യുവജ​നങ്ങൾ ചോദി​ക്കു​ന്നു

ഞാൻ ഒറ്റപ്പെ​ട്ടുപോ​കു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌?

“എനിക്ക്‌ 21 വയസ്സുണ്ട്‌. ഇവിടെ എന്റെ പ്രായ​ത്തി​ലു​ള്ളവർ തീരെ​ക്കു​റ​വാണ്‌. അധിക​വും കുട്ടി​ക​ളാണ്‌. പിന്നെ​യു​ള്ളത്‌ വിവാഹം കഴിച്ച​വ​രും. കുട്ടി​കൾക്ക്‌ പരീക്ഷ​യു​ടെ ടെൻഷൻ. മറ്റുള്ള​വർക്ക്‌ വീട്ടു​കാ​ര്യ​ങ്ങളെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള ടെൻഷൻ. ഈ പറഞ്ഞ രണ്ടും എന്നെ ബാധി​ക്കുന്ന കാര്യ​ങ്ങളേയല്ല. എന്നെ​പ്പോ​ലുള്ള, എനിക്ക്‌ കമ്പനി​കൂ​ടാൻ പറ്റിയ ആരെങ്കി​ലുമൊ​ക്കെ ഉണ്ടായി​രുന്നെ​ങ്കിൽ എന്ന്‌ ഞാൻ ആശിച്ചുപോ​കു​ന്നു. ”—കാർമെൻ.a

മറ്റുള്ള​വ​രാൽ അംഗീ​ക​രി​ക്കപ്പെ​ടാൻ ആഗ്രഹി​ക്കാത്ത ആരാണു​ള്ളത്‌? നിങ്ങൾക്കും ഉണ്ടാകും അങ്ങനെയൊ​രു ആഗ്രഹം. ആളുകൾ നമ്മളെ ഒറ്റപ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യോ അവഗണി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്യുമ്പോൾ വേദന തോന്നു​ന്നത്‌ അതു​കൊ​ണ്ടാണ്‌. പതിന​ഞ്ചു​കാ​രി മൈക്ക​ല​യു​ടെ വാക്കു​ക​ളിൽ പറഞ്ഞാൽ, “ഇങ്ങനെയൊ​രാൾ ജീവി​ച്ചി​രി​പ്പി​ല്ലെന്ന മട്ടിൽ” എല്ലാവ​രും പെരു​മാ​റു​ന്ന​തുപോ​ലെ നമുക്കു തോന്നിയേ​ക്കാം.

നിങ്ങൾ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യാണെ​ങ്കിൽ സഹക്രി​സ്‌ത്യാ​നി​ക​ളു​ടെ ഒരു വലിയ സമൂഹ​മുണ്ട്‌ നിങ്ങൾക്കു കൂട്ടിന്‌. (1 പത്രോസ്‌ 2:17) എന്നിരു​ന്നാ​ലും ഒറ്റപ്പെ​ട്ട​താ​യി ചില​പ്പോഴെ​ങ്കി​ലും നിങ്ങൾക്കു തോന്നും. “ക്രിസ്‌തീയ യോഗ​ങ്ങൾക്കുശേഷം വീട്ടിലേക്കു മടങ്ങുമ്പോൾ കാറിന്റെ പിൻസീ​റ്റി​ലി​രുന്ന്‌ ഞാൻ കരയു​മാ​യി​രു​ന്നു. മറ്റുള്ള​വ​രു​മാ​യി കൂട്ടാ​കാൻ ഞാൻ ആവതും ശ്രമി​ച്ചുനോ​ക്കി. പക്ഷേ, സാധി​ക്കാ​തെ വന്നപ്പോൾ വല്ലാത്ത നിരാ​ശതോ​ന്നി എനിക്ക്‌.” 20 വയസ്സുള്ള ഹെലന.

