സ്വർഗാ​രോ​ഹണം—ദൈവം വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തിയ ഒരു സിദ്ധാ​ന്ത​മോ?

സ്വർഗാ​രോ​ഹണം—യേശു​വി​ന്റെ അമ്മയായ മറിയ ജഡത്തിൽ സ്വർഗ​ത്തി​ലേക്ക്‌ ആരോ​ഹണം ചെയ്‌തു​വെന്ന സിദ്ധാന്തം—ലക്ഷക്കണ​ക്കി​നു കത്തോ​ലി​ക്കർ തങ്ങളുടെ ഹൃദയ​ങ്ങ​ളിൽ താലോ​ലി​ക്കുന്ന ഒന്നാണ്‌. “കന്യാ​മ​റി​യ​ത്തി​ന്റെ സ്വർഗാ​രോ​ഹണം, അഥവാ സ്വർഗ​ത്തി​ലേക്ക്‌ എടുക്ക​പ്പെടൽ, അവർക്കു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള ആഘോ​ഷ​ങ്ങ​ളിൽവച്ച്‌ ഏററവും വലുതും സഭാ വർഷത്തി​ലെ മുഖ്യ അനുഷ്‌ഠാ​ന​ങ്ങ​ളിൽ ഒന്നുമാ​യി ദീർഘ​കാ​ല​മാ​യി ആചരി​ച്ചു​വ​രു​ന്നു” എന്നു ചരി​ത്ര​കാ​ര​നായ ജോർജ്‌ വില്യം ഡഗ്ലസ്‌ പറയുന്നു.

മറിയ അത്തര​മൊ​രു ആരോ​ഹണം നടത്തു​ന്ന​താ​യി ബൈബിൾ പറയു​ന്നി​ല്ലെന്നു കത്തോ​ലി​ക്കാ വേദശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞൻമാർ സമ്മതിച്ചു പറയുന്നു. പ്രിയ​ങ്ക​ര​മായ ഈ സിദ്ധാന്തം നൂററാ​ണ്ടു​കൾ പഴക്കമുള്ള വിവാ​ദ​വി​ഷ​യ​വും കടുത്ത തർക്കവി​ഷ​യ​വു​മാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടു​ണ്ടെന്നു തിരി​ച്ച​റി​യുന്ന കത്തോ​ലി​ക്കർ വിരള​മാണ്‌. അപ്പോൾ, മറിയ​യു​ടെ സ്വർഗാ​രോ​ഹണം ഒരു സിദ്ധാന്തമായിa സഭ അംഗീ​ക​രി​ക്കാൻ ഇടയാ​യത്‌ എങ്ങനെ​യാണ്‌? അതു ദിവ്യ​മാ​യി വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​താ​ണെന്നു വീക്ഷി​ക്കാൻ എന്തെങ്കി​ലും കാരണ​മു​ണ്ടോ? ഈ ചോദ്യ​ങ്ങൾക്കുള്ള ഉത്തരം വെറും താത്ത്വി​കമല്ല. സത്യസ്‌നേ​ഹി​ക​ളാ​യി​രി​ക്കുന്ന ഏവർക്കും അതു വളരെ അർഥവ​ത്തായ ഒന്നാണ്‌.

ഒരു സിദ്ധാ​ന്ത​ത്തി​ന്റെ പരിണാ​മം

യേശു​വി​ന്റെ മരണത്തി​നു​ശേ​ഷ​മുള്ള ആദ്യനൂ​റ​റാ​ണ്ടു​ക​ളിൽ മറിയ​യു​ടെ സ്വർഗാരോ​ഹണം എന്ന ആശയം ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളു​ടെ ചിന്തയ്‌ക്ക്‌ തികച്ചും അപരി​ചി​ത​മാ​യി​രു​ന്നു. “ആരംഭ​ത്തിൽ മറിയ​യു​ടെ മരണത്തി​ന്റെ ഒരു സ്‌മര​ണ​യും ക്രിസ്‌തീയ സമുദാ​യ​ത്തോ​ടു ബന്ധപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നില്ല” എന്ന്‌ ലൊസ്സർവാ​ട്ടൊ​റെ റൊമാ​നോ ദിനപ​ത്ര​ത്തിൽ കത്തോ​ലി​ക്കാ വേദശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞ​നായ ഴാൻ ഗാലോ എഴുതു​ന്നു.

