ഹാൻഗ്യൊൽ ലിപിയിൽ എഴുതാൻ നമുക്കു ശ്രമിക്കാം!
ദക്ഷിണ കൊറിയയിലെ ഉണരുക! ലേഖകൻ
ലോകത്തിലെ എഴുത്തു സമ്പ്രദായങ്ങൾക്കെല്ലാം തനതായ ഒരു ചരിത്രമുണ്ട്‌, സാധാരണഗതിയിൽ അതു പ്രാചീന കാലം മുതൽ ഉള്ളതായിരിക്കും. എന്നാൽ, വെറും അഞ്ചു നൂറ്റാണ്ടുകൾക്കു മുമ്പ്‌ ഒരു അക്ഷരമാലയ്‌ക്കു രൂപംനൽകപ്പെട്ടു. അതാകട്ടെ ഒറ്റ പ്രഭാതംകൊണ്ടു പഠിക്കാൻ ഉദ്ദേശിച്ചുള്ളതായിരുന്നു! ഹാൻഗ്യൊൽ എന്നു വിളിക്കപ്പെടുന്ന കൊറിയൻ അക്ഷരമാലയാണ്‌ അത്‌. അതിന്റെ വികാസവും ഉപയോഗവും സംബന്ധിച്ചുള്ള കഥ തീർച്ചയായും രസകരമാണ്‌.
ഹാൻഗ്യൊൽ ഉണ്ടാക്കുന്നതിനു മുമ്പ്‌, കൊറിയൻ ഭാഷയ്‌ക്കു തനതായ ഒരു ലിപി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ആയിരത്തിലധികം വർഷമായി വിദ്യാസമ്പന്നരായ കൊറിയക്കാർ ചൈനീസ്‌ അക്ഷരങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ചാണു തങ്ങളുടെ ഭാഷ എഴുതിയിരുന്നത്‌. കൊറിയൻ ഭാഷയ്‌ക്കുവേണ്ടി മെച്ചപ്പെട്ട ഒരു എഴുത്തു സമ്പ്രദായം ഉണ്ടാക്കാനുള്ള ശ്രമങ്ങൾ വർഷങ്ങളായി നടന്നുപോന്നു. എന്നാൽ അവയെല്ലാം ചൈനീസ്‌ അക്ഷരങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളവ ആയിരുന്നതിനാൽ, വിദ്യാസമ്പന്നർക്കു മാത്രമേ അവ ഉപയോഗിക്കാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നുള്ളൂ.
രാജാവ്‌ ഉത്തരവിട്ട ഒരു അക്ഷരമാല
പൊ.യു. 15-ാം നൂറ്റാണ്ടിൽ, കൊറിയയിലെ യി രാജവംശത്തിലെ സെജോങ്‌ രാജാവ്‌ എഴുത്തും വായനയും അറിയില്ലാത്ത പ്രജകളുടെ കഷ്ടപ്പാടുകളെ കുറിച്ചു ഗൗരവമായി ചിന്തിക്കാൻ തുടങ്ങി. തങ്ങളുടെ ആവലാതികൾ അധികാരികളെ ബോധിപ്പിക്കാൻ മിക്കവർക്കും വാകൊണ്ടു പറയുകയല്ലാതെ മറ്റൊരു മാർഗവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. സാമാന്യ ജനത്തിന്റെ പ്രശ്‌നങ്ങൾക്ക്‌ എപ്പോഴും ചെവി കൊടുത്തിരുന്നതായി അറിയപ്പെടുന്ന സെജോങ്‌ രാജാവിനെ ഈ പ്രശ്‌നം ആകുലപ്പെടുത്തി.
