ഏററവും പുരോ​ഗ​മ​നാ​ത്മ​ക​മായ സ്ഥാപന​ത്തോ​ടൊ​ത്തു സേവി​ക്കു​ന്നു

റോബർട്ട്‌ ഹാട്ട്‌സ്‌ഫെൽററ്‌ പറഞ്ഞ​പ്ര​കാ​രം

ജീവൻ തുടി​ക്കുന്ന വർണത്തിൽ സായാഹ്ന വാർത്തകൾ വീക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ഇന്ന്‌ അനേകർ റിമോട്ട്‌ കൺ​ട്രോൾ ഉപയോ​ഗി​ച്ചു​കൊണ്ട ടെലി​വി​ഷൻ ഓൺ ചെയ്യുന്നു. അത്‌ അത്ര അസാധാ​ര​ണ​മായ ഒരു സംഗതി​യാ​യി അവർ കരുതു​ന്നില്ല. എന്നാൽ, 12 വയസ്സുള്ള ആൺകു​ട്ടി​യായ ഞാൻ, സാധാ​ര​ണ​യിൽ കവിഞ്ഞ വലിപ്പ​ത്തി​ലുള്ള ഒരു വ്യക്തി പ്രസം​ഗി​ക്കു​ന്നത്‌ ചലച്ചിത്ര സ്‌ക്രീ​നിൽ കണ്ണും മിഴിച്ചു നോക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ ഇന്നലെ​യെ​ന്ന​പോ​ലെ ഓർക്കു​ന്നു!

അത്‌ അത്ര ആനക്കാ​ര്യ​മൊ​ന്നു​മ​ല്ല​ല്ലോ എന്ന്‌ നിങ്ങൾ ചിന്തി​ച്ചേ​ക്കാം. എങ്കിലും, ബ്ലാക്ക്‌ ആൻഡ്‌ വൈററ്‌ മൂകചി​ത്ര​ങ്ങ​ളു​ടെ പ്രാരംഭ നാളു​ക​ളാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ 1915-ൽ അത്‌ ഒരു ആധുനിക അത്ഭുത​മാ​യി​ട്ടാണ്‌ എനിക്കു തോന്നി​യത്‌. താടി​നീ​ട്ടിയ ഒരു മാന്യ​ദ്ദേഹം സ്‌ക്രീ​നിൽ പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെട്ടു പറഞ്ഞു: “സൃഷ്ടി​പ്പിൻ ഫോട്ടോ നാടകം അവതരി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ ഐ.ബി.എസ്‌.എ., അന്താരാ​ഷ്‌ട്ര ബൈബിൾ വിദ്യാർഥി​ക​ളു​ടെ സംഘട​ന​യാണ്‌.” അടുത്ത രണ്ടു മണിക്കൂ​റോ​ളം ബൈബി​ളി​ന്റെ കഥ ഞങ്ങളുടെ കൺമു​മ്പിൽ തെളി​ഞ്ഞു​വന്നു. അതിലെ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു സന്ദേശം സുവ്യ​ക്ത​വും ഉൻമേ​ഷ​ക​ര​വു​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നുവ​രി​കി​ലും അത്‌ കളർ സൈഡ്‌ളു​കൾകൊ​ണ്ടു സംയോ​ജി​പ്പിച്ച ചലച്ചി​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു. ചിത്ര​ത്തി​നൊ​ത്തുള്ള സംസാ​ര​മാണ്‌ എന്റെ ശ്രദ്ധ ഏററവും പിടി​ച്ചു​പ​റ​റി​യത്‌.

അത്‌ അന്നു ഞാൻ മനസ്സി​ലാ​ക്കി​യി​രു​ന്നില്ല. എന്നാൽ ചരി​ത്ര​പ്ര​ധാ​ന​മായ ആ സാങ്കേ​തിക വിദ്യ​യോട്‌ എനിക്കു​ണ്ടായ യുവസ​ഹ​ജ​മായ ആവേശം ഭൂമി​യി​ലെ ഏററവും പുരോ​ഗ​മ​നാ​ത്മ​ക​മായ സ്ഥാപന​ത്തോ​ടൊ​പ്പം ആയുഷ്‌കാ​ലം ചെലവി​ടു​ന്ന​തി​നുള്ള ഒരു മുഖവു​ര​യാ​യി​രു​ന്നു.

ആദ്യ നാളുകൾ

എന്റെ പിതാവ്‌ 1891-ൽ ജർമനി​യി​ലെ ഡിലൻബർഗിൽനിന്ന്‌ യു.എസ്‌.എ.യിലുള്ള പെൻസിൽവേ​നി​യ​യി​ലെ അലിഗ​നി​യിൽ വസിക്കുന്ന ജർമൻ സമുദാ​യ​ത്തിൽ വന്നെത്തി. ഒരു ജർമൻ കുടും​ബ​ത്തി​ലെ പെൺകു​ട്ടി​യെ അദ്ദേഹം പിന്നീടു കണ്ടുമു​ട്ടു​ക​യും അവർ വിവാ​ഹി​ത​രാ​കു​ക​യും ചെയ്‌തു. 1903 ജൂലൈ 7-നു ഞാൻ പിറന്നു. ജർമൻ, ഇംഗ്ലീഷ്‌ ഭാഷകൾ പഠിപ്പി​ച്ചാണ്‌ എന്നെ വളർത്തി​ക്കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നത്‌. 1914-ൽ ഒന്നാം ലോക​മ​ഹാ​യു​ദ്ധം തുടങ്ങു​ന്ന​തി​നു തൊട്ടു​മുമ്പ്‌ എന്നെ അനാഥ​നാ​ക്കി​ക്കൊണ്ട്‌ ഒരു ക്ഷയരോ​ഗ​ബാധ എന്റെ മാതാ​പി​താ​ക്കളെ തട്ടി​യെ​ടു​ത്തു. ഏതാണ്ട്‌ അതേ കാലയ​ള​വിൽ എന്റെ വല്യപ്പൻ സന്നിപാ​തം പിടി​പെട്ട്‌ മൃതി​യ​ടഞ്ഞു.

എന്റെ ആൻറി മിനാ ബോമർ ദയാപു​ര​സ്സരം എന്നെ തന്റെ വീട്ടി​ലേക്കു കൊണ്ടു​പോ​യി. “എനിക്ക്‌ എന്താ​ണേ​ലും അഞ്ചു മക്കളുണ്ട്‌, ഒന്നുകൂ​ടെ ആയി​ക്കോ​ട്ടെ” എന്ന്‌ അവർ പറഞ്ഞു. മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളു​ടെ അഭാവം എനിക്ക്‌ അനുഭ​വ​പ്പെ​ട്ടെ​ങ്കി​ലും മിനാ ആൻറി എനിക്ക്‌ ഒരു നല്ല ആശ്രയം പ്രദാ​നം​ചെ​യ്‌തു.

എന്റെ ആൻറി ബൈബിൾ വിദ്യാർഥി​ക​ളു​ടെ (യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​കളെ അന്ന്‌ അങ്ങനെ​യാ​ണു വിളി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌) അലിഗനി സഭയോ​ടൊ​ത്തു വളരെ​ക്കാ​ല​മാ​യി സഹവസി​ച്ചു​വ​രി​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. വാച്ച്‌ ടവർ സൊ​സൈ​റ​റി​യു​ടെ പ്രസി​ഡൻറാ​യി​രുന്ന സി. ററി. റസ്സൽ സഹോ​ദ​ര​നും 1909-നു മുമ്പ്‌ ആ സഭയോ​ടൊ​ത്താ​ണു സഹവസി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. മിനാ ആൻറി എന്നെ യോഗ​ങ്ങൾക്കു കൂട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു​പോ​യി. ഞങ്ങളുടെ കുടും​ബം അധ്യയനം നടത്തു​ന്ന​തി​നും പ്രസം​ഗ​വേ​ല​യിൽ പങ്കെടു​ക്കു​ന്ന​തി​നും അന്ന്‌ താത്‌പ​ര്യ​പൂർവം ശ്രമം ചെയ്‌തി​രു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും യോഗ​ങ്ങ​ളിൽ കേട്ടകാ​ര്യ​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ പരിച​യ​മു​ള്ള​വ​രു​മാ​യി അനൗപ​ചാ​രി​ക​മാ​യി പങ്കിടു​മാ​യി​രു​ന്നു.

