വായന​ക്കാ​രിൽനി​ന്നുള്ള ചോദ്യ​ങ്ങൾ

ശൗലിന്റെ പടയാ​ളി​കൾ രക്തത്തോ​ടു​കൂ​ടിയ മാംസം ഭക്ഷിച്ച​പ്പോൾ, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തിൽ അതിനു വധശി​ക്ഷ​യാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും അവരെ എന്തു​കൊ​ണ്ടു വധിച്ചില്ല?

രക്തം സംബന്ധിച്ച ദൈവ​നി​യ​മത്തെ ഈ പുരു​ഷൻമാർ ലംഘി​ക്കു​ക​തന്നെ ചെയ്‌തു. എന്നാൽ അവരോ​ടു കരുണ കാണി​ച്ചി​രി​ക്കാം, കാരണം അവർക്കു രക്തത്തോട്‌ ആദരവ്‌ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. പക്ഷേ, അത്തരം ആദരവ്‌ കാട്ടു​ന്ന​തിൽ അവർ ഏറെ ഉത്സാഹം കാണി​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നു എന്നത്‌ സത്യമാണ്‌.

സാഹച​ര്യം പരിഗ​ണി​ക്കുക. ശൗൽ രാജാ​വി​ന്റെ​യും അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ മകനായ യോനാ​ഥാ​ന്റെ​യും കീഴി​ലുള്ള ഇസ്രാ​യേ​ല്യർ ഫെലി​സ്‌ത്യ​രോ​ടു യുദ്ധം ചെയ്യു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. യുദ്ധത്തിൽ “യിസ്രാ​യേ​ല്യർ വിഷമ​ത്തി​ലാ​യി​രുന്ന” ഒരു ഘട്ടത്തിൽ ശത്രു​വി​നെ തോൽപ്പി​ക്കു​ന്ന​തു​വരെ തന്റെ ആളുകൾ യാതൊ​ന്നും ഭക്ഷിക്ക​രു​തെന്നു ശൗൽ എടുത്തു​ചാ​ടി പ്രതിജ്ഞ ചെയ്‌തു. (1 ശമൂവേൽ 14:24) എന്നാൽ പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ പ്രതിജ്ഞ ഒരു പ്രശ്‌നം സൃഷ്ടിച്ചു.

അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ആളുകൾ പൊരിഞ്ഞ പോരാ​ട്ടം നടത്തി യുദ്ധം ജയിക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു, എന്നാൽ കഠിനാ​ധ്വാ​നം വലിയ ദോഷ​ഫലം ചെയ്‌തു. അവർ പട്ടിണി കിടന്നു വലഞ്ഞു. ആ രൂക്ഷമായ സാഹച​ര്യ​ത്തിൽ അവർ എന്തു ചെയ്‌തു? “ജനം കൊള്ളക്കു ഓടി​ച്ചെന്നു ആടുക​ളെ​യും കാളക​ളെ​യും കിടാ​ക്ക​ളെ​യും പിടിച്ചു നിലത്തു വെച്ചു അറുത്തു രക്തത്തോ​ടു​കൂ​ടെ തിന്നു.”—1 ശമൂവേൽ 14:32.

