വായന​ക്കാ​രിൽനി​ന്നുള്ള ചോദ്യ​ങ്ങൾ

“അവിശ്വാ​സി​ക​ളു​മാ​യി ഇണയി​ല്ലാ​പ്പിണ കൂടരുത്‌” എന്നു ബൈബിൾ നമ്മോടു പറയു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി ഒരു അവിശ്വാ​സി​യു​മൊ​ത്തു ബിസി​നസ്‌ തുടങ്ങു​ന്നത്‌ ഉചിത​മാ​ണോ?

നാം ആ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം കാണു​ന്നതു 2 കൊരി​ന്ത്യർ 6:14-16 (NW)-ലാണ്‌: “അവിശ്വാ​സി​ക​ളു​മാ​യി ഇണയി​ല്ലാ​പ്പിണ കൂടരുത്‌. എന്തെന്നാൽ നീതി​ക്കും അധർമ​ത്തി​നും തമ്മിൽ എന്തു കൂട്ടാ​യ്‌മ​യാ​ണു​ള്ളത്‌? അല്ലെങ്കിൽ വെളി​ച്ച​ത്തിന്‌ ഇരുളു​മാ​യി എന്തു പങ്കാണു​ള്ളത്‌? കൂടാതെ, ക്രിസ്‌തു​വി​നു ബെലി​യാ​ലു​മാ​യി എന്തു യോജി​പ്പാ​ണു​ള്ളത്‌? അല്ലെങ്കിൽ ഒരു വിശ്വ​സ്‌ത​നായ ആൾക്ക്‌ ഒരു അവിശ്വാ​സി​യു​മാ​യി എന്ത്‌ ഓഹരി​യാ​ണു​ള്ളത്‌? ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ആലയത്തി​നു വിഗ്ര​ഹ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി എന്തു പൊരു​ത്ത​മാ​ണു​ള്ളത്‌?”

ക്രിസ്‌ത്യാ​നി ഒരു അവിശ്വാ​സി​യു​മാ​യി ബിസി​നസ്‌ തുടങ്ങു​ന്ന​തി​നെ​തി​രാ​യുള്ള വിലക്കു​കൾപോ​ലെ നിഷ്‌കൃ​ഷ്ട​മായ നിരോ​ധ​നങ്ങൾ ഏർപ്പെ​ടു​ത്തുക എന്ന ഉദ്ദേശ്യ​ത്തോ​ടെ​യാണ്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ ഈ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം നൽകി​യത്‌ എന്നു വിശ്വ​സി​ക്കാൻ ഒരു കാരണ​വു​മില്ല. എങ്കിലും, അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം അതി​നെ​യും ജീവി​ത​ത്തി​ന്റെ മററു മേഖല​ക​ളെ​യും സംബന്ധി​ച്ചു നിശ്ചയ​മാ​യും പ്രസക്തി​യു​ള്ള​താണ്‌.

പൗലോസ്‌ പുരാതന കൊരി​ന്തി​ലെ തന്റെ ക്രിസ്‌തീയ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്ക്‌ ആ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം എഴുതി. വിശേ​ഷാൽ ദുഷിച്ച ഒരു നഗരത്തിൽ താമസി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അവർ ദിവസേന ധാർമി​ക​വും ആത്മീയ​വും ആയ അപകട​ങ്ങൾക്കെ​തി​രെ പോരാ​ടേ​ണ്ട​തു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അവർ ശ്രദ്ധാ​ലു​ക്കൾ അല്ലായി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ ഒരു വ്യതി​രിക്ത ജനം, “തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്ക​പ്പെട്ട ഒരു വർഗം ഒരു രാജകീ​യ​പു​രോ​ഹി​ത​വർഗം, ഒരു വിശുദ്ധ ജനത, പ്രത്യേക സ്വത്തായ ഒരു ജനം” ആയിരി​ക്കാ​നുള്ള അവരുടെ ദൃഢനി​ശ്ച​യത്തെ ക്രമേണ ദുർബ​ല​പ്പെ​ടു​ത്താൻ ആരോ​ഗ്യാ​വ​ഹ​മ​ല്ലാത്ത സ്വാധീ​ന​ങ്ങ​ളോ​ടുള്ള സമ്പർക്ക​ത്തി​നു കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നു.—1 പത്രോസ്‌ 2:9, NW.