ഈ കാലയ​ള​വി​ലാണ്‌ “സൃഷ്ടി​പ്പിൻ നാടകം” എന്നെ അത്ഭുത​സ്‌ത​ബ്ധ​നാ​ക്കി​യത്‌. ഞാൻ മെക്കാ​നി​ക്കൽ കാര്യ​ങ്ങ​ളിൽ കൂടുതൽ തത്‌പ​ര​നാ​യി​രു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ ഫോ​ട്ടോ​ഗ്ര​ഫി​യു​ടെ ഈ പുതിയ സാങ്കേതികവി​ദ്യ​ക​ളും ചിത്ര​ങ്ങൾക്കൊ​പ്പി​ച്ചുള്ള ശബ്ദക്ര​മീ​ക​ര​ണ​വും ടൈം-ലാപ്‌സ്‌ ഫോ​ട്ടോ​ഗ്ര​ഫി​യും എന്നെ പുളകം കൊള്ളി​ച്ചു. പൂക്കൾ വിരി​യു​ന്നതു നിരീ​ക്ഷി​ച്ച​പ്പോൾ ഞാൻ കോൾമ​യിർകൊ​ണ്ടു!

1916-ൽ റസ്സൽ സഹോ​ദ​രന്റെ മരണം ഞങ്ങളെ വളരെ ദുഃഖി​ത​രാ​ക്കി. ഞങ്ങൾ അലിഗ​നി​യിൽ താമസി​ച്ചി​രു​ന്ന​തി​നാൽ കാർനെജി ഹാളിൽ നടത്തിയ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ശവസം​സ്‌കാര ചടങ്ങിൽ ഞങ്ങൾക്കു പങ്കെടു​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞു. ഈ ഹാളിൽവെ​ച്ചാ​ണു റസ്സൽ സഹോ​ദരൻ ഇ. എൽ. ഇററണു​മാ​യി 1903-ൽ വാഗ്വാ​ദം നടത്തി​യത്‌. ഈ മെഥഡി​സ്‌ററ്‌ എപ്പിസ്‌കോ​പ്പൽ ശുശ്രൂ​ഷകൻ റസ്സൽ സഹോ​ദ​രന്റെ ബൈബിൾ പാണ്ഡി​ത്യ​ത്തെ താറടി​ക്കാ​മെന്ന പ്രത്യാ​ശ​യിൽ അദ്ദേഹത്തെ ഒരു ഷഡ്‌ദിന വാഗ്വാ​ദ​ത്തി​നു വെല്ലു​വി​ളിച്ച കഥകൾ ഞാൻ കേട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌. പകരം റസ്സൽ സഹോ​ദരൻ ‘നരകത്തി​ലെ തീ അണയ്‌ക്കു​ക​യാണ്‌ ഉണ്ടായത്‌.’ പിററ്‌സ്‌ബർഗിൽ, സാറാ കേലിൻ എന്ന വിഖ്യാ​ത​യായ ഒരു കോൽപോർട്ട​റി​നു റസ്സലി​നെ​യും ഭാര്യ​യെ​യും വ്യക്തി​പ​ര​മാ​യി അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. ശവസം​സ്‌കാര സമയം മരിയ റസ്സൽ “എന്റെ പ്രിയ​ഭാ​ജ​ന​മായ ഭർത്താ​വിന്‌” എന്ന കുറി​പ്പോ​ടെ ശവപ്പെ​ട്ടി​യിൽ ഏതാനും പൂക്കൾ അർപ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ അവർ കണ്ടു. ഏതാനും വർഷം മുമ്പ്‌ അവർ അദ്ദേഹ​ത്തിൽനി​ന്നു വേർപി​രി​ഞ്ഞി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും റസ്സലിനെ മരിയ അപ്പോ​ഴും ഭർത്താ​വാ​യി കണക്കാ​ക്കി​യി​രു​ന്നു.

എന്റെ ഭാവി ജീവി​ത​ഗ​തിക്ക്‌ ആവശ്യ​മായ സാങ്കേ​തിക സിദ്ധികൾ നേടി​യെ​ടു​ക്കാൻ വർഷങ്ങൾകൊണ്ട്‌ എനിക്കു കഴിഞ്ഞു. എന്റെ രക്ഷകർത്താ​വാ​യി​രുന്ന അങ്കിൾ കെട്ടി​ട​നിർമാണ കോൺട്രാ​ക്ടർ ആയിരു​ന്നു. സ്‌കൂൾ അവധി​ക്കാ​ല​ങ്ങ​ളിൽ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ഇലക്‌ട്രീ​ഷ്യൻമാ​രോ​ടൊ​പ്പം പഴയ കെട്ടി​ട​ങ്ങ​ളിൽ വാതക വിളക്കു​കൾ മാററി വൈദ്യു​ത വിളക്കു​കൾ സ്ഥാപി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ അദ്ദേഹം എന്നെ നിയോ​ഗി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. 1918-ൽ ഞങ്ങളുടെ സ്‌കൂ​ളി​ലെ വിദ്യാർഥി​കൾ അമച്ച്വർ റേഡി​യോ-ടെല​ഗ്രാഫ്‌ ഉപകരണം നിർമി​ച്ചു. വൈകു​ന്നേ​ര​ങ്ങ​ളിൽ ഞങ്ങൾ ഒന്നിച്ചു​കൂ​ടി വൈദ്യു​തി​യും കാന്തി​ക​ത​യും സംബന്ധി​ച്ചു പഠിച്ച്‌ പ്രാ​യോ​ഗിക പരീക്ഷ​ണങ്ങൾ നടത്തു​മാ​യി​രു​ന്നു. 1926-ൽ എന്റെ ഒരു സുഹൃ​ത്തും ഞാനും ഒരു ബാല്യ​കാല സ്വപ്‌ന—കപ്പലു​ക​ളിൽ വേല​ചെ​യ്‌തു ലോകം ചുററു​ക​യെന്ന സ്വപ്‌ന—സാക്ഷാ​ത്‌കാ​ര​ത്തി​നു​വേണ്ടി ശ്രമി​ക്കാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചു. റേഡി​യോ-ടെല​ഗ്രാഫ്‌ ഓപ്പ​റേ​റ​റർമാ​രാ​യി​ത്തീ​രു​ന്ന​തി​നു ഞങ്ങൾ റേഡി​യോ കോർപ്പ​റേഷൻ സ്‌കൂൾ ഓഫ്‌ അമേരി​ക്ക​യിൽ പേർ ചാർത്തി.

