​ട്ടുള്ള അതിന്റെ എണ്ണം 180 മാത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ, അന്നുമു​തൽ അവയുടെ അവസ്ഥ അടിക്കടി മോശ​മാ​യി. കുടി​യേ​റ്റ​ക്കാർ, ഈ പക്ഷികൾ പാർത്തി​രുന്ന വനങ്ങളു​ടെ നല്ലൊരു ഭാഗം നശിപ്പി​ച്ചു. അങ്ങനെ 1970-കളുടെ മധ്യഘ​ട്ട​മാ​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും അതിജീ​വിച്ച മാക്കത​ത്തകൾ 60-ലും കുറവാ​യി​രു​ന്നു. അതു പരിതാ​പ​ക​ര​മാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും വംശനാ​ശം തുടങ്ങി​യി​ട്ടേ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ.

കുടി​യേ​റ്റ​ക്കാർക്കു മൂന്നു ശതകം​കൊ​ണ്ടു കഴിയാ​തി​രു​ന്നത്‌ പക്ഷിപി​ടു​ത്ത​ക്കാർക്ക്‌ ഏതാനും വർഷം​കൊ​ണ്ടു കഴിഞ്ഞു—അതായത്‌, ക്രമേണ ഷ്‌പി​ക്‌സസ്‌ മാക്കത​ത്ത​കളെ അവർ ഒന്നടങ്കം തുടച്ചു​നീ​ക്കി. 1984-ൽ, ഈ 60 പക്ഷിക​ളിൽ നാലെണ്ണം മാത്രമേ വനത്തി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. എന്നാൽ ആ സമയമാ​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും “ഒരിന​ത്തി​ലെ അവസാ​നത്തെ പക്ഷിക്ക്‌ നിശ്ചയി​ക്കാ​റുള്ള വില”—ഒരെണ്ണ​ത്തിന്‌ 50,000 ഡോളർവരെ—കൊടു​ക്കാൻ പക്ഷിവ​ളർത്തു​ന്നവർ സന്നദ്ധരാ​യി​രു​ന്നു. സ്വത​ന്ത്ര​മാ​യി വിഹരി​ച്ചു​ന​ട​ക്കുന്ന ഇത്തരം പക്ഷിയെ ഗവേഷകർ കണ്ടിട്ട്‌ ഒരു വർഷം പിന്നി​ട്ടെന്ന്‌ 1989 മേയിൽ മൃഗ​ലോ​കം (ഇംഗ്ലീഷ്‌) എന്ന മാസിക അറിയി​ച്ച​തിൽ തെല്ലും അതിശ​യ​മില്ല. ഏതാനും മാസത്തി​നു​ശേഷം, പക്ഷിപി​ടു​ത്ത​ക്കാർ ശേഷി​ക്കുന്ന പക്ഷിക​ളെ​യെ​ല്ലാം തട്ടി​യെ​ടു​ത്ത​താ​യി റിപ്പോർട്ടു ചെയ്യ​പ്പെട്ടു. ഷ്‌പി​ക്‌സസ്‌ മാക്കത​ത്ത​യ്‌ക്ക്‌ “ദാരു​ണ​മായ അന്തിമ ആഘാതം” ഏറ്റതായി മൃഗ​ലോ​കം മാസിക വിലപി​ച്ചു.

