ബൈബിൾ പുസ്‌തക നമ്പർ 43—യോഹന്നാൻ

എഴുത്തുകാരൻ: അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ യോഹ​ന്നാൻ

എഴുതിയ സ്ഥലം: എഫേസൂസ്‌ അല്ലെങ്കിൽ സമീപ​പ്ര​ദേ​ശം

എഴുത്തു പൂർത്തി​യാ​യത്‌: പൊ.യു. ഏകദേശം 98

ഉൾപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന കാലം: ആമുഖ​ത്തി​നു​ശേഷം പൊ.യു. 29-33

1. യേശു​വു​മാ​യു​ളള യോഹ​ന്നാ​ന്റെ സഹവാ​സ​ത്തി​ലെ അടുപ്പം​സം​ബ​ന്ധി​ച്ചു തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ എന്തു പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നു?

മത്തായി​യു​ടെ​യും മർക്കൊ​സി​ന്റെ​യും ലൂക്കൊ​സി​ന്റെ​യും സുവി​ശേഷ രേഖകൾ 30 വർഷമാ​യി പ്രചരി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടാ​ണി​രു​ന്നത്‌, പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​നാൽ നിശ്വ​സ്‌ത​രായ മനുഷ്യ​രു​ടെ കൃതികൾ എന്ന നിലയിൽ അവയെ ഒന്നാം നൂററാ​ണ്ടി​ലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ വിലമ​തി​ക്കാ​നു​മി​ട​യാ​യി. ഇപ്പോൾ, ആ നൂററാ​ണ്ടി​ന്റെ അവസാനം അടുത്തു​വ​രു​ക​യും യേശു​വി​നോ​ടു​കൂ​ടെ​യാ​യി​രു​ന്ന​വ​രു​ടെ എണ്ണം കുറഞ്ഞു​വ​രു​ക​യും ചെയ്യവേ, ഈ ചോദ്യം തീർച്ച​യാ​യും ഉയർന്നു​വ​ന്നി​രി​ക്കണം, ഇനി എന്തെങ്കി​ലും പറയാ​നു​ണ്ടോ? വ്യക്തി​പ​ര​മായ ഓർമ​യിൽനി​ന്നു യേശു​വി​ന്റെ ശുശ്രൂ​ഷ​യു​ടെ വിലപ്പെട്ട വിശദാം​ശങ്ങൾ പൂരി​പ്പി​ക്കാൻ കഴിയുന്ന ആരെങ്കി​ലും ഇനിയു​മു​ണ്ടോ? ഉവ്വ്‌, ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. വൃദ്ധനായ യോഹ​ന്നാൻ യേശു​വു​മാ​യു​ളള സഹവാ​സം​നി​മി​ത്തം വിശി​ഷ്ട​മാ​യി അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. പ്രത്യ​ക്ഷ​ത്തിൽ യോഹ​ന്നാൻ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ കുഞ്ഞാ​ടി​നെ പരിച​യ​പ്പെ​ടു​ത്തിയ സ്‌നാ​പ​ക​യോ​ഹ​ന്നാ​ന്റെ ശിഷ്യൻമാ​രു​ടെ ആദ്യസം​ഘ​ത്തിൽ പെട്ടി​രു​ന്നു, തന്നോ​ടു​കൂ​ടെ മുഴു​സ​മ​യ​ശു​ശ്രൂ​ഷ​യിൽ ചേരാൻ കർത്താ​വി​നാൽ ക്ഷണിക്ക​പ്പെട്ട ആദ്യത്തെ നാലു​പേ​രിൽ ഒരുവ​നു​മാ​യി​രു​ന്നു. (യോഹ. 1:35-39; മർക്കൊ. 1:16-20) അദ്ദേഹം യേശു​വി​ന്റെ ശുശ്രൂ​ഷ​യി​ലു​ട​നീ​ളം അവനു​മാ​യു​ളള ഉററ സഹവാ​സ​ത്തിൽ തുടർന്നു. ഒടുവി​ലത്തെ പെസഹ​യിൽ യേശു​വി​ന്റെ മാർവി​നു മുമ്പിൽ ചാരി​ക്കി​ടന്ന “യേശു സ്‌നേ​ഹിച്ച” ശിഷ്യ​നു​മാ​യി​രു​ന്നു അവൻ. (യോഹ. 13:23; മത്താ. 17:1; മർക്കൊ. 5:37; 14:33) യേശു​വി​ന്റെ വധത്തിന്റെ ഹൃദയ​ഭേ​ദ​ക​മായ രംഗത്ത്‌ അവൻ ഹാജരു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അവി​ടെ​വെച്ചു യേശു തന്റെ ജഡിക മാതാ​വി​നെ അവന്റെ പരിപാ​ല​ന​ത്തി​നു ഭരമേൽപ്പി​ച്ചു. യേശു ഉയിർത്തെ​ഴു​ന്നേ​ററു എന്ന വാർത്ത പരി​ശോ​ധി​ക്കു​ന്ന​തി​നു കല്ലറയ്‌ക്ക​ലേക്കു പത്രൊ​സി​ന്റെ മുമ്പിൽ ഓടി​യ​തും അവനാ​യി​രു​ന്നു.—യോഹ. 19:26, 27; 20:2-4.

2. തന്റെ സുവി​ശേഷം എഴുതാൻ യോഹ​ന്നാൻ സജ്ജനും ഊർജ​സ്വ​ല​നു​മാ​ക്ക​പ്പെ​ട്ടത്‌ എങ്ങനെ, ഏത്‌ ഉദ്ദേശ്യ​ത്തിൽ?

² ഏതാണ്ട്‌ 70 വർഷത്തെ സജീവ ശുശ്രൂ​ഷ​യാൽ പതംവ​ന്നും പത്‌മോ​സ്‌ദ്വീ​പിൽ അടുത്ത കാലത്തെ ഏകാന്ത​ത്ത​ട​വു​വാ​സ​ത്തി​ലെ ദർശന​ങ്ങ​ളാ​ലും ധ്യാന​ങ്ങ​ളാ​ലും ഊർജി​ത​നാ​യും യോഹ​ന്നാൻ തന്റെ ഹൃദയ​ത്തിൽ ദീർഘ​കാ​ലം പ്രിയ​ങ്ക​ര​മാ​യി കരുതി​യി​രുന്ന കാര്യങ്ങൾ എഴുതാൻ സുസജ്ജ​നാ​യി​രു​ന്നു. വായി​ക്കുന്ന ഓരോ​രു​ത്ത​നും ‘യേശു ദൈവ​പു​ത്ര​നായ ക്രിസ്‌തു ആണെന്നു വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​തി​നും വിശ്വ​സി​ക്കു​ക​നി​മി​ത്തം യേശു​വി​ന്റെ നാമത്തിൽ അയാൾക്കു ജീവൻ ലഭി​ക്കേ​ണ്ട​തി​നു​മാ​യി’ ആ വിലപ്പെട്ട, ജീവദാ​യ​ക​മായ മൊഴി​ക​ളി​ല​നേ​ക​വും ഓർക്കാ​നും എഴുതാ​നും പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാവ്‌ ഇപ്പോൾ അവന്റെ മനസ്സിനു ശക്തി പകർന്നു.—20:31, NW.

3, 4. (എ) സുവി​ശേ​ഷ​ത്തി​ന്റെ കാനോ​നി​ക​ത്വ​ത്തിന്‌, (ബി) യോഹ​ന്നാ​ന്റെ ലേഖക​പ​ദ​വി​ക്കു ബാഹ്യ​മാ​യും ആന്തരി​ക​മാ​യു​മു​ളള തെളി​വെന്ത്‌?

³ രണ്ടാം നൂററാ​ണ്ടി​ന്റെ പ്രാരം​ഭ​ത്തി​ലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ഈ വിവര​ണ​ത്തി​ന്റെ എഴുത്തു​കാ​ര​നാ​യി യോഹ​ന്നാ​നെ അംഗീ​ക​രി​ച്ചി​രു​ന്നു, ഈ എഴുത്തി​നെ നിശ്വസ്‌ത തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കാ​നോ​ന്റെ അവിതർക്കി​ത​ഭാ​ഗ​മാ​യി കരുതു​ക​യും ചെയ്‌തി​രു​ന്നു. അലക്‌സാ​ണ്ട്രി​യ​യി​ലെ ക്ലെമൻറും ഐറേ​നി​യ​സും തെർത്തു​ല്യ​നും ഓറി​ജ​നും യോഹ​ന്നാ​ന്റെ ലേഖക​പ​ദ​വി​യെ സാക്ഷ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു, അവരെ​ല്ലാം രണ്ടാം നൂററാ​ണ്ടി​ന്റെ ഒടുവി​ലും മൂന്നാം നൂററാ​ണ്ടി​ന്റെ ആരംഭ​ത്തി​ലും ജീവി​ച്ച​വ​രാ​യി​രു​ന്നു. തന്നെയു​മല്ല, എഴുത്തു​കാ​രൻ യോഹ​ന്നാ​നാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്ന​തി​നു ധാരാളം ആന്തരി​ക​തെ​ളി​വു പുസ്‌ത​ക​ത്തിൽതന്നെ കാണാ​നുണ്ട്‌. പ്രസ്‌പ​ഷ്ട​മാ​യി, എഴുത്തു​കാ​രൻ ഒരു യഹൂദ​നാ​യി​രു​ന്നു, യഹൂദൻമാ​രു​ടെ ആചാര​ങ്ങ​ളും ദേശവും നന്നായി പരിച​യ​മു​ള​ള​വ​നു​മാ​യി​രു​ന്നു. (2:6; 4:5; 5:2; 10:22, 23) അവൻ ഒരു അപ്പോ​സ്‌തലൻ മാത്രമല്ല, യേശു​വി​നെ പ്രത്യേക അവസര​ങ്ങ​ളിൽ അനുഗ​മി​ച്ചി​രുന്ന പത്രൊസ്‌, യാക്കോബ്‌, യോഹ​ന്നാൻ എന്നിങ്ങനെ മൂന്നു​പേ​ര​ട​ങ്ങിയ ഉൾവൃ​ത്ത​ത്തിൽപ്പെട്ട ഒരാളു​മാ​യി​രു​ന്നു​വെന്നു വിവര​ണ​ത്തി​ന്റെ സുപരി​ച​യം​തന്നെ സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. (മത്താ. 17:1; മർക്കൊ. 5:37; 14:33) ഇവരിൽ (സെബദി​യു​ടെ മകനായ) യാക്കോബ്‌ ഈ പുസ്‌തകം എഴുത​പ്പെ​ട്ട​തി​നു ദീർഘ​നാൾമു​മ്പു പൊ.യു. ഏതാണ്ട്‌ 44-ൽ ഹെരോ​ദാവ്‌ അഗ്രി​പ്പാവ്‌ 1-ാമനാൽ രക്തസാ​ക്ഷി​മ​രണം വരിച്ച​തി​നാൽ അവൻ ഒഴിവാ​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. (പ്രവൃ. 12:2) എഴുത്തു​കാ​ര​നോ​ടൊ​പ്പം യോഹ​ന്നാൻ 21:20-24-ൽ പത്രൊ​സി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു പറയു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ അവൻ ഒഴിവാ​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു.

⁴ ഈ അവസാന വാക്യ​ങ്ങ​ളിൽ, “യേശു സ്‌നേ​ഹിച്ച” ശിഷ്യൻ എന്ന്‌ എഴുത്തു​കാ​രൻ പരാമർശി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. ഈ രേഖയിൽ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ യോഹ​ന്നാ​ന്റെ പേർ ഒരിക്ക​ലും പറയു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും ഇതും സമാന​മായ പദപ്ര​യോ​ഗ​ങ്ങ​ളും പല പ്രാവ​ശ്യം ഉപയോ​ഗി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നുണ്ട്‌. യേശു അവനെ​ക്കു​റി​ച്ചു “ഞാൻ വരു​വോ​ളം ഇവൻ ഇരി​ക്കേ​ണ​മെന്നു എനിക്കു ഇഷ്ടം ഉണ്ടെങ്കിൽ അതു നിനക്കു എന്തു?” എന്നു പറയു​ന്ന​താ​യി ഇവിടെ ഉദ്ധരി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. (യോഹ. 21:20, 22) പരാമർശി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന ഈ ശിഷ്യൻ പത്രൊ​സി​നെ​യും മററ്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ലൻമാ​രെ​യും​കാൾ ദീർഘ​മാ​യി ജീവി​ച്ചി​രി​ക്കു​മെന്ന്‌ ഇതു സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. ഇതെല്ലാം അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ യോഹ​ന്നാ​നു യോജി​ക്കു​ന്നു. യേശു​വി​ന്റെ വരവിന്റെ വെളി​പാ​ടു​ദർശനം കൊടു​ക്ക​പ്പെട്ട ശേഷം “ആമേൻ, കർത്താ​വായ യേശുവേ, വരേണമേ” എന്ന വാക്കു​ക​ളോ​ടെ ആ ശ്രദ്ധേ​യ​മായ പ്രവചനം യോഹ​ന്നാൻ ഉപസം​ഹ​രി​ക്കു​ന്നതു കൗതു​ക​ക​ര​മാണ്‌.—വെളി. 22:20.

