മരിച്ച​വർക്ക്‌ ഒരു സുനി​ശ്ചിത പ്രത്യാശ

ഒരു 25 വയസ്സു​കാ​രി എഴുതി: “എന്റെ വളർത്തമ്മ 1981-ൽ കാൻസർ ബാധിച്ചു മരിച്ചു. എനിക്കും വളർത്ത​മ്മ​യു​ടെ മകനും അതു താങ്ങാ​നാ​യില്ല. എനിക്ക്‌ 17 വയസ്സാ​യി​രു​ന്നു, അവന്‌ 11-ഉം. വളർത്തമ്മ ഇല്ലാത്ത​തി​ന്റെ കുറവ്‌ എനിക്കു നന്നായി അനുഭ​വ​പ്പെട്ടു. അമ്മ സ്വർഗ​ത്തി​ലാണ്‌ എന്നു പഠിപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​തു​കൊണ്ട്‌ ജീവ​നൊ​ടു​ക്കി അവരോ​ടൊ​പ്പം ആയിരി​ക്കാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹി​ച്ചു. അവരാ​യി​രു​ന്നു എന്റെ ഏറ്റവും നല്ല സുഹൃത്ത്‌.”

മരണത്തിന്‌, നിങ്ങൾ പ്രിയ​പ്പെ​ടുന്ന ഒരാളെ തട്ടി​യെ​ടു​ക്കാ​നുള്ള ശക്തിയുണ്ട്‌ എന്നതു വലിയ അന്യാ​യ​മാ​യി തോന്നു​ന്നു, അല്ലേ? അതു സംഭവി​ക്കു​മ്പോൾ, ഇനി ഒരിക്ക​ലും നിങ്ങളു​ടെ പ്രിയ​പ്പെ​ട്ട​യാ​ളോ​ടു സംസാ​രി​ക്കാ​നോ അയാ​ളോ​ടൊത്ത്‌ ഒന്നു ചിരി​ക്കാ​നോ ആ വ്യക്തിയെ ആശ്ലേഷി​ക്കാ​നോ കഴിയി​ല്ല​ല്ലോ എന്ന ചിന്ത താങ്ങാ​വു​ന്ന​തി​ലും അപ്പുറം ആയിരു​ന്നേ​ക്കാം. നിങ്ങളു​ടെ പ്രിയ​പ്പെട്ട ആൾ മേലെ സ്വർഗ​ത്തി​ലാണ്‌ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞതു​കൊണ്ട്‌ ആ വേദന മാറണ​മെ​ന്നില്ല.

ബൈബിൾ പക്ഷേ തികച്ചും ഭിന്നമായ ഒരു പ്രത്യാ​ശ​യാ​ണു വെച്ചു​നീ​ട്ടു​ന്നത്‌. നമ്മൾ നേരത്തേ കണ്ടതു​പോ​ലെ, അജ്ഞാത​മായ സ്വർഗ​ത്തി​ലല്ല പിന്നെ​യോ ഈ ഭൂമി​യിൽത്തന്നെ നീതി​യുള്ള സമാധാ​ന​പൂർണ​മായ അവസ്ഥക​ളിൻ കീഴിൽ നിങ്ങളു​ടെ മരിച്ച പ്രിയ​പ്പെ​ട്ട​വ​രു​മാ​യി ആസന്നഭാ​വി​യിൽ വീണ്ടും ഒത്തു​ചേ​രുക സാധ്യ​മാ​ണെന്ന്‌ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. ആ സമയത്തു പൂർണാ​രോ​ഗ്യം ആസ്വദി​ക്കാൻ മനുഷ്യർക്കു കഴിയും; അവർക്ക്‌ വീണ്ടും ഒരിക്ക​ലും മരി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രി​ക​യില്ല. ‘പക്ഷേ ഇതൊക്കെ നടക്കാൻ പോകുന്ന കാര്യ​മാ​ണോ’ എന്നു ചിലർ ചിന്തി​ച്ചേ​ക്കാം.