ആശ്ചര്യ​വും പ്രതീ​ക്ഷ​യും

ജീവശാ​സ്‌ത്രജ്ഞർ ഷ്‌പി​ക്‌സസ്‌ മാക്കത​ത്ത​യെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള അധ്യായം മിക്കവാ​റും അടച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞു. എങ്കിലും അധികം താമസി​യാ​തെ, ഈ പക്ഷിക​ളു​ടെ വാസസ്ഥ​ല​ത്തി​ന​ടു​ത്തു താമസി​ക്കുന്ന ആളുകൾ ഒരു ആരാരി​ന്യാ ആസൂളി​നെ കണ്ടതായി പറഞ്ഞു. അതിനെ കണ്ടതാ​യുള്ള കൂടുതൽ റിപ്പോർട്ടു​കൾ ലഭിച്ചു​തു​ടങ്ങി. ഇപ്പോ​ഴും അത്തര​മൊ​രു പക്ഷി ജീവി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​വു​മോ? അതു കണ്ടുപി​ടി​ക്കാൻ 1990-ൽ അഞ്ചു ഗവേഷകർ ക്യാമ്പ​ടി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള സാമ​ഗ്രി​ക​ളും ബൈ​നോ​ക്കു​ല​റു​ക​ളും നോട്ടു​പു​സ്‌ത​ക​ങ്ങ​ളും സഹിതം ഷ്‌പി​ക്‌സസ്‌ മാക്കത​ത്ത​യു​ടെ നാട്ടി​ലേക്കു തിരിച്ചു.

വിജയ​മൊ​ന്നും കാണാതെ രണ്ടു മാസം ആ പ്രദേശം അരിച്ചു​പെ​റു​ക്കി​യ​ശേഷം, ആ ഗവേഷകർ പച്ച നിറത്തി​ലുള്ള പാപ്പാ​ഗൈ​യോസ്‌ മാരാ​കാ​നാ​സി​നെ അഥവാ ഇല്ലി​ങ്ങേ​ഴ്‌സ്‌ മാക്കത​ത്തയെ കാണു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. എന്നാൽ അസാധാ​ര​ണ​മായ ഒരു സംഗതി അവർ ശ്രദ്ധിച്ചു. ആ കൂട്ടത്തി​ലു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന ഒരെണ്ണം വ്യത്യ​സ്‌ത​മാ​യി​രു​ന്നു—വലിപ്പം കൂടി​യ​തും നീലനി​റ​ത്തി​ലു​ള്ള​തും. അതു വനത്തിലെ ഷ്‌പി​ക്‌സസ്‌ മാക്കത​ത്ത​ക​ളിൽ അവസാ​ന​ത്തേ​താ​യി​രു​ന്നു! അവർ അതിനെ ഒരാഴ്‌ച​യോ​ളം നിരീ​ക്ഷി​ച്ചു. ആ ഷ്‌പി​ക്‌സസ്‌ പ്രകൃ​ത്യാ​തന്നെ അടുത്തി​ട​പ​ഴ​കുന്ന സ്വഭാ​വ​ക്കാ​ര​നാ​ണെ​ന്നും തന്റെ ഏകാന്തത ദൂരീ​ക​രി​ക്കാ​നും ഒരു ഇണയെ കണ്ടെത്താ​നും ഇല്ലി​ങ്ങേ​ഴ്‌സി​ന്റെ കൂടെ ഓരോ സ്ഥലത്തും ചുറ്റി​ന​ട​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്നും അവർ മനസ്സി​ലാ​ക്കി. വിട്ടു​മാ​റാത്ത നീല സഹകാ​രി​യെ ഒരു സുഹൃ​ത്താ​യി സ്വീക​രി​ക്കാൻ പച്ചക്കി​ളി​കൾക്കു പ്രശ്‌ന​മൊ​ന്നു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നില്ല—എന്നാൽ അവനു​മാ​യി ഇണചേ​രുന്ന കാര്യ​മോ? തീർച്ച​യാ​യും, മര്യാ​ദ​ക്കാ​രായ ഇല്ലി​ങ്ങേ​ഴ്‌സ്‌ മാക്കതത്ത സമൂഹ​ത്തി​നു കാക്കുന്ന ചില പരിധി​കൾ ഉണ്ട്‌!