5. യോഹ​ന്നാൻ തന്റെ സുവി​ശേഷം എപ്പോൾ എഴുതി​യ​താ​യി വിശ്വ​സി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു?

⁵ യോഹ​ന്നാ​ന്റെ എഴുത്തു​കൾതന്നെ ഈ കാര്യം​സം​ബ​ന്ധി​ച്ചു തിട്ടമായ വിവരങ്ങൾ നൽകു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും പത്‌മോസ്‌ ദ്വീപി​ലെ പ്രവാ​സ​ത്തിൽനി​ന്നു​ളള മടങ്ങി​വ​ര​വി​നു​ശേഷം യോഹ​ന്നാൻ തന്റെ സുവി​ശേഷം എഴുതി​യെന്നു പൊതു​വേ വിശ്വ​സി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. (വെളി. 1:9) റോമാ​ച​ക്ര​വർത്തി​യായ നെർവാ, പൊ.യു. 96-98-ൽ തന്റെ മുൻഗാ​മി​യായ ഡൊമീ​ഷ്യ​ന്റെ വാഴ്‌ച​യു​ടെ അവസാ​ന​ത്തിൽ പ്രവാ​സ​ത്തി​ലാ​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രുന്ന അനേകരെ തിരികെ വിളിച്ചു. പൊ.യു. ഏതാണ്ട്‌ 98-ൽ തന്റെ സുവി​ശേഷം എഴുതി​യ​ശേഷം ട്രാജൻച​ക്ര​വർത്തി​യു​ടെ മൂന്നാം വർഷത്തിൽ, പൊ.യു. 100-ൽ, യോഹ​ന്നാൻ എഫേസൂ​സിൽവെച്ചു സമാധാ​ന​ത്തോ​ടെ മരിച്ചു​വെന്നു വിശ്വ​സി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു.

6. പലസ്‌തീ​നു പുറത്ത്‌, എഫേസൂ​സി​ലോ അതിന​ടു​ത്തോ വെച്ചാണു യോഹ​ന്നാ​ന്റെ സുവി​ശേഷം എഴുത​പ്പെ​ട്ട​തെന്ന്‌ ഏതു തെളിവു സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു?

⁶ എഴുത്തി​ന്റെ സ്ഥലം എഫേസൂ​സോ അതിന്റെ പരിസ​ര​മോ ആയിരി​ക്കു​മെ​ന്ന​തു​സം​ബ​ന്ധി​ച്ചു ചരി​ത്ര​കാ​ര​നായ യൂസേ​ബി​യസ്‌, (പൊ.യു. ഏകദേശം 260-342) “കർത്താ​വി​ന്റെ മാർവിൽ വിശ്ര​മി​ക്കു​ക​പോ​ലും ചെയ്‌തി​രുന്ന അവന്റെ ശിഷ്യ​നായ യോഹ​ന്നാൻതന്നെ ആസ്യയി​ലെ എഫേസൂ​സിൽ പാർക്കവേ തന്റെ സുവി​ശേഷം നൽകി”a എന്ന്‌ ഐറേ​നി​യസ്‌ പറയു​ന്നത്‌ ഉദ്ധരി​ക്കു​ന്നു. യേശു​വി​ന്റെ എതിരാ​ളി​കളെ “പരീശൻമാ​രും” “മുഖ്യ​പു​രോ​ഹി​തൻമാ​രും” എന്നും മററും പരാമർശി​ക്കാ​തെ “യഹൂദൻമാർ” എന്ന പൊതു​പ​ദ​ത്താൽ അനേകം പ്രാവ​ശ്യം പരാമർശി​ക്കു​ന്നതു പുസ്‌തകം പലസ്‌തീ​നു പുറത്തു​വെച്ച്‌ എഴുത​പ്പെ​ട്ടു​വെ​ന്ന​തി​നെ പിന്താ​ങ്ങു​ന്നു. (യോഹ. 1:19; 12:9) കൂടാതെ, ഗലീല​ക്കടൽ തിബെ​ര്യാ​സ്‌കടൽ എന്ന അതിന്റെ റോമൻപേ​രി​ലാ​ണു വിശദീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌. (6:1; 21:1) യഹൂദ​ര​ല്ലാ​ത്ത​വർക്കു​വേണ്ടി യോഹ​ന്നാൻ യഹൂദ്യ ഉത്സവങ്ങ​ളു​ടെ സഹായ​ക​മായ വിശദീ​ക​ര​ണങ്ങൾ കൊടു​ക്കു​ന്നു. (6:4; 7:2; 11:55) അവന്റെ പ്രവാ​സ​സ്ഥ​ല​മായ പത്‌മോസ്‌ എഫേസൂ​സി​നു സമീപ​മാ​യി​രു​ന്നു. എഫേസൂ​സി​നോ​ടും ഏഷ്യാ​മൈ​ന​റി​ലെ മററു സഭക​ളോ​ടു​മു​ളള അവന്റെ പരിചയം വെളി​പാട്‌ 2-ഉം 3-ഉം അധ്യാ​യ​ങ്ങ​ളാൽ സൂചി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു.

7. പപ്പൈ​റസ്‌ റൈലാൻഡ്‌സ്‌ 457-ന്റെ പ്രാധാ​ന്യ​മെ​ന്താണ്‌?

⁷ യോഹ​ന്നാ​ന്റെ സുവി​ശേ​ഷ​ത്തി​ന്റെ വിശ്വാ​സ്യ​തയെ തെളി​യി​ക്കു​ന്ന​വ​യാ​ണു കൈ​യെ​ഴു​ത്തു​പ്ര​തി​ക​ളു​ടെ 20-ാം നൂററാ​ണ്ടി​ലെ കണ്ടുപി​ടി​ത്തങ്ങൾ. ഇവയി​ലൊന്ന്‌ ഈജി​പ്‌തിൽ കണ്ടെത്ത​പ്പെട്ട യോഹ​ന്നാ​ന്റെ സുവി​ശേ​ഷ​ത്തി​ന്റെ ഒരു ശകലമാണ്‌, അതി​പ്പോൾ പപ്പൈ​റസ്‌ റൈലാൻഡ്‌സ്‌ 457 (P⁵²) എന്നാണ​റി​യ​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌. അതിൽ യോഹ​ന്നാൻ 18:31-33, 37, 38, അടങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്നു, ജോൺ റൈലാൻഡ്‌സ്‌ ലൈ​ബ്രറി, മാഞ്ചസ്‌ററർ, ഇംഗ്ലണ്ടിൽ സൂക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെയ്യുന്നു.b ഒന്നാം നൂററാ​ണ്ടി​ന്റെ അവസാ​ന​ത്തിൽ യോഹ​ന്നാൻ എഴുതി എന്ന പാരമ്പ​ര്യ​ത്തോ​ടു​ളള അതിന്റെ ബന്ധം സംബന്ധി​ച്ചാ​ണെ​ങ്കിൽ ബൈബി​ളും ആധുനി​ക​പാ​ണ്ഡി​ത്യ​വും (ഇംഗ്ലീഷ്‌), 1949 എന്ന തന്റെ പുസ്‌ത​ക​ത്തിൽ 21-ാം പേജിൽ പരേത​നായ സർ ഫ്രെഡ​റിക്‌ കെനിയൻ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “ചെറു​തെ​ങ്കി​ലും, ഈ സുവി​ശേ​ഷ​ത്തി​ന്റെ ഒരു കൈ​യെ​ഴു​ത്തു​പ്രതി, സങ്കൽപ്പ​മ​നു​സ​രിച്ച്‌ അതു കണ്ടെത്ത​പ്പെട്ട പ്രവി​ശ്യാ ഈജി​പ്‌തിൽ ക്രി.വ. ഏതാണ്ട്‌ 130-150 വരെയു​ളള ഘട്ടത്തിൽ പ്രചരി​ച്ചി​രു​ന്നു​വെന്നു തെളി​യി​ക്കു​ന്ന​തി​നു മതിയാ​കും. കൃതി​യു​ടെ ഉത്ഭവസ്ഥ​ല​ത്തു​നിന്ന്‌ അതിന്റെ പ്രചാ​ര​ത്തിന്‌ ഒരു ചുരു​ങ്ങിയ കാല​മെ​ങ്കി​ലും അനുവ​ദി​ച്ചാൽ അതു രചനയു​ടെ തീയതി​യെ ഒന്നാം നൂററാ​ണ്ടി​ന്റെ അവസാ​ന​ദ​ശാ​ബ്ദ​മെന്ന പരമ്പരാ​ഗത തീയതി​യോ​ടു വളരെ​യ​ടു​ത്തേക്ക്‌ എത്തിക്കു​ന്ന​തി​നാൽ പാരമ്പ​ര്യ​ത്തി​ന്റെ സാധു​തയെ ചോദ്യം​ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​നു മേലാൽ ഒരു കാരണ​വു​മില്ല.”

8. (എ) യോഹ​ന്നാ​ന്റെ സുവി​ശേ​ഷ​ത്തി​ന്റെ മുഖവു​ര​സം​ബ​ന്ധി​ച്ചു ശ്രദ്ധേ​യ​മാ​യി​ട്ടു​ള​ളത്‌ എന്താണ്‌? (ബി) യേശു​വി​ന്റെ ശുശ്രൂഷ മൂന്നര​വർഷത്തെ ദൈർഘ്യ​മു​ള​ള​താ​യി​രു​ന്നു​വെന്ന​തിന്‌ അത്‌ എന്തു തെളിവു നൽകുന്നു?

⁸ യോഹ​ന്നാ​ന്റെ സുവി​ശേഷം അതിന്റെ മുഖവു​ര​സം​ബ​ന്ധി​ച്ചു ശ്രദ്ധേ​യ​മാണ്‌, അത്‌ “ആദിയിൽ ദൈവ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടെ ആയിരുന്ന” വചനത്തെ, സകലവും ആർമു​ഖാ​ന്തരം അസ്‌തി​ത്വ​ത്തി​ലേക്കു വന്നോ ആ ഒരുവ​നെന്ന നിലയിൽ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. (1:2) പിതാ​വും പുത്ര​നും തമ്മിലു​ളള വില​യേ​റിയ ബന്ധം അറിയിച്ച ശേഷം യോഹ​ന്നാൻ യേശു​വി​ന്റെ പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളു​ടെ​യും പ്രഭാ​ഷ​ണ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും ഒരു വിദഗ്‌ധ ചിത്രീ​ക​ര​ണ​ത്തി​ലേക്കു കടക്കുന്നു, വിശേ​ഷാൽ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ വലിയ ക്രമീ​ക​ര​ണ​ത്തിൽ സകല​ത്തെ​യും ഐക്യ​ത്തിൽ ബന്ധിപ്പി​ക്കുന്ന ഉററ സ്‌നേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ കാഴ്‌ച​പ്പാ​ടിൽ. യേശു​വി​ന്റെ ഭൂമി​യി​ലെ ജീവി​ത​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ളള ഈ വിവരണം പൊ.യു. 29-33 വരെയു​ളള കാലഘ​ട്ടത്തെ ഉൾപ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു, തന്റെ ശുശ്രൂ​ഷാ​കാ​ലത്തു യേശു സംബന്ധിച്ച നാലു പെസഹ​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു പറയാ​നും അതു ശ്രദ്ധി​ക്കു​ന്നു, അങ്ങനെ അവന്റെ ശുശ്രൂ​ഷ​യു​ടെ ദൈർഘ്യം മൂന്നര വർഷമാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്ന​തി​നു തെളി​വി​ന്റെ കണ്ണിക​ളി​ലൊ​ന്നു പ്രദാ​നം​ചെ​യ്യു​ന്നു. ഈ പെസഹ​ക​ളിൽ മൂന്നെണ്ണം അങ്ങനെ​തന്നെ പറയ​പ്പെ​ടു​ന്നു. (2:13; 6:4; 12:1; 13:1) അവയി​ലൊന്ന്‌, “യഹൂദൻമാ​രു​ടെ ഒരു ഉത്സവം” എന്നു പരാമർശി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. എന്നാൽ സന്ദർഭം അത്‌, “ഇനി നാലു മാസം കഴിഞ്ഞി​ട്ടു കൊയ്‌ത്തു വരുന്നു” എന്നു യേശു പറഞ്ഞതി​നു ശേഷം താമസി​യാ​തെ​യാ​ണെന്നു സ്ഥാപി​ക്കു​ന്നു, അങ്ങനെ ആ ഉത്സവം പെസഹ​യാ​ണെന്നു സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. കൊയ്‌ത്തി​ന്റെ ഏതാണ്ട്‌ ആരംഭ​ത്തി​ലാണ്‌ അതു നടന്നി​രു​ന്നത്‌.—4:35; 5:1.c

9. യോഹ​ന്നാ​ന്റെ സുവി​ശേഷം പൂരക​മാ​ണെന്ന്‌ എന്തു പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നു, എന്നിരു​ന്നാ​ലും, അതു യേശു​വി​ന്റെ ശുശ്രൂ​ഷ​യി​ലെ സകല വിശദാം​ശ​ങ്ങ​ളും നികത്തു​ന്നു​ണ്ടോ?