ഇതൊരു സുനി​ശ്ചിത പ്രത്യാ​ശ​യാ​ണെന്ന്‌ നിങ്ങൾക്കു ബോധ്യം വരാൻ എന്താണ്‌ ആവശ്യം? ഒരു വാഗ്‌ദാ​ന​ത്തിൽ വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌, വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്യുന്ന വ്യക്തി അതു നിവർത്തി​ക്കാൻ സന്നദ്ധനും പ്രാപ്‌ത​നും ആണെന്ന്‌ നിങ്ങൾക്ക്‌ ഉറപ്പു ലഭി​ക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. അങ്ങനെ​യെ​ങ്കിൽ, മരിച്ചവർ വീണ്ടും ജീവി​ക്കും എന്നു വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്യു​ന്നത്‌ ആരാണ്‌?

യേശു​ക്രി​സ്‌തു പൊ.യു. 31-ലെ വസന്തകാ​ലത്ത്‌ ഉറപ്പോ​ടെ പിൻവ​രുന്ന ഈ വാഗ്‌ദാ​നം നൽകി: “പിതാവു മരിച്ച​വരെ ഉണർത്തി ജീവി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ പുത്ര​നും താൻ ഇച്ഛിക്കു​ന്ന​വരെ ജീവി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. ഇതിങ്കൽ ആശ്ചര്യ​പ്പെ​ട​രു​തു; [സ്‌മാരക] കല്ലറക​ളിൽ ഉള്ളവർ എല്ലാവ​രും അവന്റെ [യേശു​വി​ന്റെ] ശബ്ദം കേട്ടു, . . . പുനരു​ത്ഥാ​നം ചെയ്‌വാ​നുള്ള നാഴിക വരുന്നു.” (യോഹ​ന്നാൻ 5:21, 28, 29) ഉവ്വ്‌, ഇപ്പോൾ മരണത്തിൽ നിദ്ര​കൊ​ള്ളുന്ന ദശലക്ഷങ്ങൾ ഈ ഭൂമി​യിൽത്തന്നെ സമാധാ​ന​പൂർണ​മായ പറുദീസ അവസ്ഥക​ളിൽ എന്നേക്കും വസിക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള പ്രതീ​ക്ഷ​യോ​ടെ വീണ്ടും ജീവനി​ലേക്കു വരും എന്ന്‌ യേശു​ക്രി​സ്‌തു വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌തു. (ലൂക്കൊസ്‌ 23:43, NW; യോഹ​ന്നാൻ 3:16; 17:3; സങ്കീർത്തനം 37:29-ഉം മത്തായി 5:5-ഉം താരത​മ്യം ചെയ്യുക.) വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌തത്‌ യേശു ആയതി​നാൽ, അതു നിവർത്തി​ക്കാൻ അവൻ സന്നദ്ധനാണ്‌ എന്ന്‌ നിശ്ചയ​മാ​യും കരുതാം. പക്ഷേ അവൻ അതിനു പ്രാപ്‌ത​നാ​ണോ?

ഈ വാഗ്‌ദാ​നം നൽകി രണ്ടു വർഷം ആകുന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌, മരിച്ച​വരെ ഉയിർപ്പി​ക്കാൻ താൻ സന്നദ്ധനും പ്രാപ്‌ത​നു​മാ​ണെന്ന്‌ ശക്തമായ ഒരു വിധത്തിൽ യേശു പ്രകടി​പ്പി​ച്ചു കാണിച്ചു.