അങ്ങനെ, തഴയ​പ്പെ​ട്ടു​പോയ ഷ്‌പി​ക്‌സസ്‌ മാക്കതത്ത ഓരോ ദിവസ​വും സൂര്യാ​സ്‌ത​മ​യ​ത്തി​ങ്കൽ തന്റെ സഹചാ​രി​ക​ളിൽനി​ന്നു വിട്ടു​മാ​റി, താനും തന്റെ മുൻ ഇണയാ​യി​രുന്ന ഷ്‌പി​ക്‌സസ്‌ മാക്കത​ത്ത​യും വർഷങ്ങ​ളാ​യി ഒന്നിച്ചു ചേക്കേ​റി​യി​രുന്ന—അത്‌ 1988 വരെ മാത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു, ആ വർഷം അവന്റെ ജീവി​ത​പ​ങ്കാ​ളി​യെ പക്ഷിപി​ടു​ത്ത​ക്കാർ കെണി​വെച്ചു പിടിച്ച്‌ കൂട്ടി​ലി​ടാ​നാ​യി വിറ്റു—മരത്തി​ലേക്കു പറന്നു​പോ​കു​മാ​യി​രു​ന്നു. അന്നുമു​തൽ അവൻ തനിച്ചാണ്‌ അവിടെ ഉറങ്ങു​ന്നത്‌—ഉയരത്തിൽ ഇലകളി​ല്ലാത്ത ശിഖര​ത്തിൽ ഏകാന്ത​നായ ആ കൊച്ചു നീലപ്പക്ഷി ചേക്കേ​റി​യി​രു​ന്നു. ഇനി, എന്തെങ്കി​ലും അത്ഭുതം സംഭവി​ക്കാ​ത്ത​പക്ഷം—ആരെങ്കി​ലും അവന്‌ ഒരു ഇണയെ കണ്ടെത്താ​ത്ത​പക്ഷം—വനത്തിൽ എങ്ങനെ അതിജീ​വി​ക്കാ​മെ​ന്ന​റി​യാ​വുന്ന ഷ്‌പി​ക്‌സസ്‌ മാക്കതത്ത ക്രമേണ വംശനാ​ശം വന്ന ഡോ​ഡോ​യെ​പ്പോ​ലെ ആയിത്തീ​രും. അതിന്‌ ഒരു ഇണയെ കണ്ടെത്തുക എന്ന ആശയം അംഗീ​കാ​രം പിടി​ച്ചു​പറ്റി, അങ്ങനെ 1991-ൽ പ്രൊ​ജെ​റ്റോ ആരാരി​ന്യാ ആസൂൾ (ഷ്‌പി​ക്‌സ്‌-മാക്കതത്ത പദ്ധതി) ആരംഭി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. അതിന്റെ ഉദ്ദേശ്യ​മോ? ശേഷി​ക്കുന്ന ആൺപക്ഷി​യെ സംരക്ഷി​ക്കു​ക​യും അതിന്‌ ഒരു പങ്കാളി​യെ കണ്ടെത്തി ഇണചേർക്കു​ക​യും ചെയ്യുക. അങ്ങനെ ചുറ്റു​പാ​ടും അവ വീണ്ടും പെരു​കു​മെന്നു പ്രത്യാ​ശി​ക്കുക. അതു ഫലിക്കു​ന്നു​ണ്ടോ?