⁹ “യോഹ​ന്നാ​ന്റെ” സുവി​ശേഷം ഏറെയും അനുപൂ​ര​ക​മാണ്‌; 92 ശതമാനം മറേറ മൂന്നു സുവി​ശേ​ഷ​ങ്ങ​ളിൽ ഉൾപ്പെ​ടു​ത്താത്ത പുതിയ വിവര​ങ്ങ​ളാണ്‌. അങ്ങനെ​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും, യോഹ​ന്നാൻ ഈ വാക്കു​ക​ളോ​ടെ ഉപസം​ഹ​രി​ക്കു​ന്നു: “യേശു ചെയ്‌തതു മററു പലതും ഉണ്ടു; അതു ഓരോ​ന്നാ​യി എഴുതി​യാൽ എഴുതിയ പുസ്‌ത​കങ്ങൾ ലോക​ത്തിൽ തന്നേയും ഒതുങ്ങു​ക​യില്ല എന്നു ഞാൻ നിരൂ​പി​ക്കു​ന്നു.”—21:25.

യോഹ​ന്നാ​ന്റെ ഉളളടക്കം

10. “വചന”ത്തെ സംബന്ധി​ച്ചു യോഹ​ന്നാൻ എന്തു പറയുന്നു?

¹⁰ ആമുഖം: “വചന”ത്തെ അവതരി​പ്പി​ക്കു​ന്നു (1:1-18). മനോ​ഹ​ര​മായ ലാളി​ത്യ​ത്തോ​ടെ ആദിയിൽ “വചനം ദൈവ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടെ ആയിരു​ന്നു”വെന്നും ജീവൻതന്നെ അവൻ മുഖാ​ന്ത​ര​മാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നും അവൻ “മനുഷ്യ​രു​ടെ വെളിച്ച”മായി​ത്തീർന്നു​വെ​ന്നും യോഹ​ന്നാൻ (സ്‌നാ​പകൻ) അവനെ​ക്കു​റി​ച്ചു സാക്ഷ്യം​വ​ഹി​ച്ചു​വെ​ന്നും യോഹ​ന്നാൻ പ്രസ്‌താ​വി​ക്കു​ന്നു. (1:1, 4) വെളിച്ചം ലോക​ത്തി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു, എന്നാൽ ലോകം അവനെ അറിഞ്ഞില്ല. അവനെ സ്വീക​രി​ച്ചവർ ദൈവ​ത്തിൽനി​ന്നു ജനിച്ചു ദൈവ​മ​ക്ക​ളാ​യി​ത്തീർന്നു. ന്യായ​പ്ര​മാ​ണം മോശ​മു​ഖാ​ന്തരം കൊടു​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​തു​പോ​ലെ, “കൃപയും സത്യവും യേശു​ക്രി​സ്‌തു മുഖാ​ന്തരം വന്നു.”—1:17.

11. യോഹ​ന്നാൻ സ്‌നാ​പകൻ യേശു​വി​നെ എന്തായി തിരി​ച്ച​റി​യി​ക്കു​ന്നു, യേശു​വി​നെ യോഹ​ന്നാ​ന്റെ ശിഷ്യൻമാർ എന്തായി സ്വീക​രി​ക്കു​ന്നു?

¹¹ ‘ദൈവ​ത്തി​ന്റെ കുഞ്ഞാ​ടി​നെ’ മനുഷ്യർക്കു കാണി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്നു (1:19-51). താൻ ക്രിസ്‌തു അല്ലെന്നും എന്നാൽ തന്റെ പിന്നാലെ ഒരുവൻ വരുന്നു​ണ്ടെ​ന്നും ആ ഒരുവന്റെ ചെരു​പ്പി​ന്റെ വാറഴി​പ്പാൻ താൻ യോഗ്യ​ന​ല്ലെ​ന്നും യോഹ​ന്നാൻ സ്‌നാ​പകൻ ഏററു​പ​റ​യു​ന്നു. അടുത്ത​ദി​വസം യേശു യോഹ​ന്നാ​ന്റെ നേരെ വരു​മ്പോൾ യോഹ​ന്നാൻ അവനെ “ലോക​ത്തി​ന്റെ പാപം ചുമക്കുന്ന ദൈവ​ത്തി​ന്റെ കുഞ്ഞാടു” ആയി തിരി​ച്ച​റി​യി​ക്കു​ന്നു. (1:27, 29) അടുത്ത​താ​യി, അവൻ തന്റെ ശിഷ്യൻമാ​രിൽ രണ്ടു​പേരെ യേശു​വി​നു പരിച​യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. ഇവരിൽ ഒരാളായ അന്ത്ര​യോസ്‌ തന്റെ സഹോ​ദ​ര​നായ പത്രൊ​സി​നെ യേശു​വി​ന്റെ അടുക്കൽ കൊണ്ടു​വ​രു​ന്നു. ഫിലി​പ്പോ​സും നഥന​യേ​ലും യേശു​വി​നെ ‘യിസ്രാ​യേ​ലി​ന്റെ രാജാ​വായ ദൈവ​പു​ത്ര​നാ​യി’ സ്വീക​രി​ക്കു​ന്നു.—1:49.

12. (എ) യേശു​വി​ന്റെ ആദ്യത്തെ അത്ഭുതം എന്താണ്‌? (ബി) തന്റെ ശുശ്രൂ​ഷാ​കാ​ലത്തു തന്റെ ആദ്യ പെസഹക്കു യെരു​ശ​ലേ​മി​ലാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോൾ അവൻ എന്തു ചെയ്യുന്നു?

¹² യേശു​വി​ന്റെ അത്ഭുതങ്ങൾ അവൻ “ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പരിശു​ദ്ധൻ” ആണെന്നു തെളി​യി​ക്കു​ന്നു (2:1–6:71). യേശു ഗലീല​യി​ലെ കാനാ​യിൽ ഒരു വിവാ​ഹ​സ​ദ്യാ​സ​മ​യത്തു വെളളത്തെ ഏററവും നല്ല വീഞ്ഞാക്കി മാററി​ക്കൊ​ണ്ടു തന്റെ ആദ്യത്തെ അത്ഭുതം ചെയ്യുന്നു. ഇത്‌ “അടയാ​ള​ങ്ങ​ളു​ടെ ആരംഭ”മാണ്‌, “അവന്റെ ശിഷ്യൻമാർ അവനിൽ വിശ്വ​സി​ച്ചു.” (2:11) യേശു പെസഹ​ക്കു​വേണ്ടി യെരു​ശ​ലേ​മി​ലേക്കു പോകു​ന്നു. ആലയത്തിൽ വാണി​ഭ​ക്കാ​രെ​യും പണ​കൈ​മാ​റ​റ​ക്കാ​രെ​യും കണ്ടിട്ട്‌ അവൻ ഒരു ചാട്ട എടുത്ത്‌ അവരെ വളരെ വീറോ​ടെ ഓടി​ക്കു​ന്ന​തി​നാൽ അവന്റെ ശിഷ്യൻമാർ, “നിന്റെ ആലയ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ളള എരിവു എന്നെ തിന്നു​ക​ള​യു​ന്നു” എന്ന പ്രവച​ന​ത്തി​ന്റെ നിവൃത്തി തിരി​ച്ച​റി​യു​ന്നു. (യോഹ. 2:17; സങ്കീ. 69:9) തന്റെ സ്വന്തം ശരീര​മാ​കുന്ന ആലയം തകർക്ക​പ്പെ​ടു​മെ​ന്നും മൂന്നു ദിവസം​കൊ​ണ്ടു വീണ്ടും ഉയർത്ത​പ്പെ​ടു​മെ​ന്നും അവൻ മുൻകൂ​ട്ടി​പ്പ​റ​യു​ന്നു.

13. (എ) ജീവൻ പ്രാപി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ എന്താവ​ശ്യ​മാ​ണെന്നു യേശു പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നു? (ബി) സ്‌നാ​പ​ക​യോ​ഹ​ന്നാൻ യേശു​വി​നോ​ടു​ളള ബന്ധത്തിൽ തന്നേക്കു​റി​ച്ചു​തന്നെ എങ്ങനെ സംസാ​രി​ക്കു​ന്നു?

¹³ ഭയം പിടി​പെട്ട നിക്കോ​ദേ​മോസ്‌ രാത്രി​യിൽ യേശു​വി​ന്റെ അടുക്കൽ വരുന്നു. യേശു ദൈവ​ത്തിൽനിന്ന്‌ അയയ്‌ക്ക​പ്പെ​ട്ട​താ​ണെന്ന്‌ അവൻ ഏററു​പ​റ​യു​ന്നു. ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തിൽ പ്രവേ​ശി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ഒരുവൻ വെളള​ത്തിൽനി​ന്നും ആത്മാവിൽനി​ന്നും ജനി​ക്കേ​ണ്ട​താ​ണെന്നു യേശു അവനോ​ടു പറയുന്നു. ജീവൻ കിട്ടാൻ സ്വർഗ​ത്തിൽനി​ന്നു​ളള മനുഷ്യ​പു​ത്രനെ വിശ്വ​സി​ക്കേ​ണ്ടത്‌ ആവശ്യ​മാണ്‌. “തന്റെ ഏകജാ​ത​നായ പുത്ര​നിൽ വിശ്വ​സി​ക്കുന്ന ഏവനും നശിച്ചു​പോ​കാ​തെ നിത്യ​ജീ​വൻ പ്രാപി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നു ദൈവം അവനെ നല്‌കു​വാൻ തക്കവണ്ണം ലോകത്തെ സ്‌നേ​ഹി​ച്ചു.” (യോഹ. 3:16) ലോക​ത്തി​ലേക്കു വന്നിരി​ക്കുന്ന വെളിച്ചം ഇരുട്ടി​നു വിരു​ദ്ധ​മാണ്‌, എന്നാൽ “സത്യം പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്ന​വ​നോ . . . വെളി​ച്ച​ത്തി​ങ്ക​ലേക്കു വരുന്നു” എന്നു യേശു ഉപസം​ഹ​രി​ക്കു​ന്നു. യോഹ​ന്നാൻ സ്‌നാ​പകൻ പിന്നീടു യേശു​വി​ന്റെ യഹൂദ്യ​യി​ലെ പ്രവർത്ത​ന​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നു, താൻതന്നെ ക്രിസ്‌തു അല്ലെങ്കി​ലും “മണവാ​ളന്റെ സ്‌നേ​ഹിത”നാകയാൽ “മണവാ​ളന്റെ സ്വരം കേട്ടിട്ടു അത്യന്തം സന്തോ​ഷി​ക്കു​ന്നു” എന്നു പ്രഖ്യാ​പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. (3:21, 29) യേശു ഇപ്പോൾ വർധി​ക്കണം, എന്നാൽ യോഹ​ന്നാൻ കുറയണം.

14. യേശു സുഖാ​റി​ലെ ശമര്യ​സ്‌ത്രീ​യോട്‌ എന്തു വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു, അവിടത്തെ അവന്റെ പ്രസം​ഗ​ത്തിൽനിന്ന്‌ എന്തു ഫലമു​ണ്ടാ​കു​ന്നു?

¹⁴ യേശു വീണ്ടും ഗലീ​ലെക്കു പുറ​പ്പെ​ടു​ന്നു. മാർഗ​മ​ധ്യേ പൊടി​പി​ടിച്ച്‌ “വഴി നടന്നു ക്ഷീണി​ച്ചി​ട്ടു” സുഖാ​റി​ലെ യാക്കോ​ബി​ന്റെ ഉറവിങ്കൽ വിശ്ര​മി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ അവൻ ഇരിക്കു​ന്നു, ആ സമയത്ത്‌ അവന്റെ ശിഷ്യൻമാർ ആഹാരം വാങ്ങു​ന്ന​തി​നു നഗരത്തിൽ പോയി​രി​ക്ക​യാണ്‌. (4:6) അത്‌ ഉച്ചസമ​യ​മാണ്‌, ആറാം​മണി. ഒരു ശമര്യ​ക്കാ​രി വെളളം കോരാൻ അടുത്തു​വ​രു​ന്നു. യേശു കുടി​ക്കാൻ ചോദി​ക്കു​ന്നു. അപ്പോൾ അവൻ ക്ഷീണി​ത​നാ​ണെ​ങ്കി​ലും, ദൈവത്തെ “ആത്മാവി​ലും സത്യത്തി​ലും” ആരാധി​ക്കു​ന്ന​വർക്കു നിത്യ​ജീ​വൻ കൊടു​ക്കുന്ന, സത്യമാ​യും നവോൻമേഷം പകരുന്ന, യഥാർഥ “വെളള”ത്തെക്കു​റിച്ച്‌ അവൻ അവളോ​ടു സംസാ​രി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങു​ന്നു. ശിഷ്യൻമാർ തിരി​ച്ചു​വന്ന്‌ ആഹാരം കഴിക്കാൻ അവനെ നിർബ​ന്ധി​ക്കു​ന്നു, “എന്നെ അയച്ചവന്റെ ഇഷ്ടം​ചെ​യ്‌തു അവന്റെ പ്രവൃത്തി തികെ​ക്കു​ന്ന​തു​തന്നെ എന്റെ ആഹാരം” എന്ന്‌ അവൻ പ്രസ്‌താ​വി​ക്കു​ന്നു. ഈ പ്രദേ​ശത്തു രണ്ടു ദിവസം​കൂ​ടെ അവൻ ചെലവ​ഴി​ക്കു​ന്നു, തന്നിമി​ത്തം അനേകം ശമര്യ​ക്കാർ “അവൻ സാക്ഷാൽ ലോക​ര​ക്ഷി​താ​വു” എന്നു വിശ്വ​സി​ക്കാ​നി​ട​യാ​കു​ന്നു. (4:24, 34, 42) ഗലീല​യി​ലെ കാനാ​യിൽ എത്തിയ​ശേഷം, യേശു ഒരു കുലീ​ന​മ​മ​നു​ഷ്യ​ന്റെ പുത്രനെ, അവന്റെ അടു​ത്തേക്കു ചെല്ലാതെ പോലും സൗഖ്യ​മാ​ക്കു​ന്നു.

