“അവസാ​നത്തെ ശത്രു” തോൽപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടും!

നിങ്ങൾ കുട്ടി​യാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോൾ ഇരുട്ടി​നെ ഭയന്നി​രി​ക്കാം. ഭീകര കഥകൾ മാത്രമല്ല, ചില യക്ഷിക്ക​ഥ​കൾപോ​ലും നിങ്ങളിൽ ഉത്‌കണ്‌ഠ ജനിപ്പി​ച്ചി​രി​ക്കാം. നിങ്ങൾ ഉറങ്ങാൻ തുടങ്ങു​മ്പോൾ മാതാ​വോ പിതാ​വോ ഒരു വിളക്കു കത്തിച്ചു നിങ്ങളു​ടെ സമീപം വച്ചിട്ടു​പോ​യ​പ്പോൾ എത്ര ആശ്വാസം തോന്നി!

മരണം അതു​പോ​ലെ അനേകരെ ഭയപ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. എന്നാൽ അതിന്റെ ആവശ്യ​മില്ല. എന്തു​കൊണ്ട്‌? മരണം വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ എന്താണ്‌ എന്ന കാരണ​ത്താൽതന്നെ.

നിങ്ങളു​ടെ ശത്രു​വി​നെ അറിയുക

പുരാതന ഇസ്ര​യേ​ലി​ന്റെ രാജാ​വാ​യി​രുന്ന ജ്ഞാനി​യായ ശലോ​മോൻ പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചു: “ജീവി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​വർക്കു തങ്ങൾ മരിക്കു​മെന്നു ബോധ​മുണ്ട്‌; എന്നാൽ മരിച്ച​വരെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം അവർക്കു യാതൊ​ന്നി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചും ബോധ​മില്ല.” (സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 9:5, NW) നിങ്ങളു​ടെ തന്നെ ബൈബി​ളിൽ കാണ​പ്പെ​ടുന്ന ഈ ദിവ്യ​നി​ശ്വ​സ്‌ത​മായ ആശയമ​നു​സ​രിച്ച്‌, മരണം കേവലം ജീവന്റെ വിപരീ​ത​മാണ്‌. മരിച്ച​വർക്ക്‌ ബോധ​പൂർവ​മായ അസ്‌തി​ത്വ​മില്ല.

മരണത്തെ ആലങ്കാ​രി​ക​മായ ഒരു വിധത്തിൽ പരാമർശി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ക്രിസ്‌തീയ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ എഴുതു​ന്നു: “ഹേ മരണമേ, നിന്റെ ജയം എവിടെ? ഹേ മരണമേ, നിന്റെ വിഷമു​ള്ളു എവിടെ?” മരണം ഉളവാ​ക്കുന്ന വിഷമുള്ള്‌ എന്താണ്‌? പൗലോസ്‌ പറയുന്നു: “മരണത്തി​ന്റെ വിഷമു​ള്ളു പാപം.” (1 കൊരി​ന്ത്യർ 15:55, 56; ഹോശേയ 13:14) എന്നാൽ പിന്നെ, മാരക​മായ ഈ വിഷമു​ള്ളി​ന്റെ ആവിർഭാ​വം എങ്ങനെ​യാ​യി​രു​ന്നു? തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളിൽ മറെറാ​രു ഭാഗത്തു പൗലോസ്‌ പ്രസ്‌താ​വി​ക്കു​ന്നു: “ഏക മനുഷ്യ​നാൽ പാപവും പാപത്താൽ മരണവും ലോക​ത്തി​ലേക്കു പ്രവേ​ശി​ച്ചു. അങ്ങനെ എല്ലാവ​രും പാപം ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ക​യാൽ മരണം സകല മനുഷ്യ​രി​ലേ​ക്കും വ്യാപി​ച്ചു.” (റോമർ 5:12, NW) “ആദാമിൽ എല്ലാവ​രും മരിക്കു​ന്നു” എന്നു പറയു​മ്പോൾ ആ “ഏക മനുഷ്യ”ൻ ആരെന്നു​ള്ളതു സംബന്ധിച്ച്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ ഒരു സംശയ​വും അവശേ​ഷി​പ്പി​ക്കു​ന്നില്ല. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 15:22) അതേ, നമ്മുടെ ആദ്യ പൂർവ​പി​താ​വായ ആദാമി​ന്റെ അനുസ​ര​ണ​ക്കേ​ടി​നാൽ നാമെ​ല്ലാം മരണത്തി​ന്റെ വിഷമു​ള്ളി​നു വിധേ​യ​രാണ്‌.—ഉല്‌പത്തി 3:1-19.