അക്കാരണത്താൽ, കൊറിയൻ സംസാര ഭാഷയ്‌ക്കു യോജിക്കുന്നതും പഠിക്കാനും ഉപയോഗിക്കാനും എളുപ്പവുമായ ഒരു അക്ഷരമാല ഉണ്ടാക്കുന്നതിനു സെജോങ്‌ രാജാവു നേതൃത്വം നൽകി. 1446-ൽ പ്രസ്‌തുത പദ്ധതി പൂർത്തിയായതായി പ്രഖ്യാപിക്കപ്പെട്ടു. തന്റെ പ്രഖ്യാപനത്തിന്റെ ആമുഖത്തിൽ സെജോങ്‌ രാജാവ്‌ പ്രസ്‌താവിച്ചു: “ചൈനീസ്‌ അക്ഷരങ്ങൾ വിദേശീയമായതിനാൽ, കൊറിയൻ അർഥങ്ങൾ കൃത്യമായി പ്രതിഫലിപ്പിക്കാൻ അവയ്‌ക്കു കഴിയില്ല. തന്മൂലം, സാധാരണക്കാരായ പലർക്കും തങ്ങളുടെ വികാരവിചാരങ്ങൾ പ്രകടിപ്പിക്കാൻ മാർഗമില്ല. അവരുടെ ബുദ്ധിമുട്ടിൽ ദുഃഖം തോന്നി ഞാൻ 28 അക്ഷരങ്ങൾ അടങ്ങിയ ഒരു അക്ഷരമാല ഉണ്ടാക്കിയിരിക്കുന്നു. അവ പഠിക്കാൻ വളരെ എളുപ്പമാണ്‌. അത്‌ എല്ലാവരുടെയും ജീവിതത്തിന്റെ ഗുണമേന്മ വർധിപ്പിക്കുമെന്ന്‌ ഞാൻ ആത്മാർഥമായി പ്രത്യാശിക്കുന്നു.”
ദുഃഖകരമെന്നേ പറയേണ്ടു, ചില പണ്ഡിതന്മാർ ഹാൻഗ്യൊലിനെ എതിർത്തു, അതു പഠിക്കാൻ വളരെ എളുപ്പമായിരുന്നു എന്നതായിരുന്നു അതിനു കാരണം! അവർ പരിഹാസപൂർവം അതിനെ “സ്‌ത്രീകളുടെ അക്ഷരങ്ങൾ” എന്ന്‌ അർഥമുള്ള ആൻഗ്യൊൾ എന്നു വിളിച്ചു. സ്‌ത്രീകൾക്കു പോലും പഠിക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്ന ആ എഴുത്തു സമ്പ്രദായത്തോട്‌ അവർക്കു പുച്ഛമായിരുന്നു, കാരണം അക്കാലത്ത്‌ സ്‌കൂളുകളിൽ സ്‌ത്രീകളെ വായന പഠിപ്പിച്ചിരുന്നില്ല. ഹാൻഗ്യൊലിനു നേർക്കുള്ള ഈ മുൻവിധി മേൽജാതിക്കാരായ കൊറിയക്കാരുടെ ഇടയിൽ കുറെക്കാലം നിലനിന്നു. വാസ്‌തവത്തിൽ, 400 വർഷത്തിനു ശേഷം മാത്രമാണ്‌ ഔദ്യോഗിക രേഖകളിൽ ഹാൻഗ്യൊൽ ഉപയോഗിക്കാമെന്നു കൊറിയൻ ഗവൺമെന്റ്‌ പ്രഖ്യാപിച്ചത്‌.
ഹാൻഗ്യൊലും ബൈബിളും
ഹാൻഗ്യൊലിന്റെ ചരിത്രത്തിൽ ബൈബിളിനു പ്രധാനപ്പെട്ട ഒരു പങ്കുണ്ട്‌. ചൈനീസ്‌ ലിപിയിൽ എഴുതിയ നിരവധി കൊറിയൻ മത പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങൾ കൊറിയയിലേക്കു കൊണ്ടുവന്നെങ്കിലും, ചൈനീസ്‌ ബൈബിൾ—അത്‌ ലഭ്യമായിരുന്നിട്ടും—മിഷനറിമാർ കൊണ്ടുവന്നില്ല. എന്നിരുന്നാലും, 1887-ൽ ക്രിസ്‌തീയ ഗ്രീക്കു തിരുവെഴുത്തുകൾ (പുതിയ നിയമം) കൊറിയനിലേക്കു പരിഭാഷപ്പെടുത്തുകയും ചൈനയിലെ മുക്‌ഡെനിൽവെച്ച്‌ ഹാൻഗ്യൊൽ ഭാഷയിൽ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുകയും ചെയ്‌തു.
ഒടുവിൽ, ആർക്കുംതന്നെ—ചൈനീസ്‌ ലിപികൾ പഠിക്കാനുള്ള അവസരം ഒരിക്കലും ലഭിച്ചിട്ടില്ലായിരുന്ന സ്‌ത്രീകൾക്കും കുട്ടികൾക്കും പോലും—വായിക്കാൻ കഴിയുന്ന ഒരു ബൈബിൾ കൊറിയനിൽ ലഭ്യമായി. ഇന്ന്‌ ആധുനിക ഹാൻഗ്യൊലിൽ എട്ടു ബൈബിൾ ഭാഷാന്തരങ്ങളെങ്കിലും ഉണ്ട്‌, അതിൽ വിശുദ്ധ തിരുവെഴുത്തുകളുടെ പുതിയലോക ഭാഷാന്തരം ഉൾപ്പെടും.