15. യെരു​ശ​ലേ​മിൽ യേശു​വി​നെ​തി​രെ എന്ത്‌ ആരോ​പണം ഉന്നയി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു, അവൻ തന്റെ വിമർശ​ക​രോട്‌ എങ്ങനെ ഉത്തരം പറയുന്നു?

¹⁵ യേശു വീണ്ടും യഹൂദൻമാ​രു​ടെ ഉത്സവത്തി​നു​വേണ്ടി യെരു​ശ​ലേ​മി​ലേക്കു കയറി​പ്പോ​കു​ന്നു. അവൻ ശബത്തിൽ ഒരു രോഗി​യായ മനുഷ്യ​നെ സൗഖ്യ​മാ​ക്കു​ന്നു, ഇതു വിമർശ​ന​ത്തി​ന്റെ ഒരു കൊടു​ങ്കാ​റ​റു​യർത്തു​ന്നു. “എന്റെ പിതാവു ഇന്നുവ​രെ​യും പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്നു; ഞാനും പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്നു” എന്നു യേശു തിരി​ച്ച​ടി​ക്കു​ന്നു. (5:17) യേശു തന്നേത്തന്നെ ദൈവ​ത്തോ​ടു സമനാ​ക്കു​ന്ന​തി​ലൂ​ടെ ശബത്ത്‌ലം​ഘ​ന​ക്കു​റ​റ​ത്തോ​ടു ദൈവ​ദൂ​ഷണം കൂട്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു​വെന്നു യഹൂദ​നേ​താ​ക്കൻമാർ ഇപ്പോൾ അവകാ​ശ​പ്പെ​ടു​ന്നു. സ്വന്തമാ​യി മുൻകൈ എടുത്തു പുത്രന്‌ ഒരു കാര്യ​വും ചെയ്യാൻ കഴിയി​ല്ലെ​ന്നും പിതാ​വി​നെ തികച്ചും ആശ്രയി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നും യേശു ഉത്തരം​പ​റ​യു​ന്നു. “കല്ലറക​ളിൽ ഉളളവർ എല്ലാവ​രും അവന്റെ ശബ്ദം കേട്ടു . . . പുനരു​ത്ഥാ​നം” ചെയ്യു​മെ​ന്നു​ളള അത്യത്ഭു​ത​ക​ര​മായ പ്രസ്‌താ​വന അവൻ ചെയ്യുന്നു. എന്നാൽ തന്റെ വിശ്വാ​സ​ര​ഹി​ത​രായ സദസ്സി​നോ​ടു യേശു പറയുന്നു: “തമ്മിൽ തമ്മിൽ ബഹുമാ​നം വാങ്ങി​ക്കൊ​ണ്ടു ഏക​ദൈ​വ​ത്തി​ന്റെ പക്കൽനി​ന്നു​ളള ബഹുമാ​നം അന്വേ​ഷി​ക്കാത്ത നിങ്ങൾക്കു എങ്ങനെ വിശ്വ​സി​പ്പാൻ കഴിയും?”—5:28, 29, 44.

16. (എ) ആഹാര​ത്തെ​യും ജീവ​നെ​യും​സം​ബ​ന്ധിച്ച്‌ യേശു എന്തു പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നു? (ബി) അപ്പോ​സ്‌ത​ലൻമാ​രു​ടെ ബോധ്യം പത്രൊസ്‌ പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നത്‌ എങ്ങനെ?

¹⁶ യേശു അഞ്ചപ്പവും രണ്ടു ചെറു​മീ​നും കൊണ്ട്‌ 5,000 പുരു​ഷൻമാ​രെ അത്ഭുത​ക​ര​മാ​യി പോഷി​പ്പി​ക്കു​മ്പോൾ, ജനക്കൂട്ടം അവനെ പിടിച്ചു രാജാ​വാ​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചിന്തി​ക്കു​ന്നു, എന്നാൽ അവൻ ഒരു പർവത​ത്തി​ലേക്കു പിൻവാ​ങ്ങു​ന്നു. പിന്നീട്‌, “നശിച്ചു​പോ​കുന്ന ആഹാര”ത്തിന്റെ പിന്നാലെ പോകു​ന്ന​തിന്‌ അവൻ അവരെ ശാസി​ക്കു​ന്നു. പകരം, അവർ “നിത്യ​ജീ​വ​ങ്ക​ലേക്കു നിലനിൽക്കുന്ന ആഹാര​ത്തി​നാ​യി” പ്രവർത്തി​ക്കണം. പുത്ര​നെ​ന്ന​നി​ല​യിൽ തന്നിൽ വിശ്വാ​സം പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നതു ജീവന്റെ അപ്പം ഭക്ഷിക്ക​ലാ​ണെന്ന്‌ അവൻ ചൂണ്ടി​ക്കാ​ട്ടു​ന്നു, അവൻ ഇങ്ങനെ കൂട്ടി​ച്ചേർക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു: “നിങ്ങൾ മനുഷ്യ​പു​ത്രന്റെ മാംസം തിന്നാ​തെ​യും അവന്റെ രക്തം കുടി​ക്കാ​തെ​യും ഇരുന്നാൽ നിങ്ങൾക്കു ഉളളിൽ ജീവൻ ഇല്ല.” ഇതിങ്കൽ അവന്റെ ശിഷ്യൻമാ​രിൽ അനേകർ ഇടറി അവനെ വിട്ടു​പോ​കു​ന്നു. “നിങ്ങൾക്കും പൊയ്‌ക്കൊൾവാൻ മനസ്സു​ണ്ടോ” എന്നു യേശു 12 പേരോ​ടു ചോദി​ക്കു​ന്നു. “കർത്താവേ, ഞങ്ങൾ ആരുടെ അടുക്കൽ പോകും? നിത്യ​ജീ​വന്റെ വചനങ്ങൾ നിന്റെ പക്കൽ ഉണ്ടു. നീ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പരിശു​ദ്ധൻ എന്നു ഞങ്ങൾ വിശ്വ​സി​ച്ചും അറിഞ്ഞും ഇരിക്കു​ന്നു” എന്നു പത്രൊസ്‌ മറുപടി പറയുന്നു. (6:27, 53, 67-69) എന്നിരു​ന്നാ​ലും, യൂദാ തന്നെ ഒററി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​മെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ അവരി​ലൊ​രാൾ ഒരു ദൂഷക​നാ​ണെന്നു യേശു പറയുന്നു.

17. കൂടാ​ര​പ്പെ​രു​ന്നാ​ളി​ന്റെ സമയത്ത്‌ ആലയത്തി​ലെ യേശു​വി​ന്റെ പഠിപ്പി​ക്ക​ലിന്‌ എന്തു ഫലമുണ്ട്‌?

¹⁷ “വെളിച്ചം” ഇരുട്ടി​നു വിരുദ്ധം (7:1–12:50). യേശു രഹസ്യ​മാ​യി യെരു​ശ​ലേ​മി​ലേക്കു പോയി കൂടാ​ര​പ്പെ​രു​ന്നാൾ പകുതി കഴിഞ്ഞ​പ്പോൾ പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ക​യും പരസ്യ​മാ​യി ആലയത്തിൽ പഠിപ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. അവൻ യഥാർഥ​ത്തിൽ ക്രിസ്‌തു ആണോ​യെന്നു ജനങ്ങൾ വാദി​ക്കു​ന്നു. യേശു അവരോ​ടു പറയുന്നു: ‘ഞാൻ സ്വയമാ​യി​ട്ടു വന്നവനല്ല, എന്നെ അയച്ചവൻ സത്യവാൻ ആകുന്നു; അവൻ എന്നെ അയച്ചു.’ മറെറാ​ര​വ​സ​ര​ത്തിൽ അവൻ ജനക്കൂ​ട്ട​ത്തോ​ടു വിളി​ച്ചു​പ​റ​യു​ന്നു: “ദാഹി​ക്കു​ന്നവൻ എല്ലാം എന്റെ അടുക്കൽ വന്നു കുടി​ക്കട്ടെ.” യേശു​വി​നെ അറസ്‌റ​റു​ചെ​യ്യാൻ അയയ്‌ക്ക​പ്പെട്ട ഉദ്യോ​ഗ​സ്ഥൻമാർ വെറും​കൈ​യാ​യി ചെന്ന്‌ “ഈ മനുഷ്യൻ സംസാ​രി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ ആരും ഒരുനാ​ളും സംസാ​രി​ച്ചി​ട്ടില്ല” എന്നു പുരോ​ഹി​തൻമാ​രെ അറിയി​ക്കു​ന്നു. ഭരണാ​ധി​കാ​രി​ക​ളി​ലാ​രും വിശ്വ​സി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ലെ​ന്നും ഗലീല​യിൽനിന്ന്‌ ഒരു പ്രവാ​ച​ക​നും എഴു​ന്നേൽപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നും പരീശൻമാർ കുപി​ത​രാ​യി ഉത്തരം പറയുന്നു.—7:28, 29, 37, 46.

18. യഹൂദൻമാർ യേശു​വി​നെ​തി​രെ ഏത്‌ എതിർപ്പു കൊണ്ടു​വ​രു​ന്നു, അവൻ എങ്ങനെ മറുപടി പറയുന്നു?

¹⁸ കൂടു​ത​ലായ ഒരു പ്രസം​ഗ​ത്തിൽ “ഞാൻ ലോക​ത്തി​ന്റെ വെളിച്ചം ആകുന്നു” എന്നു യേശു പറയുന്നു. അവൻ ഒരു കളളസാ​ക്ഷി​യാ​ണെ​ന്നും വിവാ​ഹി​ത​ര​ല്ലാ​ത്ത​വർക്കു ജനിച്ച​വ​നാ​ണെ​ന്നും ഒരു ശമര്യ​ക്കാ​ര​നും ഭൂതബാ​ധി​ത​നു​മാ​ണെ​ന്നു​മു​ളള ദ്രോ​ഹ​പൂർവ​ക​മായ ആരോ​പ​ണ​ങ്ങൾക്കു യേശു ശക്തമായി മറുപടി പറയുന്നു: “ഞാൻ എന്നെത്തന്നേ മഹത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യാൽ എന്റെ മഹത്വം ഏതുമില്ല; എന്നെ മഹത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നതു എന്റെ പിതാവു ആകുന്നു.” “അബ്രാ​ഹാം ജനിച്ച​തി​ന്നു മുമ്പെ ഞാൻ ഉണ്ടു” എന്ന്‌ അവൻ പ്രസ്‌താ​വി​ക്കു​മ്പോൾ യഹൂദൻമാർ അവന്റെ​മേൽ അലസി​പ്പോയ മറെറാ​രു വധശ്രമം നടത്തുന്നു. (8:12, 54, 58) നിരാ​ശി​ത​രാ​യി അവർ യേശു അത്ഭുത​ക​ര​മാ​യി കാഴ്‌ച​ശക്തി തിരികെ കൊടുത്ത ഒരു മനുഷ്യ​നെ ചോദ്യം​ചെ​യ്യു​ക​യും അയാളെ പുറത്താ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു.

19. (എ) യേശു തന്റെ പിതാ​വി​നോ​ടു​ളള ബന്ധത്തെ​യും തന്റെ ആടുക​ളു​ടെ പരിപാ​ല​ന​ത്തെ​യും സംബന്ധിച്ച്‌ എങ്ങനെ സംസാ​രി​ക്കു​ന്നു? (ബി) യഹൂദൻമാർ അവനെ ഭീഷണി​പ്പെ​ടു​ത്തു​മ്പോൾ അവരോട്‌ അവൻ എങ്ങനെ ഉത്തരം പറയുന്നു?