നല്ല ആരോ​ഗ്യ​വും ആനന്ദദാ​യ​ക​മായ ചുററു​പാ​ടിൽ സ്‌നേ​ഹ​മുള്ള കുടും​ബാം​ഗ​ങ്ങ​ളു​മു​ള്ള​പ്പോൾ നമ്മിലാ​രും മരിക്കാൻ ഇഷ്ടപ്പെ​ടു​ക​യില്ല. എന്നിരു​ന്നാ​ലും ബൈബിൾ കാണി​ക്കുന്ന പ്രകാരം “സമയവും മുൻകൂ​ട്ടി​ക്കാ​ണാത്ത സംഭവ​വും” നമ്മുടെ ജീവൻ അപഹരി​ച്ചേ​ക്കാം. (സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 9:11, NW) വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, നമ്മുടെ ജീവനു നാളെ എന്തു സംഭവി​ക്കു​മെന്നു നമുക്ക​റി​ഞ്ഞു​കൂ​ടാ. (യാക്കോബ്‌ 4:14) ഒരു കാര്യം തീർച്ച​യാണ്‌—നാം എല്ലാവ​രും പാപവും മരണവും അവകാ​ശ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌, മരണം നമ്മെ ഒരു ശത്രു​വി​നെ​പ്പോ​ലെ വേട്ടയാ​ടു​ക​യും വീഴ്‌ത്തു​ക​യും ചെയ്യുന്നു.

പ്രിയ​പ്പെട്ട ഒരാളു​ടെ മരണത്തെ നേരിടൽ

മരണം പ്രിയ​പ്പെട്ട ഒരാളെ വീഴ്‌ത്തു​മ്പോൾ അതു വിശേ​ഷി​ച്ചും ഒരു ശത്രു​വാണ്‌. മരിക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചിന്തി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രുന്ന, രോഗം ബാധിച്ചു മരിക്കാ​റായ ഒരു സ്‌ത്രീ ഭർത്താ​വി​നോ​ടു പറഞ്ഞു: “നിങ്ങൾക്ക്‌ അത്‌ ഏറെ വേദന​യ്‌ക്കി​ട​യാ​ക്കും.” അവർക്ക്‌ അങ്ങനെ പറയാൻ കഴിഞ്ഞ​തെ​ന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌? എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ ബൈബിൾ പറയുന്നു: “ചെയ്യാൻ നിന്റെ കൈ കണ്ടെത്തു​ന്ന​തൊ​ക്കെ​യും നിന്റെ ശക്തി​യോ​ടെ​തന്നെ ചെയ്യുക, എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ നീ ചെല്ലുന്ന സ്ഥലമായ ഷീയോ​ളിൽ [മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​ന്റെ പൊതു​ശ​വ​ക്കു​ഴി] പ്രവൃ​ത്തി​യോ ഉപായ​മോ അറിവോ ജ്ഞാനമോ ഇല്ല.” (സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 9:10, NW) മരിച്ചവർ വീണ്ടും കഷ്ടം സഹിക്കു​ന്നില്ല. എന്നാൽ അതിജീ​വി​ക്കുന്ന ബന്ധുക്ക​ളും സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളും ദുഃഖ​ഭാ​രം പേറുന്നു. അപ്രകാ​ര​മുള്ള കഷ്ടപ്പാടു സംബന്ധിച്ച്‌ എന്തെങ്കി​ലും ചെയ്യാൻ കഴിയു​മോ?