പഠിക്കാൻ എളുപ്പം
ഈ കൊറിയൻ അക്ഷരമാല ഉണ്ടാക്കാൻ സഹായിച്ച പണ്ഡിതന്മാരിൽ ഒരാൾ ഹാൻഗ്യൊലിനെ കുറിച്ച്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “ജ്ഞാനികൾക്ക്‌ ഒറ്റ പ്രഭാതംകൊണ്ടും ജ്ഞാനികളല്ലാത്തവർക്കു പത്തു ദിവസംകൊണ്ടും ഇതു പഠിച്ചെടുക്കാൻ കഴിയും.” വാസ്‌തവത്തിൽ, ഹാൻഗ്യൊലിനെ ആദ്യകാലത്ത്‌ എതിർത്തവരിൽ ചിലർ ആ അക്ഷരമാലയെ പരിഹാസപൂർവം ആച്ചിംഗ്യൊവുൾ—“പ്രഭാത അക്ഷരങ്ങൾ”—എന്നു വിളിച്ചിരുന്നു. ഹാൻഗ്യൊൽ ഒറ്റ പ്രഭാതംകൊണ്ടുതന്നെ പഠിക്കാൻ കഴിയുന്നത്ര ലളിതമായിരുന്നതിനാൽ അവർ അതിനെ തങ്ങളുടെ അന്തസ്സിനു ചേരാത്തതായി കണക്കാക്കി!
എന്തായിരുന്നാലും, ഹാൻഗ്യൊലിന്റെ ലാളിത്യം ഫലത്തിൽ കൊറിയയിൽനിന്നു നിരക്ഷരത തുടച്ചുനീക്കാൻ സഹായിച്ചു. വാസ്‌തവത്തിൽ, സ്‌കൂളിൽ പോയിത്തുടങ്ങുന്ന സമയമാകുമ്പോഴേക്കും മിക്ക കുട്ടികളും അതിൽ പ്രാവീണ്യം നേടിയിരിക്കും. കൊറിയൻ സ്‌കൂളുകളിൽ സാധാരണ കേട്ടെഴുത്ത്‌ പരീക്ഷകൾ നടത്താറില്ല എന്നതാണ്‌ രസകരമായ മറ്റൊരു സംഗതി! എന്തുകൊണ്ട്‌? കാരണം, കൊറിയൻ സംസാര ഭാഷയിലെ ശബ്ദങ്ങളെ വളരെ കൃത്യമായി ഹാൻഗ്യൊൽ പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്നതിനാൽ, കേൾക്കുന്നത്‌ അതേപടി എഴുതിയാൽ ഒരിക്കലും അക്ഷരത്തെറ്റ്‌ ഉണ്ടാകില്ല.
കൊറിയൻ അല്ലാത്ത വാക്കുകൾ എഴുതാൻ പോലും ഹാൻഗ്യൊൽ ഉപയോഗിക്കാവുന്നതാണ്‌. അതൊന്നു പരീക്ഷിച്ചു നോക്കാൻ നിങ്ങൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവോ? ഇതോടൊപ്പം കൊടുത്തിരിക്കുന്ന ചാർട്ടുകളിൽ എല്ലാ വിശദാംശങ്ങളും നൽകിയിട്ടില്ലെങ്കിലും, ഹാൻഗ്യൊലിൽ സ്വന്തം പേര്‌ എഴുതാനെങ്കിലും നിങ്ങൾക്കു കഴിഞ്ഞേക്കും. ആ വിധത്തിൽ, ഒറ്റ പ്രഭാതംകൊണ്ടു പഠിച്ചെടുക്കാൻ കഴിയുന്ന അക്ഷരമാലയുടെ വഴക്കം നിങ്ങൾക്കു നേരിട്ട്‌ അനുഭവിച്ചറിയാൻ സാധിക്കും! (g02 5/8)
[അടിക്കുറിപ്പ്‌]
ആദ്യത്തെ സമ്പൂർണ കൊറിയൻ ബൈബിൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്‌ 1911-ൽ ആണ്‌.