¹⁹ വീണ്ടും യേശു യഹൂദൻമാ​രോ​ടു സംസാ​രി​ക്കു​ന്നു, ഈ പ്രാവ​ശ്യം തന്റെ ആടുകളെ പേർചൊ​ല്ലി വിളി​ക്കു​ന്ന​വ​നും തന്റെ ആടുകൾക്കു ‘സമൃദ്ധ​മാ​യി​ട്ടു ജീവൻ ഉണ്ടാകാൻ’ അവയ്‌ക്കു​വേണ്ടി തന്റെ ജീവൻ വെച്ചു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​വ​നു​മായ നല്ല ഇടയ​നെ​ക്കു​റി​ച്ചാണ്‌. അവൻ പറയുന്നു: “ഈ തൊഴു​ത്തിൽ ഉൾപ്പെ​ടാത്ത വേറെ ആടുകൾ എനിക്കു ഉണ്ടു; അവയെ​യും ഞാൻ നടത്തേ​ണ്ട​താ​കു​ന്നു; അവ എന്റെ ശബ്ദം കേൾക്കും; ഒരാട്ടിൻകൂ​ട്ട​വും ഒരിട​യ​നും ആകും.” (10:10, 16) തന്റെ പിതാ​വി​ന്റെ കൈയിൽനിന്ന്‌ ആർക്കും ആടുകളെ പിടി​ച്ചു​പ​റി​ക്കാൻ കഴിക​യി​ല്ലെന്ന്‌ അവൻ യഹൂദൻമാ​രോ​ടു പറയുന്നു, താനും തന്റെ പിതാ​വും ഒന്നാ​ണെ​ന്നും അവൻ പറയുന്നു. വീണ്ടും അവർ അവനെ കല്ലെറി​ഞ്ഞു​കൊ​ല്ലാൻ ശ്രമി​ക്കു​ന്നു. ദൈവ​ദൂ​ഷ​ണം​സം​ബ​ന്ധിച്ച അവരുടെ ആരോ​പ​ണ​ത്തി​നു മറുപ​ടി​യാ​യി, സങ്കീർത്ത​ന​പു​സ്‌ത​ക​ത്തിൽ ഭൂമി​യി​ലെ ചില ശക്തൻമാ​രെ ‘ദൈവങ്ങൾ’ എന്നു പരാമർശി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നും അതേസ​മയം തന്നേക്കു​റി​ച്ചു താൻ ദൈവ​പു​ത്രൻ എന്നാണു പരാമർശി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്നും അവൻ അവരെ ഓർമി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. (സങ്കീ. 82:6) കുറഞ്ഞ​പക്ഷം തന്റെ പ്രവൃ​ത്തി​കളെ വിശ്വ​സി​ക്കാൻ അവൻ അവരെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്നു.—യോഹ. 10:34.

20. (എ) അടുത്ത​താ​യി യേശു ഏതു മുന്തിയ അത്ഭുതം ചെയ്യുന്നു? (ബി) ഇത്‌ എന്തി​ലേക്കു നയിക്കു​ന്നു?

²⁰ മറിയ​യു​ടെ​യും മാർത്ത​യു​ടെ​യും സഹോ​ദ​ര​നായ ലാസറി​നു സുഖമി​ല്ലെന്നു യെരു​ശ​ലേ​മി​ന​ടു​ത്തു​ളള ബഥനി​യിൽനി​ന്നു വാർത്ത കിട്ടുന്നു. യേശു അവിടെ എത്തു​മ്പോ​ഴേക്കു ലാസർ മരിച്ചു കല്ലറയിൽ ആയിട്ടു നാലു​ദി​വ​സ​മാ​യി​രു​ന്നു. അനേകർ യേശു​വിൽ വിശ്വ​സി​ക്കാൻ ഇടയാ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടു ലാസറി​നെ ജീവനി​ലേക്കു തിരികെ വരുത്തുന്ന ഭയങ്കര അത്ഭുതം യേശു ചെയ്യുന്നു. ഇതു സൻഹെ​ദ്രീ​മി​ന്റെ ഒരു പ്രത്യേക യോഗം ചേരാ​നി​ട​യാ​ക്കു​ന്നു, അവിടെ യേശു ജനതക്കു​വേണ്ടി മരിക്കാൻ നിർണ​യി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​യി പ്രവചി​ക്കാൻ മഹാപു​രോ​ഹി​ത​നായ കയ്യഫാസ്‌ നിർബ​ന്ധി​ത​നാ​കു​ന്നു. മുഖ്യ​പു​രോ​ഹി​തൻമാ​രും പരീശൻമാ​രും യേശു​വി​നെ കൊല്ലാൻ ആലോചന കഴിക്കു​മ്പോൾ അവൻ പൊതു​രം​ഗ​ത്തു​നി​ന്നു താത്‌കാ​ലി​ക​മാ​യി വിരമി​ക്കു​ന്നു.

21. (എ) ജനവും പരീശൻമാ​രും യെരു​ശ​ലേ​മി​ലേ​ക്കു​ളള യേശു​വി​ന്റെ പ്രവേ​ശ​ന​ത്തോ​ടു പ്രതി​ക​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എങ്ങനെ? (ബി) തന്റെ മരണവും അതിന്റെ ഉദ്ദേശ്യ​വും സംബന്ധി​ച്ചു യേശു എന്തു ദൃഷ്ടാന്തം നൽകുന്നു, അവൻ തന്റെ ശ്രോ​താ​ക്കളെ എന്തിനു പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്നു?

²¹ പെസഹക്ക്‌ ആറു ദിവസം മുമ്പ്‌, യേശു യെരു​ശ​ലേ​മി​ലേക്കു പോകുന്ന വഴി വീണ്ടും ബഥനി​യിൽ വരുന്നു. ലാസറി​ന്റെ ഭവനക്കാർ അവനെ സത്‌ക​രി​ക്കു​ന്നു. പിന്നീടു ശബത്തിന്റെ പിറേ​റന്ന്‌, നീസാൻ 9-ന്‌ അവൻ കഴുത​പ്പു​റത്തു കയറി ഒരു മഹാപു​രു​ഷാ​ര​ത്തി​ന്റെ ജയഘോ​ഷ​ത്തിൻമ​ധ്യേ യെരു​ശ​ലേ​മി​ലേക്കു പ്രവേ​ശി​ക്കു​ന്നു; “നമുക്കു ഒന്നും സാധി​ക്കു​ന്നി​ല്ല​ല്ലോ; ലോകം അവന്റെ പിന്നാലെ ആയി​പ്പോ​യി” എന്നു പരീശൻമാർ തമ്മിൽ തമ്മിൽ പറയുന്നു. കോത​മ്പു​മ​ണി​യു​ടെ ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്താൽ നിത്യ​ജീ​വ​നു​വേണ്ടി ഫലം ഉത്‌പാ​ദി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടേ​ണ്ട​തി​നു തന്നെ മരണത്തിൽ നടേണ്ട​താ​ണെന്നു യേശു അറിയി​ക്കു​ന്നു. അവൻ തന്റെ പിതാ​വി​നോട്‌ അവന്റെ നാമത്തെ മഹത്ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ അപേക്ഷി​ക്കു​ന്നു. “ഞാൻ മഹത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു; ഇനിയും മഹത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തും” എന്നു സ്വർഗ​ത്തിൽനിന്ന്‌ ഒരു ശബ്ദം കേൾക്കു​ന്നു. ഇരുട്ട്‌ ഒഴിവാ​ക്കാ​നും വെളി​ച്ച​ത്തിൽ നടക്കാ​നും, അതെ, “വെളി​ച്ച​ത്തി​ന്റെ മക്കൾ” ആയിത്തീ​രാൻ യേശു തന്റെ ശ്രോ​താ​ക്കളെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. ഇരുട്ടി​ന്റെ ശക്തികൾ അവനോ​ട​ടു​ക്കു​മ്പോൾ ‘ലോക​ത്തി​ലേക്കു വന്നിരി​ക്കുന്ന വെളിച്ച’മെന്ന നിലയിൽ തന്നിൽ വിശ്വാ​സ​മർപ്പി​ക്കാൻ അവൻ ജനങ്ങ​ളോ​ടു ശക്തമായ ഒരു പൊതു അഭ്യർഥന നടത്തുന്നു.—12:19, 28, 36, 46.

22. പെസഹാ ഭക്ഷണ​വേ​ള​യിൽ യേശു എന്തു മാതൃക വെക്കുന്നു, അവൻ ഏതു പുതിയ കൽപ്പന നൽകുന്നു?

²² വിശ്വ​സ്‌ത​രായ അപ്പോ​സ്‌ത​ലൻമാർക്ക്‌ അന്തിമ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം (13:1–16:33). 12 അപ്പോ​സ്‌ത​ലൻമാ​രോ​ടൊ​ത്തു​ളള പെസഹ അത്താഴം നടന്നു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​പ്പോൾ യേശു എഴു​ന്നേ​ററു തന്റെ മേലങ്കി​കൾ ഊരി ഒരു തോർത്തും കാലി​ടുന്ന ഒരു പാത്ര​വും എടുത്തു തന്റെ ശിഷ്യൻമാ​രു​ടെ പാദങ്ങൾ കഴുകി​ത്തു​ട​ങ്ങു​ന്നു. പത്രൊസ്‌ പ്രതി​ഷേ​ധി​ക്കു​ന്നു, എന്നാൽ അവനും തന്റെ പാദങ്ങൾ കഴുകി​ക്കേ​ണ്ട​താ​ണെന്നു യേശു പത്രൊ​സി​നോ​ടു പറയുന്നു. തന്റെ താഴ്‌മ​യു​ടെ മാതൃക പിന്തു​ട​രാൻ യേശു ശിഷ്യൻമാ​രെ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേ​ശി​ക്കു​ന്നു, എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ “ദാസൻ [“അടിമ”, NW] യജമാ​ന​നെ​ക്കാൾ വലിയവൻ അല്ല.” തന്നെ ഒററി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​വ​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അവൻ സംസാ​രി​ക്കു​ക​യും യൂദായെ ഇറക്കി​വി​ടു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. യൂദാ പോയ​ശേഷം യേശു മററു​ള​ള​വ​രു​മാ​യി സ്വകാ​ര്യ​മാ​യി സംസാ​രി​ക്കു​ന്നു. “നിങ്ങൾ തമ്മിൽ തമ്മിൽ സ്‌നേ​ഹി​ക്കേണം എന്നു പുതി​യോ​രു കല്‌പന ഞാൻ നിങ്ങൾക്കു തരുന്നു; ഞാൻ നിങ്ങളെ സ്‌നേ​ഹി​ച്ച​തു​പോ​ലെ നിങ്ങളും തമ്മിൽ തമ്മിൽ സ്‌നേ​ഹി​ക്കേണം എന്നു തന്നേ. നിങ്ങൾക്കു തമ്മിൽ തമ്മിൽ സ്‌നേഹം ഉണ്ടെങ്കിൽ നിങ്ങൾ എന്റെ ശിഷ്യൻമാർ എന്നു എല്ലാവ​രും അറിയും.”—13:16, 34, 35.

23. ആശ്വാ​സ​മെന്ന നിലയിൽ, യേശു ഏതു പ്രത്യാ​ശ​യെ​യും വാഗ്‌ദ​ത്തം​ചെ​യ്യ​പ്പെട്ട ഏതു സഹായി​യെ​യും പററി ചർച്ച​ചെ​യ്യു​ന്നു?

²³ യേശു തന്റെ അനുഗാ​മി​കൾക്കു​വേണ്ടി ഈ നിർണാ​യക മണിക്കൂ​റിൽ ആശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ വിസ്‌മ​യ​ക​ര​മായ വാക്കുകൾ പറയുന്നു. അവർ ദൈവ​ത്തി​ലും തന്നിലും വിശ്വാ​സ​മർപ്പി​ക്കണം. തന്റെ പിതാ​വി​ന്റെ ഭവനത്തിൽ അനേകം വസതികൾ ഉണ്ട്‌. അവൻ വീണ്ടും വരുക​യും അവരെ വീട്ടിൽ തന്റെ അടുക്കൽ ചേർത്തു​കൊ​ള​ളു​ക​യും ചെയ്യും. “ഞാൻ തന്നേ വഴിയും സത്യവും ജീവനും ആകുന്നു,” യേശു പറയുന്നു. “ഞാൻ മുഖാ​ന്ത​ര​മ​ല്ലാ​തെ ആരും പിതാ​വി​ന്റെ അടുക്കൽ എത്തുന്നില്ല.” വിശ്വാ​സം പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്ന​തി​നാൽ അവർ തന്നെക്കാൾ വലിയ പ്രവൃ​ത്തി​കൾ ചെയ്യു​മെ​ന്നും തന്റെ പിതാവു മഹത്ത്വ​പ്പെ​ടേ​ണ്ട​തി​നു തന്റെ നാമത്തിൽ അവർ ചോദി​ക്കുന്ന എന്തും അവൻ കൊടു​ക്കു​മെ​ന്നും തന്റെ അനുഗാ​മി​ക​ളോട്‌ അവൻ ആശ്വാ​സ​പൂർവ​ക​മാ​യി പറയുന്നു. അവരെ സകലവും പഠിപ്പി​ക്കു​ന്ന​തും താൻ അവരോ​ടു പറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​തെ​ല്ലാം അവരെ ഓർമി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു​മായ “സത്യത്തി​ന്റെ ആത്മാവു” ആകുന്ന മറെറാ​രു സഹായി​യെ അവൻ അവർക്കു വാഗ്‌ദാ​നം​ചെ​യ്യു​ന്നു. താൻ തന്റെ പിതാ​വി​ന്റെ അടുക്ക​ലേക്കു പോകു​ന്ന​തി​നാൽ അവർ സന്തോ​ഷി​ക്കണം, എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ “പിതാവു എന്നെക്കാൾ വലിയ​വ​ന​ല്ലോ” എന്നു യേശു പറയുന്നു.—14:6, 17, 28.