‘ലാസറേ, പുറത്തു​വ​രിക’

അതൊരു ഹൃദയ​സ്‌പർശി​യായ രംഗമാ​യി​രു​ന്നു. ലാസർ രോഗം പിടി​പെട്ട്‌ വളരെ ഗുരു​ത​ര​മായ നിലയി​ലാ​യി​രു​ന്നു. അവന്റെ സഹോ​ദ​രി​മാ​രായ മാർത്ത​യും മറിയ​യും യോർദാൻ നദിക്ക​ക്ക​രെ​യാ​യി​രുന്ന യേശു​വി​ന്റെ അടുക്കൽ ആളയച്ച്‌ “കർത്താവേ, നിനക്കു പ്രിയ​നാ​യവൻ ദീനമാ​യ്‌ക്കി​ട​ക്കു​ന്നു” എന്ന്‌ അറിയി​ച്ചു. (യോഹ​ന്നാൻ 11:3) യേശു ലാസറി​നെ സ്‌നേ​ഹി​ച്ചി​രു​ന്നു​വെന്ന്‌ അവർക്ക്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. തന്റെ രോഗി​യായ സ്‌നേ​ഹി​തനെ കാണാൻ യേശു​വിന്‌ താത്‌പ​ര്യം ഉണ്ടാവി​ല്ലേ? എന്നാൽ, തീരെ പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കാഞ്ഞ ഒന്നാണു സംഭവി​ച്ചത്‌. ഉടനടി ബേഥാ​ന്യ​ക്കു പുറ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നു പകരം യേശു, താൻ താമസി​ച്ചി​രുന്ന സ്ഥലത്തു​തന്നെ രണ്ടു ദിവസം​കൂ​ടെ ചെലവ​ഴി​ച്ചു.​—യോഹ​ന്നാൻ 11:5, 6.

ലാസർ രോഗ​ശ​യ്യ​യി​ലാ​ണെന്ന സന്ദേശ​വു​മാ​യി ആളയച്ച്‌ കുറെ​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ അവൻ മരിച്ചു. ലാസർ മരിച്ച​പ്പോൾ യേശു അതറിഞ്ഞു, അതു സംബന്ധിച്ച്‌ എന്തോ ചെയ്യാൻ അവൻ നിശ്ചയി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. യേശു ഒടുവിൽ ബേഥാ​ന്യ​യിൽ എത്തിയ​പ്പോൾ അവന്റെ പ്രിയ സ്‌നേ​ഹി​തൻ മരിച്ചിട്ട്‌ നാലു ദിവസം ആയിരു​ന്നു. (യോഹ​ന്നാൻ 11:17, 39) മരിച്ചിട്ട്‌ അത്രയും ദിവസം ആയ ഒരാളെ ജീവനി​ലേക്കു മടക്കി​വ​രു​ത്താൻ യേശു​വി​നു കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നോ?

യേശു വരുന്നു​ണ്ടെന്ന്‌ കേട്ട​പ്പോൾ, സ്വതവേ കർമോ​ത്സു​ക​യായ മാർത്ത അവനെ എതി​രേൽക്കാൻ ഓടി​ച്ചെന്നു. (ലൂക്കൊസ്‌ 10:38-42 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.) അവളുടെ ദുഃഖം കണ്ട്‌ മനം​നൊന്ത്‌ യേശു അവളെ ഇങ്ങനെ ധൈര്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി: “നിന്റെ സഹോ​ദരൻ ഉയിർത്തെ​ഴു​ന്നേ​ല്‌ക്കും.” അവൾ ഒരു ഭാവി പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​ലുള്ള വിശ്വാ​സം പ്രകട​മാ​ക്കി​യ​പ്പോൾ യേശു അവളോട്‌ ഇങ്ങനെ തുറന്നു പറഞ്ഞു: “ഞാൻ തന്നേ പുനരു​ത്ഥാ​ന​വും ജീവനും ആകുന്നു; എന്നിൽ വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്നവൻ മരിച്ചാ​ലും ജീവി​ക്കും.”​—യോഹ​ന്നാൻ 11:20-25.