ആളുക​ളു​മാ​യി ഇണങ്ങിച്ചേ​രാൻ പറ്റുന്നില്ലെന്നു തോന്നി​യാൽ നിങ്ങൾക്ക്‌ എന്തു ചെയ്യാ​നാ​കും? അത്‌ അറിയാൻ രണ്ടുകാ​ര്യ​ങ്ങൾക്ക്‌ ഉത്തരം കണ്ടെത്തണം. (1) ഏതു ഗ്രൂപ്പിൽപ്പെ​ടാ​നാണ്‌ എനിക്കു ബുദ്ധി​മു​ട്ടു തോന്നു​ന്നത്‌? (2) അവരുടെ കൂടെ​യാ​യി​രി​ക്കുമ്പോൾ സാധാരണ ഞാൻ എന്താണ്‌ ചെയ്യുക?

ഏതു ഗ്രൂപ്പിൽപ്പെ​ടാ​നാ​ണോ ബുദ്ധി​മു​ട്ടു തോന്നു​ന്നത്‌ അതിനുനേരെ ✔ ഇടുക.

1. പ്രായം

❑ ഇളയവർ ❑ സമപ്രാ​യ​ക്കാർ ❑ മുതിർന്ന​വർ

2. കഴിവു​കൾ

❑ സ്‌പോർട്‌സിൽ തിളങ്ങു​ന്നവർ ❑ കലാവാ​സ​ന​യു​ള്ളവർ ❑ ബുദ്ധി​സാ​മർഥ്യ​മു​ള്ളവർ

3. വ്യക്തി​ത്വം

❑ ആത്മവി​ശ്വാ​സ​മു​ള്ളവർ ❑ എല്ലാവ​രാ​ലും​അ​റി​യപ്പെ​ടു​ന്നവർ ❑ ഗ്രൂപ്പു​ണ്ടാ​ക്കാൻ ഇഷ്ടപ്പെ​ടു​ന്ന​വർ

ആ ഗ്രൂപ്പി​ലാ​യി​രി​ക്കുമ്പോൾ നിങ്ങൾ എങ്ങനെ പെരു​മാ​റു​ന്നു എന്നതി​നുനേരെ ✔ ഇടുക.

❑ ഞാനും അവരെപ്പോലെ​യാണെന്നു നടിക്കും.

❑ അവരുടെ താത്‌പ​ര്യ​ങ്ങൾ ശ്രദ്ധി​ക്കാ​തെ സ്വന്തം ഇഷ്ടാനി​ഷ്ട​ങ്ങളെ​പ്പറ്റി സംസാ​രി​ക്കും.

❑ മിണ്ടാ​തി​രി​ക്കും, അവി​ടെ​നിന്ന്‌ രക്ഷപ്പെ​ടാ​നുള്ള വഴി നോക്കും.

പ്രശ്‌നം മനസ്സി​ലായ സ്ഥിതിക്ക്‌ ഇനി അതു പരിഹ​രി​ക്കാ​നുള്ള വഴി നോക്കാം. എന്നാൽ അതിനു​മുമ്പ്‌ ഒരു കാര്യം: നല്ല സൗഹൃ​ദങ്ങൾ സ്ഥാപി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ പ്രതി​ബ​ന്ധ​മാ​യി നിൽക്കുന്ന ചില ഘടകങ്ങ​ളുണ്ട്‌. അവ തിരി​ച്ച​റിഞ്ഞ്‌ ഒഴിവാ​ക്കണം.

പ്രതി​ബന്ധം 1: സ്വയം ഒറ്റപ്പെടൽ

വെല്ലു​വി​ളി: നിങ്ങളുടേ​തിൽനി​ന്നു വ്യത്യ​സ്‌ത​മായ താത്‌പ​ര്യ​ങ്ങ​ളും കഴിവു​ക​ളും ഉള്ളവരു​ടെ കൂട്ടത്തിൽ ആയിരി​ക്കുമ്പോൾ ഒറ്റതി​രി​ഞ്ഞു​നിൽക്കാ​നുള്ള ഒരു പ്രവണത ഉണ്ടാ​യേ​ക്കാം, പ്രത്യേ​കിച്ച്‌ നിങ്ങ​ളൊ​രു നാണം​കു​ണു​ങ്ങി​യാണെ​ങ്കിൽ. “എന്തെങ്കി​ലും സംസാ​രി​ക്കാൻ എനിക്കു ഭയമാണ്‌. വല്ല അബദ്ധവും പറഞ്ഞുപോ​യാ​ലോ എന്നാ​ണെന്റെ ചിന്ത.” 18-കാരി അനീറ്റ.