ദൈവ​വ​ച​ന​മാ​യ ബൈബി​ളി​ന്റെ താളു​ക​ളിൽ അനേകം ആശ്വാസ വാക്കുകൾ അടങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തിന്‌, സങ്കീർത്ത​നങ്ങൾ വായി​ക്കു​ക​യും ധ്യാനി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്നതു തീർച്ച​യാ​യും സാന്ത്വ​ന​ത്തി​നുള്ള ഒരു ഉറവാണ്‌. “നമ്മുടെ രക്ഷയാ​കുന്ന ദൈവ​മാ​യി, നാൾതോ​റും നമ്മുടെ ഭാരങ്ങളെ ചുമക്കുന്ന കർത്താവു വാഴ്‌ത്ത​പ്പെ​ടു​മാ​റാ​കട്ടെ” എന്നിങ്ങ​നെ​യുള്ള വാക്കുകൾ തീർച്ച​യാ​യും ആശ്വാ​സ​ക​ര​മാണ്‌.—സങ്കീർത്തനം 68:19.

ക്രിസ്‌തീ​യ സഭയാണ്‌ ആശ്വാ​സ​ത്തി​നുള്ള മറെറാ​രു ഉറവ്‌. പൊ.യു. (പൊതു​യു​ഗം) ഒന്നാം നൂററാ​ണ്ടിൽ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ എഴുതി: “സാക്ഷാൽ വിധവ​മാ​രാ​യി​രി​ക്കുന്ന വിധവ​മാ​രെ മാനിക്ക. വല്ല വിധ​വെ​ക്കും [അവളുടെ ഭൗതി​കാ​വ​ശ്യ​ങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി കരുതാൻ കഴിവുള്ള] പുത്ര​പൌ​ത്രൻമാർ ഉണ്ടെങ്കിൽ അവർ മുമ്പെ സ്വന്തകു​ടും​ബ​ത്തിൽ ഭക്തി കാണിച്ചു അമ്മയപ്പൻമാർക്കു പ്രത്യു​പ​കാ​രം ചെയ്‌വാൻ പഠിക്കട്ടെ; ഇതു ദൈവ​സ​ന്നി​ധി​യിൽ പ്രസാ​ദ​ക​ര​മാ​കു​ന്നു. സൽപ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ളാൽ ശ്രുതി​പ്പെട്ടു ഏകഭർത്താ​വി​ന്റെ ഭാര്യ​യാ​യി​രു​ന്നു അറുപതു വയസ്സിന്നു താഴെ​യ​ല്ലാത്ത വിധവ മക്കളെ വളർത്തു​ക​യോ അതിഥി​കളെ സല്‌ക്ക​രി​ക്ക​യോ വിശു​ദ്ധൻമാ​രു​ടെ കാലു​കളെ കഴുകു​ക​യോ ഞെരു​ക്ക​മു​ള്ള​വർക്കു മുട്ടു​തീർക്കു​ക​യോ സർവ്വസൽപ്ര​വൃ​ത്തി​യും ചെയ്‌തു​പോ​രു​ക​യോ ചെയ്‌തു എങ്കിൽ അവളെ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കാം.” (1 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 5:3, 4, 9, 10) ഇന്ന്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ സഹവി​ശ്വാ​സി​കളെ അപ്രകാ​രം സഹായി​ക്കു​ക​യും ആശ്വസി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു.

വിരഹ​മ​നു​ഭ​വി​ക്കുന്ന ഒരുവൻ ചെയ്യേണ്ട ഏററവും വലിയ ക്രമീ​ക​രണം മിക്ക​പ്പോ​ഴും വൈകാ​രി​ക​മാ​യി​ട്ടു​ള്ള​താണ്‌. “എന്റെ ഭാര്യയെ ഞാൻ ഉററു​സ്‌നേ​ഹി​ച്ചി​രു​ന്നു” എന്നു രണ്ടു വർഷം മുമ്പ്‌ ഇണ മരിച്ചു​പോയ ഒരു വ്യക്തി എഴുതി. “ഇത്‌ എന്റെ ജീവി​ത​ത്തി​ലെ ഏററവും ദാരു​ണ​മായ സംഭവ​മാണ്‌, എനിക്കി​തു സഹിക്കുക വിഷമ​മാണ്‌.” വിവാഹം കഴിച്ചി​ട്ടു കുറച്ചു കാലമായ ഒരു വ്യക്തി അയാളു​ടെ അല്ലെങ്കിൽ അവളുടെ ജീവി​ത​ത്തിൽ മനുഷ്യ​ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ളിൽ ഏററവും ഉററബന്ധം പങ്കിട്ട​നു​ഭ​വി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. വിവാഹ പങ്കാളി മരിക്കു​മ്പോൾ അതിജീ​വി​ക്കുന്ന ഇണ സ്വാഭാ​വി​ക​മാ​യും വലിയ നഷ്ടം അനുഭ​വി​ക്കു​ന്നു. അങ്ങനെ​യുള്ള ഒരാൾക്ക്‌ സഹായ​ത്തി​നാ​യി ആരി​ലേക്കു തിരി​യാൻ കഴിയും?