24. തന്നോ​ടും തന്റെ പിതാ​വി​നോ​ടും അപ്പോ​സ്‌ത​ലൻമാർക്കു​ളള ബന്ധം യേശു ചർച്ച​ചെ​യ്യു​ന്നത്‌ എങ്ങനെ, അവർക്ക്‌ എന്ത്‌ അനു​ഗ്ര​ഹ​ങ്ങ​ളോ​ടെ?

²⁴ യേശു തന്നേക്കു​റി​ച്ചു​തന്നെ സാക്ഷാൽ മുന്തി​രി​വ​ള​ളി​യെ​ന്നും തന്റെ പിതാ​വി​നെ കൃഷി​ക്കാ​ര​നെ​ന്നും പറയുന്നു. തന്നോ​ടു​ളള ഐക്യ​ത്തിൽ സ്ഥിതി​ചെ​യ്യാൻ അവരെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അവൻ പറയുന്നു: “നിങ്ങൾ വളരെ ഫലം കായ്‌ക്കു​ന്ന​തി​നാൽ എന്റെ പിതാവു മഹത്വ​പ്പെ​ടു​ന്നു. അങ്ങനെ നിങ്ങൾ എന്റെ ശിഷ്യൻമാർ ആകും.” (15:8) അവരുടെ സന്തോ​ഷ​ത്തിന്‌ എങ്ങനെ പൂർണ​മാ​കാൻ കഴിയും? താൻ അവരെ സ്‌നേ​ഹി​ച്ച​തു​പോ​ലെ തമ്മിൽ തമ്മിൽ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്ന​തി​നാൽ. അവൻ അവരെ സ്‌നേ​ഹി​തർ എന്നു വിളി​ക്കു​ന്നു. എന്തൊരു വില​യേ​റിയ ബന്ധം! ലോകം അവനെ പകച്ചതു​പോ​ലെ അവരെ​യും പകയ്‌ക്കും. എന്നാൽ തന്നേക്കു​റി​ച്ചു സാക്ഷ്യം​വ​ഹി​ക്കു​ന്ന​തി​നും തന്റെ ശിഷ്യൻമാ​രെ സകല സത്യത്തി​ലേ​ക്കും നടത്തു​ന്ന​തി​നും യേശു സഹായി​യെ അയയ്‌ക്കും. അവൻ അവരെ വീണ്ടും കാണു​മ്പോൾ അവരുടെ ഇപ്പോ​ഴത്തെ സങ്കടം സന്തോ​ഷ​ത്തി​നു വഴിമാ​റും. ആരും അവരുടെ സന്തോഷം അവരിൽനിന്ന്‌ എടുത്തു​ക​ള​യു​ക​യില്ല. “നിങ്ങൾ എന്നെ സ്‌നേ​ഹി​ച്ചു, ഞാൻ പിതാ​വി​ന്റെ അടുക്കൽനി​ന്നു വന്നിരി​ക്കു​ന്നു എന്നു വിശ്വ​സി​ച്ചി​രി​ക്ക​കൊ​ണ്ടു പിതാവു താനും നിങ്ങളെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു” എന്ന അവന്റെ വാക്കുകൾ ആശ്വാ​സ​പ്ര​ദ​മാണ്‌. അതെ, അവർ ചിതറി​ക്ക​പ്പെ​ടും, എന്നാൽ “നിങ്ങൾക്കു എന്നിൽ സമാധാ​നം ഉണ്ടാ​കേ​ണ്ട​തി​ന്നു ഇതു നിങ്ങ​ളോ​ടു സംസാ​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു; ലോക​ത്തിൽ നിങ്ങൾക്കു കഷ്ടം ഉണ്ടു; എങ്കിലും ധൈര്യ​പ്പെ​ടു​വിൻ; ഞാൻ ലോകത്തെ ജയിച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു” എന്നു യേശു പറയുന്നു.—16:27, 33.

25. (എ) യേശു തന്റെ പിതാ​വി​നോ​ടു​ളള പ്രാർഥ​ന​യിൽ എന്തു സമ്മതി​ച്ചു​പ​റ​യു​ന്നു? (ബി) തന്നെയും തന്റെ ശിഷ്യ​രെ​യും അവരുടെ വചനത്താൽ വിശ്വ​സി​ക്കാ​നി​രി​ക്കു​ന്ന​വ​രെ​യും കുറിച്ച്‌ അവൻ എന്തപേ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു?

²⁵ തന്റെ ശിഷ്യൻമാർക്കു​വേ​ണ്ടി​യു​ളള യേശു​വി​ന്റെ പ്രാർഥന (17:1-26). യേശു തന്റെ പിതാ​വി​നോ​ടു പ്രാർഥ​ന​യിൽ ഇങ്ങനെ സമ്മതി​ച്ചു​പ​റ​യു​ന്നു: “ഏകസത്യ​ദൈ​വ​മായ നിന്നെ​യും നീ അയച്ചി​രി​ക്കുന്ന യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​നെ​യും അറിയു​ന്നതു തന്നേ നിത്യ​ജീ​വൻ ആകുന്നു.” ഭൂമി​യി​ലെ തന്റെ നിയു​ക്ത​ജോ​ലി പൂർത്തി​യാ​ക്കി​യ​ശേഷം, ലോകം ഉണ്ടാകും​മു​മ്പേ തനിക്കു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന മഹത്ത്വ​ത്തിൽ തന്നെ തന്റെ പിതാ​വി​ന്റെ അടുക്കൽ മഹത്ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ യേശു ഇപ്പോൾ അപേക്ഷി​ക്കു​ന്നു. അവൻ പിതാ​വി​ന്റെ നാമം തന്റെ ശിഷ്യൻമാർക്കു വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു, ‘അവന്റെ സ്വന്തം നാമം നിമിത്തം’ അവരെ കാത്തു​കൊ​ള​ള​ണ​മെന്നു പിതാ​വി​നോട്‌ അപേക്ഷി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. പിതാ​വി​നോട്‌ അവൻ അപേക്ഷി​ക്കു​ന്നത്‌ അവരെ ലോക​ത്തിൽനിന്ന്‌ എടുക്ക​ണ​മെന്നല്ല, പിന്നെ​യോ അവരെ ദുഷ്ടനിൽനി​ന്നു കാത്തു​കൊ​ള​ള​ണ​മെ​ന്നും തന്റെ സത്യവ​ച​ന​ത്താൽ അവരെ വിശു​ദ്ധീ​ക​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു​മാണ്‌. ഈ ശിഷ്യൻമാ​രു​ടെ വചനത്താൽ പിന്നീടു വിശ്വാ​സം പ്രകട​മാ​ക്കാ​നി​രി​ക്കുന്ന എല്ലാവ​രെ​യും ഉൾപ്പെ​ടു​ത്താൻ തന്റെ പ്രാർഥ​നയെ യേശു വിശാ​ല​മാ​ക്കു​ന്നു. “നീ എന്നെ അയച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നു ലോകം വിശ്വ​സി​പ്പാൻ അവർ എല്ലാവ​രും ഒന്നാ​കേ​ണ്ട​തി​ന്നു, പിതാവേ, നീ എന്നിലും ഞാൻ നിന്നി​ലും ആകുന്ന​തു​പോ​ലെ അവരും നമ്മിൽ ആകേണ്ട​തി​ന്നു തന്നേ.” തന്റെ സ്വർഗീയ മഹത്ത്വ​ത്തിൽ ഇവരും തന്നോ​ടു​കൂ​ടെ പങ്കുപ​റ​റ​ണ​മെന്ന്‌ അവൻ അപേക്ഷി​ക്കു​ന്നു, എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ അവൻ പിതാ​വി​ന്റെ നാമം അവരെ അറിയി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു, തന്റെ സ്‌നേഹം അവരിൽ വസി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നു​തന്നെ.—17:3, 11, 21.

26. യേശു​വി​ന്റെ അറസ്‌റ​റി​നെ​യും വിചാ​ര​ണ​യെ​യും സംബന്ധി​ച്ചു വിവരണം എന്തു പറയുന്നു?

²⁶ ക്രിസ്‌തു വിസ്‌ത​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും സ്‌തം​ഭ​ത്തിൽ കൊല്ല​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെയ്യുന്നു (18:1–19:42). യേശു​വും ശിഷ്യൻമാ​രും കി​ദ്രോൻതാ​ഴ്‌വ​ര​ക്ക​പ്പു​റത്തെ ഒരു തോട്ട​ത്തി​ലേക്കു പോകു​ന്നു. ഇവി​ടെ​യാ​ണു യൂദാ ഒരു പടക്കൂ​ട്ട​ത്തോ​ടൊ​പ്പം വരുന്ന​തും യേശു​വി​നെ ഒററി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തും. അവൻ ശാന്തമാ​യി കീഴ്‌പ്പെ​ടു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, പത്രൊസ്‌ ഒരു വാളു​മാ​യി അവനെ പരിര​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു, എന്നാൽ ശാസി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു: “പിതാവു എനിക്കു തന്ന പാനപാ​ത്രം ഞാൻ കുടി​ക്കേ​ണ്ട​യോ?” (18:11) പിന്നീട്‌, യേശു​വി​നെ ബന്ധിച്ചു മഹാപു​രോ​ഹി​ത​നായ കയ്യഫാ​വി​ന്റെ അമ്മായി​യ​പ്പ​നായ ഹന്നാവി​ന്റെ അടുക്ക​ലേക്കു നടത്തുന്നു. യോഹ​ന്നാ​നും പത്രൊ​സും അടുത്തു പിന്തു​ട​രു​ന്നു, യോഹ​ന്നാൻ മഹാപു​രോ​ഹി​തന്റെ നടുമു​റ​റ​ത്തേക്ക്‌ അവർക്കു പ്രവേ​ശനം തരപ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു, അവിടെ ക്രിസ്‌തു​വി​നെ അറിയു​ന്നി​ല്ലെന്നു പത്രൊസ്‌ മൂന്നു പ്രാവ​ശ്യം തളളി​പ്പ​റ​യു​ന്നു. യേശു ആദ്യമാ​യി ഹന്നാവി​നാൽ ചോദ്യം​ചെ​യ്യ​പ്പെ​ടു​ക​യും പിന്നീട്‌ കയ്യഫാ​വി​ന്റെ മുമ്പാകെ വരുത്ത​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. പിന്നീട്‌ യേശു​വി​നെ റോമൻ ഗവർണ​റായ പീലാ​ത്തോ​സി​ന്റെ മുമ്പാകെ കൊണ്ടു​വ​രു​ന്നു. യഹൂദൻമാ​രാ​കട്ടെ മരണശി​ക്ഷ​ക്കു​വേണ്ടി മുറവി​ളി കൂട്ടുന്നു.

27. (എ) രാജത്വ​വും അധികാ​ര​വും സംബന്ധി​ച്ചു പീലാ​ത്തോസ്‌ ഏതു ചോദ്യ​ങ്ങൾ ഉന്നയി​ക്കു​ന്നു, യേശു എങ്ങനെ അഭി​പ്രാ​യം പറയുന്നു? (ബി) രാജത്വം സംബന്ധി​ച്ചു യഹൂദൻമാർ എന്തു നില സ്വീക​രി​ക്കു​ന്നു?