ത്രി​ത്വോ​പ​ദേശം സഭയുടെ ഔദ്യോ​ഗിക പഠിപ്പി​ക്ക​ലാ​യി​ത്തീർന്ന​ശേഷം മറിയക്ക്‌ കൂടുതൽ പ്രാധാ​ന്യ​മുള്ള സ്ഥാനങ്ങൾ കൊടു​ക്കു​വാൻ തുടങ്ങി. “ദൈവ​മാ​താവ്‌,” “പാപം​കൂ​ടാ​തെ ഗർഭം​ധ​രി​ച്ചവൾ,” “മധ്യസ്ഥ,” “സ്വർലോക രാജ്ഞി” എന്നിങ്ങനെ ഉജ്ജ്വല​മായ നാമ​ധേ​യങ്ങൾ അവർക്കു നൽകാൻ തുടങ്ങി. കാലാ​ന്ത​ര​ത്തിൽ, “മറിയ​യു​ടെ മരണത്തെ സംബന്ധി​ച്ചുള്ള പുരാതന പാരമ്പ​ര്യ​ത്തി​ന്റെ നിശബ്ദത മറിയ​യു​ടെ പൂർണ​തയെ അംഗീ​ക​രിച്ച്‌ അവരെ പൂജി​ക്കു​വാൻ ആഗ്രഹിച്ച ആ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കളെ പൂർണ​മാ​യും തൃപ്‌തി​പ്പെ​ടു​ത്തി​യില്ല. അങ്ങനെ ജനസമ്മ​തി​യുള്ള സങ്കൽപ്പ​ത്തി​ന്റെ ഫലമായി സ്വർഗാ​രോ​ഹ​ണ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള വിശദീ​ക​രണം രൂപം പ്രാപി​ച്ചു” എന്ന്‌ വേദശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞ​നായ ഗാലോ ന്യായ​വാ​ദം ചെയ്യുന്നു.

പൊ.യു. 4-ാം നൂററാ​ണ്ടോ​ടെ സ്വർഗാ​രോ​ഹണ വിശ്വാ​സി​ക​ളു​ടെ സന്ദിഗ്‌ധ​പ്ര​മാ​ണം എന്നറി​യ​പ്പെ​ടു​ന്നതു പ്രചരി​ക്കാൻ തുടങ്ങി. ഈ ലിഖി​തങ്ങൾ മറിയ​യു​ടെ സാങ്കൽപ്പിക സ്വർഗാ​രോ​ഹ​ണ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു പൊടി​പ്പും തൊങ്ങ​ലും​വെച്ച വിവര​ണങ്ങൾ നൽകി. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, “പരിശുദ്ധ ദൈവ​മാ​താ​വി​ന്റെ നിദ്ര” എന്നു പറയ​പ്പെ​ടുന്ന ലിഖി​ത​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു പരിചി​ന്തി​ക്കുക. ഇത്‌ എഴുതി​യത്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ യോഹ​ന്നാ​ന​ല്ലാ​തെ മററാ​രു​മ​ല്ലെ​ന്നാണ്‌ അവകാ​ശ​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌. എന്നാൽ ഇതു യോഹ​ന്നാ​ന്റെ മരണത്തിന്‌ ഏതാണ്ടു 400 വർഷങ്ങൾക്കു​ശേഷം രചിക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കാ​നാ​ണു സാധ്യത. ഘനഗം​ഭീ​ര​മായ ഈ വിവര​ണ​പ്ര​കാ​രം ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ അപ്പോ​സ്‌ത​ലൻമാർ മറിയ​യു​ടെ അടുക്ക​ലേക്ക്‌ അത്ഭുത​ക​ര​മാ​യി കൂട്ടി​വ​രു​ത്ത​പ്പെട്ടു, അവിടെ മറിയ കുരു​ട​രെ​യും ബധിര​രെ​യും മുടന്ത​രെ​യും സൗഖ്യ​മാ​ക്കു​ന്നത്‌ അവർ കണ്ടു. ഇവിടെ അവകാ​ശ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു​പോ​ലെ ഒടുവിൽ കർത്താവ്‌ മറിയ​യോട്‌ ഇങ്ങനെ പറയു​ന്നത്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ലൻമാർ കേട്ടു: “നോക്കൂ, ഇനിമേൽ നിന്റെ ഉൽകൃഷ്ട ശരീരം പറുദീ​സ​യി​ലേക്കു മാററ​പ്പെ​ടും കൂടാതെ, നിന്റെ പരിശുദ്ധ ദേഹി സമാധാ​ന​വും ദൂതൻമാ​രു​ടെ ആഹ്ലാദ​പ്ര​ക​ട​ന​ങ്ങ​ളു​മുള്ള സ്വർഗ​ത്തിൽ എന്റെ പിതാ​വി​ന്റെ സംഭര​ണ​ശാ​ല​ക​ളി​ലെ ഉജ്ജ്വല പ്രകാ​ശ​ത്തിൽ ജ്വലി​ച്ചു​നിൽക്കു​ക​യും അവിടെ തുടരു​ക​യും ചെയ്യും.”