അങ്ങനെ​യു​ള്ള സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ കെട്ടു​പ​ണി​ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​നു നല്ല ക്രിസ്‌തീയ കൂട്ടാ​ളി​കൾക്കു കഴിയും. “സ്‌നേ​ഹി​തൻ എല്ലാകാ​ല​ത്തും സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു; അനർത്ഥ​കാ​ലത്തു അവൻ സഹോ​ദ​ര​നാ​യ്‌തീ​രു​ന്നു” എന്ന്‌ ഒരു ജ്ഞാനപൂർവ​ക​മായ സദൃശ​വാ​ക്യം പറയുന്നു. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 17:17) ഒരു വിധവ​യ്‌ക്കോ വിഭാ​ര്യ​നോ സഹായം—യഥാർഥ പിന്തുണ നല്‌കുന്ന സ്‌നേ​ഹി​തർ—ആവശ്യ​മാണ്‌. വിവേ​ക​മുള്ള സുഹൃ​ത്തു​ക്കൾ വിലപി​ക്കു​ന്ന​യാ​ളെ സംസാ​രി​ക്കാൻ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്നു, അങ്ങനെ ചെയ്യു​ന്നതു കരയാൻ ഇടവരു​ത്തു​ന്നു​വെ​ങ്കിൽ തന്നെയും. ഇണ നഷ്ടപ്പെ​ട്ട​തി​ന്റെ വേദന​യും ഹൃദയ​വ്യ​ഥ​യും അനുഭ​വി​ച്ച​റി​ഞ്ഞി​ട്ടുള്ള ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നിക്ക്‌ ഒരുപക്ഷേ ദയാപു​ര​സ്സ​ര​മായ സഹായം വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്യാ​വു​ന്ന​താണ്‌. “വിഷാ​ദ​മ​ഗ്ന​രോ​ടു ആശ്വാ​സ​ദാ​യ​ക​മാ​യി സംസാ​രി​ക്കുക” എന്നു ബൈബിൾ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേ​ശി​ക്കു​ന്നു. (1 തെസ്സ​ലോ​നി​ക്യർ 5:14, NW) എന്നാൽ വിധവ​യും വിഭാ​ര്യ​നും തങ്ങളുടെ വിവാഹ പങ്കാളി​യു​ടെ അഭാവം അനുഭ​വി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നത്‌ ഓർക്കുക. അതു​കൊണ്ട്‌ നിർമ​ല​മായ നടത്ത നിലനിർത്താൻ സകലർക്കും സാധ്യ​മായ സാഹച​ര്യ​ത്തിൽ മാത്രമേ വിരഹ​മ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​യാൾ മററു​ള്ള​വരെ പൂർണ​മാ​യി വിശ്വ​സി​ക്കാ​വൂ.—1 പത്രൊസ്‌ 2:12.

മരണം ഏല്‌പി​ക്കുന്ന വേദന​യ്‌ക്കുള്ള ഏററവും നല്ല പ്രതി​വി​ധി മററു​ള്ള​വരെ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തിൽ തിരക്കു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കുക എന്നതാണ്‌—സഹായം ആവശ്യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നതു തങ്ങൾക്കാ​ണെന്നു വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​വർക്ക്‌ അതു തീർത്തും ഒരു വെല്ലു​വി​ളി​തന്നെ! ഇവി​ടെ​യാണ്‌ നിസ്വാർഥത രംഗത്തു വരുന്നത്‌. മററു​ള്ള​വർക്കു​വേണ്ടി നിസ്വാർഥ​ത​യോ​ടെ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യു​ന്നതു സങ്കടവും മനസ്‌താ​പ​വും അകററു​ന്ന​തി​നു സഹായി​ക്കും, കാരണം യേശു പറഞ്ഞു: “സ്വീക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ലു​ള്ള​തി​നെ​ക്കാൾ അധികം സന്തുഷ്ടി കൊടു​ക്കു​ന്ന​തി​ലുണ്ട്‌.”—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 20:35, NW.