ബൈബിൾ പറയു​ന്നത്‌: “കൂട്ടം​വി​ട്ടു നടക്കു​ന്നവൻ സ്വേച്ഛയെ അന്വേ​ഷി​ക്കു​ന്നു; സകലജ്ഞാ​നത്തോ​ടും അവൻ കയർക്കു​ന്നു.” (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 18:1) സ്വന്തം ലോകത്ത്‌ ഒതുങ്ങി​ക്കൂ​ടു​ന്നത്‌ പ്രശ്‌നം വഷളാ​ക്കു​കയേ​യു​ള്ളൂ. അങ്ങനെ ചെയ്യുമ്പോ​ഴുള്ള അപകടം ഇതാണ്‌: സ്വയം ഒറ്റപ്പെ​ടു​ത്തുമ്പോൾ, ‘എനിക്ക്‌ മറ്റുള്ള​വ​രു​മാ​യി ഇണങ്ങിച്ചേ​രാ​നാ​വില്ല’ എന്ന ചിന്ത ഒന്നുകൂ​ടെ ശക്തമാ​കും, അപ്പോൾ നിങ്ങൾ വീണ്ടും ഒറ്റപ്പെ​ടും. ഫലമോ? മറ്റുള്ള​വ​രു​മാ​യി ഇണങ്ങിച്ചേ​രാ​നാ​വി​ല്ലെന്ന ചിന്ത വീണ്ടും പിടി​മു​റു​ക്കു​ക​യാ​യി. ക്രിയാ​ത്മ​ക​മായ എന്തെങ്കി​ലും നടപടി​കൾ സ്വീക​രി​ച്ചാ​ലേ ഈ കുരു​ക്കിൽനിന്ന്‌ പുറത്തു​വ​രാ​നാ​കൂ.

“ആളുകൾക്ക്‌ നമ്മുടെ മനസ്സു​വാ​യി​ക്കാ​നുള്ള കഴിവില്ല. നമുക്ക്‌ എന്താണ്‌ വേണ്ട​തെന്ന്‌ മറ്റുള്ള​വരോ​ടു പറയു​ന്നില്ലെ​ങ്കിൽ അവർ അത്‌ എങ്ങനെ മനസ്സി​ലാ​ക്കും? നമ്മൾ നമ്മളിലേ​ക്കു​തന്നെ ഒതുങ്ങി​ക്കൂ​ടാൻ ശ്രമി​ച്ചാൽ സുഹൃ​ത്തു​ക്കളെ സമ്പാദി​ക്കാ​നാ​വില്ല. അതിന്‌ ശ്രമം ചെയ്യണം. മറ്റുള്ളവർ നമ്മളെ തേടി വരും എന്നു വിചാ​രി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അർഥമില്ല. സൗഹൃദം എന്നു പറയു​ന്നത്‌ ഒരു ‘വൺവേ ട്രാഫിക്ക്‌’ അല്ല.”—മെലിൻഡ, 19.