വിശ്വാ​സി​കൾ അങ്ങനെ​യുള്ള ലിഖി​ത​ങ്ങ​ളോ​ടു പ്രതി​ക​രി​ച്ചത്‌ എങ്ങനെ​യാ​യി​രു​ന്നു? കന്യാ​മ​റി​യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു പഠനം നടത്തുന്ന റനേ ലോറൻറൻ വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു: “പ്രതി​ക​രണം വിഭി​ന്ന​മാ​യി​രു​ന്നു. പച്ചപ്പര​മാർഥി​കൾ വീണ്ടു​മൊന്ന്‌ ആലോ​ചി​ക്കാ​തെ സുന്ദര​മായ ഈ കഥയുടെ തിളക്ക​ത്താൽ വഞ്ചിത​രാ​യി. മിക്ക​പ്പോ​ഴും പരസ്‌പര വൈരു​ദ്ധ്യ​ങ്ങ​ളു​ള്ള​തും ആധികാ​രി​ക​ത​യി​ല്ലാ​ത്ത​തു​മായ, ചേർച്ച​യി​ല്ലാത്ത ഈ വിവര​ണങ്ങൾ മററു ചിലർ തിരസ്‌ക​രി​ക്കു​ന്നു.” അങ്ങനെ ഈ സ്വർഗാ​രോ​ഹണ സിദ്ധാന്തം ഔദ്യോ​ഗി​ക​മാ​യി അംഗീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടാൻ കുറെ പാടു​പെട്ടു. മറിയ​യു​ടെ ശരീര​ത്തി​ന്റെ സങ്കൽപ്പിത തിരു അവശി​ഷ്ടങ്ങൾ ചില സ്ഥലങ്ങളിൽ പൂജി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു​വെന്ന വസ്‌തുത ആശയക്കു​ഴ​പ്പ​ത്തിന്‌ ആക്കം കൂട്ടി. ഇത്‌ അവരുടെ ഭൗതി​ക​ദേഹം സ്വർഗ​ത്തി​ലേക്ക്‌ എടുക്ക​പ്പെ​ട്ടു​വെന്ന വിശ്വാ​സ​ത്തോ​ടു പൊരു​ത്ത​പ്പെ​ടു​ത്തുക പ്രയാ​സ​ക​ര​മാ​ക്കി​ത്തീർത്തു.

13-ാം നൂററാ​ണ്ടിൽ മററ​നേകം വേദശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞൻമാ​രു​ടെ കാര്യ​ത്തി​ലെ​ന്ന​പോ​ലെ സ്വർഗാ​രോ​ഹ​ണത്തെ “തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നി​ല്ലാത്ത സ്ഥിതിക്ക്‌” ഒരു സിദ്ധാ​ന്ത​മെന്നു നിർവ​ചി​ക്കുക സാധ്യ​മ​ല്ലെന്നു തോമസ്‌ അക്വി​നാസ്‌ അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെട്ടു. എന്നിട്ടും ആ വിശ്വാ​സം ജനസമ്മ​തി​യു​ള്ള​താ​യി തുടരു​ക​യും മറിയ​യു​ടെ സ്വർഗാ​രോ​ഹ​ണത്തെ ചിത്രീ​ക​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു റാഫേൽ, കൊ​റെ​ഗ്യോ, ററിറ​റ്യാൻ, കാറാച്ചി, രൂബൻസ്‌ തുടങ്ങിയ പ്രശസ്‌ത​രായ കലാകാ​രൻമാർ നിർമിച്ച ശില്‌പങ്ങൾ പെരു​കു​ക​യും ചെയ്‌തു.

