പ്രത്യാശ അതിന്‌ യഥാർഥ​ത്തിൽ എന്തെങ്കി​ലും ശക്തിയു​ണ്ടോ?

ഡാനി​യേ​ലിന്‌ പത്തുവ​യസ്സേ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. പക്ഷേ ഒരു വർഷമാ​യി അവൻ കാൻസ​റി​നോട്‌ മല്ലിടു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ഡോക്ടർമാർക്കും പ്രിയ​പ്പെ​ട്ട​വർക്കും അവനെ കുറി​ച്ചുള്ള സകല പ്രതീ​ക്ഷ​യും അസ്‌ത​മി​ച്ചി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ഡാനി​യേൽ പ്രതീക്ഷ കൈ​വെ​ടി​ഞ്ഞില്ല. താൻ വളർന്നു വലുതാ​യി ഒരു ഗവേഷ​ക​നാ​യിട്ട്‌ കാൻസ​റിന്‌ ഒരു പ്രതി​വി​ധി കണ്ടുപി​ടി​ക്കു​മെന്ന്‌ അവൻ വിശ്വ​സി​ച്ചു. തന്റെ പ്രത്യേ​ക​തരം കാൻസർ ചികി​ത്സി​ക്കു​ന്ന​തിൽ വിദഗ്‌ധ​നായ ഒരു ഡോക്ടർ തന്നെക്കാ​ണാൻ വരുന്നുണ്ട്‌ എന്നറിഞ്ഞ്‌ അവൻ ഏറെ പ്രതീ​ക്ഷ​യോ​ടെ കാത്തി​രു​ന്നു. ഡോക്ട​റു​ടെ സന്ദർശന ദിവസം വന്നു. പക്ഷേ, കാലാവസ്ഥ മോശ​മാ​യ​തി​നാൽ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു തന്റെ യാത്ര റദ്ദാ​ക്കേ​ണ്ടി​വന്നു. അന്ന്‌ ആദ്യമാ​യി ഡാനി​യേൽ നിരാ​ശ​നാ​യി. അവനിൽ അതുവരെ ഉണ്ടായി​രുന്ന ഉത്സാഹ​മെ​ല്ലാം പോയ്‌മ​റഞ്ഞു. ഏതാനും ദിവസ​ങ്ങൾക്കകം അവൻ മരിച്ചു.

ഒരു വ്യക്തി​യു​ടെ ആരോ​ഗ്യ​ത്തിൽ പ്രത്യാ​ശ​യ്‌ക്കും നിരാ​ശ​യ്‌ക്കും ഉള്ള പങ്കിനെ കുറിച്ച്‌ പഠനം നടത്തിയ ഒരു ആരോഗ്യ പ്രവർത്തകൻ വിവരി​ച്ച​താണ്‌ ഡാനി​യേ​ലി​ന്റെ കഥ. നിങ്ങളും ഇതു​പോ​ലുള്ള കഥകൾ കേട്ടി​രി​ക്കാൻ സാധ്യ​ത​യുണ്ട്‌. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, മരണം വാതിൽക്ക​ലെ​ത്തിയ, പ്രായ​മേറെ ചെന്ന ഒരു വ്യക്തി വളരെ നാളു​ക​ളാ​യി ഒരു സുപ്ര​ധാന സംഭവ​ത്തി​നു​വേണ്ടി, ഒരുപക്ഷേ പ്രിയ​പ്പെട്ട ആരു​ടെ​യെ​ങ്കി​ലും സന്ദർശ​ന​ത്തി​നോ, ഏതെങ്കി​ലും ഒരു മധുര​സ്‌മ​ര​ണ​യു​ടെ വാർഷി​ക​ത്തി​നോ വേണ്ടി, ആകാം​ക്ഷ​യോ​ടെ നോക്കി​പ്പാർത്തി​രി​ക്കു​ന്നു. കാത്തു​കാ​ത്തി​രുന്ന ആ മധുര​നി​മി​ഷങ്ങൾ വന്നു​പോ​കു​ന്നു, അതോടെ വ്യക്തി​യും മരിക്കു​ന്നു. ഇത്തരം സംഭവ​ങ്ങ​ളിൽ എന്താണ്‌ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നത്‌? ചിലർ വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ പ്രത്യാ​ശ​യ്‌ക്ക്‌ അത്രമേൽ ശക്തി​ചെ​ലു​ത്താ​നാ​കു​മോ?