ബെഥേ​ലിൽ ഒരു പുതിയ ജീവിതം

ഞങ്ങൾ പഠിച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രുന്ന റേഡി​യോ സ്‌കൂൾ ന്യൂ​യോർക്ക്‌ സിററി​യിൽ ആയിരു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌, പഴയ മേസണിക്ക്‌ ടെമ്പിൾ ഓഡി​റേ​റാ​റി​യം വാടക​ക്കെ​ടു​ത്തു നടത്തി​വ​ന്നി​രുന്ന ബൈബിൾ വിദ്യാർഥി​ക​ളു​ടെ യോഗ​ങ്ങ​ളിൽ ഹാജരാ​കു​ന്ന​തി​നു ഞാൻ നദിക്ക​ക്ക​രെ​യുള്ള ബ്രുക്ലി​നി​ലേക്കു പോകു​മാ​യി​രു​ന്നു. അന്ന്‌ ന്യൂ​യോർക്ക്‌ മഹാന​ഗ​രി​യിൽ ഒരൊററ സഭയേ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. ഞാൻ കമേഴ്‌സ്യൽ റേഡി​യോ ലൈസൻസി​നു​വേണ്ടി പഠിക്കു​ക​യാണ്‌ എന്നു ബെഥേ​ലി​ലെ (ബൈബിൾ വിദ്യാർഥി​ക​ളു​ടെ ആസ്ഥാന​ത്തു​ള്ള​വ​രു​ടെ കുടും​ബ​ത്തി​ലെ) സഹോ​ദ​രങ്ങൾ അറിയാ​നി​ട​യാ​യ​പ്പോൾ അവർ പറഞ്ഞു: “എന്തിനാ കടലിൽ പോകു​ന്നത്‌? ഇവി​ടെ​ത്തന്നെ നമുക്ക്‌ ഒരു റേഡി​യോ സ്‌റേ​റഷൻ ഉണ്ടല്ലോ, അതു പ്രവർത്തി​പ്പി​ക്കാൻ ഒരാളു​ടെ ആവശ്യ​മു​ണ്ടു​താ​നും.” ഒരു ഇൻറർവ്യൂ​വിൽ പങ്കെടു​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ഓഫീ​സി​ലേക്കു വരാൻ അവർ എന്നെ ക്ഷണിച്ചു. ബെഥേൽ ബൈബിൾ വിദ്യാർഥി​ക​ളു​ടെ ആസ്ഥാന​മാണ്‌ എന്നതൊ​ഴി​ച്ചാൽ അതേപ്പ​ററി വേറെ ഒന്നും​തന്നെ എനിക്ക്‌ അറിഞ്ഞു​കൂ​ടാ​യി​രു​ന്നു.

സ്‌കൂൾ പഠിത്തം പൂർത്തി​യാ​ക്കി ലൈസൻസും കരസ്ഥമാ​ക്കി​യ​ശേഷം ബെഥേ​ലി​ലേക്കു വരാൻ ഇൻറർവ്യൂ​വി​നു​ശേഷം സഹോ​ദ​രങ്ങൾ നിർദേ​ശി​ച്ചു. ബിരുദം നേടി​യ​ശേഷം കപ്പലിൽ കയറി പുറം​ക​ട​ലു​ക​ളി​ലേക്കു പോകു​ന്ന​തി​നു പകരം ഞാൻ എന്റെ ഏതാനും വസ്‌ത്രങ്ങൾ അടുക്കി​പ്പെ​റു​ക്കി ഭൂഗർഭ മാർഗ​ത്തി​ലൂ​ടെ സഞ്ചരി​ക്കുന്ന ഒരു ട്രെയി​നിൽ ബെഥേ​ലി​ലേക്കു യാത്ര​തി​രി​ച്ചു. യഹോ​വക്കു സമർപ്പി​ക്കു​ക​യും വർഷങ്ങ​ളോ​ളം പ്രസം​ഗ​വേ​ല​യിൽ പങ്കെടു​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും 1926 ഡിസം​ബ​റിൽ ബെഥേ​ലിൽ എത്തി രണ്ടാഴ്‌ച കഴിഞ്ഞു മാത്ര​മാ​ണു ഞാൻ സ്‌നാ​പ​ന​മേ​റ​റത്‌. അന്നത്തെ​ക്കാ​ലത്ത്‌ അതൊരു അസാധാ​രണ സംഗതി​യാ​യി​രു​ന്നില്ല.

അന്നാ​ണെ​ങ്കിൽ ബെഥേ​ലിൽ 150 അംഗങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ആളുക​ളെ​ക്കൊ​ണ്ടു മരുങ്ങു​തി​രി​യാൻ ഇടമി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ഓരോ മുറി​യി​ലും നാലു പേർ വീതമു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അവരിൽ മിക്കവ​രു​മാ​യി ഞാൻ പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ പരിച​യ​ത്തി​ലാ​യി കാരണം തീനും വേലയും ഉറക്കവു​മെ​ല്ലാം ഒരേ വളപ്പിൽത്തന്നെ ആയിരു​ന്നു. തന്നെയു​മല്ല ഞങ്ങളെ​ല്ലാം ന്യൂ​യോർക്ക്‌ സിററി​യിൽ ആകപ്പാ​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന ഒരേ ഒരു സഭയി​ലാണ്‌ ഹാജരാ​യി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​തും. 1927-ൽ 124 കൊളം​ബിയ ഹൈറ​റ്‌സിൽ പുതിയ ബെഥേൽ ഭവനത്തി​ന്റെ പണി പൂർത്തി​യാ​യി. അപ്പോൾ ഒരു മുറി​യിൽ രണ്ടുപേർ വീതം താമസി​ക്കു​ന്ന​തി​നു ഞങ്ങൾക്കു കഴിഞ്ഞു.

കൂടാതെ, 1927-ൽ 117 ആഡംസ്‌ സ്‌ട്രീ​റ​റിൽ പുതിയ ഫാക്ടറി തുറന്നു. 55 കൊൺകോർഡ്‌ സ്‌ട്രീ​റ​റി​ലുള്ള പഴയ ഫാക്ടറി​യിൽനിന്ന്‌ ഉപകര​ണങ്ങൾ മാററി സ്ഥാപി​ക്കു​ന്ന​തി​നു ഞാൻ സഹായി​ച്ചു. റേഡി​യോ ഉപകര​ണ​ത്തി​നു​പു​റമേ ഫാക്ടറി​യിൽ ലിഫ്‌റ​റു​ക​ളും അച്ചടി യന്ത്രങ്ങ​ളും തുണി​യ​ല​ക്കുന്ന ഉപകര​ണ​വും എണ്ണകൊ​ണ്ടു കത്തുന്ന ചൂളയും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു—അതി​ലൊ​ന്നി​ലെ​ങ്കി​ലും വൈർ ഉണ്ടെന്നു​വ​രി​കിൽ ഞാൻ അതിൽ പണിയു​മാ​യി​രു​ന്നു.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ബെഥേൽ ഒരു ഫാക്ടറി മാത്ര​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. ഓരോ പുസ്‌ത​ക​ത്തി​ന്റെ​യും ഓരോ ലഘു​ലേ​ഖ​യു​ടെ​യും ഓരോ മാസി​ക​യു​ടെ​യും പിന്നിൽ കഠിനാ​ധ്വാ​നി​ക​ളായ എളിയ സേവക​രു​ടെ കൈക​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അവരുടെ ലക്ഷ്യം ലോക​ത്തി​ന്റെ അംഗീ​കാ​ര​വും പെരു​മ​യും നേടു​ക​യെ​ന്ന​ത​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. മറിച്ച്‌, കർത്താ​വി​ന്റെ വേല നടന്നു​കി​ട്ട​ണ​മെന്നു മാത്രമേ അവർ ആഗ്രഹി​ച്ചു​ള്ളൂ—ആ വേലയിൽ ധാരാളം ചെയ്യാ​നു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു!

റതർഫോർഡ്‌ സഹോ​ദ​ര​നു​മാ​യുള്ള സഹവാസം

സൊ​സൈ​റ​റി​യു​ടെ രണ്ടാമത്തെ പ്രസി​ഡൻറാ​യി​രുന്ന ജോസഫ്‌ എഫ്‌. റതർഫോർഡ്‌ സഹോ​ദ​ര​നു​മൊ​ത്തു പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള പദവി​യിൽനി​ന്നു ഞാൻ വളരെ പ്രയോ​ജനം അനുഭ​വി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. അദ്ദേഹം 183 സെൻറീ​മീ​ററർ ഉയരവും വണ്ണമി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും ഒത്ത ശരീര​പ്ര​കൃ​തി​യു​മുള്ള ഒരു വലിയ മനുഷ്യ​നാ​യി​രു​ന്നു. ബെഥേ​ലി​ലുള്ള അനേകം യുവ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്ക്‌ അദ്ദേഹത്തെ അടുത്ത​റി​യു​ന്ന​തു​വരെ എന്തോ ഭയമാ​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേഹം സദാ പഠിച്ചു​കൊ​ണ്ടും എഴുതു​വാൻ തയ്യാ​റെ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടു​മി​രു​ന്നു.