അടുത്ത​കാ​ലം​വ​രെ ഈ വിഷയം അപരി​ഹാ​ര്യ​മാ​യി നില​കൊ​ണ്ടു. ജെസ്യൂട്ട്‌ ജൂസപ്പേ ഫിലോ​ഗ്രാ​സി പറയു​ന്ന​പ്ര​കാ​രം നമ്മുടെ നൂററാ​ണ്ടി​ന്റെ ആദ്യപ​കു​തി​യിൽപ്പോ​ലും കത്തോ​ലി​ക്കാ പണ്ഡിതൻമാർ സ്വർഗാ​രോ​ഹണ സിദ്ധാ​ന്ത​ത്തിന്‌ “എല്ലായ്‌പോ​ഴും അനുകൂ​ല​മ​ല്ലാത്ത പഠനങ്ങ​ളും ചർച്ചക​ളും” പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തിൽ തുടർന്നു. ലിയോ XIII-ാമൻ, പീയൂസ്‌ X-ാമൻ, ബനഡിക്ട്‌ XV-ാമൻ തുടങ്ങിയ പാപ്പാ​മാർപോ​ലും “ഇക്കാര്യ​ത്തിൽ അടക്കം പാലി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.” എന്നാൽ 1950, നവംബർ 1-ന്‌ സഭ ഒടുവിൽ വ്യക്തമായ ഒരു നിലപാ​ടു സ്വീക​രി​ച്ചു. “നിർമല ദൈവ​മാ​താ​വും നിത്യ​ക​ന്യ​ക​യു​മായ മറിയ തന്റെ ഭൗമിക ജീവിതം പൂർത്തി​യാ​ക്കി​യ​പ്പോൾ ജഡത്തോ​ടും ആത്മാ​വോ​ടും​കൂ​ടെ സ്വർഗീയ മഹത്ത്വ​ത്തി​ലേക്ക്‌ എടുക്ക​പ്പെ​ട്ടു​വെ​ന്നത്‌ ദൈവം വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തിയ ഒരു സിദ്ധാ​ന്ത​മാ​യി നാം നിർവ​ചി​ക്കു​ന്നു” എന്നു പീയൂസ്‌ XII-ാമൻ പാപ്പ പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചു.—മൂനി​ഫി​ക്കെൻറി​സി​മുസ്‌ ഡെവുസ്‌.

മറിയ​യു​ടെ ഉടലോ​ടെ​യുള്ള സ്വർഗീയ യാത്ര​യി​ലുള്ള വിശ്വാ​സം കത്തോ​ലി​ക്ക​രു​ടെ ഇടയിൽ മേലാൽ ഐച്ഛി​ക​മാ​യി​രു​ന്നില്ല—അത്‌ ഒരു സഭാ സിദ്ധാ​ന്ത​മാ​യി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞു. “നാം നിർവ​ചി​ച്ച​തി​നെ ആരെങ്കി​ലും തള്ളിക്ക​ള​യു​ന്ന​തി​നോ അതിൽ മനഃപൂർവം സംശയം പ്രകടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നോ ധൈര്യ​പ്പെ​ട്ടാൽ അയാൾ ദിവ്യാം​ഗീ​കാ​ര​ത്തി​ലും കത്തോ​ലി​ക്കാ വിശ്വാ​സ​ത്തി​ലും കുറവു​ള്ള​വ​നാ​യി തീർന്നി​രി​ക്കു​ന്നു​വെന്ന്‌ അറി​യേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌” എന്നു പീയൂസ്‌ XII-ാമൻ പാപ്പ പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചു.

തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ യഥാർഥ​ത്തിൽ പ്രതി​പാ​ദി​ക്കു​ന്നത്‌

എന്നാൽ എന്തടി​സ്ഥാ​ന​ത്തി​ലാ​ണു സഭ ഇങ്ങനെ ഉറച്ച ഒരു നിലപാ​ടു സ്വീക​രി​ച്ചത്‌? സ്വർഗാ​രോ​ഹണ സിദ്ധാ​ന്ത​ത്തിന്‌ “അതിന്റെ അന്തിമ​മായ അടിസ്ഥാ​നം തിരു​വെ​ഴു​ത്തിൽ” ഉണ്ടെന്നു പീയൂസ്‌ XII-ാമൻ പാപ്പ അവകാ​ശ​പ്പെട്ടു. മറിയ​യു​ടെ സ്വർഗാ​രോ​ഹ​ണ​ത്തി​നു തെളി​വാ​യി മിക്ക​പ്പോ​ഴും പരാമർശി​ക്കുന്ന തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളി​ലൊന്ന്‌ ലൂക്കോസ്‌ 1:28, 42 ആണ്‌. മറിയ​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഈ വാക്യങ്ങൾ ഇപ്രകാ​രം പറയുന്നു: “കൃപനി​റ​ഞ്ഞ​വളേ, സ്വസ്‌തി, കർത്താവു നിന്നോ​ടു​കൂ​ടെ​യുണ്ട്‌: സ്‌ത്രീ​ക​ളിൽ അനുഗൃ​ഹീ​ത​യാ​ണു നീ . . . , നിന്റെ ഗർഭപാ​ത്ര​ത്തി​ന്റെ ഫലവും അനുഗൃ​ഹീ​ത​മാണ്‌.” (ഡുവേ) മറിയ ‘കൃപനി​റ​ഞ്ഞവൾ’ ആയിരു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ അവർ ഒരിക്ക​ലും മരിച്ചി​ട്ടി​ല്ലെന്നു മറിയ​യു​ടെ സ്വർഗാ​രോ​ഹ​ണ​ത്തിൽ വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്നവർ ന്യായ​വാ​ദം ചെയ്യുന്നു. അവരുടെ ‘ഗർഭപാ​ത്ര​ത്തി​ന്റെ ഫലത്തെ’പ്പോലെ “അനുഗൃ​ഹീത”യായതി​നാൽ യേശു​വി​ന്റെ സ്വർഗാ​രോ​ഹ​ണ​മുൾപ്പെടെ അവിടു​ത്തേ​തി​നു തുല്യ​മായ പദവികൾ അവർക്ക്‌ ഉണ്ടായി​രി​ക്കേ​ണ്ട​താണ്‌. ഇതു ശരിയായ ന്യായ​വാ​ദ​മാ​ണെന്നു നിങ്ങൾ വിചാ​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ?