ശുഭാ​പ്‌തി​വി​ശ്വാ​സം, പ്രത്യാശ, മറ്റു ക്രിയാ​ത്മക വികാ​രങ്ങൾ എന്നിവ​യ്‌ക്ക്‌ ഒരു വ്യക്തി​യു​ടെ ജീവി​ത​ത്തി​ലും ആരോ​ഗ്യ​ത്തി​ലും ശക്തമായ പ്രഭാവം ചെലു​ത്താ​നാ​കു​മെന്ന്‌ അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ടുന്ന വൈദ്യ​ശാ​സ്‌ത്ര ഗവേഷ​ക​രു​ടെ എണ്ണം ഏറിവ​രി​ക​യാണ്‌. എന്നാൽ അത്തരം വീക്ഷണ​ങ്ങളെ എല്ലാവ​രു​മൊ​ന്നും ഇരു​കൈ​യും നീട്ടി സ്വീക​രി​ച്ചി​ട്ടില്ല. ശാസ്‌ത്രീയ പിന്തു​ണ​യൊ​ന്നു​മി​ല്ലാത്ത വെറും കെട്ടു​ക​ഥ​ക​ളാണ്‌ ഇതെന്ന്‌ ആരോ​പി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ചില ഗവേഷകർ ഈ അവകാ​ശ​വാ​ദത്തെ അപ്പാടെ തള്ളിക്ക​ള​യു​ന്നു. ശാരീ​രിക അനാ​രോ​ഗ്യ​ത്തി​ലേക്കു നയിക്കുന്ന ഘടകങ്ങൾ ശാരീ​രി​ക​മാ​യ​വ​ത​ന്നെ​യാണ്‌ എന്നു വിശ്വ​സി​ക്കാ​നാണ്‌ അവർക്കി​ഷ്ടം.

വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, പ്രത്യാ​ശ​യു​ടെ പ്രാധാ​ന്യ​ത്തെ കുറി​ച്ചുള്ള സന്ദേഹം ഒരു പുതിയ കാര്യമല്ല. ആയിര​ക്ക​ണ​ക്കി​നു വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പ്‌ ഗ്രീക്ക്‌ തത്ത്വജ്ഞാ​നി​യാ​യി​രുന്ന അരി​സ്റ്റോ​ട്ടി​ലി​നോട്‌ പ്രത്യാ​ശയെ നിർവ​ചി​ക്കാൻ ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ, “അത്‌ ഒരു ദിവാ​സ്വ​പ്‌ന​മാണ്‌” എന്ന്‌ അദ്ദേഹം പറയു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. കുറെ​ക്കൂ​ടെ അടുത്ത​കാ​ലത്ത്‌, അമേരി​ക്കൻ രാജ്യ​ത​ന്ത്ര​ജ്ഞ​നായ ബെഞ്ചമിൻ ഫ്രാങ്ക്‌ളിൻ ഇങ്ങനെ തുറന്ന​ടി​ച്ചു: “പ്രത്യാ​ശയെ നമ്പുന്നവൻ വിശന്നു മരിക്കും.”

അങ്ങനെ​യെ​ങ്കിൽ പ്രത്യാശ സംബന്ധിച്ച വാസ്‌തവം എന്താണ്‌? അവ എല്ലായ്‌പോ​ഴും വെറും കിനാ​വു​ക​ളാ​ണോ, സാന്ത്വ​ന​ത്തി​നാ​യി ആളുക​ളു​ടെ മുന്നിൽ തുറക്കുന്ന മിഥ്യാ​വി​ചാ​രങ്ങൾ? അതോ, അതി​ലെ​ല്ലാം ഉപരി​യായ എന്തോ ഒന്ന്‌—നമ്മു​ടെ​യെ​ല്ലാം ആരോ​ഗ്യ​ത്തി​നും സന്തോ​ഷ​ത്തി​നും അനിവാ​ര്യ​മായ, യഥാർഥ അടിസ്ഥാ​ന​വും യഥാർഥ പ്രയോ​ജ​ന​ങ്ങ​ളും ഉള്ള ഒന്ന്‌—ആണു പ്രത്യാശ എന്നു ചിന്തി​ക്കാൻ നമുക്ക്‌ ഈടുറ്റ കാരണ​മു​ണ്ടോ? (g04 4/22)