പ്രതി​ബന്ധം 2: സൗഹൃദം സ്ഥാപി​ക്കാ​നുള്ള വ്യഗ്രത

വെല്ലു​വി​ളി: സൗഹൃദം സ്ഥാപി​ക്കാ​നുള്ള വ്യഗ്ര​ത​യിൽ മോശ​മായ കൂട്ടുകെ​ട്ടിൽപ്പെ​ട്ടുപോ​കുന്ന ചിലരുണ്ട്‌. ആരുമി​ല്ലാ​ത്ത​തിനെ​ക്കാൾ നല്ലതല്ലേ ആരെങ്കി​ലും ഉള്ളത്‌ എന്നാണ്‌ അവർ ചിന്തി​ക്കു​ന്നത്‌. “സ്‌കൂ​ളിൽ വളരെ ഫെയ്‌മ​സായ ഒരു ഗ്യാങ്ങുണ്ട്‌. ആ ഗ്യാങ്ങിൽപ്പെ​ടാ​ത്ത​തിൽ ആദ്യ​മൊ​ക്കെ എനിക്ക്‌ വലിയ സങ്കടമാ​യി​രു​ന്നു. അവരുടെ കൂട്ടത്തിൽ കൂടാൻ എന്തു കുരു​ത്തക്കേടു ചെയ്യാ​നും ഞാൻ ഒരുക്ക​മാ​യി​രു​ന്നു.” 15-കാരി റെനെ.

ബൈബിൾ പറയു​ന്നത്‌: “ഭോഷ​ന്മാ​രെ സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളാ​ക്കി​യാൽ നിങ്ങൾ കുഴപ്പ​ങ്ങ​ളിൽ ചെന്നുപെ​ടും.” (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 13:20, പരിശുദ്ധ ബൈബിൾ: ഈസി-റ്റു-റീഡ്‌ വേർഷൻ) ഇവിടെ ഭോഷ​ന്മാർ എന്നു പറയു​ന്നത്‌ ആരെയാണ്‌? ബുദ്ധി​യി​ല്ലാ​ത്ത​വരെ​യാ​ണോ? അല്ല. സ്‌കൂ​ളി​ലെ സമർഥ​രായ കുട്ടികൾ ആയിരി​ക്കാം അവർ. പക്ഷേ അവർ ബൈബിൾ നിലവാ​ര​ങ്ങളെ മാനി​ക്കു​ന്നില്ലെ​ങ്കിൽ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ദൃഷ്ടി​യിൽ അവർ ഭോഷ​ന്മാർ അഥവാ വിഡ്‌ഢി​ക​ളാണ്‌! അവരിൽ ഒരാളാ​കാൻ വേണ്ടി നിങ്ങൾ നിങ്ങളു​ടെ വ്യക്തി​ത്വം പണയം വെക്കുന്നെ​ങ്കിൽ അത്‌ ദോഷമേ ചെയ്യൂ.—1 കൊരി​ന്ത്യർ 15:33.

“ആരുമാ​യും കൂട്ടു​കൂ​ടാം എന്നു വിചാ​രി​ക്കു​ന്നത്‌ ബുദ്ധിയല്ല. ഒരു സൗഹൃദം സമ്പാദി​ക്കാൻ സ്വന്തം വ്യക്തി​ത്വം പണയം വെക്കേണ്ട അവസ്ഥയാണെ​ങ്കിൽ, അങ്ങനെയൊ​രു കൂട്ടുകെ​ട്ടിൽ പെടാ​തി​രി​ക്കു​ന്ന​താണ്‌ നല്ലത്‌. നമ്മെ ആത്മാർഥ​മാ​യി സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ക​യും ഒരാവ​ശ്യം വരു​മ്പോൾ ഒപ്പം നിൽക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്ന കൂട്ടു​കാ​രാണ്‌ യഥാർഥ കൂട്ടു​കാർ.”—പൗള, 21.

മുൻ​കൈയെ​ടു​ക്കുക

മറ്റുള്ളവർ നിങ്ങളു​ടെ അടുക്കൽ വന്ന്‌ അവരുടെ സുഹൃ​ദ്വ​ല​യ​ത്തിലേക്ക്‌ നിങ്ങളെ ക്ഷണിക്കുമെന്ന്‌ വിചാ​രി​ക്ക​രുത്‌. “മറ്റുള്ളവർ നമ്മുടെ അടുത്തു​വന്ന്‌ സൗഹൃദം സ്ഥാപി​ക്കാൻ കാത്തു​നിൽക്കാ​തെ നമ്മൾ അങ്ങോ​ട്ടുചെന്ന്‌ ഫ്രണ്ട്‌ഷിപ്പ്‌ ഉണ്ടാക്കാൻ ശ്രമി​ക്കണം.” 21-കാരൻ ജീൻ. അതിനു സഹായി​ക്കുന്ന രണ്ട്‌ നിർദേ​ശ​ങ്ങ​ളി​താ:

നിങ്ങളു​ടെ പ്രായ​ക്കാ​ര​ല്ലാ​ത്ത​വരെ സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളാ​ക്കുക. ബൈബി​ളി​ലെ യോനാ​ഥാ​നും ദാവീ​ദും തമ്മിൽ ഏതാണ്ട്‌ 30 വയസ്സിന്റെ വ്യത്യാ​സ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു!b എന്നിട്ടും അവർ ഉറ്റ സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളാ​യി മാറി. (1 ശമൂവേൽ 18:1) ഇതിൽനിന്ന്‌ നമുക്ക്‌ എന്തു പഠിക്കാം? യുവ​പ്രാ​യ​ക്കാർക്ക്‌ വേണ​മെ​ങ്കിൽ മുതിർന്ന​വ​രു​മാ​യും ചങ്ങാത്ത​ത്തി​ലാ​കാം. ചിന്തി​ക്കുക: ഒരേ പ്രായ​ക്കാ​രു​മാ​യി മാത്രം കൂട്ടു​കൂ​ടാൻ ശ്രമി​ച്ചിട്ട്‌ ‘എനിക്കു കൂട്ടു​കാരെയൊ​ന്നും കിട്ടു​ന്നില്ല’ എന്നു പരാതിപ്പെ​ടു​ന്നത്‌ ശരിയാ​ണോ? നാലു​പാ​ടും മത്സ്യങ്ങൾ നീന്തി​ത്തു​ടി​ക്കുന്ന ഒരു ദ്വീപിൽ, ഭക്ഷിക്കാൻ ഒന്നുമില്ലെന്നു പരാതിപ്പെട്ട്‌ ഒരാൾ പട്ടിണി കിടന്ന്‌ മരിക്കു​ന്ന​തുപോ​ലെ ആയിരി​ക്കി​ല്ലേ അത്‌? കൂട്ടു​കൂ​ടാൻ പറ്റിയ ധാരാളം ആളുകൾ നിങ്ങൾക്കു ചുറ്റു​മുണ്ട്‌ എന്നതാണ്‌ വസ്‌തുത. ചെയ്യേ​ണ്ടത്‌ ഇത്രമാ​ത്രം: നിങ്ങളു​ടെ പ്രായ​ക്കാ​ര​ല്ലാ​ത്ത​വർക്കി​ട​യിൽ സുഹൃ​ത്തു​ക്കളെ അന്വേ​ഷി​ക്കുക.

“സഭയി​ലുള്ള മുതിർന്ന​വരോ​ടു സംസാ​രി​ക്കാൻ അമ്മ എന്നെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ചു. ‘നീ വിചാ​രി​ക്കു​ന്ന​തിനെ​ക്കാൾ നല്ല കൂട്ടു​കാ​രാ​യി​രി​ക്കും അവർ’ എന്ന്‌ അമ്മ പറയു​മാ​യി​രു​ന്നു. എത്ര ശരിയാ​ണത്‌! ഇപ്പോൾ എനിക്ക്‌ കുറെ നല്ല സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളുണ്ട്‌.”—ഹെലന, 20.

സംഭാ​ഷ​ണ​ചാ​തു​ര്യം വളർത്തിയെ​ടു​ക്കുക. ഇത്‌ അത്ര എളുപ്പമല്ല, പ്രത്യേ​കി​ച്ചും നിങ്ങൾ ലജ്ജാലു​വാണെ​ങ്കിൽ. പക്ഷേ നിങ്ങൾക്ക്‌ അതിനു കഴിയും, മൂന്നു​കാ​ര്യ​ങ്ങൾ ചെയ്‌താൽ: (1) ശ്രദ്ധി​ച്ചുകേൾക്കുക, (2) ചോദ്യ​ങ്ങൾ ചോദി​ക്കുക, (3) ആത്മാർഥ താത്‌പ​ര്യമെ​ടു​ക്കുക.