[11-ാം പേജിലെ ചതുരം]
ഹാൻഗ്യൊൽ വ്യഞ്‌ജനങ്ങളും സ്വരങ്ങളും
വ്യഞ്‌ജനങ്ങൾ:
ㄱ (ഗ്‌, ക്‌)
ㄴ (ന്‌)
ㄷ (ഡ്‌, റ്റ്‌)
ㄹ (ര്‌, ല്‌)
ㅁ (മ്‌)
ㅂ (ബ്‌, പ്‌)
ㅅ (സ്‌)
ㅇ
ㅈ (ച്‌, ജ്‌)
ㅊ (ച്ച്‌)
ㅋ (ക്ക്‌)
ㅌ (റ്റ്‌)
ㅍ (പ്പ്‌)
ㅎ (ഹ്‌)
സ്വരങ്ങൾ:
ㅏ (ആ)
ㅑ (യാ)
ㅓ (ഒ)
ㅕ (യൊ)
ㅗ (ഓ)
ㅛ (യോ)
ㅜ (ഊ)
ㅠ (യൂ)
ㅡ (ഉ)
ㅣ (“മെഷീൻ” എന്നതിലേതു പോലുള്ള ‘ഈ’കാരം)
ബഹുസ്വരാക്ഷരങ്ങൾക്ക്‌ ഒരു ഉദാഹരണം
ㅓ (ഒ) + ㅣ (ഈ)= ㅔ (ഏ)
പദാന്ത്യത്തിലെ വ്യഞ്‌ജനാക്ഷരമായി വരുമ്പോൾ “ങ്‌” എന്ന്‌ ഉച്ചരിക്കുന്ന ㅇ എന്ന വ്യഞ്‌ജനം മറ്റിടങ്ങളിൽ വരുമ്പോൾ ഉച്ചരിക്കാറില്ല.
ഒ, യൊ, ഉ എന്നീ സ്വരങ്ങൾ ചുണ്ടുകൾ കൂട്ടിപ്പിടിച്ചു ചിരിച്ചുകൊണ്ട്‌ ഉച്ചരിക്കുന്നു; ഓ, യോ, ഊ, യൂ എന്നിവ ചുണ്ടുകൾ വൃത്താകാരത്തിൽ വരത്തക്കവിധം പിടിച്ചാണ്‌ പറയുന്നത്‌. ച്ച്‌, ക്ക്‌, റ്റ്‌, പ്പ്‌ എന്നീ വ്യഞ്‌ജനങ്ങൾ ഹ്‌ ശബ്ദത്തോടെ ഉച്ചരിക്കുന്നു.
[11-ാം പേജിലെ ചതുരം]
കൊറിയൻ പദങ്ങൾ എഴുതൽ
എല്ലാ കൊറിയൻ പദാംഗങ്ങളും രണ്ടോ മൂന്നോ ഭാഗങ്ങൾ അടങ്ങിയതാണ്‌: ഒരു പ്രാരംഭ ശബ്ദം, ഒരു മധ്യ ശബ്ദം (സ്വരാക്ഷരമോ സ്വരാക്ഷരങ്ങളോ), പിന്നെ സാധാരണമായി ഒരു അന്ത്യ ശബ്ദം. ഒന്നോ അധികമോ പദാംഗങ്ങൾ ചേർന്നാണു വാക്കുകൾ ഉണ്ടായിരിക്കുന്നത്‌. ഓരോ പദാംഗവും, താഴെ കാണിച്ചിരിക്കുന്നതു പോലെ, ഒരു സാങ്കൽപ്പിക ചതുരത്തിലാണ്‌ എഴുതുന്നത്‌. പ്രാരംഭ ശബ്ദം (ഒരു വ്യഞ്‌ജനം അല്ലെങ്കിൽ ഉച്ചരിക്കാത്ത ㅇ) മുകളിലായോ മുകളിൽ ഇടത്തായോ എഴുതുന്നു. മധ്യ സ്വരാക്ഷരം ലംബാകൃതിയിൽ ഉള്ളതാണെങ്കിൽ, അതു പ്രാരംഭ ശബ്ദത്തിന്റെ വലത്തായി എഴുതുന്നു. എന്നാൽ, തിരശ്ചീന ആകൃതിയിലുള്ള സ്വരാക്ഷരങ്ങൾ അതിനു താഴെയായാണ്‌ എഴുതാറ്‌. ഊന്നൽ കൊടുക്കാനായി അക്ഷരങ്ങൾ ഇരട്ടിച്ച്‌ എഴുതാറുണ്ട്‌, ബഹുസ്വരാക്ഷരങ്ങൾ കൂട്ടിച്ചേർത്ത്‌ ഒന്നോടൊന്ന്‌ അടുത്തായി എഴുതാവുന്നതാണ്‌. പദാംഗത്തിൽ ഒരു അന്തിമ വ്യഞ്‌ജനം ഉണ്ടെങ്കിൽ, അത്‌ എപ്പോഴും താഴെയായാണ്‌ എഴുതുക. ഈ വിധത്തിൽ, ഹാൻഗ്യൊൽ ഉപയോഗിച്ച്‌ ആയിരക്കണക്കിനു വ്യത്യസ്‌ത പദാംഗങ്ങളെ പ്രതിനിധാനം ചെയ്യാൻ കഴിയും.