ഒരു സംഗതി, ‘കൃപനി​റ​ഞ്ഞവൾ’ എന്ന പ്രയോ​ഗം കൃത്യ​മ​ല്ലാത്ത പരിഭാ​ഷ​യാ​ണെ​ന്നും ലൂക്കോസ്‌ ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന മൂല പ്രയോ​ഗം കൂടുതൽ കൃത്യ​മാ​യി “ദൈവാം​ഗീ​കാ​ര​ത്തി​നു പാത്ര​മാ​യത്‌” എന്നു പരിഭാഷപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നുവെന്നുമാണു ഭാഷാ​പ​ണ്ഡി​തൻമാർ പറയു​ന്നത്‌. അതു​കൊണ്ട്‌ കത്തോ​ലി​ക്കാ യരുശ​ലേം ബൈബിൾ ലൂക്കോസ്‌ 1:28 ഇപ്രകാ​രം പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു: “കൃപല​ഭി​ച്ച​വളേ, ആനന്ദിക്കൂ!” ദൈവ ‘കൃപല​ഭി​ച്ചവൾ’ എന്ന കാരണം​കൊ​ണ്ടു മറിയ സ്വർഗ​ത്തി​ലേക്കു ജഡത്തിൽ എടുക്ക​പ്പെ​ട്ടു​വെന്നു നിഗമനം ചെയ്യാൻ ഒരു കാരണ​വു​മില്ല. ഒന്നാം നൂററാ​ണ്ടി​ലെ ക്രിസ്‌തീയ രക്തസാ​ക്ഷി​യായ സ്‌തേ​ഫാ​നോ​സി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അത്യന്താം​ഗീ​കാ​ര​ത്തി​നു പാത്ര​മാ​യവൻ അഥവാ “കൃപനി​റ​ഞ്ഞവൻ” എന്ന്‌ കത്തോ​ലി​ക്കാ ഡുവേ ബൈബിൾ പറയു​ന്നുണ്ട്‌—എന്നാൽ അദ്ദേഹം ജഡത്തിൽ പുനരു​ത്ഥാ​നം പ്രാപി​ച്ചെന്ന്‌ ആരും പറയു​ന്നില്ല.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 6:8.

എങ്കിലും, മറിയ അനുഗൃ​ഹീ​ത​യും അംഗീ​കാ​രം ലഭിച്ച​വ​ളും ആയിരു​ന്നി​ല്ലേ? അതേ, എന്നാൽ രസകര​മെന്നു പറയട്ടെ, ഇസ്രാ​യേ​ലി​ന്റെ ന്യായാ​ധി​പൻമാ​രു​ടെ കാലത്ത്‌ യായേൽ എന്നു പേരുള്ള സ്‌ത്രീ “സ്‌ത്രീ​ക​ളിൽ അനുഗൃ​ഹീത”യായി കണക്കാ​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. (ന്യായാ​ധി​പൻമാർ 5:24, ഡുവേ) തീർച്ച​യാ​യും യായേൽ ഉടലോ​ടെ സ്വർഗ​ത്തി​ലേക്ക്‌ എടുക്ക​പ്പെ​ട്ടു​വെന്ന്‌ ആരും വാദി​ക്കു​ക​യില്ല. കൂടാതെ, സ്വർഗാ​രോ​ഹ​ണ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള ആശയം മുഴു​വ​നും യേശു​താ​നും ജഡത്തിൽ സ്വർഗ​ത്തി​ലേക്കു പ്രവേ​ശി​ച്ചു​വെന്ന നിഗമ​ന​ത്തിൽ അധിഷ്‌ഠി​ത​മാണ്‌. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, യേശു “ആത്മാവിൽ,” “ജീവൻപ്രാ​പി​ച്ചു” അഥവാ ഉയിർപ്പി​ക്ക​പ്പെട്ടു എന്നാണു ബൈബിൾ പറയു​ന്നത്‌. (1 പത്രോസ്‌ 3:18, ഡുവേ; 1 കൊരി​ന്ത്യർ 15:45 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.) “ജഡത്തി​നും രക്തത്തി​നും ദൈവ​രാ​ജ്യം അവകാ​ശ​മാ​ക്കാൻ കഴിയില്ല” എന്നുകൂ​ടെ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ പറയുന്നു.—1 കൊരി​ന്ത്യർ 15:42-50, ഡുവേ.