കല്ലറയ്‌ക്കൽ എത്തിയ​പ്പോൾ അതിന്റെ കവാടം മറച്ചി​രുന്ന കല്ല്‌ എടുത്തു മാറ്റാൻ യേശു നിർദേ​ശി​ച്ചു. തുടർന്ന്‌ ഉറക്കെ പ്രാർഥി​ച്ച​ശേഷം ‘ലാസറേ, പുറത്തു​വ​രിക’ എന്ന്‌ യേശു കൽപ്പിച്ചു.​—യോഹ​ന്നാൻ 11:38-43.

എല്ലാവ​രും കല്ലറയി​ലേ​ക്കു​തന്നെ ഉറ്റു​നോ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. അപ്പോൾ, ഇരുട്ടിൽനിന്ന്‌ ഒരു രൂപം പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെട്ടു. അവന്റെ കൈകാ​ലു​കൾ ശീലകൾകൊ​ണ്ടും മുഖം റൂമാൽകൊ​ണ്ടും മൂടി​യി​രു​ന്നു. “അവന്റെ കെട്ടു അഴിപ്പിൻ; അവൻ പോകട്ടെ” എന്ന്‌ യേശു ആജ്ഞാപി​ച്ചു. ശീലക​ളിൽ അവസാ​ന​ത്തേ​തും അഴിഞ്ഞു നിലത്തു​വീ​ണു. അതേ, അത്‌ ലാസറാ​യി​രു​ന്നു, നാലു ദിവസ​മാ​യി മരിച്ചു കിടന്നി​രുന്ന മനുഷ്യൻ!​—യോഹ​ന്നാൻ 11:44.

അത്‌ വാസ്‌ത​വ​മാ​യും സംഭവി​ച്ചു​വോ?

ലാസറി​ന്റെ പുനരു​ത്ഥാ​നം ഒരു ചരിത്ര വസ്‌തു​ത​യാ​യി​ട്ടാണ്‌ യോഹ​ന്നാ​ന്റെ സുവി​ശേ​ഷ​ത്തിൽ അവതരി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. അത്‌ വെറു​മൊ​രു ആലങ്കാ​രിക വിവര​ണ​മാണ്‌ എന്നു പറയാ​നാ​കാ​ത്ത​വി​ധം അത്ര​യേറെ ജീവസ്സു​റ്റ​താണ്‌ അതിലെ വിശദാം​ശങ്ങൾ. അതിന്റെ ചരിത്ര സത്യതയെ ചോദ്യം ചെയ്യു​ക​യെ​ന്നാൽ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ന്റെ തന്നെ പുനരു​ത്ഥാ​നം ഉൾപ്പെടെ ബൈബി​ളി​ലെ സകല അത്ഭുത​ങ്ങ​ളെ​യും ചോദ്യം ചെയ്യു​ക​യെ​ന്നാ​കും അർഥം. യേശു​വി​ന്റെ പുനരു​ത്ഥാ​നത്തെ നിഷേ​ധി​ക്കു​ന്ന​താ​കട്ടെ, ക്രിസ്‌തീയ വിശ്വാ​സത്തെ മുഴു​വ​നാ​യും നിരാ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നു തുല്യ​മാണ്‌.​—1 കൊരി​ന്ത്യർ 15:13-15.

വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അസ്‌തി​ത്വ​ത്തെ നിങ്ങൾ അംഗീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു​വെ​ങ്കിൽ പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തിൽ വിശ്വ​സി​ക്കാൻ നിങ്ങൾക്കു പ്രയാസം ഉണ്ടായി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തില്ല. ഇതു വ്യക്തമാ​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ നമുക്ക്‌ ഒരു ദൃഷ്ടാന്തം പരിചി​ന്തി​ക്കാം. ഒരു വ്യക്തിക്ക്‌ താൻ വിൽപ്പ​ത്രം വായി​ക്കുന്ന രംഗം വീഡി​യോ​യിൽ പകർത്തി​വെ​ക്കാ​നാ​കും. അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ മരണ​ശേഷം ഈ ടേപ്പ്‌ ഇട്ടു കാണുന്ന ബന്ധുക്കൾക്കും സ്‌നേ​ഹി​തർക്കും, തന്റെ സ്വത്ത്‌ എങ്ങനെ വീതി​ക്കണം എന്നു വിശദീ​ക​രി​ക്കുന്ന അദ്ദേഹത്തെ ഫലത്തിൽ കാണാ​നും സ്വരം കേൾക്കാ​നും കഴിയും. ഒരു നൂറ്‌ വർഷം മുമ്പ്‌ അങ്ങനെ​യൊ​രു സംഗതി ചിന്തി​ക്കാൻപോ​ലും കഴിയി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ഇന്നും ലോക​ത്തി​ന്റെ വിദൂ​ര​കോ​ണു​ക​ളിൽ ജീവി​ക്കുന്ന ചില ആളുകൾക്ക്‌ വീഡി​യോ റെക്കോർഡിങ്‌ എന്ന സാങ്കേ​തി​ക​വി​ദ്യ തങ്ങളുടെ ഗ്രാഹ്യ​ത്തി​ന​പ്പു​റ​മാണ്‌; അതു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ അവർക്കത്‌ ഒരു അത്ഭുത​മാണ്‌. സ്രഷ്ടാവ്‌ സ്ഥാപിച്ച ശാസ്‌ത്ര​ത​ത്ത്വ​ങ്ങൾ ഉപയോ​ഗിച്ച്‌ കാണാ​നും കേൾക്കാ​നും കഴിയുന്ന ഒരു രംഗം പുനരാ​വി​ഷ്‌ക​രി​ക്കാൻ മനുഷ്യ​നു കഴിയു​മെ​ങ്കിൽ, അതി​നെ​ക്കാൾ വളരെ കൂടുതൽ ചെയ്യാൻ സ്രഷ്ടാവ്‌ പ്രാപ്‌ത​നാ​യി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തല്ലേ? അപ്പോൾ, ജീവനെ സൃഷ്ടി​ച്ച​വന്‌ അത്‌ പുനഃ​സൃ​ഷ്ടി​ക്കാൻ കഴിയും എന്നതു ന്യായ​യു​ക്ത​മല്ലേ?

ലാസറി​ന്റെ പുനരു​ത്ഥാ​നം എന്ന അത്ഭുത​കൃ​ത്യം ആളുകൾക്ക്‌ യേശു​വി​ലും പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​ലു​മുള്ള വിശ്വാ​സം വർധി​പ്പി​ച്ചു. (യോഹ​ന്നാൻ 11:41, 42; 12:9-11, 17-19) കൂടാതെ, പുനരു​ത്ഥാ​നം നിർവ​ഹി​ക്കാ​നുള്ള യഹോ​വ​യു​ടെ​യും അവന്റെ പുത്ര​ന്റെ​യും സന്നദ്ധത​യെ​യും ആഗ്രഹ​ത്തെ​യും അത്‌ ഹൃദയ​സ്‌പർശി​യായ ഒരു വിധത്തിൽ വരച്ചു​കാ​ട്ടു​ക​യും ചെയ്യുന്നു.

‘ദൈവ​ത്തിന്‌ താത്‌പ​ര്യ​മു​ണ്ടാ​കും’