ഉദാഹരണങ്ങൾ:
ㅅ (സ്‌) + ㅗ (ഓ) = 소 (സോ) പശു
ㅅ (സ്‌) + ㅏ (ആ) + ㅇ (ങ്‌) = 상 (സാങ്‌) സമ്മാനം
ㄱ (ക്‌) + ㅗ (ഓ) + ㅁ (മ്‌) = 곰 (കോം) കരടി
ㅁ (മ്‌) + ㅗ (ഓ) + ㄱ (ക്‌) = 목 (മോക്ക്‌) കഴുത്ത്‌
ㅅ (സ്‌) + ㅏ (ആ),
ㄹ (ര്‌) + ㅏ (ആ) + ㅇ (ങ്‌) = 사랑 (സാരാങ്‌) സ്‌നേഹം
[12-ാം പേജിലെ ചതുരം/രേഖാചിത്രം]
(പൂർണരൂപത്തിൽ കാണുന്നതിന്‌ പ്രസിദ്ധീകരണം നോക്കുക)
കൊറിയൻ അക്ഷരമാല
സെജോങ്‌ രാജാവിന്റെ കാലത്ത്‌, ഹാൻഗ്യൊൽ അക്ഷരമാലയിൽ 28 അക്ഷരങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. അവയിൽ 24 എണ്ണം ഇപ്പോൾ ഉപയോഗത്തിലുണ്ട്‌, 14 വ്യഞ്‌ജനാക്ഷരങ്ങളും 10 സ്വരാക്ഷരങ്ങളും. അഞ്ച്‌ അടിസ്ഥാന വ്യഞ്‌ജനാക്ഷരങ്ങൾ അവ ഉച്ചരിക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന വായുടെയും കണ്‌ഠത്തിന്റെയും ഭാഗങ്ങൾക്കു സമാനമാണ്‌: ㄱ (ഗ്‌, ക്‌), വളഞ്ഞുനിൽക്കുന്ന നാക്ക്‌ അണ്ണാക്കിന്റെ പിൻഭാഗത്തു സ്‌പർശിക്കുന്നു; ㄴ (ന്‌), നാക്കിന്റെ അഗ്രം മുകളിലേക്കു വളഞ്ഞ്‌ അണ്ണാക്കിന്റെ മുൻഭാഗത്തു സ്‌പർശിക്കുന്നു; ㅁ (മ്‌), വായ്‌, മുന്നിൽനിന്നു കാണുന്ന പ്രകാരം; ㅅ (സ്‌), പല്ലുകൾ; ㅇ (ങ്‌), തുറന്ന കണ്‌ഠം. മറ്റു ബന്ധപ്പെട്ട വ്യഞ്‌ജനങ്ങളെ—ഏകദേശം അതേ അവസ്ഥയിൽ വായ്‌ പിടിച്ചുകൊണ്ട്‌ പുറപ്പെടുവിക്കുന്ന ശബ്ദങ്ങളെ—പ്രതിനിധാനം ചെയ്യാൻ ഈ അടിസ്ഥാന വ്യഞ്‌ജനങ്ങളോടു ചിഹ്നങ്ങൾ ചേർക്കുന്നു.
സ്വരാക്ഷരങ്ങൾ ഒരു കുത്തുകൊണ്ട്‌ (•) വൃത്താകാര ആകാശത്തെയും തിരശ്ചീനമായ ഒരു വരകൊണ്ട്‌ (ㅡ) പരന്ന നിലത്തെയും ലംബമായ ഒരു വരകൊണ്ട്‌ നിൽക്കുന്ന ഒരു മനുഷ്യനെയും (ㅣ) പ്രതീകപ്പെടുത്തുന്നു. മുന്നിലും മധ്യത്തിലും പിന്നിലുമായി നാക്കു പിടിച്ചുകൊണ്ട്‌ ഉത്‌പാദിപ്പിക്കുന്ന സ്വരാക്ഷരങ്ങളെ ഇവ പ്രതിനിധാനം ചെയ്യേണ്ടിയിരുന്നു.
ആധുനിക ഹാൻഗ്യൊലിൽ ഈ അക്ഷരം ഉപയോഗിക്കാറില്ല.
[രേഖാചിത്രം]
ㄱ
ㄴ
ㅁ
ㅅ
ㅇ
[11-ാം പേജിലെ ചിത്രം]
സെജോങ്‌ രാജാവ്‌