ആത്മാവി​നാൽ അഭിഷി​ക്ത​രാ​ക്ക​പ്പെട്ട വിശ്വസ്‌ത ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്കുള്ള പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു ബൈബിൾ പറയു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നു​ള്ളതു ശരിയാണ്‌. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ഈ ദുഷ്ട യുഗത്തി​ന്റെ അവസാന നാളു​ക​ളിൽ “കർത്താ​വി​ന്റെ പ്രത്യക്ഷത”യാകാതെ ഈ പുനരു​ത്ഥാ​നം തുടങ്ങു​ക​യി​ല്ലെന്ന്‌ 1 തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യർ 4:13-17 വ്യക്തമാ​ക്കു​ന്നു. അതുവരെ മററ്‌ ആയിര​ക്ക​ണ​ക്കി​നു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളോ​ടൊ​പ്പം മറിയ മരണത്തിൽ നിദ്ര​കൊ​ള്ളു​മാ​യി​രു​ന്നു.—1 കൊരി​ന്ത്യർ 15:51, 52.

മറിയ—വിശ്വാ​സ​മുള്ള ഒരു സ്‌ത്രീ

മേൽപ്പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ പറയു​മ്പോൾത്തന്നെ മറിയക്കു ഞങ്ങൾ ഏതെങ്കി​ലും രീതി​യിൽ അനാദ​രവ്‌ കൽപ്പി​ക്കു​ന്നില്ല എന്ന്‌ ഉറപ്പു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കുക. സംശയ​ലേ​ശ​മെ​ന്യേ, മറിയ മാതൃ​കാ​യോ​ഗ്യ​യായ ഒരു സ്‌ത്രീ ആയിരു​ന്നു—അനുക​ര​ണീയ വിശ്വാ​സ​മുള്ള ഒരുവൾതന്നെ. എല്ലാ പീഡന​ങ്ങ​ളും ത്യാഗ​ങ്ങ​ളും സഹിതം അവർ യേശു​വി​ന്റെ അമ്മയാ​യി​ത്തീ​രു​ക​യെന്ന വിശി​ഷ്ട​മായ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വം സത്വരം സ്വീക​രി​ച്ചു. (ലൂക്കൊസ്‌ 1:38; 2:34, 35) യോ​സേ​ഫി​നോ​ടൊ​പ്പം അവർ യേശു​വി​നെ ദൈവിക ജ്ഞാനത്തിൽ വളർത്തി​ക്കൊ​ണ്ടു​പോ​ന്നു. (ലൂക്കൊസ്‌ 2:51, 52) യേശു സ്‌തം​ഭ​ത്തിൽ കിടന്ന​നു​ഭ​വിച്ച കഷ്ടപ്പാ​ടു​ക​ളിൽ അവർ അവിടു​ത്തോ​ടു​കൂ​ടെ നില​കൊ​ണ്ടു. (യോഹ​ന്നാൻ 19:25-27) ഒരു വിശ്വ​സ്‌ത​യായ ശിഷ്യ​യെ​ന്ന​നി​ല​യിൽ അവർ അനുസ​ര​ണ​യോ​ടെ യരുശ​ലേ​മിൽ താമസി​ക്കു​ക​യും പെന്ത​ക്കോ​സ്‌തു നാളിൽ ദൈവാ​ത്മാ​വി​ന്റെ പകരൽ അനുഭ​വി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 1:13, 14; 2:1-4.