റതർഫോർഡ്‌ സഹോ​ദരൻ ആൾ രസിക​നാ​യി​രു​ന്നു. റസ്സൽ സഹോ​ദ​രന്റെ കാലം മുത​ലേ​യുള്ള പ്രായം​ചെന്ന രണ്ടു സഹോ​ദ​രി​മാർ ബെഥേൽ കുടും​ബ​ത്തിൽ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. അവർ ഗൗരവ പ്രകൃ​ത​മു​ള്ള​വ​രാ​യി​രു​ന്നു തന്നെയു​മല്ല, രസകര​മായ എന്തെങ്കി​ലും ഉണ്ടെങ്കിൽത്തന്നെ ഉച്ചത്തിൽ ചിരി​ക്കാൻ പാടില്ല എന്ന്‌ അവർ വിചാ​രി​ച്ചി​രു​ന്നു. ചില​പ്പോ​ഴെ​ല്ലാം അത്താഴ​സ​മ​യത്ത്‌ റതർഫോർഡ്‌ സഹോ​ദരൻ എന്തെങ്കി​ലു​മൊ​രു കഥ പറഞ്ഞ്‌ എല്ലാവ​രെ​യും ചിരി​പ്പി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. അത്‌ ഈ സഹോ​ദ​രി​മാ​രെ ശുണ്‌ഠി​പി​ടി​പ്പി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, അദ്ദേഹം ഭക്ഷണ​വേ​ള​യിൽ ഗൗരവ​ത​ര​മായ ബൈബിൾ ചർച്ചകൾക്കു നേതൃ​ത്വം വഹിക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​രു​ന്നു.

റതർഫോർഡ്‌ സഹോ​ദരൻ ഒരു നല്ല പാചക​ക്കാ​ര​നാ​യി​രു​ന്നു. സുഹൃ​ത്തു​ക്കൾക്കു​വേണ്ടി ഭക്ഷണം പാകം ചെയ്യു​ന്നത്‌ അദ്ദേഹം ആസ്വദി​ച്ചി​രു​ന്നു. ഒരിക്കൽ ബെഥേ​ലി​ലെ പാചക​ക്കാർ കോഴി​കളെ കഷണി​ച്ച​പ്പോൾ അതിന്റെ എല്ലുക​ളും ചീന്തി​യെ​ടു​ത്തു. അദ്ദേഹം അടുക്ക​ള​യിൽ കയറി കോഴി​യെ കഷണി​ക്കേ​ണ്ടത്‌ എങ്ങനെ​യെന്ന്‌ അവർക്കു കാണി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു. ചീന്തി​യെ​ടുത്ത കോഴി​യെല്ല്‌ അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ ഇഷ്ടമല്ലാ​യി​രു​ന്നു!

ഞാൻ പലപ്പോ​ഴും അനൗപ​ചാ​രിക സന്ദർഭ​ങ്ങ​ളിൽ റതർഫോർഡ്‌ സഹോ​ദ​ര​നോ​ടൊ​പ്പ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടുണ്ട്‌, ഞങ്ങളുടെ ഡബ്‌ള്യൂ​ബി​ബി​ആർ റേഡി​യോ സ്‌റേ​റ​ഷ​നിൽവെ​ച്ചും സ്‌റേ​റ​ററൻ ഐലൻഡി​ലുള്ള അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ പഠന മുറി​യിൽവെ​ച്ചു​മൊ​ക്കെ. അദ്ദേഹം വളരെ ദയയു​ള്ള​വ​നും പ്രസം​ഗി​ക്കു​ന്നതു പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്ന​വ​നു​മാ​യി​രു​ന്നു. തനിക്കു ചെയ്യാൻ പററാത്ത കാര്യം മററു​ള്ളവർ ചെയ്യാൻ അദ്ദേഹം പ്രതീ​ക്ഷി​ച്ചില്ല. റതർഫോർഡ്‌ സഹോ​ദരൻ മററനേക മതസ്ഥാ​പ​ന​ങ്ങ​ളിൽ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വം വഹിക്കുന്ന വ്യക്തി​ക​ളെ​പ്പോ​ലെ ആയിരു​ന്നില്ല. മറിച്ച്‌ അദ്ദേഹം ആത്മീയ​വും ധാർമി​ക​വു​മാ​യി ഉന്നത നിലവാ​രം പുലർത്തി​യി​രുന്ന വ്യക്തി​യാ​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേഹം യഹോ​വ​യു​ടെ രാജ്യ​ത്തി​നു​വേണ്ടി ജീവിതം ഉഴിഞ്ഞു​വെ​ച്ചു​വെന്നു സ്‌പഷ്ട​മാ​യി​രു​ന്നു.

സാമ്പത്തിക ബുദ്ധി​മു​ട്ടുള്ള സമയങ്ങൾ

ഞാൻ ബെഥേ​ലിൽ വന്നതിന്‌ ഏതാനും വർഷങ്ങൾക്കു​ശേഷം ലോകം വലിയ സാമ്പത്തി​ക​മാ​ന്ദ്യ​ത്തി​ലേക്കു പ്രവേ​ശി​ച്ചു. ചരക്കു​കൾക്കു വിലയി​ടി​ഞ്ഞ​തോ​ടെ സാമ്പത്തിക വിപണി​ക​ളും അധഃപ​തി​ച്ചു. തൊഴി​ലു​കൾ വിരള​മാ​യി​രു​ന്നു, ഫണ്ടുകൾ പരിമി​ത​വും. സംഭാ​വ​ന​യാ​യി​കി​ട്ടിയ ഫണ്ടു​കൊ​ണ്ടാ​ണു ബെഥേൽ പ്രവർത്തനം തുടർന്നത്‌. വേല തുടരു​ന്ന​തിന്‌ ആവശ്യ​മാ​യത്‌ ഉണ്ടെന്നു യഹോവ ഉറപ്പു​വ​രു​ത്തി. ഞങ്ങൾക്കൊ​രി​ക്ക​ലും ഭക്ഷണം ലഭിക്കാ​തെ വന്നിട്ടില്ല, ഓരോ​രു​ത്ത​രു​ടെ​യും ഇഷ്ടത്തി​നൊ​ത്ത​വി​ധം ആയിരു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും. ഞങ്ങൾ അങ്ങേയ​ററം അരിഷ്ടി​ച്ചു കഴിഞ്ഞു​കൂ​ടി. ബെഥേ​ലി​നു വെളി​യി​ലുള്ള സഹോ​ദ​രങ്ങൾ തങ്ങളാൽ ആകുന്ന സഹായം ഞങ്ങൾക്കു നൽകി.

ഞങ്ങളുടെ ഫാക്ടറി​യു​ടെ വിശ്വസ്‌ത മേൽവി​ചാ​ര​ക​നാ​യി​രുന്ന റോബർട്ട്‌ മാർട്ടിൻ സഹോ​ദരൻ 1932-ൽ മരണമ​ടഞ്ഞു. ഇരുപ​ത്തേഴു വയസ്സു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന നേഥൻ നോർ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ സ്ഥാനത്തു നിയു​ക്ത​നാ​യി. അദ്ദേഹം വളരെ കഴിവു​ററ ഒരു യുവാ​വാ​യി​രു​ന്നു. ഫാക്ടറി​യു​ടെ മേൽവി​ചാ​രകൻ എന്നനി​ല​യിൽ അദ്ദേഹത്തെ അംഗീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ആർക്കെ​ങ്കി​ലും ബുദ്ധി​മു​ട്ടു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​താ​യി ഞാൻ ഓർക്കു​ന്നില്ല. ജോൺ കർസൻ, ജോർജ്‌ കെല്ലീ, ഡഗ്‌ ഗാൽബ്രി​യത്ത്‌, റാൾഫ്‌ ലെഫ്‌ലർ, എഡ്‌ ബെക്കർ മുതലായ ചില വിശ്വസ്‌ത സഹോ​ദ​രൻമാർ—അവരെ​ല്ലാം എന്റെ പ്രിയ​പ്പെട്ട സഹപ്ര​വർത്ത​ക​രാണ്‌—തങ്ങളുടെ വൈഭ​വ​വും നിപു​ണ​ത​യും രാജ്യ​സേ​വ​ന​ത്തി​നാ​യി മനസ്സോ​ടെ അർപ്പിച്ചു.—താരത​മ്യം ചെയ്യുക: പുറപ്പാ​ടു 35:34, 35.