ലാസറി​ന്റെ മരണ​ത്തോ​ടുള്ള യേശു​വി​ന്റെ പ്രതി​ക​രണം ദൈവ​പു​ത്രന്റെ വ്യക്തി​ത്വ​ത്തി​ന്റെ വളരെ ആർദ്ര​മായ ഒരു വശത്തെ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. ഈ അവസര​ത്തിൽ അവൻ പ്രകട​മാ​ക്കിയ ആഴമായ വികാ​രങ്ങൾ മരിച്ച​വരെ ഉയിർപ്പി​ക്കാ​നുള്ള അവന്റെ തീവ്ര​മായ ആഗ്രഹ​ത്തി​ന്റെ വ്യക്തമായ സൂചന​യാണ്‌. നാം ഇങ്ങനെ വായി​ക്കു​ന്നു: “യേശു ഇരിക്കു​ന്നേ​ടത്തു മറിയ എത്തി അവനെ കണ്ടിട്ടു അവന്റെ കാല്‌ക്കൽ വീണു: കർത്താവേ, നീ ഇവിടെ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു എങ്കിൽ എന്റെ സഹോ​ദരൻ മരിക്ക​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു എന്നു പറഞ്ഞു. അവൾ കരയു​ന്ന​തും അവളോ​ടു​കൂ​ടെ വന്ന യെഹൂ​ദ​ന്മാർ കരയു​ന്ന​തും യേശു കണ്ടിട്ടു ഉള്ളം നൊന്തു കലങ്ങി: അവനെ വെച്ചതു എവിടെ എന്നു ചോദി​ച്ചു. കർത്താവേ, വന്നു കാൺക എന്നു അവർ അവനോ​ടു പറഞ്ഞു. യേശു കണ്ണുനീർ വാർത്തു. ആകയാൽ യെഹൂ​ദ​ന്മാർ: കണ്ടോ അവനോ​ടു എത്ര പ്രിയം ഉണ്ടായി​രു​ന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.”​—യോഹ​ന്നാൻ 11:32-36.

യേശു​വി​ന്റെ ഹൃദയം​ഗ​മ​മായ അനുക​മ്പയെ സൂചി​പ്പി​ക്കുന്ന മൂന്നു പ്രയോ​ഗങ്ങൾ നമുക്ക്‌ ഇവിടെ കാണാം: “നൊന്തു,” “കലങ്ങി,” “കണ്ണുനീർ വാർത്തു.” ഹൃദയ​സ്‌പർശി​യായ ഈ രംഗം രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ ഉപയോ​ഗിച്ച മൂല-ഭാഷാ​പ​ദങ്ങൾ സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌, കണ്ണു നിറഞ്ഞു​തു​ളു​മ്പു​മാറ്‌ തന്റെ പ്രിയ​സ്‌നേ​ഹി​ത​നായ ലാസറി​ന്റെ മരണവും ലാസറി​ന്റെ സഹോ​ദരി കരയുന്ന കാഴ്‌ച​യും യേശു​വി​നെ അത്ര ആഴത്തിൽ സ്‌പർശി​ച്ചു എന്നാണ്‌.a

അതീവ ശ്രദ്ധേ​യ​മായ കാര്യം, യേശു അതിനു​മുമ്പ്‌ മറ്റു രണ്ടു​പേരെ ജീവനി​ലേക്കു തിരികെ കൊണ്ടു​വ​ന്നി​രു​ന്നു എന്നതാണ്‌. അതേ കാര്യം​തന്നെ ലാസറി​ന്റെ കാര്യ​ത്തി​ലും ചെയ്യാൻ അവൻ നിശ്ചയി​ച്ചു​റ​ച്ചി​രു​ന്നു​താ​നും. (യോഹ​ന്നാൻ 11:11, 23, 25) എന്നിട്ടും, അവൻ “കണ്ണുനീർ വാർത്തു.” അതു​കൊണ്ട്‌, മനുഷ്യ​രെ ജീവനി​ലേക്കു തിരികെ കൊണ്ടു​വ​രിക എന്നത്‌ യേശു​വി​നെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം വെറും യാന്ത്രി​ക​മായ ഒരു നടപടി അല്ല. ഈ അവസര​ത്തിൽ പ്രകട​മാ​യതു പോലുള്ള യേശു​വി​ന്റെ ആഴമായ ആർദ്ര​വി​കാ​രങ്ങൾ മരണത്തി​ന്റെ കെടു​തി​കളെ ഇല്ലായ്‌മ ചെയ്യാ​നുള്ള അവന്റെ ഉത്‌ക​ട​മായ ആഗ്രഹ​ത്തി​ന്റെ വ്യക്തമായ സൂചന​യാണ്‌.