മറിയ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള വികല​മായ വീക്ഷണം സൃഷ്ടി​കർത്താ​വി​നോ മറിയ​ക്കോ ബഹുമതി കൈവ​രു​ത്തു​ന്നില്ല. സ്വർഗാ​രോ​ഹണ സിദ്ധാന്തം മറിയ ദൈവ​വു​മാ​യുള്ള മധ്യസ്ഥ​യാ​ണെന്ന അടിസ്ഥാ​ന​ര​ഹി​ത​മായ വാദത്തിന്‌ ആക്കം കൂട്ടാൻ ഉതകുന്നു. എന്നാൽ യേശു​ക്രി​സ്‌തു എന്നെങ്കി​ലും അത്തര​മൊ​രു പഠിപ്പി​ക്ക​ലി​നെ പിന്താ​ങ്ങി​യോ? അതിനു വിപരീ​ത​മാ​യി, “വഴിയും സത്യവും ജീവനും ഞാനാണ്‌. എന്നിലൂ​ടെ​യ​ല്ലാ​തെ ആരും പിതാ​വി​ന്റെ അടുക്ക​ലേക്കു വരുന്നില്ല. എന്റെ നാമത്തിൽ നിങ്ങൾ എന്നോടു എന്തെങ്കി​ലും ചോദി​ച്ചാൽ ഞാനതു ചെയ്‌തു തരും” എന്ന്‌ അവിടു​ന്നു പറഞ്ഞു. (യോഹ​ന്നാൻ 14:6, 14, പി.ഒ.സി. ബൈ.; പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 4:12 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.) അതേ, മറിയയല്ല, യേശു​ക്രി​സ്‌തു മാത്ര​മാണ്‌ സൃഷ്ടി​കർത്താ​വു​മാ​യി മധ്യസ്ഥം വഹിക്കു​ന്നത്‌. നാം “ആവശ്യ​മുള്ള സമയത്തു സഹായ​ത്തി​നു”വേണ്ടി യേശു മുഖാ​ന്ത​ര​മാണ്‌—മറിയ മുഖാ​ന്ത​രമല്ല—ജീവദാ​താ​വി​നെ സമീപി​ക്കേ​ണ്ടത്‌.—എബ്രായർ 4:16, റി​വൈ​സ്‌ഡ്‌ സ്‌ററാൻഡാർഡ്‌ വേർഷൻ, കത്തോ​ലി​ക്കാ പതിപ്പ്‌.

മറിയയെ സംബന്ധിച്ച സത്യം അംഗീ​ക​രി​ക്കു​ന്നതു ചിലർക്കു വേദനാ​ജ​ന​ക​മാ​യി​രി​ക്കും. കുറഞ്ഞ​പക്ഷം അത്‌ ദീർഘ​നാ​ളു​ക​ളാ​യി ലാളി​ച്ചു​പോ​ന്നി​രുന്ന വിശ്വാ​സങ്ങൾ കൈവി​ടു​ന്ന​തി​നെ അർഥമാ​ക്കി​യേ​ക്കാം. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ചില​പ്പോൾ വേദനാ​ജ​ന​ക​മാ​ണെ​ങ്കി​ലും സത്യം ഒടുവിൽ ‘ഒരുവനെ സ്വത​ന്ത്ര​നാ​ക്കും.’ (യോഹ​ന്നാൻ 8:32) “ആത്മാവി​ലും സത്യത്തി​ലും” ആരാധി​ക്കു​ന്ന​വരെ തന്റെ പിതാവ്‌ തിരയു​ന്നു​വെന്നു യേശു പറഞ്ഞു. (യോഹ​ന്നാൻ 4:24, ഡുവേ) ആത്മാർഥ​രായ കത്തോ​ലി​ക്ക​രു​ടെ മുന്നിൽ ഈ വാക്കുകൾ ഒരു വെല്ലു​വി​ളി​യാ​യി നില​കൊ​ള്ളു​ന്നു.

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]

[27-ാം പേജിലെ ചതുരം]

മറിയ മരിച്ചു​വോ?