പുരോ​ഗ​തി ഉണ്ടായി​ട്ടുണ്ട്‌. ബ്രസീ​ലി​ലെ തപാൽവി​ഭാ​ഗം, ലോക​ത്തിൽ ഏറ്റവു​മ​ധി​കം അപകട​ത്തി​ലായ ഈ പക്ഷിയെ ആദരി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ഒരു സ്റ്റാമ്പ്‌ പുറത്തി​റ​ക്കു​ക​വഴി അതിന്റെ ഭാഗ​ധേ​യത്തെ ജനശ്ര​ദ്ധ​യിൽ കൊണ്ടു​വന്നു. അതേസ​മ​യം​തന്നെ, ജീവ​നോ​ടി​രി​ക്കുന്ന ഷ്‌പി​ക്‌സസ്‌ മാക്കത​ത്ത​ക്കു​വേണ്ടി പോരാ​ട്ടം കഴിക്കാൻ വടക്കൻ ബഹിയാ​യി​ലെ ഈ പക്ഷിയു​ടെ വാസസ്ഥ​ല​ത്തി​ന​ടു​ത്തുള്ള കെരാസാ പട്ടണത്തി​ലെ 8,000 നിവാ​സി​കളെ ജീവശാ​സ്‌ത്രജ്ഞർ വിജയ​ക​ര​മാ​യി തങ്ങളോ​ടൊ​പ്പം അണിനി​ര​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. പട്ടണത്തി​ലെ ആളുകൾ സെവെ​റി​നോ എന്ന്‌ ഓമന​പ്പേ​രി​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന “തങ്ങളുടെ” പക്ഷിയെ സംരക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ ഇപ്പോൾ പക്ഷിപി​ടു​ത്ത​ക്കാ​രെ കയ്യോടെ പിടി​കൂ​ടാ​നുള്ള സാധ്യ​ത​യുണ്ട്‌. ഈ വിദ്യ ഫലിക്കു​ന്നുണ്ട്‌. സെവെ​റി​നോ ഇപ്പോ​ഴും അവി​ടെ​ങ്ങും വിഹരി​ച്ചു​ന​ട​ക്കു​ന്നു. അതു​പോ​ലെ​തന്നെ അടുത്ത തടസ്സവും തരണം ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌, അതായത്‌ ബ്രസീ​ലിൽ ഇപ്പോ​ഴും ജീവ​നോ​ടു​ള്ള​തും കൂട്ടിൽ പിടി​ച്ചി​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​മായ ഇത്തരം ആറ്‌ പക്ഷിക​ളിൽ ഒന്നിനെ വിട്ടു​കൊ​ടു​ക്കാൻ അതിനെ പ്രജനനം ചെയ്യി​ക്കു​ന്ന​വരെ സ്വാധീ​നി​ക്കുന്ന കാര്യം. (ചതുരം കാണുക.) ഒരു ഉടമ അതു സമ്മതിച്ചു. അങ്ങനെ 1994 ആഗസ്റ്റിൽ പ്രായം കുറഞ്ഞ ഒരു പെൺപ​ക്ഷി​യെ—ഒരു കുഞ്ഞാ​യി​രി​ക്കെ​തന്നെ കെണി​വെ​ക്കു​ന്നവർ അതിനെ കൂട്ടിൽനി​ന്നു പിടി​ച്ച​താ​യി​രു​ന്നു—കെരാ​സാ​യി​ലേക്കു വിമാ​ന​ത്തിൽ കൊണ്ടു​വന്നു വീണ്ടും അവളുടെ സ്വാഭാ​വിക വാസസ്ഥാ​നത്തു ജീവി​ക്കാൻ വിട്ടു.

പരുവ​പ്പെ​ട​ലും പരസ്‌പരം ബന്ധപ്പെ​ട​ലും

ഈ പെൺ മാക്കത​ത്തയെ ആൺപക്ഷി​യു​ടെ വാസസ്ഥാ​ന​ത്തുള്ള ഒരു വലിയ പക്ഷിക്കൂ​ട്ടിൽ ആക്കിയിട്ട്‌, കാട്ടിൽ മാക്കത​ത്തകൾ തിന്നുന്ന ഭക്ഷ്യസാ​ധ​നങ്ങൾ കൊടു​ത്തു​തു​ടങ്ങി. സ്വാഭാ​വിക ചുറ്റു​പാ​ടു​ക​ളി​ലുള്ള ജീവി​ത​ത്തിന്‌ അവളെ പരുവ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ അവളുടെ പരിപാ​ലകർ, കൂട്ടിൽ പിടി​ച്ചി​ട്ടി​രു​ന്ന​പ്പോൾ കൊടു​ത്തി​രുന്ന സൂര്യ​കാ​ന്തി വിത്തു​കൾക്കു പകരം, പൈൻ വിത്തു​ക​ളും അവിടത്തെ വനത്തിൽ വളരുന്ന മുള്ളൻ ഫലങ്ങളും കൊടു​ക്കാൻ തുടങ്ങി. അവളുടെ വയറ്‌ അതുമാ​യി പൊരു​ത്ത​പ്പെട്ടു.