രണ്ടു കൊരി​ന്ത്യർ 6:14-16-ലെ വാക്യങ്ങൾ എഴുതു​ന്ന​തി​നു മുമ്പു പൗലോസ്‌ കൊരി​ന്തി​ലെ തന്റെ സഹോ​ദ​രൻമാ​രു​ടെ ഇടയിലെ ഒരു ഗൗരവ​മായ പ്രശ്‌നം കൈകാ​ര്യം ചെയ്‌തി​രു​ന്നു. തങ്ങൾക്കി​ട​യിൽ കടുത്ത ദുർമാർഗ​ത്തി​ന്റെ ഒരു കേസ്‌ സ്ഥിതി​ചെ​യ്യാൻ അവർ അനുവ​ദി​ച്ചി​രു​ന്നു, അതു​കൊണ്ട്‌ അനുതാ​പ​മി​ല്ലാത്ത ആ പാപിയെ പുറത്താ​ക്കാൻ പൗലോസ്‌ അവരോ​ടു നിർദേ​ശി​ച്ചു. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 5:1) ചീത്ത സഹവാ​സ​ത്തി​നോ ലോക​ത്തി​ന്റെ ധാർമിക ചുററു​പാ​ടി​ലെ അശ്രദ്ധ​മായ മുഴു​ക​ലി​നോ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കളെ ബാധി​ക്കാ​നാ​കു​മെന്ന്‌ ആ മമനു​ഷ്യ​ന്റെ ദുഷ്‌പ്ര​വൃ​ത്തി പ്രകട​മാ​ക്കി.

കൊരി​ന്തി​ലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ പുറത്താ​ക്ക​പ്പെട്ട മനുഷ്യ​നു​മാ​യുള്ള സഹവാസം ഒഴിവാ​ക്ക​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു, എന്നാൽ അവർ അവിശ്വാ​സി​ക​ളിൽനി​ന്നു തങ്ങളെ​ത്തന്നെ പരിപൂർണ​മാ​യി വേർപെ​ടു​ത്ത​ണ​മെന്ന്‌ അത്‌ അർഥമാ​ക്കി​യോ? ചാവു​ക​ട​ലി​ന​ടു​ത്തുള്ള ഖുമ്രാ​നി​ലേക്കു പിൻവാ​ങ്ങിയ യഹൂദ​രെ​പ്പോ​ലെ ഒരുതരം സന്ന്യാ​സി​വി​ഭാ​ഗ​മാ​യി​ത്തീർന്നു​കൊ​ണ്ടു ഫലത്തിൽ അ​ക്രൈ​സ്‌ത​വ​രോ​ടുള്ള സകല സമ്പർക്ക​വും അഥവാ ഇടപാ​ടു​ക​ളും അവർ ഒഴിവാ​ക്ക​ണ​മാ​യി​രു​ന്നോ? അതിനുള്ള ഉത്തരം പൗലോസ്‌ പറയട്ടെ: “ദുർന്ന​ട​പ്പു​കാ​രോ​ടു സംസർഗം അരുതു എന്നു ഞാൻ എന്റെ ലേഖന​ത്തിൽ നിങ്ങൾക്കു എഴുതീ​ട്ടു​ണ്ട​ല്ലോ. അതു ഈ ലോക​ത്തി​ലെ ദുർന്ന​ട​പ്പു​കാ​രോ​ടോ . . . അല്ല. അങ്ങനെ എങ്കിൽ നിങ്ങൾ ലോകം വിട്ടു പോ​കേ​ണ്ടി​വ​രും.”—1 കൊരി​ന്ത്യർ 5:9, 10.