യേശു “[യഹോ​വ​യാം ദൈവ​ത്തി​ന്റെ] തത്ത്വത്തി​ന്റെ മുദ്ര” അതായത്‌, അവന്റെ കൃത്യ​മായ പ്രതി​ഫ​ലനം ആയതു​കൊണ്ട്‌ നമ്മുടെ സ്വർഗീയ പിതാ​വിൽനിന്ന്‌ ഇതിൽ കുറഞ്ഞ ഒന്നുമല്ല നാം പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നത്‌. (എബ്രായർ 1:3) പുനരു​ത്ഥാ​നം നിർവ​ഹി​ക്കാ​നുള്ള യഹോ​വ​യു​ടെ സ്വന്തം മനസ്സൊ​രു​ക്കത്തെ സംബന്ധിച്ച്‌ വിശ്വ​സ്‌ത​പു​രു​ഷ​നായ ഇയ്യോബ്‌ പറഞ്ഞത്‌ ഇങ്ങനെ​യാണ്‌: “മനുഷ്യൻ മരിച്ചാൽ വീണ്ടും ജീവി​ക്കു​മോ? . . . നീ വിളി​ക്കും; ഞാൻ നിന്നോ​ടു ഉത്തരം പറയും; നിന്റെ കൈ​വേ​ല​യോ​ടു നിനക്കു താല്‌പ​ര്യ​മു​ണ്ടാ​കും.” (ചെരി​ച്ചെ​ഴു​തി​യി​രി​ക്കു​ന്നതു ഞങ്ങൾ.) (ഇയ്യോബ്‌ 14:14, 15) “നിനക്കു താല്‌പ​ര്യ​മു​ണ്ടാ​കും” എന്ന്‌ ഇവിടെ വിവർത്തനം ചെയ്‌തി​രി​ക്കുന്ന മൂല-ഭാഷാ​പദം, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ആത്മാർഥ​മായ വാഞ്‌ഛ​യെ​യും ആഗ്രഹ​ത്തെ​യും സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. (ഉല്‌പത്തി 31:30; സങ്കീർത്തനം 84:2) മരിച്ച​വരെ ജീവനി​ലേക്കു കൊണ്ടു​വ​രാ​നുള്ള ആ സമയത്തി​നാ​യി യഹോവ നോക്കി​പ്പാർത്തി​രി​ക്കു​ന്നുണ്ട്‌ എന്നു വ്യക്തം.

നമുക്ക്‌ പുനരു​ത്ഥാന വാഗ്‌ദാ​ന​ത്തിൽ വാസ്‌ത​വ​മാ​യും വിശ്വ​സി​ക്കാ​നാ​കു​മോ? ഉവ്വ്‌, യഹോ​വ​യും അവന്റെ പുത്ര​നും അതു നിവർത്തി​ക്കാൻ സന്നദ്ധരും പ്രാപ്‌ത​രു​മാണ്‌ എന്നതിന്‌ യാതൊ​രു സംശയ​വു​മില്ല. ഇത്‌ നിങ്ങൾക്ക്‌ എന്തർഥ​മാ​ക്കു​ന്നു? ഈ ഭൂമി​യിൽത്തന്നെ, പക്ഷേ വളരെ വ്യത്യ​സ്‌ത​മായ അവസ്ഥക​ളിൽ, മരിച്ചു​പോയ പ്രിയ​പ്പെ​ട്ട​വ​രു​മാ​യി വീണ്ടും ഒത്തു​ചേ​രാ​നുള്ള ഭാവി​പ്ര​തീക്ഷ നിങ്ങൾക്കുണ്ട്‌!