ആരോ​ഗ്യം മെച്ച​പ്പെ​ടു​ത്താൻ ദിവ​സേ​ന​യുള്ള അഭ്യസനം അവളുടെ പരിശീ​ല​ന​ത്തി​ന്റെ ഭാഗമാ​യി—അതും നല്ല കാരണ​ത്താൽ. ദിവസ​വും 50 കിലോ​മീ​റ്റർ പറക്കാൻ ഇഷ്ടപ്പെ​ടുന്ന ഒരു പങ്കാളി​യോ​ടൊ​പ്പം, കൂട്ടിൽ വളർത്തിയ ഒരു പക്ഷി നാൾതോ​റും അത്രയും ദൂരം പറക്കാൻ പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നതു ടിവി കണ്ടു വളരെ​യ​ധി​കം സമയം കൊല്ലുന്ന ഒരു മനുഷ്യ​നോ​ടു മാര​ത്തോൺ ഓടാൻ പറയു​ന്ന​തു​പോ​ലെ​യാ​യി​രി​ക്കും. കൂട്ടി​ലി​ട്ടു വളർത്തിയ പക്ഷിയു​ടെ പേശി​കൾക്കു ബലം ലഭിക്കാൻ, കൂടിനു ചുറ്റു​മുള്ള സ്ഥലങ്ങളിൽ സാധ്യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നി​ട​ത്തോ​ളം പറക്കാൻ അതിനെ പരിപാ​ലി​ക്കുന്ന ജീവശാ​സ്‌ത്രജ്ഞർ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ചു.

സെവെ​റി​നോ ഈ കൂടു കണ്ടെത്താൻ അധിക​കാ​ല​മെ​ടു​ത്തില്ല. പെൺപ​ക്ഷി​യെ കണ്ടപ്പോൾ അവൻ ആനന്ദാ​തി​രേ​ക​ത്തിൽ അവളെ വിളിച്ചു, കൂടിന്റെ 30 മീറ്റർ ദൂരത്തി​നു​ള്ളിൽ വരിക​യും ചെയ്‌തു. പ്രതി​ക​രിച്ച “പെൺപക്ഷി” തന്റെ ആൺ സന്ദർശ​കനെ കണ്ടപ്പോൾ “വലിയ ആവേശം കാട്ടി” എന്ന്‌ ഈ പദ്ധതി​യിൽ പ്രവർത്തി​ക്കുന്ന ഡാ-റേയ്‌ എന്ന ജീവശാ​സ്‌ത്രജ്ഞൻ പറയുന്നു. അവളുടെ ഉത്സാഹം “ഞങ്ങൾക്കു പ്രത്യാശ പകർന്നു” എന്ന്‌ അയാൾ പറയുന്നു.

ഗുരു​വും പിതാ​വും . . .

ഒടുവിൽ, ആ മഹാ ദിവസം വന്നെത്തി: കൂടിന്റെ വാതിൽ തുറന്നു​കി​ടന്നു. അര മണിക്കൂ​റോ​ളം മടിച്ചു​നി​ന്ന​ശേഷം, പെൺപക്ഷി പുറ​ത്തേക്കു പറന്ന്‌ അതിന്റെ കൂട്ടിൽനി​ന്നും ഏതാണ്ട്‌ 300 മീറ്റർ അകലെ​യുള്ള ഒരു മരത്തിൽ ചെന്നി​രു​ന്നു. എന്നാൽ സെവെ​റി​നോ എവി​ടെ​യാ​യി​രു​ന്നു? അവൻ 30 കിലോ​മീ​റ്റർ അകലെ ഇല്ലി​ങ്ങേ​ഴ്‌സ്‌ മാക്കത​ത്ത​ക​ളു​ടെ പിന്നാലെ പാഞ്ഞു​ന​ട​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. എന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ അവൻ വിട്ടു​പോ​യത്‌? കൊള്ളാം, അവൻ മാസങ്ങ​ളോ​ളം കാത്തി​രു​ന്നു, ഒടുവിൽ ഇണചേ​രു​ന്ന​തി​നുള്ള സമയം വന്നെത്തി​യ​പ്പോ​ഴും അവന്റെ ഭാവി ഇണ കൂട്ടി​ലാ​യി​രു​ന്നു. “സ്വത​ന്ത്ര​മായ ഒരു മാരാ​കാ​നാ ആണ്‌ കൂട്ടിൽ കിടക്കുന്ന ആരാരി​ന്യാ​യെ​ക്കാൾ മെച്ചം” എന്ന്‌ അവൻ വിചാ​രി​ച്ചി​രി​ക്കാം എന്നു ജീവശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞ​നായ ഡാ-റേയ്‌ ഫലിത​രൂ​പ​ത്തിൽ പറയുന്നു. ഇത്തവണ സെവി​റി​നോ​യു​ടെ സ്ഥിരോ​ത്സാ​ഹ​ത്തി​നു ഫലമു​ണ്ടാ​യി. ഒരു പെൺ ഇല്ലി​ങ്ങേ​ഴ്‌സ്‌ മാക്കതത്ത വഴങ്ങു​ക​യും അവനെ ഇണയായി സ്വീക​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ഇണചേ​രുന്ന കാലം കഴിയു​മ്പോൾ സെവെ​റി​നോ പ്രേമ​ബന്ധം അവസാ​നി​പ്പിച്ച്‌ തന്റെ വാസസ്ഥ​ല​ത്തേക്കു മടങ്ങി​വ​രു​മെ​ന്നും സ്വത​ന്ത്ര​യായ ഷ്‌പി​ക്‌സസ്‌ മാക്കത​ത്തയെ കണ്ടെത്തി തന്റെ ഇണയായി അവളെ സ്വീക​രി​ക്കു​മെ​ന്നും ജീവശാ​സ്‌ത്രജ്ഞർ പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു. അതിനു​ശേഷം, ഒരു ഗുരു​വും പിതാ​വു​മെന്ന നിലയിൽ, അവൻ ഇരട്ട ധർമം സ്വീക​രി​ക്കാൻ പ്രതീ​ക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. വനത്തിൽ അതിജീ​വി​ക്കാ​ന​റി​യാ​വുന്ന ലോക​ത്തി​ലെ ഒരേ​യൊ​രു ഷ്‌പി​ക്‌സസ്‌ മാക്കതത്ത അവനാ​യ​തു​കൊണ്ട്‌, എങ്ങനെ ഭക്ഷണം തേടാ​മെ​ന്നും പാർപ്പി​ടം കണ്ടെത്താ​മെ​ന്നും ബ്രസീ​ലി​ലെ ഏറ്റവും ഊഷര​മായ പ്രദേ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലൊ​ന്നിൽ എങ്ങനെ ജീവി​ക്കാ​മെ​ന്നും അവൻ തന്റെ സഖിയെ പഠിപ്പി​ക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌.

. . . കൂടാതെ ചരിത്രം കുറി​ച്ച​വ​നും

വീണ്ടും പ്രജന​ന​കാ​ലം ആരംഭി​ക്കു​മ്പോൾ സെവെ​റി​നോ ഇല്ലി​ങ്ങേ​ഴ്‌സ്‌, മാക്കത​ത്ത​ക​ളു​ടെ പിന്നാ​ലെ​യുള്ള പാച്ചൽ നിർത്തി തന്റെ കൂട്ടാ​ളിക്ക്‌ ഒരു കൂടായി ഉതകുന്ന ഒരു പോതു​വൃ​ക്ഷം കണ്ടെത്തു​ന്ന​തിൽ ശ്രദ്ധി​ക്കും എന്ന്‌ ഷ്‌പി​ക്‌സസ്‌-മാക്കതത്ത പദ്ധതി​യിൽ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന ജീവശാ​സ്‌ത്രജ്ഞർ അഭില​ഷി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​വും. എല്ലാം ഭംഗി​യാ​യി പോകു​ന്ന​പക്ഷം, ഷ്‌പി​ക്‌സസ്‌-മാക്കതത്ത പെൺപക്ഷി രണ്ടു മുട്ടക​ളി​ടും. പിന്നെ ഏതാനും മാസങ്ങൾക്കു​ശേഷം, സെവെ​റി​നോ മൂന്നു പേരട​ങ്ങുന്ന ക്ലാസ്സിന്‌ അതിജീ​വന വിദ്യകൾ പഠിപ്പി​ക്കും. സംഗതി അത്ര​ത്തോ​ള​മെ​ത്തു​മോ?