ആ വാക്കു​ക​ളു​ടെ അർഥം വ്യക്തമാണ്‌. അവിശ്വാ​സി​കൾക്കി​ട​യിൽ ജീവി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും താഴ്‌ന്ന ധാർമിക തത്ത്വങ്ങ​ളും വ്യത്യസ്‌ത നിലവാ​ര​ങ്ങ​ളും ഉണ്ടായി​രുന്ന അവരു​മാ​യി മിക്കവാ​റും ദൈനം​ദിന സമ്പർക്ക​ത്തിൽ വന്നു​കൊ​ണ്ടും ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ അപ്പോ​ഴും ഈ ഗ്രഹത്തിൽത്ത​ന്നെ​യാ​ണെന്നു പൗലോസ്‌ തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു. അത്‌ അടിസ്ഥാ​ന​പ​ര​മാ​യി ഒഴിവാ​ക്കാ​നാ​വാ​ത്ത​താ​യി​രു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ അത്തരം സമ്പർക്കം മൂലമുള്ള അപകട​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ജാഗരൂ​ക​രാ​യി​രി​ക്ക​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു.

കൊരി​ന്ത്യർക്കു​ള്ള പൗലോ​സി​ന്റെ രണ്ടാമത്തെ ലേഖനം നമുക്ക്‌ ഒന്നുകൂ​ടി പരി​ശോ​ധി​ക്കാം. അഭിഷിക്ത ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ശുശ്രൂ​ഷകർ, ക്രിസ്‌തു​വി​നു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള സ്ഥാനപ​തി​കൾ എന്ന നിലയിൽ യോഗ്യത ഉള്ളവരാ​ണെന്ന്‌ അദ്ദേഹം സൂചി​പ്പി​ച്ചു. തങ്ങളുടെ ശുശ്രൂ​ഷക്കു ദുഷ്‌പേരു വരുത്താ​വുന്ന ഇടർച്ച​ക്കുള്ള ഏതൊരു കാര്യ​ത്തി​നും എതിരെ ജാഗ്രത പാലി​ക്കാൻ അദ്ദേഹം അവരോ​ടു പറഞ്ഞു. (2 കൊരി​ന്ത്യർ 4:1–6:3) പൗലോസ്‌ തനിക്ക്‌ ആത്മീയ സന്താന​ങ്ങളെ പോ​ലെ​യാ​യി​രുന്ന കൊരി​ന്തി​ലെ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ അവരുടെ സ്‌നേ​ഹ​വാ​ത്സ​ല്യ​ങ്ങ​ളിൽ വിശാ​ല​രാ​കാൻ നേരിട്ടു പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ചു. (2 കൊരി​ന്ത്യർ 6:13) അതിനു​ശേഷം അദ്ദേഹം ഇപ്രകാ​രം ആഹ്വാനം ചെയ്‌തു: “അവിശ്വാ​സി​ക​ളു​മാ​യി ഇണയി​ല്ലാ​പ്പിണ കൂടരുത്‌.” (NW) ആ ആശയത്തിന്‌ അടിവ​ര​യി​ടാൻ അദ്ദേഹം ആലങ്കാ​രിക വൈരു​ദ്ധ്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഒരു പരമ്പര​തന്നെ ഉപയോ​ഗി​ച്ചു.

പൗലോസ്‌ ബിസി​ന​സോ തൊഴി​ലോ പോലുള്ള ഏതെങ്കി​ലും പ്രത്യേക ജീവി​ത​മ​ണ്ഡ​ലത്തെ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ക്കു​ക​യും ആ കാര്യ​ത്തിൽ ഒരു ഔപചാ​രിക നിയമം വെക്കു​ക​യും അല്ലായി​രു​ന്നു​വെന്നു സന്ദർഭം പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നു. അതിനു പകരം, അദ്ദേഹം വാത്സല്യ​പൂർവം സ്‌നേ​ഹിച്ച സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്കു വിശാ​ല​വും ന്യായ​യു​ക്ത​വും സഹായ​ക​ര​വും ആയ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം നൽകു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.

ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ഈ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം വിവാ​ഹ​ത്തിൽ തത്‌പ​ര​നാ​യി​രി​ക്കുന്ന ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യു​ടെ കാര്യ​ത്തിൽ ബാധക​മാ​കു​മോ? തീർച്ച​യാ​യും ബാധക​മാണ്‌. അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ആദ്യ​ലേ​ഖ​ന​ത്തിൽ വിവാ​ഹി​ത​രാ​കാൻ ആഗ്രഹിച്ച കൊരി​ന്ത്യ​രെ “കർത്താ​വിൽ . . . മാത്രമേ” വിവാ​ഹി​ത​രാ​കാ​വൂ എന്ന്‌ അദ്ദേഹം ബുദ്ധ്യു​പ​ദേ​ശി​ച്ചു. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 7:39) അദ്ദേഹം ആ വാക്കു​ക​ളു​ടെ ജ്ഞാനത്തെ പിന്നീട്‌ 2 കൊരി​ന്ത്യർ 6:14-18-ൽ പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന വാക്കു​കൾകൊണ്ട്‌ ഊന്നി​പ്പ​റഞ്ഞു. യഹോ​വ​യു​ടെ ഒരു ദാസനും ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ ഒരു ശിഷ്യ​നും അല്ലാത്ത ഒരുവനെ വിവാഹം ചെയ്യാൻ ആലോ​ചി​ക്കുന്ന ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി അവിശ്വാ​സി​യു​മാ​യി ബന്ധപ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നെ​പ്പ​റ​റി​യാ​ണു ചിന്തി​ക്കു​ന്നത്‌. (ലേവ്യ​പു​സ്‌തകം 19:19; ആവർത്ത​ന​പു​സ്‌തകം 22:10 എന്നിവ താരത​മ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തുക.) വ്യക്തമാ​യും, അടിസ്ഥാ​ന​പ​ര​മായ പൊരു​ത്ത​ക്കേട്‌ ആത്മീയ​മാ​യവ ഉൾപ്പെ​ടെ​യുള്ള പ്രശ്‌നങ്ങൾ ക്ഷണിച്ചു​വ​രു​ത്തും. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, അവിശ്വാ​സി ഇപ്പോ​ഴോ ഭാവി​യി​ലോ ഒരു വ്യാജ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ആരാധന പിൻപ​റ​റി​യേ​ക്കാം. പൗലോസ്‌ ഇങ്ങനെ ന്യായ​വാ​ദം ചെയ്‌തു: “ക്രിസ്‌തു​വി​നു ബെലി​യാ​ലു​മാ​യി എന്തു യോജി​പ്പാ​ണു​ള്ളത്‌?”

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, അവിശ്വാ​സി​യു​മാ​യി ബിസി​നസ്‌ തുടങ്ങു​ന്ന​തു​പോ​ലുള്ള ജീവി​ത​ത്തി​ന്റെ മററു മേഖല​കളെ സംബന്ധി​ച്ചെന്ത്‌? ചില സന്ദർഭ​ങ്ങ​ളിൽ ഒരു വരുമാ​ന​മു​ണ്ടാ​ക്കി കുടും​ബം പുലർത്തു​ന്ന​തിന്‌ ഒരു സഹക്രി​സ്‌ത്യാ​നി​യ​ല്ലാത്ത ആരെങ്കി​ലു​മാ​യി ബിസി​ന​സിൽ പ്രവേ​ശി​ക്കേ​ണ്ടത്‌ ആവശ്യ​മാ​ണെന്ന്‌ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക്കു തോന്നി​യേ​ക്കാം. (1 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 5:8) കേവലം ദൃഷ്ടാ​ന്തങ്ങൾ പരിചി​ന്തി​ക്കുക:

ഏതെങ്കി​ലും ഒരു ചരക്കു വിൽക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ ഒരു ബിസി​നസ്‌ ആരംഭി​ക്കാൻ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി ആഗ്രഹി​ച്ചേ​ക്കാം, എന്നാൽ ഉൽപ്പന്ന​ങ്ങ​ളോ പണമോ കൈവ​ശ​മുള്ള ഒരു മനുഷ്യ​നു​മാ​യി കൂട്ടു​വ്യാ​പാ​ര​ത്തിൽ ഏർപ്പെ​ടു​ക​യാ​യി​രി​ക്കും ഒരേ​യൊ​രു മാർഗം. മറെറാ​രു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി കൃഷി ചെയ്യാൻ (അല്ലെങ്കിൽ ഒരുതരം കന്നുകാ​ലി വളർത്തൽ നടത്താൻ) ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു, എന്നാൽ സ്ഥലം ലഭ്യമല്ല. അപ്പോൾ ലാഭത്തി​ലെ ഒരു ഓഹരി വാങ്ങി സ്ഥലം പാട്ടത്തി​നു നൽകാൻ മനസ്സുള്ള ആരെങ്കി​ലു​മാ​യി കൂട്ടു​ചേർന്ന്‌ അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ അതു ചെയ്യേ​ണ്ടി​വ​ന്നേ​ക്കാം. ഒരുപക്ഷേ ഗവൺമെൻറ്‌ ചുരുക്കം ചില ലൈസൻസു​കൾ മാത്രം അനുവ​ദി​ക്കു​ക​യും അതെല്ലാം എടുത്തു തീരു​ക​യും ചെയ്‌തി​രി​ക്കുന്ന സാഹച​ര്യ​ത്തിൽ മറെറാ​രു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക്കു പ്ലംബിംങ്ങ്‌ ബിസി​ന​സി​ലേക്കു കടന്നു​വ​രാൻ കഴിയു​ന്നില്ല; ലൈസൻസുള്ള അവിശ്വാ​സി​യായ ഒരു ബന്ധുവി​നോ​ടു ചേരു​ക​യാ​യി​രി​ക്കും ഏക പോം​വഴി.—മർക്കൊസ്‌ 12:17.

ഇവയെ​ല്ലാം കേവലം ദൃഷ്ടാ​ന്തങ്ങൾ മാത്രം. നാം എല്ലാ സാധ്യ​ത​ക​ളും വിവരി​ക്കാ​നോ അംഗീ​കാ​ര​ത്തി​ന്റെ​യോ അംഗീ​കാ​ര​മി​ല്ലാ​യ്‌മ​യു​ടെ​യോ ഏതെങ്കി​ലും പ്രസ്‌താ​വന നടത്താ​നോ ശ്രമി​ക്കു​ന്നില്ല. എന്നാൽ ഈ ദൃഷ്ടാ​ന്തങ്ങൾ മനസ്സിൽ പിടി​ക്കു​മ്പോൾ 2 കൊരി​ന്ത്യർ 6:14-18-ലെ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം എന്തു​കൊണ്ട്‌ അവഗണി​ക്കാൻ പാടില്ല എന്നു നിങ്ങൾക്കു കാണാ​നാ​കി​ല്ലേ?