മരണത്തിൻമേൽ വിജയം

ഒരു തേനീ​ച്ച​യു​ടെ കുത്ത്‌ വളരെ വേദനാ​ജ​നകം, മരണക​രം​പോ​ലും ആയിരു​ന്നേ​ക്കാം. എന്നിരു​ന്നാ​ലും സാധാ​ര​ണ​മാ​യി തൊലി​യിൽ പതിഞ്ഞി​രി​ക്കുന്ന പ്രാണി​യു​ടെ കൊമ്പ്‌ നീക്കം​ചെ​യ്യു​ന്നത്‌ ആശ്വാസം കൈവ​രു​ത്തും. എന്നാൽ മരണം ഉളവാ​ക്കുന്ന വിഷമു​ള്ളിൽനി​ന്നുള്ള മോച​ന​ത്തിന്‌ എന്തെല്ലാം പ്രത്യാ​ശ​ക​ളാ​ണു​ള്ളത്‌?

പാപം മരണം ഉളവാ​ക്കുന്ന വിഷമു​ള്ളാ​ണെന്നു വിശദീ​ക​രി​ച്ച​ശേഷം പൗലോസ്‌ ഉൽഘോ​ഷി​ക്കു​ന്നു: “നമ്മുടെ കർത്താ​വായ യേശു​ക്രി​സ്‌തു വഴി നമുക്കു വിജയം നല്‌കുന്ന ദൈവ​ത്തി​നു നന്ദി.” (1 കോറി​ന്തോസ്‌ 15:57, പി.ഒ.സി. ബൈ.) മരണത്തിൻമേ​ലുള്ള വിജയം ക്രിസ്‌തു​വു​മാ​യി എങ്ങനെ​യാ​ണു ബന്ധപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നത്‌? യേശു തന്നേക്കു​റിച്ച്‌: “മനുഷ്യ​പു​ത്രൻ ശുശ്രൂഷ ചെയ്യി​പ്പാ​നല്ല ശുശ്രൂ​ഷി​പ്പാ​നും അനേകർക്കു വേണ്ടി തന്റെ ജീവനെ മറുവി​ല​യാ​യി കൊടു​പ്പാ​നും” വന്നു എന്നു പറഞ്ഞ​പ്പോൾ വസ്‌തുത അങ്ങനെ​യാ​ണെന്ന്‌ അവിടു​ന്നു കാണി​ച്ചു​തന്നു. (മത്തായി 20:28) ദൈവ​പു​ത്ര​നായ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ലും അവിടു​ന്നു മുഖാ​ന്തരം യഹോവ പ്രദാനം ചെയ്‌ത മറുവി​ല​യാ​ഗ​ത്തി​ലും വിശ്വാ​സം പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്ന​വർക്ക്‌ ആദാമിൽനിന്ന്‌ അവകാ​ശ​പ്പെ​ടു​ത്തിയ മരണം സ്ഥിരമായ അസ്‌തി​ത്വ​രാ​ഹി​ത്യ​ത്തിൽ കലാശി​ക്കു​ക​യില്ല.—യോഹ​ന്നാൻ 3:16.

“ഇതിങ്കൽ ആശ്ചര്യ​പ്പെ​ട​രുത്‌, എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ സ്‌മാ​ര​ക​ക്ക​ല്ല​റ​ക​ളി​ലുള്ള എല്ലാവ​രും അവിടു​ത്തെ ശബ്ദം കേട്ട്‌, നല്ല കാര്യങ്ങൾ ചെയ്‌തവർ ജീവന്റെ ഒരു പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​ലേ​ക്കും ഹീനമായ കാര്യങ്ങൾ പതിവാ​യി ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നവർ ന്യായ​വി​ധി​യു​ടെ ഒരു പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​ലേ​ക്കു​മാ​യി പുറത്തു വരാനുള്ള നാഴിക വരുന്നു” എന്ന യേശു​വി​ന്റെ വാക്കുകൾ തീർച്ച​യാ​യും പ്രചോ​ദനം നൽകു​ന്ന​താണ്‌.—യോഹ​ന്നാൻ 5:28, 29, NW.