റേഡി​യോ പ്രവർത്ത​ന​രം​ഗത്ത്‌

ലഭ്യമായ ഏതു വിധത്തി​ലും സുവാർത്ത വ്യാപി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിൽ നമ്മുടെ സ്ഥാപനം പൂർണ​മാ​യി അർപ്പി​ത​മാ​യി​രു​ന്നു. മുഴു ലോക​വും രാജ്യ​ത്തെ​പ്പ​ററി അറിയേണ്ട ആവശ്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ഞങ്ങൾ വെറും ആയിരങ്ങൾ മാത്രമേ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. ഒന്നാം ലോക​മ​ഹാ​യു​ദ്ധത്തെ തുടർന്ന്‌ റേഡി​യോ​യു​ടെ സാങ്കേ​തി​കത അതിന്റെ ശൈശവ ഘട്ടത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, യഹോവ ആ സമയത്തു പ്രദാ​നം​ചെയ്‌ത വാർത്താ​വി​നി​മയ മാധ്യമം ഇതായി​രു​ന്നു​വെന്ന്‌ വിവേ​ച​ന​യുള്ള സഹോ​ദ​രങ്ങൾ മനസ്സി​ലാ​ക്കി. അതു​കൊണ്ട്‌, 1923-ൽ അവർ ന്യൂ​യോർക്ക്‌ സിററി​യി​ലെ അഞ്ചു നിയോ​ജക മണ്ഡലങ്ങ​ളിൽ ഒന്നായ സ്‌റേ​റ​ററൻ ഐലൻഡിൽ ഡബ്‌ള്യൂ​ബി​ബി​ആർ റേഡി​യോ സ്‌റേ​റ​ഷന്റെ നിർമാ​ണ​മാ​രം​ഭി​ച്ചു.

ഞങ്ങളുടെ സ്‌റേ​റ​ഷന്റെ ഓപ്പ​റേ​ററർ ആയി ചില​പ്പോ​ഴെ​ല്ലാം ഞാൻ മാത്രമേ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. സ്‌റേ​റ​ററൻ ഐലൻഡി​ലാ​ണു ഞാൻ താമസി​ച്ചി​രു​ന്ന​തെ​ങ്കി​ലും ഇലക്‌ട്രി​ക്കൽ അല്ലെങ്കിൽ മെക്കാ​നി​ക്കൽ ജോലി​കൾ ചെയ്യു​ന്ന​തി​നു ബോട്ടി​ലും ട്രെയി​നി​ലു​മാ​യി മൂന്നു മണിക്കൂർ യാത്ര​ചെ​യ്‌ത്‌ ബ്രുക്ലി​നി​ലുള്ള ഫാക്ടറി​യി​ലേക്കു പോകു​മാ​യി​രു​ന്നു. ഞങ്ങളുടെ റേഡി​യോ സ്‌റേ​റഷൻ സ്വയം പര്യാ​പ്‌ത​മാ​ക്കു​ന്ന​തി​നു ഞങ്ങൾ വൈദ്യു​തി ഉത്‌പാ​ദി​പ്പി​ക്കുന്ന ഒരു ഡീസൽ ജനറേ​ററർ സ്ഥാപിച്ചു. സ്‌റേ​റ​ററൻ ഐലൻഡിൽ ഞങ്ങൾക്ക്‌ സ്വന്തം കിണറു​ക​ളും ഒരു തോട്ട​വും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. അവിടത്തെ ഏതാനും ജോലി​ക്കാർക്കും ബ്രുക്ലി​നി​ലെ ബെഥേൽ കുടും​ബാം​ഗ​ങ്ങൾക്കും ആവശ്യ​മായ ഭക്ഷ്യവ​സ്‌തു​ക്കൾ ഇവി​ടെ​നി​ന്നാ​ണു ലഭിച്ചത്‌.

മററു സഹായി​കളെ കിട്ടു​ന്ന​തു​വരെ റേഡി​യോ വേലയി​ലുള്ള ഉത്തരവാ​ദി​ത്വം കാരണം പലപ്പോ​ഴും എനിക്കു യോഗ​ങ്ങ​ളി​ലും വയൽശു​ശ്രൂ​ഷ​യി​ലും പങ്കുപ​റ​റാൻ കഴിയാ​തെ​പോ​യി. വാർഷിക അവധി കൂടാതെ സാമൂ​ഹിക പരിപാ​ടി​കൾക്കോ വാരാന്ത സഞ്ചാര​ങ്ങൾക്കോ അല്‌പം​പോ​ലും സമയമി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ഒരിക്കൽ ഒരാൾ എന്നോടു ചോദി​ച്ചു: “ഇത്രയും തിരക്കുള്ള ജോലി​ക്രമം കാരണം ബെഥേൽ വിട്ടു​പോ​കാൻ നിങ്ങൾക്കു തോന്നി​യി​ട്ടി​ല്ലേ?” സത്യസ​ന്ധ​മാ​യും “ഇല്ല” എന്ന്‌ എനിക്കു പറയേ​ണ്ടി​വന്നു. സമർപ്പി​ത​രായ അനേകം സഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​രൻമാ​രോ​ടൊ​പ്പം ജീവി​ക്കു​ക​യും പ്രവർത്തി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുക എന്നത്‌ ഒരു പദവി​യും സന്തുഷ്ടി​ക്കു കാരണ​വു​മാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടുണ്ട്‌. പുതിയ പദ്ധതികൾ, അങ്ങനെ എന്തെങ്കി​ലു​മൊ​ക്കെ വേല എപ്പോ​ഴും ചെയ്യാൻ കാണും.

ഞങ്ങൾ ഉദ്വേ​ഗ​ജ​ന​ക​മായ റേഡി​യോ നാടകങ്ങൾ നിർമിച്ച്‌ പ്രക്ഷേ​പണം ചെയ്‌തു. റെക്കോർഡിങ്‌ നടത്തു​ന്ന​തി​നു പ്രത്യേ​കം ഫലപ്ര​ദ​മായ മാർഗ​മൊ​ന്നും ഇല്ലാതി​രു​ന്ന​തി​നാൽ ഞങ്ങൾക്കു പലതും സ്വന്തമാ​യി ആസൂ​ത്രണം ചെയ്യേ​ണ്ടി​വന്നു. ഒരു മൃദു​ല​മായ ഇളങ്കാ​റ​റി​ന്റെ​യോ ആഞ്ഞടി​ക്കുന്ന കൊടു​ങ്കാ​റ​റി​ന്റെ​യോ ശബ്ദം പുനർനിർമി​ക്കാൻ കഴിവുള്ള ഒരു യന്ത്രം ഞങ്ങൾ നിർമി​ച്ചു. തടിപ്പു​റത്തു ചിരട്ട​കൊ​ണ്ടു തട്ടി ശബ്ദമു​ണ്ടാ​ക്കി​യാ​ണു കല്ലുപാ​കിയ തെരു​വി​ലൂ​ടെ​യുള്ള കുതി​ര​ക്കു​ള​മ്പ​ടി​യാ​ക്കി​യത്‌. ഓരോ നാടക​വും ഗംഭീ​ര​മായ ഉദ്യമ​മാ​യി​രു​ന്നു. നേര​മ്പോ​ക്കു​കൾ കുറവാ​യി​രുന്ന അക്കാലത്ത്‌ ആളുകൾ ശ്രദ്ധി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​മാ​യി​രു​ന്നു.