രക്തം സംബന്ധിച്ച ദൈവ​നി​യ​മ​ത്തി​ന്റെ ലംഘന​മാ​യി​രു​ന്നു അത്‌. ശൗലിന്റെ ആളുക​ളിൽ ചിലർ ഇക്കാര്യം അദ്ദേഹ​ത്തോട്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ സൂചി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു: “ജനം രക്തത്തോ​ടെ തിന്നു​ന്ന​തി​നാൽ യഹോ​വ​യോ​ടു പാപം ചെയ്യുന്നു.” (1 ശമൂവേൽ 14:33) മൃഗങ്ങളെ അറുക്കു​മ്പോൾ അതിന്റെ മാംസം തിന്നു​ന്ന​തി​നു മുമ്പു രക്തം വാർത്തി​ക്ക​ള​യേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നു​വെന്നു ന്യായ​പ്ര​മാ​ണം പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചു. രക്തം വാർത്തി​ക്ക​ള​യാൻ ഭ്രാന്ത​മായ നടപടി​കൾ എടുക്കാൻ ദൈവം ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ടില്ല. രക്തം കളയാൻ ന്യായ​മായ പടികൾ സ്വീക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നാൽ അവിടു​ത്തെ ദാസൻമാർക്കു രക്തത്തിന്റെ പ്രാധാ​ന്യ​ത്തോട്‌ ആദരവു പ്രകട​മാ​ക്കാൻ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നു. (ആവർത്ത​ന​പു​സ്‌തകം 12:15, 16, 21-25) യാഗാർപ്പ​ണ​ത്തി​നു​വേണ്ടി യാഗപീ​ഠ​ത്തിൽ രക്തം ഉപയോ​ഗി​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നു, എന്നാൽ അതു ഭക്ഷിക്കാൻ പാടി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. മനഃപൂർവ ലംഘന​ത്തി​നു മരണശിക്ഷ നൽകി​യി​രു​ന്നു. എന്തെന്നാൽ ദൈവ​ജ​ന​ത്തോട്‌ ഇപ്രകാ​രം പറഞ്ഞി​രു​ന്നു: “യാതൊ​രു ജഡത്തിന്റെ രക്തവും നിങ്ങൾ ഭക്ഷിക്ക​രു​തു . . . സകലജ​ഡ​ത്തി​ന്റെ​യും ജീവൻ അതിന്റെ രക്തമല്ലോ; അതു ഭക്ഷിക്കു​ന്ന​വ​നെ​യെ​ല്ലാം ഛേദി​ച്ചു​ക​ള​യേണം.”—ലേവ്യ​പു​സ്‌തകം 17:10-14.

ശൗൽ രാജാ​വി​ന്റെ യോദ്ധാ​ക്കൾ മനഃപൂർവം ന്യായ​പ്ര​മാ​ണം ലംഘി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നോ? രക്തം സംബന്ധിച്ച ദിവ്യ​നി​യ​മ​ത്തോട്‌ അവർ സമ്പൂർണ​മായ അനാദ​രവു പ്രകട​മാ​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നോ?—സംഖ്യാ​പു​സ്‌തകം 15:30 താരത​മ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തുക.

നാം അങ്ങനെ നിഗമനം ചെയ്യേ​ണ്ട​തില്ല. അവർ ‘മൃഗങ്ങളെ നിലത്തു വെച്ചു അറുത്തു രക്തത്തോ​ടു​കൂ​ടെ തിന്നു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു’ എന്നു വിവരണം നമ്മോടു പറയുന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ രക്തം വാർത്തി​ക്ക​ള​യാൻ അവർ കുറെ ശ്രമം നടത്തി​യി​രി​ക്കാം. (ആവർത്ത​ന​പു​സ്‌തകം 15:23) എന്നാൽ പട്ടിണി കിടന്നു വലഞ്ഞ അവരുടെ അവസ്ഥയിൽ സാധാരണ രക്തം വാർന്നു​പോ​കാൻ ആവശ്യ​മായ അത്രയും സമയം അവർ അറുത്ത മൃഗങ്ങളെ കെട്ടി​ത്തൂ​ക്കി​യില്ല. ആടുക​ളെ​യും കാളക​ളെ​യും അവർ അറുത്തത്‌ “നിലത്തു” വച്ചാണ്‌, രക്തം വാർന്നു​പോ​കു​ന്ന​തിന്‌ അതു തടസ്സമാ​യി​രി​ക്കാൻ കഴിയും. രക്തത്തിൽക്കു​ളി​ച്ചു കിടന്നി​രി​ക്കാൻ സാധ്യ​ത​യുള്ള മൃതമായ മൃഗശ​രീ​ര​ങ്ങ​ളിൽനിന്ന്‌ അവർ പെട്ടെന്നു മാംസം മുറി​ച്ചെ​ടു​ത്തു. അതു​കൊണ്ട്‌, ദൈവ​നി​യമം അനുസ​രി​ക്കുന്ന കാര്യം അവരുടെ മനസ്സിൽ ഉണ്ടായി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽപ്പോ​ലും ശരിയായ വിധങ്ങ​ളി​ലോ വേണ്ടത്ര അളവോ​ള​മോ അവർ അനുസ​രി​ച്ചില്ല.