നൂററാ​ണ്ടു​കൾക്കു മുമ്പു ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പ്രവാ​ച​ക​നായ യെശയ്യാവ്‌ ഇങ്ങനെ മുൻകൂ​ട്ടി​പ്പ​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്നു: “അവിടുന്ന്‌ [യഹോ​വ​യാം ദൈവം] വാസ്‌ത​വ​മാ​യും മരണത്തെ സദാകാ​ല​ത്തേ​ക്കും വിഴു​ങ്ങി​ക്ക​ള​യും, പരമാ​ധീ​ശ​കർത്താ​വായ യഹോവ നിശ്ചയ​മാ​യും സകല മുഖങ്ങ​ളിൽനി​ന്നും കണ്ണുനീർ തുടച്ചു​ക​ള​യും.” (യെശയ്യാവ്‌ 25:8, NW) വീണ്ടും വെളി​പ്പാട്‌ 21:4-ൽ [NW] ബൈബിൾ വിസ്‌മ​യാ​വ​ഹ​മായ ഈ പ്രത്യാശ നൽകുന്നു: “[ദൈവം] അവരുടെ കണ്ണുക​ളിൽനി​ന്നു കണ്ണുനീ​രെ​ല്ലാം തുടച്ചു​ക​ള​യും, മേലാൽ മരണം ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​ക​യില്ല, ദുഃഖ​വും മുറവി​ളി​യും വേദന​യും ഇനി ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​ക​യില്ല. പൂർവ​കാ​ര്യ​ങ്ങൾ നീങ്ങി​പ്പോ​യി​രി​ക്കു​ന്നു.” മരണത്തിൽ നിദ്ര​കൊ​ള്ളു​ന്ന​വർക്കാ​യുള്ള ഈ ബൈബിൾ പ്രത്യാ​ശ​യാൽ ശക്തരാ​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നാൽ വിരഹ​മ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ന്നവർ “പ്രത്യാ​ശ​യി​ല്ലാത്ത മററു​ള്ള​വ​രെ​പ്പോ​ലെ ദുഃഖി”ക്കേണ്ട ആവശ്യ​മില്ല.—1 തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യർ 4:13.

ദൈവം മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​നു​വേണ്ടി കരുതി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​യി ബൈബി​ളിൽ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ വിഭാ​വ​ന​ചെ​യ്യാൻ ശ്രമി​ക്കുക. ആസന്നമായ “മഹാകഷ്ടം” ഇപ്പോ​ഴത്തെ ദുഷ്ടവ്യ​വ​സ്ഥി​തി​യു​ടെ നാശത്തെ അർഥമാ​ക്കു​ന്നു. (വെളി​പ്പാ​ടു 7:14) വ്യാജ​മതം ആചരി​ക്കു​ന്നവർ നശിപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. ഭക്ഷ്യക്ഷാ​മ​ത്തി​നും യുദ്ധത്തി​നും ഇടയാ​ക്കു​ന്ന​വ​രായ അത്യാർത്തി​പൂണ്ട രാഷ്‌ട്രീയ, വ്യാപാര ഘടകങ്ങൾ പൊയ്‌പോ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ഇത്രയ​ധി​കം മാനവ മൃത്യു​വി​നി​ട​യാ​ക്കിയ പിശാ​ചായ സാത്താനെ അഗാധ​ത്തി​ല​ട​യ്‌ക്കു​ന്ന​തി​നു യേശു​ക്രി​സ്‌തു ഇറങ്ങി​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നു. അതിനു​ശേഷം യേശു​ക്രി​സ്‌തു തന്റെ മറുവി​ല​യാ​ഗ​ത്തി​ന്റെ മൂല്യം മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തിൻമേൽ പകരുന്ന തന്റെ സഹസ്രാബ്ദ വാഴ്‌ച തുടങ്ങു​ന്നു. വളരെ ആശിച്ചി​രുന്ന പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തിൽ മരിച്ചവർ തിരികെ വരുന്നു, ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള വെളിച്ചം തേജ​സ്സോ​ടെ പ്രകാ​ശി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ ഫലമായി മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​ന്റെ ശത്രു​വായ മരണ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള അന്ധവി​ശ്വാ​സങ്ങൾ വീണ്ടും ഒരിക്ക​ലും സ്ഥിതി​ചെ​യ്യു​ന്നില്ല. അന്നു ജീവി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന സകലർക്കും ദൈവ​ത്തി​ന്റെ വഴിക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു പഠിക്കു​ന്ന​തി​നും അവിടു​ത്തെ നീതി​യുള്ള മാനദ​ണ്ഡ​ങ്ങൾക്കു ചേർച്ച​യിൽ ജീവി​ക്കു​ന്ന​തി​നും ഉള്ള അവസര​മുണ്ട്‌.—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 4:18; പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 24:15; എബ്രായർ 2:14, 15; വെളി​പ്പാ​ടു 18:4-8; 19:19-21; 20:1-3.