1920-കളിലും 1930-കളുടെ തുടക്ക​ത്തി​ലും ഒരേ പരിപാ​ടി ഏററവു​മ​ധി​കം സ്‌റേ​റ​ഷ​നു​ക​ളി​ലൂ​ടെ ആവർത്തി​ച്ചു പ്രക്ഷേ​പണം ചെയ്‌ത്‌ സൊ​സൈ​ററി റേഡി​യോ രംഗത്തു ചരി​ത്രം​തന്നെ സൃഷ്ടിച്ചു. അങ്ങനെ രാജ്യ​സ​ന്ദേശം ആഗോ​ള​വ്യാ​പ​ക​മാ​യി ലക്ഷങ്ങളു​ടെ പക്കൽ എത്തി​ച്ചേർന്നു.

ഗ്രാമ​ഫോൺ

1930-കളുടെ മധ്യത്തി​ലും 1940-കളുടെ ആരംഭ​ത്തി​ലും റേഡി​യോ പ്രക്ഷേ​പ​ണ​ത്തി​നു​വേണ്ട യന്ത്രങ്ങ​ളും ഗ്രാമ​ഫോ​ണു​ക​ളും മററു ശബ്‌ദോ​പ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളും ഞങ്ങൾ നിർമി​ക്കാൻ തുടങ്ങി. ഒരു പ്രത്യേക കടയൽ യന്ത്രം​കൊ​ണ്ടു ഞങ്ങൾ മാസ്‌ററർ റെക്കോർഡു​കൾ കണ്ണാടി​പോ​ലെ മിനു​സ​മുള്ള, മെഴു​കു​കൊ​ണ്ടുള്ള ഡിസ്‌കു​ക​ളിൽനി​ന്നു മുറി​ച്ചെ​ടു​ത്തു. പിന്നീട്‌ ഓരോ മാസ്‌ററർ റെക്കോർഡു​ക​ളും പോരാ​യ്‌മ​യൊ​ന്നു​മി​ല്ലെന്ന്‌ ഉറപ്പു​വ​രു​ത്തു​ന്ന​തി​നു​വേണ്ടി മൈ​ക്രോ​സ്‌കോ​പ്പി​ന്റെ കീഴിൽവെച്ച്‌ സസൂക്ഷ്‌മം പരി​ശോ​ധി​ച്ചു. ഏതെങ്കി​ലും വിധത്തി​ലുള്ള പോരാ​യ്‌മ​യു​ണ്ടാ​കു​ന്ന​പക്ഷം റെക്കോർഡി​ങു വീണ്ടും നടത്തു​ക​യും വേറെ കടയൽ യന്ത്രം ഉണ്ടാക്കു​ക​യും ചെയ്യണ​മാ​യി​രു​ന്നു. പിന്നീട്‌, മെഴു​കു​കൊ​ണ്ടുള്ള പ്രധാന റെക്കോർഡ്‌ റെക്കോർഡ്‌ കമ്പനി​യിൽ കൊടു​ത്ത​യ​ക്കും. അവർ ഗ്രാമ​ഫോ​ണും പ്രക്ഷേ​പ​ണ​ത്തി​നു​വേണ്ട മററു റെക്കോർഡു​ക​ളും നിർമി​ക്കും.

1933-ൽ “സമാധാ​ന​ത്തി​ന്റെ​യും സമൃദ്ധി​യു​ടെ​യും​മേൽ വിശുദ്ധ വർഷത്തി​ന്റെ പ്രഭാവം” എന്ന ശീർഷ​ക​ത്തിൽ റതർഫോർഡ്‌ സഹോ​ദരൻ നടത്തിയ പ്രസംഗം എന്റെ സ്‌മര​ണ​യിൽ കുടി​കൊ​ള്ളുന്ന പുളക​മ​ണി​യി​ക്കുന്ന ഒരു സംഭവ​മാണ്‌. ആ വർഷം “വിശുദ്ധ വർഷ”മായി പാപ്പാ പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചി​രു​ന്നു. ഞങ്ങൾ റേഡി​യോ പ്രക്ഷേ​പ​ണ​ത്തി​ലൂ​ടെ​യും ഗ്രാമ​ഫോ​ണി​ലൂ​ടെ​യും അത്‌ തുറന്ന​ടി​ക്കു​ക​യും വിശു​ദ്ധ​മാ​യ​തൊ​ന്നും സംഭവി​ക്കു​ക​യി​ല്ലെന്നു കാണി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. കത്തോ​ലി​ക്കാ സഭയുടെ പിന്തു​ണ​യോ​ടെ ആ വർഷം ഹിററ്‌ലർ അധികാ​ര​മേ​റെ​റ​ടു​ത്തു. അങ്ങനെ സമാധാ​ന​ത്തെ​പ്ര​തി​യുള്ള ഏതൊരു പ്രത്യാ​ശ​യും അപ്രത്യ​ക്ഷ​മാ​യി.

സഭ പറയു​ന്നതു നിർവ​ഹി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളിൽ കാത്തലിക്‌ ആക്‌ഷൻ സംഘടന രൂപീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. അവർ തങ്ങളുടെ ആളുകളെ മുഖ്യ വാർത്താ​പ​ത്ര​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും മാഗസി​നു​ക​ളു​ടെ​യും പുസ്‌തക പ്രസാ​ധ​ക​രു​ടെ​യും പത്രാ​ധിപ സമിതി​ക​ളിൽ നിയോ​ഗി​ച്ചു. അവർ രാഷ്‌ട്രീ​യ​ത്തിൽ തലയി​ടു​ക​യും നമ്മുടെ ബൈബിൾ പ്രഭാ​ഷ​ണങ്ങൾ പ്രക്ഷേ​പണം ചെയ്യുന്ന ഏതു റേഡി​യോ സ്‌റേ​റ​ഷ​നും ബഹിഷ്‌ക​രി​ക്കു​മെന്നു ഭീഷണി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യും ചെയ്‌തു. കാത്തലിക്‌ ആക്‌ഷൻ ഗ്രൂപ്പു​കൾ അനേകം സാക്ഷി​കളെ, പ്രത്യേ​കി​ച്ചും ന്യൂ ജേഴ്‌സി​യു​ടെ സമീപ​പ്ര​ദേ​ശ​ത്തു​ള്ള​വരെ, ആക്രമി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. അവ ആവേശ​ഭ​രി​ത​മായ ദിനങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു!

വയലിലെ ആനന്ദക​ര​മായ വേല

1950-കളുടെ മധ്യ​ത്തോ​ടെ വർധി​ച്ചു​വ​രുന്ന രാജ്യ​പ്ര​സാ​ധ​ക​രു​ടെ അണികൾ കൂടുതൽ ആളുകളെ അവരുടെ വീടു​ക​ളിൽ ചെന്നു സന്ദർശി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ആളുകളെ ബൈബിൾ സത്യങ്ങൾ മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ഇത്‌ റേഡി​യോ​യെ​ക്കാൾ കൂടുതൽ ഫലപ്ര​ദ​മെന്നു തെളിഞ്ഞു. അതു​കൊണ്ട്‌, 1957-ൽ ഡബ്‌ള്യൂ​ബി​ബി​ആർ വിൽക്കു​ന്ന​തി​നും മററു നാടു​ക​ളിൽ മിഷനറി സേവനം വിപു​ല​മാ​ക്കു​ന്ന​തി​നു​വേണ്ടി നമ്മുടെ സ്വത്തുക്കൾ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​തി​നും തീരു​മാ​നി​ച്ചു.