മറിയ​യു​ടെ സങ്കൽപ്പിത സ്വർഗാ​രോ​ഹ​ണ​ത്തി​നു​മു​മ്പു മറിയ വാസ്‌ത​വ​മാ​യും മരിച്ചു​വോ? ഈ വിഷയ​ത്തിൽ കത്തോ​ലി​ക്കാ വേദശാ​സ്‌ത്രി​കൾ സുഖക​ര​മ​ല്ലാത്ത വേദശാ​സ്‌ത്ര​പ​ര​മായ പ്രതി​സ​ന്ധി​യിൽ അകപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്ക​യാണ്‌. “മരിക്കാ​തി​രി​ക്കുക എന്ന പദവി യേശു​പോ​ലും അവകാ​ശ​പ്പെ​ടു​ത്താ​തി​രുന്ന സ്ഥിതിക്ക്‌ അതു മറിയക്കു കിട്ടി​യെന്നു ചിന്തി​ക്കുക ബുദ്ധി​മു​ട്ടാ​യി​രി​ക്കും” എന്നു നുവോ ഡിററ്‌സ്യോ​നാ​റ്യോ ദെ റൈ​യോ​ളോ​ഴിയ സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. നേരെ മറിച്ച്‌, മറിയ മരിക്കു​ക​തന്നെ ചെയ്‌തു എന്നു പറയു​ന്നതു തത്തുല്യ​മാ​യി ബുദ്ധി​മു​ട്ടുള്ള വിവാദം ഉയർത്തു​ന്നു. “മരണം ആദിമ പാപത്തി​ന്റെ ശിക്ഷയാണ്‌, [“അമലോ​ത്ഭവ”സിദ്ധാന്തം] പറയു​ന്ന​പ്ര​കാ​രം അതു മറിയയെ ബാധി​ച്ചില്ല” എന്നു വേദശാ​സ്‌ത്രജ്ഞൻ കാരി ബാറസൻ കുറി​ക്കൊ​ള്ളു​ന്നു. എന്നാൽ പിന്നെ എന്തിന്റെ അടിസ്ഥാ​ന​ത്തി​ലാ​യി​രി​ക്കും മറിയ മരിച്ചത്‌? പീയൂസ്‌ XII-ാമൻ പാപ്പ സ്വർഗാ​രോ​ഹണ സിദ്ധാന്തം നിർവ​ചി​ച്ച​പ്പോൾ മറിയ​യു​ടെ മരണ സംബന്ധ​മായ വിഷയം അപ്പാടെ സശ്രദ്ധം ഒഴിവാ​ക്കി​യ​തിൽ അതിശ​യി​ക്കാ​നില്ല.

ബൈബി​ളി​ന്റെ പഠിപ്പി​ക്ക​ലു​കൾ അപ്രകാ​ര​മുള്ള ആശയക്കു​ഴ​പ്പ​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നു മുക്തമാ​ണെ​ന്നത്‌ അനു​ഗ്ര​ഹ​മാണ്‌. മറിയ “അമലോ​ത്ഭവ” ആണെന്ന്‌ അത്‌ എങ്ങും പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നില്ല—സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു​പോ​ലു​മില്ല. നേരെ മറിച്ച്‌ പാപപ​രി​ഹാ​രം ആവശ്യ​മാ​യി​രുന്ന അപൂർണ​യായ മനുഷ്യ സ്‌ത്രീ​യാ​യി​രു​ന്നു മറിയ എന്ന്‌ അതു സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. ഇക്കാര​ണ​ത്താൽ യേശു​വി​ന്റെ ജനനത്തി​നു​ശേഷം അവർ ദേവാ​ല​യ​ത്തിൽപ്പോ​യി പാപപ​രി​ഹാര ബലി അർപ്പിച്ചു. (ലേവ്യ​പു​സ്‌തകം 12:1-8; ലൂക്കൊസ്‌ 2:22-24) മറെറല്ലാ അപൂർണ മനുഷ്യ​രെ​യും​പോ​ലെ ഒടുവിൽ മറിയ​യും മരിച്ചു.—റോമർ 3:23; 6:23.

ഈ ലളിത​മായ സത്യം സ്വർഗാ​രോ​ഹണ സിദ്ധാന്തം ഉയർത്തിയ ഉത്തരമി​ല്ലാത്ത ചോദ്യ​ങ്ങൾക്കു തികച്ചും വിപരീ​ത​മാ​യി നില​കൊ​ള്ളു​ന്നു.

[26-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ററിററിയൻ വരച്ച ‘കന്യാ​മ​റി​യ​ത്തി​ന്റെ സ്വർഗാ​രോ​ഹണം’ (ഏകദേശം 1488-1576)

[കടപ്പാട്‌]

Giraudon/Art Resource, N.Y.

[28-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

യേശുവിന്റെ ജനന​ശേഷം ദേവാ​ല​യ​ത്തി​ലേക്കു പാപപ​രി​ഹാര ബലി കൊണ്ടു​വ​ന്ന​തി​ലൂ​ടെ പാപ​മോ​ചനം ആവശ്യ​മുള്ള ഒരു പാപി​യാ​ണു താനെന്നു മറിയ പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചു