വിനോ​ദം എന്ന്‌ അവരതി​നെ വിളിച്ചു

അണ്ഡാകാ​ര​ന​ട​ന​ശാല ആവേശ​ത്തി​മിർപ്പി​ലാ​യി. പുരാതന റോമി​ലെ ഏറ്റവും പുളകം​കൊ​ള്ളി​ക്കുന്ന പ്രദർശ​ന​ങ്ങ​ളിൽ ഒന്നിന്‌ പതിനാ​യി​ര​ക്ക​ണ​ക്കി​നാ​ളു​കൾ തടിച്ചു​കൂ​ടി​യി​രു​ന്നു. തോര​ണങ്ങൾ, റോസാ​പു​ഷ്‌പങ്ങൾ, വർണാ​ഭ​മായ ചിത്ര​യ​വ​നി​കകൾ എന്നിവ​യാൽ രംഗസ്ഥ​ലത്തെ ഉല്ലാസ​മ​യ​മാ​യി അലങ്കരി​ച്ചി​രു​ന്നു. അന്തരീ​ക്ഷ​ത്തിൽ നറുമണം പരത്തി​ക്കൊണ്ട്‌ ധാരാ​യ​ന്ത്രങ്ങൾ സുഗന്ധ​ജലം വർഷിച്ചു. ധനാഢ്യർ ഏറ്റവും പകി​ട്ടേ​റിയ ഉടയാ​ടകൾ അണിഞ്ഞി​രു​ന്നു. ജനക്കൂ​ട്ട​ത്തി​ന്റെ സല്ലാപം പൊട്ടി​ച്ചി​രി​ക​ളാൽ തടസ്സ​പ്പെട്ടു. എന്നാൽ ഈ ജനക്കൂ​ട്ട​ത്തി​ന്റെ ലാഘവ മനോ​ഭാ​വം ഉടനെ സംഭവി​ക്കാ​നി​രുന്ന ഭീകര​ത​യ്‌ക്കു വ്യാജ​പ​രി​വേ​ഷ​മ​ണി​ഞ്ഞു.

പെട്ടെ​ന്നു​ത​ന്നെ റ്റൂബി​യു​ടെ ഭീകര​നാ​ദം ഒരു ജോടി വാൾപ​യ​റ്റു​കാ​രെ പോരി​നു വിളി​ച്ചു​വ​രു​ത്തി. പോരാ​ളി​കൾ തികച്ചും മൃഗീ​യ​മാ​യി പരസ്‌പരം കുത്തി​ക്കീ​റാൻ തുടങ്ങി​യ​തോ​ടെ ജനസഞ്ചയം ഉന്മാദ​ല​ഹ​രി​യി​ലാ​യി. വാളു​ക​ളു​ടെ സീൽക്കാര ശബ്ദം കാഴ്‌ച​ക്കാ​രു​ടെ കാതട​പ്പി​ക്കുന്ന ആർപ്പു​വി​ളി​കൾക്ക​തീ​ത​മാ​യി കേൾക്കാ​നേ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. പെട്ടെന്ന്‌, ഒരു ക്ഷിപ്ര​നീ​ക്ക​ത്താൽ ഒരു പോരാ​ളി തന്റെ ശത്രു​വി​നെ നിലം​പ​രി​ചാ​ക്കി. നിലം​പ​തിച്ച വാൾപ​യ​റ്റു​കാ​രന്റെ അന്തിമ​വി​ധി കാഴ്‌ച​ക്കാ​രു​ടെ കൈക​ളി​ലാ​യി​രു​ന്നു. അവർ തങ്ങളുടെ തൂവാ​ലകൾ വീശി​യാൽ അദ്ദേഹം ജീവി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. തള്ളവി​ര​ലു​കൾക്കൊ​ണ്ടുള്ള വെറു​മൊ​രു ആംഗ്യ​ത്താൽ, സ്‌ത്രീ​ക​ളും പെൺകു​ട്ടി​ക​ളും ഉൾപ്പെ​ടെ​യുള്ള ജനക്കൂട്ടം മരണ​പ്ര​ഹ​ര​ത്തിന്‌ ഉത്തരവി​ട്ടു. നിമി​ഷ​ങ്ങൾക്കു​ള്ളിൽ ചേതനയറ്റ ശരീരം പോർക്ക​ള​ത്തി​നു വെളി​യി​ലേക്കു വലിച്ചി​ഴച്ചു. രക്തത്തിൽ കുതിർന്ന മണ്ണ്‌ കോരി​ക​കൊ​ണ്ടു കോരി​മാ​റ്റി. പുതിയ മണൽ വിരിച്ചു. ശേഷി​ക്കുന്ന രക്തച്ചൊ​രി​ച്ചി​ലി​നാ​യി ജനക്കൂട്ടം ഒരുങ്ങി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞു.

പുരാതന റോമിൽ ജീവി​ച്ചി​രുന്ന അനേകർക്കും അതു വിനോ​ദ​മാ​യി​രു​ന്നു. “ഏറ്റവും കർക്കശ​രായ ധർമ​പ്ര​ബോ​ധ​കർപോ​ലും രക്തച്ചൊ​രി​ച്ചി​ലിൽ ആനന്ദം​കൊ​ള്ളുന്ന ഈ നടപടി​ക്കെ​തി​രെ യാതൊ​രു എതിർപ്പും ഉന്നയി​ച്ചില്ല” എന്ന്‌ റോം: ആദ്യ സഹസ്രാബ്ദ വർഷങ്ങൾ (ഇംഗ്ലീഷ്‌) എന്ന പുസ്‌തകം പറയുന്നു. റോമി​ലെ അധഃപ​തിച്ച വിനോ​ദ​ങ്ങ​ളിൽ ഒന്നുമാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു വാൾപ​യറ്റ്‌ മത്സരം. രക്തദാ​ഹി​ക​ളായ കാഴ്‌ച​ക്കാ​രു​ടെ വിനോ​ദ​ത്തി​നു​വേണ്ടി യഥാർഥ നാവിക യുദ്ധങ്ങൾ അവതരി​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്നു. പരസ്യ​മാ​യി വധനിർവ​ഹ​ണങ്ങൾ പോലും നടത്തി​യി​രു​ന്നു. കുറ്റക്കാ​ര​നാ​യി വിധി​ക്ക​പ്പെട്ട കുറ്റവാ​ളി​യെ സ്‌തം​ഭ​ത്തിൽ ബന്ധിക്കു​ക​യും വിശന്നു​വലഞ്ഞ വന്യമൃ​ഗങ്ങൾ അയാളെ ആർത്തി​യോ​ടെ കടിച്ചു​കീ​റി​ത്തി​ന്നു​ക​യും ചെയ്യു​മാ​യി​രു​ന്നു.

രക്തദാഹ അഭിരു​ചി അത്ര ഇല്ലാത്ത​വർക്കാ​യി റോം സ്റ്റേജ്‌ നാടക ഇനങ്ങളു​ടെ ഒരു ശേഖരം വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌തു. പരിഹാ​സ​നാ​ട​ക​ങ്ങ​ളി​ലെ—അനുദിന ജീവി​ത​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള ഹ്രസ്വ നാടകങ്ങൾ—“പ്രധാന വിഷയങ്ങൾ വ്യഭി​ചാ​ര​വും പ്രേമ​വും ആയിരു​ന്നു”വെന്ന്‌ ആദ്യകാല റോമൻ സാമ്രാ​ജ്യ​ത്തി​ലെ ജീവി​ത​വും ആചാര​രീ​തി​ക​ളും (ഇംഗ്ലീഷ്‌) എന്ന പുസ്‌ത​ക​ത്തിൽ ലുട്‌വിച്ച്‌ ഫ്രെഡ്‌ലെൻഡെർ എഴുതി. “അശ്ലീല​ച്ചു​വ​യുള്ള പ്രയോ​ഗങ്ങൾ നിറഞ്ഞ​താ​യി​രു​ന്നു അവയിലെ ഭാഷ, അവയിലെ തരംതാണ ഫലിത​മോ നിന്ദ്യ​മായ ഭാവ​പ്ര​ക​ട​ന​ങ്ങ​ളും വൃത്തി​കെട്ട ആംഗ്യ​ങ്ങ​ളും നിറഞ്ഞ​താ​യി​രു​ന്നു, എല്ലാറ്റി​നു​മു​പരി പുല്ലാ​ങ്കു​ഴൽ വാദ്യ​ത്തോ​ടൊ​പ്പ​മുള്ള വിലക്ഷ​ണ​മായ നൃത്തങ്ങ​ളു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.” ദ ന്യൂ എൻ​സൈ​ക്ലോ​പീ​ഡിയ ബ്രിട്ടാ​നിക്ക പറയു​ന്ന​ത​നു​സ​രിച്ച്‌, “റോമാ സാമ്രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ നാളു​ക​ളിൽ പരിഹാ​സ​നാ​ടക സ്റ്റേജിൽ പരസംഗ നടപടി​കൾ അക്ഷരാർഥ​ത്തിൽത്തന്നെ നടത്തി​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്ന​തി​നു തെളി​വുണ്ട്‌.” തക്കതായ കാരണ​ത്താൽ ഫ്രെഡ്‌ലെൻഡെർ അതിനെ “വ്യക്തമാ​യും അതിരു​ക​വിഞ്ഞ അധാർമി​ക​വും അശ്ലീല​വു​മായ പരിഹാ​സ​നാ​ടകം” എന്നു വിളിച്ചു. അദ്ദേഹം കൂട്ടി​ച്ചേർത്തു: “ഏറ്റവും വൃത്തി​കെട്ട രംഗങ്ങൾക്കാ​യി​രു​ന്നു ഏറ്റവു​മ​ധി​കം കയ്യടി കിട്ടി​യത്‌.”a

ഇന്നോ? വിനോ​ദ​ത്തി​ലെ മമനു​ഷ്യ​ന്റെ അഭിരു​ചി​ക്കു മാറ്റം വന്നിട്ടു​ണ്ടോ? അടുത്ത ലേഖന​ത്തിൽ ചർച്ച​ചെ​യ്‌തി​രി​ക്കുന്ന തെളിവു പരിഗ​ണി​ക്കുക.

[അടിക്കു​റിപ്പ്‌]

[3-ാം പേജിലെ ചിത്ര​ത്തിന്‌ കടപ്പാട്‌]

The Complete Encyclopedia of Illustration/J. G. Heck