²⁷ “നീ രാജാവു തന്നേയ​ല്ലോ” എന്ന പീലാ​ത്തോ​സി​ന്റെ ചോദ്യ​ത്തിന്‌ “നീ പറഞ്ഞതു​പോ​ലെ ഞാൻ രാജാ​വു​തന്നേ; സത്യത്തി​ന്നു സാക്ഷി​നിൽക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നു ഞാൻ ജനിച്ചു അതിന്നാ​യി ലോക​ത്തിൽ വന്നുമി​രി​ക്കു​ന്നു” എന്നു യേശു മറുപടി പറയുന്നു. (18:37) പെസഹ​യിൽ ഏതെങ്കി​ലും തടവു​കാ​രനെ സ്വത​ന്ത്ര​നാ​യി വിടുന്ന പതിവു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ പീലാ​ത്തോസ്‌ യേശു​വി​നെ​തി​രെ യഥാർഥ തെളി​വു​കാ​ണാ​തെ അവനെ വിട്ടയ​യ്‌ക്കാ​മെന്നു വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്യുന്നു, എന്നാൽ യഹൂദൻമാർ കൊള​ള​ക്കാ​ര​നായ ബറബ്ബാ​സി​നെ പകരം ആവശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്നു. പീലാ​ത്തോസ്‌ യേശു​വി​നെ ചമ്മട്ടി​കൊണ്ട്‌ അടിപ്പി​ക്കു​ന്നു. വീണ്ടും അവനെ വിട്ടയ​യ്‌ക്കാൻ അദ്ദേഹം ശ്രമി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ യഹൂദൻമാർ അവനെ “ക്രൂശിക്ക, ക്രൂശിക്ക . . . അവൻ തന്നെത്താൻ ദൈവ​പു​ത്ര​നാ​ക്കി” എന്ന്‌ ആക്രോ​ശി​ക്കു​ന്നു. അവനെ ദണ്ഡനസ്‌തം​ഭ​ത്തിൽ തറയ്‌ക്കാൻ തനിക്ക്‌ അധികാ​ര​മു​ണ്ടെന്നു പീലാ​ത്തോസ്‌ യേശു​വി​നോ​ടു പറയു​മ്പോൾ “മേലിൽനി​ന്നു നിനക്കു കിട്ടീ​ട്ടില്ല എങ്കിൽ എന്റെമേൽ നിനക്കു ഒരു അധികാ​ര​വും ഉണ്ടാക​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു” എന്നു യേശു മറുപടി പറയുന്നു. വീണ്ടും യഹൂദൻമാർ അവനെ “കൊന്നു​കളക, കൊന്നു​കളക; അവനെ ക്രൂശിക്ക . . . ഞങ്ങൾക്കു കൈസ​ര​ല്ലാ​തെ മറെറാ​രു രാജാ​വില്ല” എന്നു വിളി​ച്ചു​പ​റ​യു​ന്നു. ഇതിങ്കൽ, പീലാ​ത്തോസ്‌ അവനെ സ്‌തം​ഭ​ത്തി​ലേ​ററി കൊല്ലു​ന്ന​തി​നു വിട്ടു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്നു.—19:6, 7, 11, 15.

28. ഗൊൽഗൊ​ഥാ​യിൽ എന്തു നടക്കുന്നു, അവിടെ ഏതു പ്രവച​നങ്ങൾ നിവർത്തി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു?

²⁸ “എബ്രാ​യ​ഭാ​ഷ​യിൽ ഗൊൽഗൊ​ഥാ എന്നു പേരുളള തലയോ​ടി​ടം എന്ന സ്ഥലത്തേക്കു” യേശു​വി​നെ കൊണ്ടു​പോ​യി വേറെ രണ്ടു​പേ​രു​ടെ നടുവിൽ സ്‌തം​ഭ​ത്തി​ലേ​റ​റു​ന്നു. പീലാ​ത്തോസ്‌ എല്ലാവർക്കും കണ്ടു മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ എബ്രാ​യ​യി​ലും ലത്തീനി​ലും ഗ്രീക്കി​ലും “നസറാ​യ​നായ യേശു യെഹൂ​ദൻമാ​രു​ടെ രാജാവു” എന്ന സ്ഥാനപ്പേർ എഴുതി അവന്റെ മീതെ കെട്ടി​വെ​ക്കു​ന്നു. (19:17, 19) യേശു തന്റെ അമ്മയെ പരിപാ​ലി​ക്കാൻ യോഹ​ന്നാ​നെ ഭരമേൽപ്പി​ക്കു​ന്നു. പുളിച്ച കുറേ വീഞ്ഞു സ്വീക​രിച്ച ശേഷം “നിവൃ​ത്തി​യാ​യി” എന്ന്‌ അവൻ ഉദ്‌ഘോ​ഷി​ക്കു​ന്നു. അനന്തരം അവൻ തല കുനിച്ചു പ്രാണൻ വിടുന്നു. (19:30) പ്രവച​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ നിവൃ​ത്തി​യാ​യി വധസംഘം അവന്റെ അങ്കികൾക്കാ​യി ചീട്ടി​ടു​ന്നു, അവന്റെ അസ്ഥികൾ ഒടിക്കാ​തി​രി​ക്കു​ന്നു, ഒരു കുന്തം​കൊണ്ട്‌ അവന്റെ വശത്തു കുത്തുന്നു. (യോഹ. 19:24, 32-37; സങ്കീ. 22:18; 34:20; 22:17; സെഖ. 12:10) പിന്നീട്‌ അരിമ​ഥ്യ​യി​ലെ യോ​സേ​ഫും നിക്കൊ​ദേ​മൊ​സും ശവസം​സ്‌കാ​ര​ത്തി​നു​വേണ്ടി അവന്റെ ശരീരം ഒരുക്കി അടുത്തു​ളള ഒരു സ്‌മാ​ര​ക​ക്ക​ല്ല​റ​യിൽ വെക്കുന്നു.

29. (എ) പുനരു​ത്ഥാ​നം​പ്രാ​പിച്ച യേശു തന്റെ ശിഷ്യൻമാർക്ക്‌ എവി​ടെ​യെ​ല്ലാം പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ന്നു? (ബി) പത്രൊ​സി​നോ​ടു​ളള യേശു​വി​ന്റെ അന്തിമ പ്രസ്‌താ​വ​ന​ക​ളിൽ അവൻ ഏത്‌ ആശയങ്ങൾ വ്യക്തമാ​ക്കു​ന്നു?

²⁹ പുനരു​ത്ഥാ​നം​പ്രാ​പിച്ച ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ പ്രത്യ​ക്ഷ​തകൾ (20:1–21:25). ക്രിസ്‌തു​വി​നെ സംബന്ധി​ച്ചു യോഹ​ന്നാൻ നൽകുന്ന തെളി​വി​ന്റെ നിര പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​ന്റെ സന്തുഷ്ട ധ്വനി​യോ​ടെ ഉപസം​ഹ​രി​ക്കു​ന്നു. മഗ്‌ദ​ലേന മറിയ ഒഴിഞ്ഞ കല്ലറ കാണുന്നു, പത്രൊ​സും മറെറാ​രു ശിഷ്യ​നും (യോഹ​ന്നാൻ) അങ്ങോട്ട്‌ ഓടു​ക​യും കെട്ടു​ക​ളും തലത്തു​ണി​യും​മാ​ത്രം കിടക്കു​ന്നതു കാണു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. കല്ലറയ്‌ക്ക​ടു​ത്തു നിന്ന മറിയ രണ്ടു ദൂതൻമാ​രോ​ടും ഒടുവിൽ താൻ വിചാ​രി​ക്കു​ന്ന​പ്ര​കാ​രം തോട്ട​ക്കാ​ര​നോ​ടും സംസാ​രി​ക്കു​ന്നു. അവൻ “മറിയേ!” എന്ന്‌ ഉത്തരം പറയു​മ്പോൾ പെട്ടെന്ന്‌ അവൻ യേശു​വാ​ണെന്ന്‌ അവൾ തിരി​ച്ച​റി​യു​ന്നു. അടുത്ത​താ​യി, പൂട്ടി​യി​ട്ടി​രുന്ന വാതി​ലു​കൾക്കു​ള​ളിൽ യേശു തന്റെ ശിഷ്യൻമാർക്കു പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെട്ട്‌ പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​ലൂ​ടെ അവർക്കു ലഭിക്കാ​നി​രി​ക്കുന്ന ശക്തി​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അവരോ​ടു പറയുന്നു. പിന്നീട്‌ അപ്പോൾ ഹാജരി​ല്ലാ​യി​രുന്ന തോമസ്‌ വിശ്വ​സി​ക്കാൻ വിസമ്മ​തി​ക്കു​ന്നു, എന്നാൽ എട്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞു യേശു വീണ്ടും പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ക​യും തോമ​സി​നു തെളിവു കൊടു​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. അതിങ്കൽ, “എന്റെ കർത്താ​വും എന്റെ ദൈവ​വു​മേ!” എന്നു തോമസ്‌ ഉദ്‌ഘോ​ഷി​ക്കു​ന്നു. (20:16, 28, NW) ദിവസ​ങ്ങൾക്കു​ശേഷം യേശു വീണ്ടും തിബെ​ര്യാസ്‌ കടലിങ്കൽ തന്റെ ശിഷ്യൻമാ​രെ കാണുന്നു; അവൻ അവർക്ക്‌ അത്ഭുത​ക​ര​മായ ഒരു മീൻപി​ടി​ത്തം പ്രദാ​നം​ചെ​യ്യു​ക​യും പിന്നീട്‌ അവരു​മാ​യി പ്രഭാ​ത​ഭ​ക്ഷണം കഴിക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. തന്നെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു​വോ എന്നു മൂന്നു​പ്രാ​വ​ശ്യം അവൻ പത്രൊ​സി​നോ​ടു ചോദി​ക്കു​ന്നു. സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു​വെന്നു പത്രൊസ്‌ ദൃഢമാ​യി പറയു​മ്പോൾ യേശു “എന്റെ കുഞ്ഞാ​ടു​കളെ മേയ്‌ക്ക,” “എന്റെ ആടുകളെ പാലിക്ക,” “എന്റെ ആടുകളെ മേയ്‌ക്ക” എന്ന്‌ ഉദ്ദേശ്യ​പൂർവം പറയുന്നു. പിന്നീട്‌ ഏതു തരം മരണത്താൽ പത്രൊസ്‌ ദൈവത്തെ മഹത്ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തും എന്ന്‌ അവൻ മുൻകൂ​ട്ടി​പ്പ​റ​യു​ന്നു. പത്രൊസ്‌ യോഹ​ന്നാ​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചോദി​ക്കു​ന്നു, “ഞാൻ വരു​വോ​ളം ഇവൻ ഇരി​ക്കേ​ണ​മെന്നു എനിക്കു ഇഷ്ടമു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ അതു നിനക്കു എന്തു?” എന്നു യേശു പറയുന്നു.—21:15-17, 22.

എന്തു​കൊ​ണ്ടു പ്രയോ​ജ​ന​പ്ര​ദം

30. യോഹ​ന്നാൻ സ്‌നേ​ഹ​മെന്ന ഗുണത്തി​നു പ്രത്യേക ഊന്നൽ കൊടു​ക്കു​ന്നത്‌ എങ്ങനെ?

³⁰ വളച്ചു​കെ​ട്ടി​ല്ലായ്‌മ നിമിത്തം ശക്തവും ക്രിസ്‌തു ആയിത്തീർന്ന വചനത്തി​ന്റെ ഉററതും ഹൃദ​യോ​ദ്ദീ​പ​ക​വു​മായ ചിത്രീ​ക​രണം നിമിത്തം ബോധ്യം​വ​രു​ത്തു​ന്ന​തു​മായ “യോഹ​ന്നാ​ന്റെ” സുവി​ശേഷം വാക്കി​ലും പ്രവൃ​ത്തി​യി​ലും ഈ അഭിഷിക്ത ദൈവ​പു​ത്രന്റെ ഒരു അടുത്ത വീക്ഷണം നമുക്കു നൽകുന്നു. യോഹ​ന്നാ​ന്റെ ശൈലി​യും പദസമ്പ​ത്തും ലളിത​വും താൻ ‘പഠിപ്പി​ല്ലാത്ത സാമാ​ന്യ​മ​നു​ഷ്യൻ’ എന്നു സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു​മാ​ണെ​ങ്കി​ലും അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ആശയ​പ്ര​കാ​ശ​ന​ത്തി​നു ഭയങ്കര ശക്തിയുണ്ട്‌. (പ്രവൃ. 4:13) അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ സുവി​ശേഷം പിതാ​വും പുത്ര​നും തമ്മിലു​ളള ഉററ സ്‌നേ​ഹ​വും അവരു​മാ​യി ഐക്യ​ത്തി​ലി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ലൂ​ടെ കണ്ടെത്താ​വുന്ന സ്‌നേ​ഹ​പൂർവ​ക​മായ ബന്ധവും അറിയി​ച്ചു​ത​രു​മ്പോൾ അതിന്റെ അത്യുന്നത തലങ്ങളി​ലേക്ക്‌ ഉയരു​ക​യാണ്‌. മറേറ മൂന്നു സുവി​ശേ​ഷ​ങ്ങ​ളി​ലും മൊത്ത​ത്തി​ലു​ള​ള​തി​നെ​ക്കാൾ കൂടുതൽ പ്രാവ​ശ്യം “സ്‌നേഹം,” “സ്‌നേ​ഹി​ച്ചു” എന്നീ പദങ്ങൾ യോഹ​ന്നാൻ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നുണ്ട്‌.

31. യോഹ​ന്നാ​ന്റെ സുവി​ശേ​ഷ​ത്തി​ലു​ട​നീ​ളം ഏതു ബന്ധം ഊന്നി​പ്പ​റ​യ​പ്പെ​ടു​ന്നു, അത്‌ അതിന്റെ പരകോ​ടീയ പ്രകട​ന​ത്തിൽ എത്തുന്നത്‌ എങ്ങനെ?