“എപ്പോ​ഴും സംസാ​രി​ച്ചുകൊ​ണ്ടി​രി​ക്കാ​തെ മറ്റുള്ളവർ പറയു​ന്നത്‌ കേൾക്കാൻ ഞാൻ ശ്രമി​ക്കും. ഇനി, സംസാ​രി​ക്കു​ക​യാണെ​ങ്കിൽത്തന്നെ എന്നെക്കു​റിച്ച്‌ ഞാൻ ഒന്നും പറയാ​റില്ല. മറ്റുള്ള​വരെ ഇടിച്ചു​താ​ഴ്‌ത്തി സംസാ​രി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാ​നും ഞാൻ ശ്രദ്ധി​ക്കാ​റുണ്ട്‌.”—സെറീന, 18.

“എനിക്ക്‌ അറിയാത്ത ഒരു വിഷയത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ആരെങ്കി​ലും സംസാ​രി​ക്കുമ്പോൾ കൂടുതൽ കാര്യങ്ങൾ ഞാൻ ചോദി​ച്ച​റി​യും. അത്‌ എന്നോടു കൂടുതൽ സംസാ​രി​ക്കാൻ ആ വ്യക്തിയെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കും.”—ജാരെദ്‌, 21.

ഒരുപക്ഷേ, അധികം സംസാ​രി​ക്കാത്ത പ്രകൃ​ത​മാ​യി​രി​ക്കാം നിങ്ങളുടേത്‌. അത്‌ ഒരു കുഴപ്പമല്ല. നിങ്ങൾ സംസാ​രപ്രി​യ​നാ​യി​ത്തീ​രേണ്ട യാതൊ​രു ആവശ്യ​വു​മില്ല. എന്നാൽ മറ്റുള്ള​വ​രു​മാ​യി ഇണങ്ങിച്ചേ​രാൻ ബുദ്ധി​മുട്ട്‌ തോന്നുന്നെ​ങ്കിൽ ഈ ലേഖന​ത്തിൽ പറഞ്ഞി​രി​ക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ പരീക്ഷി​ച്ചുനോ​ക്കുക. നിങ്ങൾ വിജയം കാണും! ലിയ എന്നു​പേ​രുള്ള ഒരു പെൺകു​ട്ടി പറയുന്നു: “ഞാൻ ശരിക്കുമൊ​രു നാണം​കു​ണു​ങ്ങി​യാണ്‌. അതു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ മുൻ​കൈയെ​ടുത്ത്‌ ആളുകളോ​ടു സംസാ​രി​ക്കാൻ ബുദ്ധി​മു​ട്ടാ​യി​രു​ന്നു. പക്ഷേ സൗഹൃദം കാണി​ച്ചാ​ലല്ലേ നമുക്ക്‌ കൂട്ടു​കാ​രെ കിട്ടൂ. അതു​കൊണ്ട്‌ ഇപ്പോൾ ഞാൻ സംസാ​രി​ക്കാൻ തുടങ്ങി.” (g11-E 04)

“യുവജ​നങ്ങൾ ചോദി​ക്കു​ന്നു” എന്ന പരമ്പര​യിൽനി​ന്നുള്ള കൂടുതൽ ലേഖനങ്ങൾ www.watchtower.org/ype എന്ന വെബ്‌​സൈ​റ്റിൽ കാണാ​വു​ന്ന​താണ്‌.