1955-ൽ എന്നെ ബ്രുക്ലി​നി​ലുള്ള ബെഡ്‌ഫോർഡ്‌ സഭയി​ലേക്ക്‌ നിയമി​ച്ചു. അവിടെ ഞാൻ ക്രമമാ​യി വീക്ഷാ​ഗോ​പുര അധ്യയനം നടത്തി. ന്യൂ​യോർക്കി​ലെ വടക്കു​പ്ര​ദേശം, പെൻസിൽവേ​നിയ, കണേറ​റി​കട്ട്‌, ന്യൂ​ജേ​ഴ്‌സി എന്നിവി​ട​ങ്ങ​ളി​ലേക്കു സഞ്ചാര പ്രസം​ഗ​ക​നാ​യും സൊ​സൈ​ററി എന്നെ അയച്ചു. ബെഡ്‌ഫോർഡ്‌ സഭയി​ലേക്ക്‌ എന്നെ അയച്ച​പ്പോൾ ഞാൻ ഓർത്തു ‘എനിക്കി​പ്പോൾ 50 വയസ്സിൽ കൂടുതൽ പ്രായ​മുണ്ട്‌. എന്നാലാ​വു​ന്നി​ട​ത്തോ​ളം വയൽസേ​വ​ന​ത്തിൽ ഇപ്പോൾ പങ്കെടു​ക്കു​ന്ന​താ​യി​രി​ക്കും മെച്ചം. പിന്നീട്‌ എനിക്കു നടു​വേദന പിടി​പെട്ട്‌ ഇതു​പോ​ലെ ആസ്വദി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞി​ല്ലെ​ന്നു​വ​രും.’

ആ വർഷങ്ങ​ളി​ലെ​ല്ലാം രാജ്യ​വിത്ത്‌ റേഡി​യോ​യി​ലൂ​ടെ വിതയ്‌ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ സാങ്കേ​തിക വശങ്ങളിൽ അധ്വാ​നി​ച്ച​ശേഷം വ്യക്തി​കളെ നേരി​ട്ടു​കണ്ട്‌ ബൈബിൾ സത്യത്തി​ന്റെ വിത്തുകൾ വിതയ്‌ക്കു​ക​യും അവ നനയ്‌ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തത്‌ എന്നെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം തികച്ചും ഉല്ലാസ​ക​ര​മായ ഒരു അനുഭൂ​തി​യാ​യി​രു​ന്നു. സഭയോ​ടൊ​ത്തുള്ള പ്രവർത്തനം ഞാൻ ശരിക്കും ആസ്വദി​ച്ചു. പലരും എന്നെ തങ്ങളുടെ കുടും​ബ​ത്തി​ലെ അംഗമാ​യി കരുതി​യ​തു​മൂ​ലം അവരു​മാ​യുള്ള സഹവാസം എനിക്കു വളരെ ആസ്വാ​ദ്യ​മാ​യി അനുഭ​വ​പ്പെട്ടു. അതിൽ ചില കുട്ടികൾ ഇപ്പോ​ഴും, വളർന്ന​ശേ​ഷ​വും, എന്നെ വല്യപ്പച്ചൻ എന്നാണു വിളി​ക്കു​ന്നത്‌. 30 വർഷ​ത്തോ​ളം ഞങ്ങൾ ഒരുമി​ച്ചു വയൽസേ​വ​ന​ത്തിൽ രസകര​മായ സമയം ചെലവ​ഴി​ച്ചു. പിന്നീട്‌ എന്റെ കാലു​കൾക്കും പാദങ്ങൾക്കും വേദന പിടി​പെട്ടു പടികൾ കയറി​യി​റ​ങ്ങു​ക​യോ സബ്‌വേ​യി​ലൂ​ടെ നടക്കു​ക​യോ ചെയ്യു​ന്ന​തി​നു കഴിയാ​താ​യി. 1985-ൽ എന്നെ ബ്രുക്ലിൻ ഹൈറ​റ്‌സ്‌ സഭയി​ലേക്കു മാററി. അവിടത്തെ സഭ ബെഥേ​ലിൽത്ത​ന്നെ​യാ​ണു കൂടി​വ​രു​ന്നത്‌.

യഹോ​വ​യു​ടെ സ്ഥാപനം വലിയ വികസനം ആസ്വദി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കേ വിദേശ വയലു​ക​ളിൽ യഹോ​വ​യു​ടെ അനു​ഗ്രഹം കാണു​ന്ന​തി​നുള്ള പദവി വ്യക്തി​പ​ര​മാ​യി ഞാനും ആസ്വദി​ച്ചു. കാരണം വിദൂര ദേശങ്ങ​ളിൽ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ വലിയ കൺ​വെൻ​ഷ​നു​ക​ളിൽ ഞാൻ പങ്കെടു​ത്തു. ലോകം ചുററി​ക്ക​റ​ങ്ങാൻ എനിക്കു സാധി​ക്കു​ക​ത​ന്നെ​യു​ണ്ടാ​യി! 1950-കൾ മുതൽ ലണ്ടൻ, പാരീസ്‌, ന്യൂറം​ബർഗ്‌, കോപ്പൻഹേഗൻ എന്നിവി​ടങ്ങൾ കാണു​ന്ന​തി​നു ബെഥേ​ലം​ഗ​ങ്ങ​ളായ ഞങ്ങളിൽ ചിലർക്കു കഴിഞ്ഞു. പാസഞ്ചർ വിമാ​ന​ങ്ങ​ളാ​ക്കി​മാ​റ​റിയ ബോംബർ വിമാ​ന​ങ്ങ​ളി​ലും ബോട്ടി​ലും ട്രെയി​നി​ലും ഞങ്ങൾ സഞ്ചരിച്ചു. യാത്രകൾ ഉല്ലാസ​ക​ര​മാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നതു ശരി തന്നെ എന്നാൽ, ഏററവും രോമാ​ഞ്ച​ജ​ന​ക​മായ കാഴ്‌ച സ്വാഗതമരു​ളുന്ന ഊഷ്‌മ​ള​രായ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ കൂട്ടം​ത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു. അതിനു​ശേ​ഷ​മുള്ള ദശകങ്ങ​ളിൽ പൗരസ്‌ത്യ​ദേ​ശ​ത്തേ​ക്കും ഒരിക്കൽക്കൂ​ടി പശ്ചിമ യൂറോ​പ്പി​ലേ​ക്കും ഈയിടെ പൂർവ യൂറോ​പ്പി​ലേ​ക്കും യാത്ര ചെയ്യു​ന്ന​തിന്‌ അവസര​മു​ണ്ടാ​യി. പോളണ്ട്‌, ജർമനി, ചെക്കോ​സ്ലോ​വാ​ക്യ എന്നിവി​ട​ങ്ങ​ളി​ലെ വിസ്‌മ​യ​ക​ര​മായ കൺ​വെൻ​ഷ​നു​കൾ വികാ​ര​നിർഭ​ര​മാ​യി​രു​ന്നു. നമ്മുടെ ദിവ്യാ​ധി​പത്യ കുടും​ബം ഞാൻ അതിൽ ആദ്യം അംഗമാ​യ​പ്പോ​ഴ​ത്തേ​തിൽനിന്ന്‌ എത്രമാ​ത്രം വളർന്നി​രി​ക്കു​ന്നു!

ദിവ്യ മാർഗ​ദർശ​നം

സ്ഥാപനം ആദ്യ​മെ​ടുത്ത ചെറിയ കാൽവ​യ്‌പു​കൾ വലിയ കുതി​പ്പു​ക​ളാ​യി മാറി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. സാക്ഷ്യ​വേല നടത്താൻ ഞങ്ങളെ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള കേവലം ഉപകര​ണ​ങ്ങ​ളാ​യി​രുന്ന നൂതന​മായ പദ്ധതികൾ ആവിഷ്‌ക​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​പ്പോൾ ഇങ്ങനെ​യൊ​രു മഹത്തായ വളർച്ച​യു​ണ്ടാ​കു​മെന്ന്‌ ആർക്കാണു മൂൻകൂ​ട്ടി കാണാ​നാ​കു​മാ​യി​രു​ന്നത്‌? യഹോ​വ​യു​ടെ നേതൃ​ത്വ​ത്തോ​ടു പ്രതി​ക​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു നാം വിശ്വാ​സ​ത്തിൽ മുന്നേ​റി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.

ലോക​വ്യാ​പ​ക​വ​യ​ലി​ലെ വേലയ്‌ക്കു​വേണ്ടി കരുതു​ന്ന​തിന്‌ പുരോ​ഗ​മി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുന്ന ഈ സ്ഥാപനം ലഭ്യമായ ഏററവും പുതിയ സാങ്കേ​തിക വിദ്യ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​തി​നോ സ്വന്തമാ​യി ഉണ്ടാക്കു​ന്ന​തി​നോ മടിച്ചു​നി​ന്നി​ട്ടില്ല. രാജ്യ​പ്ര​ഘോ​ഷണം വ്യാപി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രുന്ന രീതി​ക​ളിൽ ചിലത്‌ വീടു​തോ​റു​മുള്ള പ്രസം​ഗ​വേല, റേഡി​യോ ശൃംഖ​ലകൾ, ഗ്രാമ​ഫോ​ണി​ലൂ​ടെ​യുള്ള സാക്ഷീ​ക​രണം, ആളുക​ളു​ടെ വീടു​ക​ളിൽ ബൈബി​ള​ധ്യ​യനം നടത്തുന്ന ക്രമീ​ക​രണം എന്നിവ​യാണ്‌. ആദ്യനാ​ളു​ക​ളിൽ നമ്മുടെ സ്വന്തം അച്ചടി പ്രവർത്ത​നങ്ങൾ സ്ഥാപി​ച്ച​തും ഇപ്പോൾ ഉപയോ​ഗി​ക്കുന്ന കമ്പ്യൂ​ട്ടർവ​ത്‌കൃത ഫോ​ട്ടോ​ടൈ​പ്പ്‌സെ​റ​റി​ങും വ്യത്യസ്‌ത ഭാഷക​ളിൽ ഓഫ്‌സെ​ററ്‌ അച്ചടി നടത്തുക എന്നതും നിസ്സാര നേട്ടങ്ങളല്ല. വാച്ച്‌ടവർ ഗിലെ​യാദ്‌ ബൈബിൾ സ്‌കൂൾ, ദിവ്യാ​ധി​പത്യ ശുശ്രൂ​ഷാ​സ്‌കൂൾ, ക്രമമാ​യുള്ള കൺ​വെൻ​ഷ​നു​കൾ ഇവയെ​ല്ലാം യഹോ​വ​യാം ദൈവ​ത്തി​നും അവന്റെ പുത്ര​നും മഹിമ കരേറ​റു​ന്ന​തിൽ മുഖ്യ​മായ പങ്കുവ​ഹി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. ഈ സംഭവ​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം വ്യക്തി​പ​ര​മാ​യി നിരീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തി​നും അതി​ലെ​ല്ലാം പങ്കുപ​റ​റു​ന്ന​തി​നു​മുള്ള പദവി എനിക്കു​ണ്ടാ​യി​ട്ടുണ്ട്‌.

എന്തു​ചെ​യ്യ​ണം എങ്ങനെ​ചെ​യ്യണം എന്നതു സംബന്ധി​ച്ചു ഭൂമി​യിൽ യഹോ​വ​യു​ടെ ആത്മാവി​നാൽ നിയ​ന്ത്രി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന സ്ഥാപനം മാർഗ​നിർദേശം കൈപ്പ​റ​റു​ന്നു​വെന്ന കാര്യ​ത്തിൽ എനിക്കു സംശയ​മില്ല. ദൃശ്യ​വും അദൃശ്യ​വു​മായ അവന്റെ മുഴു സാർവ​ത്രിക സ്ഥാപന​വും ഒരുമി​ച്ചു പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്നു.

ഒരു യുവാ​വെ​ന്ന​നി​ല​യിൽ കപ്പലിൽ സഞ്ചരി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള തീരു​മാ​നം ഉപേക്ഷി​ച്ച​തിൽ ഞാൻ ഒരിക്ക​ലും ഖേദി​ച്ചി​ട്ടില്ല. എന്തിന്‌, ലോക​ത്തിൽവെ​ച്ചേ​റ​റ​വും ആവേശ​ഭ​രി​ത​വും അർഥപൂർണ​വു​മായ സംഭവ വികാ​സങ്ങൾ നടന്നി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സ്ഥാപന​ത്തി​നു​ള്ളിൽത്ത​ന്നെ​യാ​ണ​ല്ലോ! അതു​കൊണ്ട്‌ “ഉന്നതത്തി​ലേ​ക്കുള്ള വിളി”യുടെ മാർഗ​ത്തി​ലൂ​ടെ​യുള്ള എന്റെ യാത്ര അനേകം സന്തോ​ഷ​ങ്ങ​ളും അനു​ഗ്ര​ഹ​ങ്ങ​ളും​കൊണ്ട്‌ നിറഞ്ഞ​താണ്‌. അതിൽ വ്യസന​കാ​ര​ണ​മാ​യി യാതൊ​ന്നു​മില്ല.—ഫിലി​പ്പി​യർ 3:13, 14.

1914—അതായത്‌ സങ്കീർത്തനം 19:14—ഓർമ​യിൽ വെക്കു​ന്ന​തി​നു ഞാൻ എപ്പോ​ഴും യുവജ​ന​ങ്ങ​ളോ​ടു പറയാ​റുണ്ട്‌. അവിടെ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “എന്റെ പാറയും എന്റെ വീണ്ടെ​ടു​പ്പു​കാ​ര​നു​മായ യഹോവേ, എന്റെ വായിലെ വാക്കു​ക​ളും എന്റെ ഹൃദയ​ത്തി​ലെ ധ്യാന​വും നിനക്കു പ്രസാ​ദ​മാ​യി​രി​ക്കു​മാ​റാ​കട്ടെ.” എല്ലാറ​റി​ലും യഹോ​വയെ സന്തോ​ഷി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നും ദാവീ​ദി​നെ​പ്പോ​ലെ പ്രാർഥി​ക്കു​ന്ന​തി​നും നാം ആഗ്രഹി​ക്കും: “യഹോവേ നിന്റെ വഴികളെ എന്നെ അറിയി​ക്കേ​ണമേ; നിന്റെ പാതകളെ എനിക്കു ഉപദേ​ശി​ച്ചു തരേണമേ! നിന്റെ സത്യത്തിൽ എന്നെ നടത്തി എന്നെ പഠിപ്പി​ക്കേ​ണമേ; നീ എന്റെ രക്ഷയുടെ ദൈവ​മാ​കു​ന്നു​വ​ല്ലോ; ദിവസം മുഴു​വ​നും ഞാൻ നിങ്കൽ പ്രത്യാ​ശ​വെ​ക്കു​ന്നു.” (സങ്കീർത്തനം 25:4, 5) ആ വാക്കു​ക​ളിൽ വളരെ​യ​ധി​കം അർഥം അടങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. അവ ഓർമി​ക്കു​ന്നത്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ പുരോ​ഗ​മ​നാ​ത്മ​ക​മായ സ്ഥാപന​ത്തോ​ടൊ​ത്തു ശരിയായ പാതയിൽ, നേരായ മാർഗ​ത്തിൽ നടക്കാൻ നമ്മെ സഹായി​ക്കും.

[23-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

സുഹൃത്തുക്കൾക്കു ഭക്ഷണം പാകം ചെയ്യു​ന്നത്‌ റതർഫോർഡ്‌ സഹോ​ദരൻ ആസ്വദി​ച്ചി​രു​ന്നു

[25-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ഡബ്‌ള്യൂബിബിആർ റേഡി​യോ സ്‌റേ​റ​ഷന്റെ കൺ​ട്രോ​ള​റു​ക​ളിൽ റോബർട്ട്‌ ഹാട്ട്‌സ്‌ഫെൽററ്‌

[26-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ഹാട്ട്‌സ്‌ഫെൽററ്‌ സഹോ​ദ​രന്റെ അടുത്ത​കാ​ലത്തെ ഒരു ഫോട്ടോ