പൗലോസ്‌ പറയുന്നു ‘പിന്നീട്‌ അവസാനം വരും; അപ്പോൾ എല്ലാ ഭരണവും അധികാ​ര​വും ശക്തിയും നശിപ്പിച്ച്‌ അവൻ രാജ്യം പിതാ​വായ ദൈവ​ത്തിന്‌ ഏല്‌പി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കും. തന്റെ ശത്രു​ക്ക​ളെ​യെ​ല്ലാം കാൽക്കീ​ഴാ​ക്കു​വോ​ളം അവൻ ഭരണം നടത്തണം. നശിപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടേണ്ട അവസാ​നത്തെ ശത്രു മരണമാണ്‌.’ (1 കൊരി​ന്ത്യർ 15:24-26) ആദാമ്യ പാപത്തി​ന്റെ ഫലമാ​യു​ണ്ടാ​കുന്ന സകല വൈക​ല്യ​ങ്ങ​ളും പൊയ്‌പോ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. അവസാ​ന​മാ​യി ഒരു പരി​ശോ​ധന നടക്കു​ക​യും ദൈവത്തെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നവർ വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യോ​ടെ അതിനെ തരണം​ചെ​യ്യു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. (വെളി​പ്പാട്‌ 20:4-10) പൂർണ​ത​യി​ലേക്കു തിരികെ വരുത്ത​പ്പെട്ട അനുസ​ര​ണ​യുള്ള ഈ മനുഷ്യർ വെറും ഇരുപ​തി​ററ്‌ മൂന്നും പത്തും വർഷങ്ങൾ അല്ലെങ്കിൽ ഇരുപ​തി​റ​റ​ഞ്ചും പത്തും വർഷങ്ങൾപോ​ലു​മല്ല മറിച്ച്‌, എന്നേക്കും ജീവി​ക്കും. തന്റെ പ്രിയ പുത്ര​നായ യേശു​ക്രി​സ്‌തു മുഖാ​ന്ത​ര​മുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ എന്തൊരു അതി​ശ്രേഷ്‌ഠ ദാനം!—റോമർ 6:23.