³¹ വചനവും പിതാ​വായ ദൈവ​വും തമ്മിൽ ആദിയിൽ എത്ര മഹത്ത്വ​മാർന്ന ബന്ധമാണു നിലനി​ന്നത്‌! ദൈവ​നി​ശ്ച​യ​ത്താൽ “വചനം ജഡമായി തീർന്നു, കൃപയും സത്യവും നിറഞ്ഞ​വ​നാ​യി നമ്മുടെ ഇടയിൽ പാർത്തു. ഞങ്ങൾ അവന്റെ തേജസ്സ്‌ പിതാ​വിൽനി​ന്നു ഏകജാ​ത​നാ​യ​വന്റെ തേജസ്സാ​യി കണ്ടു.” (യോഹ. 1:14) പിന്നീട്‌, യോഹ​ന്നാ​ന്റെ വിവര​ണ​ത്തി​ലു​ട​നീ​ളം യേശു തന്റെ പിതാ​വി​ന്റെ ഇഷ്ടത്തോ​ടു​ളള ചോദ്യം​ചെ​യ്യാത്ത അനുസ​ര​ണ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടിയ കീഴ്‌പ്പെ​ട​ലി​ന്റെ ബന്ധമാണു തനിക്കു​ള​ള​തെന്ന്‌ ഊന്നി​പ്പ​റ​യു​ന്നു. (4:34, 5:19, 30; 7:16; 10:29, 30; 11:41, 42; 12:27, 49, 50; 14:10) ഈ ഉററ ബന്ധത്തിന്റെ പ്രകടനം യോഹ​ന്നാൻ 17-ാം അധ്യാ​യ​ത്തിൽ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കുന്ന ഹൃദയ​സ്‌പൃ​ക്കായ പ്രാർഥ​ന​യിൽ മഹത്തായ പാരമ്യ​ത്തി​ലെ​ത്തു​ന്നു, അവിടെ ഭൂമി​യിൽ പിതാവു തനിക്കു ചെയ്യാൻ തന്ന പ്രവൃത്തി താൻ പൂർത്തി​യാ​ക്കി​യ​താ​യി യേശു പിതാ​വി​നെ അറിയി​ക്കു​ക​യും “ഇപ്പോൾ പിതാവേ, ലോകം ഉണ്ടാകും​മു​മ്പെ എനിക്കു നിന്റെ അടുക്കൽ ഉണ്ടായി​രുന്ന മഹത്വ​ത്തിൽ എന്നെ നിന്റെ അടുക്കൽ മഹത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തേ​ണമേ” എന്നു കൂട്ടി​ച്ചേർക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു.—17:5.

32. ഏതു പദപ്ര​യോ​ഗ​ങ്ങ​ളാൽ യേശു തന്റെ ശിഷ്യ​രോ​ടു​ളള സ്വന്തം ബന്ധവും താൻ ജീവന്റെ അനു​ഗ്ര​ഹങ്ങൾ മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​നു ലഭിക്കു​ന്ന​തി​നു​ളള ഏക സരണി​യാ​ണെ​ന്നു​ള​ള​തും പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നു?

³² തന്റെ ശിഷ്യൻമാ​രു​മാ​യു​ളള യേശു​വി​ന്റെ ബന്ധത്തെ​സം​ബ​ന്ധി​ച്ചെന്ത്‌? യഹോ​വ​യു​ടെ അനു​ഗ്ര​ഹങ്ങൾ അവരി​ലേ​ക്കും സകല മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​ലേ​ക്കും വ്യാപി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​ളള ഏക സരണി​യെന്ന നിലയിൽ യേശു​വി​ന്റെ പങ്കു നിരന്തരം മുൻപ​ന്തി​യിൽ നിർത്ത​പ്പെ​ടു​ന്നു. (14:13, 14; 15:16; 16:23, 24) അവൻ “ദൈവ​ത്തി​ന്റെ കുഞ്ഞാടു,” “ജീവന്റെ അപ്പം,” “ലോക​ത്തി​ന്റെ വെളിച്ചം,” “നല്ല ഇടയൻ,” “പുനരു​ത്ഥാ​ന​വും ജീവനും,” “വഴിയും സത്യവും ജീവനും,” “സാക്ഷാൽ മുന്തി​രി​വ​ളളി” എന്നിങ്ങനെ പരാമർശി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. (1:29; 6:35; 8:12; 10:11; 11:25; 14:6; 15:1) “സാക്ഷാൽ മുന്തി​രി​വ​ളളി”യുടെ ഈ ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തിൻകീ​ഴി​ലാ​ണു യേശു തന്റെ യഥാർഥ അനുഗാ​മി​ക​ളും താനും തമ്മിൽ മാത്രമല്ല, പിതാ​വു​മാ​യും നിലവി​ലു​ളള അത്ഭുത​ക​ര​മായ ഐക്യ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അറിയി​ക്കു​ന്നത്‌. വളരെ​യ​ധി​കം ഫലം കായ്‌ക്കു​ന്ന​തി​നാൽ അവർ തന്റെ പിതാ​വി​നെ മഹത്ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തും. “പിതാവു എന്നെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, ഞാനും നിങ്ങളെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു; എന്റെ സ്‌നേ​ഹ​ത്തിൽ വസിപ്പിൻ,” യേശു ബുദ്ധ്യു​പ​ദേ​ശി​ക്കു​ന്നു.—15:9.

33. തന്റെ ശുശ്രൂ​ഷ​യു​ടെ എന്തു​ദ്ദേ​ശ്യം യേശു പ്രാർഥ​ന​യിൽ പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നു?

³³ അനന്തരം ഈ സ്‌നേ​ഹി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​വ​രും ‘അവരുടെ വചനത്താൽ തന്നിൽ വിശ്വാ​സ​മർപ്പി​ക്കു​ന്ന​വ​രും’ സത്യവ​ച​ന​ത്താൽ വിശു​ദ്ധീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെട്ടു തന്റെ പിതാ​വി​നോ​ടും തന്നോ​ടു​ത​ന്നെ​യും ഒന്നായി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തിന്‌ അവൻ എത്ര തീക്ഷ്‌ണ​മാ​യി യഹോ​വ​യോ​ടു പ്രാർഥി​ക്കു​ന്നു! തീർച്ച​യാ​യും, യേശു​വി​ന്റെ ശുശ്രൂ​ഷ​യു​ടെ മുഴു ഉദ്ദേശ്യ​വും തന്റെ പിതാ​വി​നോ​ടു​ളള അവന്റെ പ്രാർഥ​ന​യി​ലെ അന്തിമ​വാ​ക്കു​ക​ളിൽ അത്ഭുത​ക​ര​മാ​യി പ്രകട​മാ​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു: “നീ എന്നെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കുന്ന സ്‌നേഹം അവരിൽ ആകുവാ​നും ഞാൻ അവരിൽ ആകുവാ​നും ഞാൻ നിന്റെ നാമം അവർക്കു വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു; ഇനിയും വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തും.”—17:20, 26.

34. ലോകത്തെ എങ്ങനെ കീഴട​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു​ള​ള​തു​സം​ബ​ന്ധി​ച്ചു യേശു എന്തു പ്രയോ​ജ​ന​ക​ര​മായ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം കൊടു​ത്തു?

³⁴ യേശു തന്റെ ശിഷ്യരെ ലോക​ത്തിൽ വിടു​ക​യാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും, “സത്യത്തി​ന്റെ ആത്മാവു” എന്ന ഒരു സഹായി ഇല്ലാതെ അവരെ വിടാൻ പോകു​ക​യ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. തന്നെയു​മല്ല, “വെളി​ച്ച​ത്തി​ന്റെ മക്കൾ” എന്ന നിലയിൽ എങ്ങനെ വിജയി​ക്കാ​മെന്ന്‌ അവർക്കു കാണി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടു ലോക​വു​മാ​യു​ളള അവരുടെ ബന്ധം സംബന്ധി​ച്ചും അവൻ അവർക്കു സമയോ​ചി​ത​മായ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം കൊടു​ത്തു. (14:16, 17; 3:19-21; 12:36) “എന്റെ വചനത്തിൽ നിലനിൽക്കു​ന്നു എങ്കിൽ നിങ്ങൾ വാസ്‌ത​വ​മാ​യി എന്റെ ശിഷ്യൻമാ​രാ​യി, സത്യം അറിക​യും സത്യം നിങ്ങളെ സ്വത​ന്ത്രൻമാ​രാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യും” എന്നു യേശു പറഞ്ഞു. ഇതിനു വിപരീ​ത​മാ​യി, “നിങ്ങൾ പിശാ​ചെന്ന പിതാ​വി​ന്റെ മക്കൾ; നിങ്ങളു​ടെ പിതാ​വി​ന്റെ മോഹ​ങ്ങളെ ചെയ്‌വാ​നും ഇച്ഛിക്കു​ന്നു. . . . അവനിൽ സത്യം ഇല്ലായ്‌ക​കൊ​ണ്ടു സത്യത്തിൽ നിൽക്കു​ന്ന​തു​മില്ല” എന്ന്‌ അവൻ ഇരുട്ടി​ന്റെ പുത്രൻമാ​രോ​ടു പറഞ്ഞു. അപ്പോൾ എല്ലായ്‌പോ​ഴും സത്യത്തിൽ നിലനിൽക്കാൻ, അതെ, ‘പിതാ​വി​നെ ആത്മാവി​ലും സത്യത്തി​ലും നമസ്‌ക​രി​പ്പാൻ’ നമുക്കു ദൃഢനി​ശ്ചയം ചെയ്യാം, “ധൈര്യ​പ്പെ​ടു​വിൻ; ഞാൻ ലോകത്തെ ജയിച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു” എന്ന യേശു​വി​ന്റെ വാക്കു​ക​ളിൽനി​ന്നു ശക്തിയാർജി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യാം.—8:31, 32, 44; 4:23; 16:33.

35. (എ) ദൈവ​രാ​ജ്യം സംബന്ധി​ച്ചു യേശു എന്തു സാക്ഷ്യം കൊടു​ക്കു​ന്നു? (ബി) യോഹ​ന്നാ​ന്റെ സുവി​ശേഷം സന്തുഷ്ടി​ക്കും നന്ദിക്കും കാരണം നൽകു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌?

³⁵ ഇതി​നെ​ല്ലാം ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തോ​ടും ഒരു ബന്ധമുണ്ട്‌. യേശു വിചാ​ര​ണ​ചെ​യ്യ​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ, “എന്റെ രാജ്യം ഐഹി​കമല്ല; എന്റെ രാജ്യം ഐഹികം ആയിരു​ന്നു എങ്കിൽ എന്നെ യഹൂദൻമാ​രു​ടെ കൈയിൽ ഏൽപ്പി​ക്കാ​ത​വണ്ണം എന്റെ ചേവകർ പോരാ​ടു​മാ​യി​രു​ന്നു; എന്നാൽ എന്റെ രാജ്യം ഐഹി​കമല്ല” എന്ന്‌ അവൻ സാക്ഷ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി. അനന്തരം, പീലാ​ത്തോ​സി​ന്റെ ചോദ്യ​ത്തി​നു​ത്ത​ര​മാ​യി അവൻ പറഞ്ഞു: “നീ പറഞ്ഞതു​പോ​ലെ ഞാൻ രാജാ​വു​തന്നേ; സത്യത്തി​ന്നു സാക്ഷി​നിൽക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നു ഞാൻ ജനിച്ചു അതിന്നാ​യി ലോക​ത്തിൽ വന്നുമി​രി​ക്കു​ന്നു. സത്യത​ത്‌പ​ര​നാ​യവൻ എല്ലാം എന്റെ വാക്കു കേൾക്കു​ന്നു.” (18:36, 37) ശ്രദ്ധി​ക്കു​ന്ന​വ​രും രാജാ​വി​നോ​ടു​ളള ബന്ധത്തിൽ “ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തിൽ കടപ്പാൻ” ‘വീണ്ടും ജനിക്കു’ന്നവരും തീർച്ച​യാ​യും സന്തുഷ്ട​രാണ്‌. ഇടയരാ​ജാ​വി​ന്റെ ശബ്ദം ശ്രദ്ധി​ക്കു​ക​യും ജീവൻ പ്രാപി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്ന “വേറെ ആടുകൾ” സന്തുഷ്ട​രാണ്‌. തീർച്ച​യാ​യും യോഹ​ന്നാ​ന്റെ സുവി​ശേഷം പ്രദാ​നം​ചെ​യ്‌ത​തി​നു നന്ദിക്കു കാരണ​മുണ്ട്‌, എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ “യേശു ദൈവ​പു​ത്ര​നായ ക്രിസ്‌തു എന്നു നിങ്ങൾ വിശ്വ​സി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നും വിശ്വ​സി​ച്ചി​ട്ടു അവന്റെ നാമത്തിൽ നിങ്ങൾക്കു ജീവൻ ഉണ്ടാ​കേ​ണ്ട​തി​ന്നു”മാണ്‌ അത്‌ എഴുത​പ്പെ​ട്ടത്‌.—3:3, 5; 10:16; 20:31.

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]