തത്‌ഫ​ല​മാ​യി “ജനം . . . രക്തത്തോ​ടു​കൂ​ടെ തിന്നു.” അതു പാപമാ​യി​രു​ന്നു. ശൗൽ ഇതു തിരി​ച്ച​റി​യു​ക​യും ഒരു വലിയ കല്ലു തന്റെയ​ടുത്ത്‌ ഉരുട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു​വ​രാൻ ഉത്തരവി​ടു​ക​യും ചെയ്‌തു. അദ്ദേഹം പടയാ​ളി​ക​ളോട്‌ ഇപ്രകാ​രം കൽപ്പിച്ചു: “ഓരോ​രു​ത്തൻ താന്താന്റെ കാള​യെ​യും ആടി​നെ​യും എന്റെ അടുക്കൽ കൊണ്ടു​വന്നു ഇവി​ടെ​വെച്ചു അറുത്തു തിന്നു​കൊൾവിൻ; രക്തത്തോ​ടെ തിന്നു​ന്ന​തി​നാൽ യഹോ​വ​യോ​ടു പാപം ചെയ്യരുത്‌.” (1 ശമൂവേൽ 14:33, 34) തെററു ചെയ്‌ത പടയാ​ളി​കൾ ഇത്‌ അനുസ​രി​ച്ചു, “ശൌൽ യഹോ​വെക്കു ഒരു യാഗപീ​ഠം പണി”യുകയും ചെയ്‌തു.—1 ശമൂവേൽ 14:35.

കല്ലിൻമേൽവ​ച്ചു മൃഗങ്ങളെ അറുക്കു​ന്നത്‌ വേണ്ടത്ര രക്തം വാർന്നു​പോ​കു​ന്നു​വെന്ന്‌ ഏറെക്കു​റെ ഉറപ്പു​വ​രു​ത്തി. അറുത്ത സ്ഥലത്തു​നി​ന്നും മൃഗത്തി​ന്റെ മാംസം തിന്നു​മാ​യി​രു​ന്നു. പാപം ചെയ്‌ത​വർക്കു​വേണ്ടി ദൈവ​ത്തി​ന്റെ കരുണ തേടി​യ​പ്പോൾ വാർന്നു​പോയ രക്തത്തിൽ കുറച്ച്‌ ശൗൽ യാഗപീ​ഠ​ത്തിൽ ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രി​ക്കാം. വളരെ ക്ഷീണി​ച്ച​വ​രും വിശന്നു​വ​ല​ഞ്ഞ​വ​രു​മാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും പടയാ​ളി​കൾ ചെയ്‌ത ശ്രമം യഹോവ മനസ്സി​ലാ​ക്കി​യ​തു​കൊ​ണ്ടാ​വാം അവിടുന്ന്‌ അവരോ​ടു കരുണ കാണിച്ചു. ഗതികെട്ട ആ സ്ഥിതി​വി​ശേ​ഷ​ത്തിൽ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ആളുകളെ കൊ​ണ്ടെ​ത്തിച്ച ശൗലിന്റെ എടുത്തു​ചാ​ടി​യുള്ള ശപഥവും ദൈവം പരിഗ​ണി​ച്ചി​രി​ക്കാം.

ഒരു അടിയ​ന്തിര സാഹച​ര്യം ദിവ്യ​നി​യ​മത്തെ അവഗണി​ക്കാ​നുള്ള ഒരു ഒഴിക​ഴി​വ​ല്ലെന്ന്‌ ഈ വിവരണം കാട്ടി​ത്ത​രു​ന്നു. ഒരു പ്രതിജ്ഞ എടുക്കു​ന്ന​തി​നു മുമ്പു ശ്രദ്ധാ​പൂർവം ചിന്തി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്റെ ആവശ്യം കാണാൻ ഇതു നമ്മെ സഹായി​ക്കണം. കാരണം എടുത്തു​ചാ​ടി​യുള്ള പ്രതി​ജ്ഞ​യ്‌ക്കു വ്യക്തി​പ​ര​മാ​യി നമുക്കും അതു​പോ​ലെ​തന്നെ മററു​ള്ള​വർക്കും പ്രശ്‌നങ്ങൾ വരുത്തി​വെ​ക്കാൻ കഴിയും.—സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 5:4-6.