അവിശ്വാ​സി​യു​മാ​യി ബിസി​നസ്‌ തുടങ്ങിയ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നിക്ക്‌, അയാൾ ബന്ധുവാ​യാ​ലും അല്ലെങ്കി​ലും ശരി, അപ്രതീ​ക്ഷിത പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളും പ്രലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ളും നേരി​ടാൻ നല്ല സാധ്യ​ത​യുണ്ട്‌. ഒരുപക്ഷേ ന്യായ​മായ ലാഭമു​ണ്ടാ​ക്കാ​നുള്ള മാർഗം, ഗവൺമെൻറ്‌ നിയമങ്ങൾ ലംഘി​ച്ചി​ട്ടാ​ണെ​ങ്കിൽപ്പോ​ലും, വരുമാ​നം കുറച്ചു കാണി​ക്കു​ക​യോ വേണ്ടത്ര രേഖയി​ല്ലാ​തെ ജോലി​ക്കാ​രെ നിയമി​ക്കു​ക​യോ ആണെന്നു പങ്കാളി നിഗമനം ചെയ്‌തേ​ക്കാം. ഔദ്യോ​ഗിക ഇൻവോ​യ്‌സിൽ പെടു​ത്താ​തെ സാധനങ്ങൾ ലഭിക്കു​ന്ന​തിന്‌ അവ എത്തിച്ചു തരുന്ന​യാൾക്കു രഹസ്യ​മാ​യി കൈമ​ടക്കു കൊടു​ക്കാൻ അദ്ദേഹം സന്തോ​ഷ​മു​ള്ള​വ​നാ​യി​രി​ക്കാം. ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നിക്ക്‌ അതിലോ സമാന​മായ സത്യസ​ന്ധ​ത​യി​ല്ലാ​യ്‌മ​യി​ലോ എന്തെങ്കി​ലും പങ്കാകാ​മോ? നികു​തി​യോ​ടു ബന്ധപ്പെട്ട കടലാ​സ്സു​ക​ളി​ലോ തങ്ങൾ എപ്രകാ​രം ബിസി​നസ്‌ നടത്തി​ക്കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​ന്നു എന്നതു സംബന്ധിച്ച നിയമ​പ​ര​മായ മററു രേഖക​ളി​ലോ രണ്ടു​പേ​രും ഒപ്പി​ടേ​ണ്ടി​വ​രു​മ്പോൾ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി എന്തു ചെയ്യും?—പുറപ്പാ​ടു 23:1; റോമർ 13:1, 7.

അല്ലെങ്കിൽ പുറജാ​തീയ വിശേ​ഷ​ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളോ​ടു ബന്ധപ്പെട്ട സാധനങ്ങൾ ശേഖരി​ച്ചു വെക്കാ​നും കമ്പനി​യു​ടെ പേരിൽ ആശംസാ​കാർഡു​കൾ അയയ്‌ക്കാ​നും മതപര​മായ വിശേ​ഷ​ദി​വ​സ​ങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി ബിസി​നസ്‌ സ്ഥലം അലങ്കരി​ക്കാ​നും അവിശ്വാ​സി​യായ ബിസി​നസ്‌ പങ്കാളി ആഗ്രഹി​ച്ചേ​ക്കാം. പൗലോസ്‌ ഇങ്ങനെ ചോദി​ച്ചു: “ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ആലയത്തി​നു വിഗ്ര​ഹ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി എന്തു പൊരു​ത്ത​മാ​ണു​ള്ളത്‌? എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ നാം ജീവി​ക്കുന്ന ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ആലയമാണ്‌.” (NW) ഈ അഭി​പ്രാ​യ​പ്ര​ക​ടനം എത്ര ഉചിത​മാണ്‌: “‘“അതു​കൊണ്ട്‌ അവരുടെ ഇടയിൽനി​ന്നു പുറ​പ്പെട്ടു വേർപെ​ട്ടി​രി​പ്പിൻ,” എന്നു യഹോവ പറയുന്നു, “അശുദ്ധ​മാ​യ​തി​നെ തൊടു​ന്നതു നിർത്തുക”’, ‘“എന്നാൽ ഞാൻ നിങ്ങളെ സ്വീക​രി​ക്കും”’”! (2 കൊരി​ന്ത്യർ 6:16, 17, NW) ആ ജ്ഞാനപൂർവ​ക​മായ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം ബാധക​മാ​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ അനേകം ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ഏററവും കുറഞ്ഞ പ്രശ്‌ന​സാ​ധ്യ​ത​യു​ള്ള​തരം ലൗകിക ജോലി​കൾ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നു.—എബ്രായർ 13:5, 6, 18.

ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ, ബിസി​ന​സി​ലെ തൊഴി​ലാ​ളി​ക​ളാ​യാ​ലും ഉടമസ്ഥ​രാ​യാ​ലും, അവരുടെ ലൗകിക ജോലി​യിൽ ചെയ്യു​ന്ന​തെ​ല്ലാം സസൂക്ഷ്‌മം നിരീ​ക്ഷി​ക്കാ​നോ അന്വേ​ഷി​ക്കാ​നോ സഭയോ​ടു കൽപ്പി​ച്ചി​ട്ടില്ല. തീർച്ച​യാ​യും, വ്യാജാ​രാ​ധ​ന​യോ ഏതെങ്കി​ലും തരത്തി​ലുള്ള കള്ളമോ മോഷ​ണ​മോ പുരോ​ഗ​മി​പ്പി​ക്കു​ന്നതു പോലുള്ള ദുഷ്‌പ്ര​വൃ​ത്തിക്ക്‌ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി പങ്കാളി​യാ​ണെന്ന്‌ അറിഞ്ഞാൽ യഹോ​വ​യു​ടെ നിലവാ​രങ്ങൾ ഉയർത്തി​പ്പി​ടി​ക്കാൻ സഭയ്‌ക്കു നിശ്ചയ​മാ​യും നടപടി​കൾ സ്വീക​രി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രും.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും “അവിശ്വാ​സി​ക​ളു​മാ​യി ഇണയി​ല്ലാ​പ്പിണ കൂടരുത്‌” എന്ന പൗലോ​സി​ന്റെ നിശ്വസ്‌ത ബുദ്ധ്യു​പ​ദേ​ശ​ത്തി​നു പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളും ആവശ്യ​മാ​യി​വ​രുന്ന ഏതെങ്കി​ലും നീതി​ന്യാ​യ നടപടി​യും ഒഴിവാ​ക്കാൻ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കളെ സഹായി​ക്കാൻ കഴിയു​മെ​ന്ന​താ​ണു മുഖ്യാ​ശയം. ജ്ഞാനി​ക​ളായ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ആ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം ഗൗരവ​മാ​യി എടുക്കു​ക​യും തങ്ങൾ ബൈബിൾത​ത്ത്വ​ങ്ങ​ളിൽ വിട്ടു​വീഴ്‌ച ചെയ്യാൻ കൂടു​ത​ലായ സമ്മർദ​ത്തിൻകീ​ഴി​ലാ​കുന്ന സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ പ്രവേ​ശി​ക്കാൻ തീരു​മാ​നി​ക്കാ​തി​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യും. ഒരു അവിശ്വാ​സി​യു​മാ​യി ബിസി​നസ്‌ തുടങ്ങ​ണ​മെന്ന്‌ ആർക്കെ​ങ്കി​ലും തോന്നു​ന്നു​വെ​ങ്കിൽ, തന്റെ തീരു​മാ​ന​ത്തി​ന്റെ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വം അദ്ദേഹം തന്നെ പേറേ​ണ്ടി​വ​രു​മെന്നു തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടു മററു​ള്ളവർ ഉടൻതന്നെ അദ്ദേഹത്തെ വിധി​ക്കു​ക​യോ വിമർശി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്യേണ്ട ആവശ്യ​മില്ല. അടിസ്ഥാ​ന​പ​ര​മാ​യി, പൗലോസ്‌ അവിശ്വാ​സി​ക​ളു​മാ​യി ബിസി​നസ്‌ തുടങ്ങു​ന്ന​തി​നെ​തി​രെ ഔപചാ​രി​ക​വും നടപ്പി​ലാ​ക്കേ​ണ്ടു​ന്ന​തും ആയ ഒരു നിയമം വെക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നില്ല. എന്നാലും അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം അവഗണി​ക്ക​പ്പെ​ട​രുത്‌. ദൈവം ആ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേ​ശത്തെ നിശ്വ​സ്‌ത​മാ​ക്കി​യ​തും ബൈബി​ളിൽ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ ഇടയാ​ക്കി​യ​തും നമ്മുടെ പ്രയോ​ജ​ന​ത്തി​നാണ്‌. അതു ചെവി​ക്കൊ​ള്ളു​ന്നെ​ങ്കിൽ നാം ജ്ഞാനി​ക​ളാണ്‌.