ഒരു മനോ​ഹ​ര​മായ ഉദ്യാ​ന​ത്തിൽ മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​നു തുടക്ക​മി​ട്ടു​കൊ​ടുത്ത യഹോ​വ​യാം ദൈവം, ഇന്ന്‌ മഹത്ത്വീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ന്റെ കൈക​ളി​ലെ തന്റെ സ്വർഗ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ ഭരണത്തിൻകീ​ഴിൽ ഈ ഭൂമി​യിൽ പറുദീസ പുനഃ​സ്ഥാ​പി​ക്കും എന്നു വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു. (ഉല്‌പത്തി 2:7-9; മത്തായി 6:10; ലൂക്കൊസ്‌ 23:42, 43) പുനഃ​സ്ഥി​തീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെട്ട ആ പറുദീ​സ​യിൽ, സകലവിധ രോഗ​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നും വിമു​ക്ത​മാ​യി അനന്തമായ ജീവിതം ആസ്വദി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള പ്രതീക്ഷ മനുഷ്യ കുടും​ബ​ത്തിന്‌ ഉണ്ടായി​രി​ക്കും. (വെളി​പ്പാ​ടു 21:1-5; ഇയ്യോബ്‌ 33:25 താരത​മ്യം ചെയ്യുക; യെശയ്യാ​വു 35:5-7) സകല വിദ്വേ​ഷ​വും വർഗീയ മുൻവി​ധി​യും വംശീയ കലാപ​ങ്ങ​ളും സാമ്പത്തിക ഞെരു​ക്ക​ങ്ങ​ളും പൊയ്‌പോ​യി​രി​ക്കും. ശുദ്ധീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെട്ട അത്തരം ഒരു ഭൂമി​യി​ലേ​ക്കാ​യി​രി​ക്കും യഹോ​വ​യാം ദൈവം യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ലൂ​ടെ മരിച്ച​വരെ ഉയിർപ്പിച്ച്‌ ആനയി​ക്കുക.

ഈ ഭാഗത്തി​ന്റെ ആരംഭ​ത്തിൽ പരാമർശിച്ച സ്‌ത്രീ​യു​ടെ പ്രത്യാശ ഇപ്പോൾ അതാണ്‌. അവളുടെ അമ്മ മരിച്ച്‌ ഏതാനും വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ, ബൈബി​ളി​ന്റെ ഒരു സൂക്ഷ്‌മ​മായ പഠനം നടത്താൻ അവളെ സഹായി​ച്ചു. അവൾ ഇങ്ങനെ അനുസ്‌മ​രി​ക്കു​ന്നു: “പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തെ​പ്പറ്റി പഠിച്ച​പ്പോൾ ഞാൻ കരഞ്ഞു​പോ​യി. അമ്മയെ വീണ്ടും കാണാൻ കഴിയും എന്നറി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ എനിക്കു​ണ്ടായ വികാരം പറഞ്ഞറി​യി​ക്കാ​നാ​വില്ല.”

പ്രിയ​പ്പെട്ട ഒരാളെ വീണ്ടും കാണാൻ നിങ്ങളു​ടെ ഹൃദയം ഇതു​പോ​ലെ വെമ്പൽ കൊള്ളു​ന്നു​വെ​ങ്കിൽ ഈ സുനി​ശ്ചിത പ്രത്യാശ സ്വന്തമാ​ക്കാൻ എങ്ങനെ കഴിയും എന്നു മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ നിങ്ങളെ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ സന്തോ​ഷ​മു​ള്ള​വ​രാണ്‌. നിങ്ങളു​ടെ സമീപ​ത്തുള്ള ഒരു രാജ്യ​ഹാ​ളിൽ ചെന്ന്‌ അവരെ കാണു​ക​യോ അല്ലെങ്കിൽ 32-ാം പേജിൽ പട്ടിക​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കുന്ന ഏറ്റവും അടുത്ത വിലാ​സ​ത്തിൽ അവർക്ക്‌ എഴുതു​ക​യോ ചെയ്യരു​തോ?