“അതിനുള്ള ഉത്തരം അറിയു​ന്ന​തി​നു സമയ​മെ​ടു​ക്കും. എന്നാൽ വനത്തിലെ ഷ്‌പി​ക്‌സസ്‌ മാക്കതത്ത, ചരി​ത്ര​ത്തി​ലെ അടഞ്ഞ ഒരു അധ്യായം ആയിത്തീ​രു​ന്നത്‌ ഒഴിവാ​ക്കാ​നുള്ള ഒരേ ഒരു മാർഗ​മാ​യി​രി​ക്കാം ഈ പദ്ധതി” എന്നു ജീവശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞ​നായ യാമാ​ഷിറ്റ പറയുന്നു. ഈ അവസരം പ്രയോ​ജ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തി ഒരു പുതിയ അധ്യായം എഴുതി​ച്ചേർക്കാ​നുള്ള ഉത്തരവാ​ദി​ത്വം ഇനി സെവെ​റി​നോ​യു​ടെ തോളിൽ ആണ്‌. ഈ സംയോ​ഗം വിജയി​ക്കു​ന്ന​പക്ഷം, പ്രകൃ​തി​സ്‌നേ​ഹി​കൾ—ഒപ്പം ഇല്ലി​ങ്ങേ​ഴ്‌സ്‌ മാക്കത​ത്ത​ക​ളും—ആശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ നെടു​വീർപ്പു​തിർക്കും.

[24-ാം പേജിലെ ചതുരം]

കൂട്ടിലടച്ച കിളികൾ

കണക്കനു​സ​രിച്ച്‌, 30 ഷ്‌പി​ക്‌സസ്‌ മാക്കത​ത്തകൾ കൂടു​ക​ളിൽ കഴിയു​ന്നു. ഈ ബ്രസീ​ലി​യൻ പക്ഷിക​ളിൽ ഒരു ഡസ്സനി​ല​ധി​കത്തെ ഫിലി​പ്പീൻസി​ലെ ഒരു പക്ഷിവ​ളർത്ത​ലു​കാ​രൻ പ്രജനനം ചെയ്‌തെ​ടു​ത്ത​താണ്‌, അവ ഇപ്പോ​ഴും ആ ഏഷ്യൻ രാജ്യത്തു വസിക്കു​ന്നു. കൂട്ടി​ലടച്ച അത്തരം ശേഷി​ക്കുന്ന പക്ഷികൾ ബ്രസീ​ലി​ലും സ്‌പെ​യി​നി​ലും സ്വിറ​റ്‌സർലൻഡി​ലു​മാണ്‌. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, കൂട്ടി​ലടച്ച ഈ പക്ഷികൾക്കൊ​ന്നി​നും സെവെ​റി​നോ​യ്‌ക്കുള്ള ഒരു മേന്മ ഇല്ല—അതായത്‌, കാട്ടിൽ ജീവി​ക്കാ​നുള്ള അറിവ്‌ അവയ്‌ക്കില്ല.

[25-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

സംരക്ഷിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു—ചുരു​ങ്ങി​യ​പക്ഷം ഒരു സ്റ്റാമ്പി​ലെ​ങ്കി​ലും

[കടപ്പാട്‌]

Empresa Brasileira de Correios e Telégrafos