അപ്പോൾ, നിങ്ങൾക്ക്‌ എത്ര ദീർഘ​മാ​യി ജീവി​ക്കാ​നാ​കും? നിങ്ങളു​ടെ ആയുർ​ദൈർഘ്യം സകല നിത്യ​ത​യി​ലേ​ക്കും നീട്ടാൻ കഴിയും. ഈ ലോക​ത്തി​ന്റെ “അന്ത്യകാല”ത്തു ജീവി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ നിങ്ങൾ ഒരിക്ക​ലും മരിക്കാ​തി​രി​ക്കു​ക​പോ​ലും ചെയ്‌തേ​ക്കാം. (ദാനീ​യേൽ 12:4; യോഹ​ന്നാൻ 11:25, 26; 17:3) നിങ്ങൾ ദിവ്യ​ഹി​തം ചെയ്‌താൽ ദൈവം വാഗ്‌ദത്തം ചെയ്‌തി​രി​ക്കുന്ന പുതിയ ലോക​ത്തി​ലേക്കു കടന്നു നിങ്ങൾക്കു ജീവി​ക്കാൻ കഴിയും.—2 പത്രൊസ്‌ 3:13.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, നിങ്ങൾ പ്രായം ചെന്ന ആളാ​ണെ​ങ്കിൽ മരിക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള സാധ്യ​ത​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു യാഥാർഥ്യ​ബോ​ധ​ത്തോ​ടെ പരിചി​ന്തി​ക്കേ​ണ്ടത്‌ ആവശ്യ​മാണ്‌. തീർച്ച​യാ​യും പുനരു​ത്ഥാന പ്രത്യാശ ആനന്ദം കൈവ​രു​ത്തു​ന്നു. എന്നാൽ യഹോവ ആ പുതിയ വ്യവസ്ഥി​തി​യിൽ കുടും​ബ​ജീ​വി​തം എങ്ങനെ ക്രമീ​ക​രി​ക്കു​മെന്നു നിങ്ങൾ അതിശ​യി​ച്ചേ​ക്കാം. അങ്ങനെ​യുള്ള കാര്യങ്ങൾ നിങ്ങളെ ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ അനുവ​ദി​ക്കാ​തി​രി​ക്കുക, കാരണം, തന്നെ എന്നേക്കും വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യോ​ടെ സേവി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ നിലനിൽക്കുന്ന സന്തോ​ഷ​ത്തി​നാ​വ​ശ്യ​മാ​യി​ട്ടു​ള്ളതു യഹോവ കരുതി​ക്കൊ​ള്ളും.

സാത്താന്റെ ദുഷ്ടവ്യ​വ​സ്ഥി​തി​യു​ടെ ക്ലേശപൂർണ​മായ “അന്ത്യകാ​ലം” അതിന്റെ സമാപ്‌തി​യി​ലേക്കു നീങ്ങവേ മരണത്തെ സംബന്ധി​ച്ചുള്ള ഭയം യഹോ​വയെ ഇപ്പോൾ സേവി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള നിങ്ങളു​ടെ പദവിയെ കവർന്നു​ക​ള​യാൻ അനുവ​ദി​ക്ക​രുത്‌. (2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 3:1) നിങ്ങളു​ടെ പ്രിയ​പ്പെട്ട ഒരാൾ മരണത്തിൽ നഷ്ടപ്പെ​ട്ടാൽ മരണത്തി​ന്റെ മേധാ​വി​ത്വം താത്‌കാ​ലി​ക​മാ​ണെ​ന്ന​തിൽ ആശ്വസി​ക്കുക. (വെളി​പ്പാ​ടു 20:13, 14) പുനരു​ത്ഥാന പ്രത്യാ​ശ​യിൽ വിശ്വാ​സം പ്രകട​മാ​ക്കുക. നിങ്ങൾ പുതിയ ഭൂമി​യി​ലേക്കു പ്രവേ​ശി​ക്കു​ന്നതു മഹോ​പ​ദ്ര​വത്തെ അതിജീ​വി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടോ പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ​യോ ആയാലും അവസാന ശത്രു​വായ മരണം നശിപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​നി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌ എന്ന നിശ്വ​സ്‌ത​മായ ഉറപ്പി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു നിശ്ചയ​മു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കുക.—വെളി​പ്പാ​ടു 7:9, 14.

[5-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

നല്ല ക്രിസ്‌തീയ കൂട്ടാ​ളി​കൾക്ക്‌ വിരഹ​മ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​വരെ ആത്മീയ​മാ​യി കെട്ടു​പ​ണി​ചെ​യ്യാൻ കഴിയും

[7-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

മററുള്ളവരെ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തിൽ തിരക്കു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കു​ന്നതു പ്രിയ​പ്പെട്ട ഒരാളു​ടെ മരണത്താ​ലു​ണ്ടായ ദുഃഖത്തെ ലഘൂക​രി​ക്കു​ന്നു