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]

[21-ാം പേജിലെ ചതുരം/ചിത്രങ്ങൾ]

നിങ്ങളുടെ സമപ്രാ​യ​ക്കാർ പറയു​ന്നത്‌

“ഓരോ തവണ യോഗ​ത്തി​നു ചെല്ലുമ്പോ​ഴും മുമ്പ്‌ ഞാൻ അത്ര​യൊ​ന്നും സംസാ​രി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ലാത്ത ആരോടെ​ങ്കി​ലും സംസാ​രി​ക്കാൻ ശ്രമി​ക്കും. ഒരു സൗഹൃദം തുടങ്ങാൻ ഒന്നു ‘ഹലോ’ പറഞ്ഞാൽ മതി​യെന്ന്‌ ഞാൻ മനസ്സി​ലാ​ക്കി.”[1]

“‘മറ്റുള്ള​വർക്ക്‌ എന്നെ ഇഷ്ടമല്ല, അതു​കൊണ്ട്‌ എനിക്കു കൂട്ടു​കാ​രെ കണ്ടെത്താൻ പറ്റുന്നില്ല’ എന്നു പറഞ്ഞ്‌ വെറുതെ​യി​രി​ക്കാൻ ആർക്കും പറ്റും. ഞാൻ അങ്ങനെ​യാ​യി​രു​ന്നു. പക്ഷേ ശ്രമംചെ​യ്‌താ​ലേ കൂട്ടൂ​കാ​രെ കിട്ടൂ. ആ ശ്രമങ്ങൾ ഒരിക്ക​ലും വെറുതെ​യാ​വില്ല. പല ഗുണവിശേ​ഷ​ങ്ങ​ളും വളർത്തിയെ​ടു​ക്കാൻ അത്‌ സഹായി​ക്കും.”[2]

“മുതിർന്ന​വ​രു​ടെ സംഭാ​ഷ​ണ​ത്തിൽ പങ്കു​ചേ​രാൻ പതു​ക്കെ​പ്പ​തു​ക്കെ ഞാൻ പഠിച്ചു. ആദ്യ​മൊ​ക്കെ ഒരുതരം ചമ്മലാ​യി​രു​ന്നു. പക്ഷേ അതു​കൊണ്ട്‌ പ്രയോ​ജ​ന​മു​ണ്ടാ​യി. ചെറു​പ്പ​ത്തിൽത്തന്നെ നല്ല സുഹൃ​ത്തു​ക്കളെ നേടാൻ എനിക്കു കഴിഞ്ഞു, എനിക്ക്‌ എന്ത്‌ ആവശ്യ​മു​ണ്ടാ​യാ​ലും ഓടിയെ​ത്തുന്ന കുറെ കൂട്ടു​കാ​രെ.”[3]

[ചിത്രങ്ങൾ]

ലോറെൻ

റെയോൺ

കരീസ

[22-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

മാതാപിതാക്കളോടു ചോദി​ച്ച​റി​യു​ക

എന്റെ പ്രായ​ത്തിൽ അച്ഛന്‌/അമ്മയ്‌ക്ക്‌ കൂട്ടു​കാ​രെ കണ്ടുപി​ടി​ക്കാൻ ബുദ്ധി​മു​ട്ടു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നോ? ഏതു പ്രായ​ക്കാ​രു​മാ​യി ചങ്ങാത്ത​ത്തി​ലാ​കാ​നാണ്‌ ഏറ്റവും ബുദ്ധി​മു​ട്ടു തോന്നി​യി​ട്ടു​ള്ളത്‌? ആ പ്രശ്‌നം എങ്ങനെ​യാണ്‌ പരിഹ​രി​ച്ചത്‌?

․․․․․

[22-ാം പേജിലെ രേഖാ​ചി​ത്രം]

ഏകാന്തതയുടെ കുരുക്ക്‌

ഞാൻ ഒറ്റപ്പെ​ട്ട​താ​യി തോന്നും. അപ്പോൾ. . .

. . . ആർക്കും എന്നെ വേണ്ടെന്നു തോന്നും. അപ്പോൾ. . .

. . . ഞാൻ എന്നി​ലേക്ക്‌ ഒതുങ്ങി​ക്കൂ​ടും. അപ്പോൾ. . .