അവരുടെ വെളിച്ചം അണഞ്ഞു​പോ​യി​ല്ല

ബൈബിൾ കാലങ്ങ​ളിൽ, വീഴ്‌ച​ക​ളും പ്രയാ​സ​ങ്ങ​ളും അനുഭ​വി​ച്ചി​രുന്ന, യഹോ​വ​യു​ടെ വിശ്വസ്‌ത സാക്ഷികൾ ഉണ്ടായി​രു​ന്നി​ട്ടുണ്ട്‌. അവർ എതിർപ്പി​നെ​യും പ്രത്യ​ക്ഷ​ത്തി​ലു​ണ്ടായ തോൽവി​ക​ളെ​യും അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ച്ചു. എന്നിട്ടും അവർ നിരു​ത്സാ​ഹി​ത​രാ​യി തളർന്നു പിന്മാ​റി​യില്ല. ഫലത്തിൽ, അവരുടെ വെളിച്ചം അണഞ്ഞു​പോ​യില്ല.

ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, വിശ്വാ​സ​ത്യാ​ഗം ഭവിച്ച യഹൂദ ജനതയ്‌ക്ക്‌ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പ്രവാ​ച​ക​നാ​യി​രി​ക്കാ​നുള്ള നിയമനം പ്രവാ​ച​ക​നായ യിരെ​മ്യാ​വി​നു നൽക​പ്പെട്ടു. യെരു​ശ​ലേ​മി​നു ഭവിക്കാ​നി​രുന്ന നാശ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അവൻ മുന്നറി​യി​പ്പു നൽകി. (യിരെ​മ്യാ​വു 1:11-19) തന്മൂലം, വിനാ​ശ​ത്തെ​പ്പറ്റി പുലമ്പു​ന്ന​വ​നാ​യി തന്നെ വീക്ഷിച്ച സ്വന്തം നാട്ടു​കാ​രു​മാ​യി യിരെ​മ്യാ​വി​നു പലവട്ടം ഏറ്റുമു​ട്ടേ​ണ്ടി​വന്നു.

ദൈവ​ഭ​വ​ന​ത്തി​ലെ പ്രധാന മേൽവി​ചാ​ര​ക​നാ​യി​രുന്ന പശ്‌ഹൂർ പുരോ​ഹി​തൻ ഒരിക്കൽ യിരെ​മ്യാവ്‌ പ്രവചി​ച്ച​തി​ന്റെ പേരിൽ അവനെ അടിക്കു​ക​യും ആമത്തി​ലി​ടു​ക​യും ചെയ്‌തു. പരാജ​യ​മെന്നു തോന്നിച്ച ഈ സംഗതി​യു​ടെ അടിസ്ഥാ​ന​ത്തിൽ, “ഞാൻ ഇടവി​ടാ​തെ പരിഹാ​സ​വി​ഷ​യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു; എല്ലാവ​രും എന്നെ പരിഹ​സി​ക്കു​ന്നു. സംസാ​രി​ക്കു​മ്പോ​ഴൊ​ക്കെ​യും ഞാൻ നിലവി​ളി​ച്ചു സാഹസ​ത്തെ​യും ബലാല്‌ക്കാ​ര​ത്തെ​യും കുറിച്ച്‌ ആവലാധി പറയേ​ണ്ടി​വ​രു​ന്നു; അങ്ങനെ യഹോ​വ​യു​ടെ വചനം എനിക്ക്‌ ഇടവി​ടാ​തെ നിന്ദയ്‌ക്കും പരിഹാ​സ​ത്തി​നും ഹേതു​വാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു” എന്നു യിരെ​മ്യാവ്‌ പറഞ്ഞു. “ഞാൻ ഇനി അവനെ [യഹോ​വയെ] ഓർക്കു​ക​യില്ല, അവന്റെ നാമത്തിൽ സംസാ​രി​ക്കു​ക​യു​മില്ല” എന്നു പറയാൻ പോന്ന​വണ്ണം ആ പ്രവാ​ചകൻ നിരു​ത്സാ​ഹി​ത​നാ​യി​രു​ന്നു.—യിരെ​മ്യാ​വു 20:1, 2, 7-9, ദാനീ​യേൽ ബൈബിൾ.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, യിരെ​മ്യാവ്‌ നിരു​ത്സാ​ഹ​ത്തി​നു വശംവ​ദ​നാ​യില്ല. “യഹോ​വ​യു​ടെ വചന”ത്തെക്കു​റി​ച്ചു പറഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ അവൻ പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചു: “അതു എന്റെ ഹൃദയ​ത്തിൽ തീ കത്തും​പോ​ലെ ഇരിക്കു​ന്നു; ഞാൻ സഹിച്ചു തളർന്നു എനിക്കു വഹിയാ​തെ​യാ​യി.” (യിരെ​മ്യാ​വു 20:8, 9) ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അരുള​പ്പാ​ടു​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു സംസാ​രി​ക്കാ​നുള്ള ശക്തമായ പ്രചോ​ദനം നിമിത്തം യിരെ​മ്യാവ്‌ പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​നാൽ പരിപാ​ലി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും തന്റെ നിയോ​ഗം നിവർത്തി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.

നിരു​ത്സാ​ഹ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തിന്‌, അതിനു വശംവ​ദ​നാ​കു​മാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, പൗലോസ്‌ അപ്പോസ്‌തലനും അനേക കാരണ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അവൻ പ്രകൃതി വിപത്തു​കൾ, കപ്പൽച്ഛേദം, പീഡനം, പ്രഹരങ്ങൾ എന്നിവ സഹിച്ചു. അതിനു​പു​റമേ, ‘അവനു ദിവസേന സർവ്വ സഭക​ളെ​യും കുറി​ച്ചുള്ള ചിന്താ​ഭാ​രം എന്ന തിരക്കും’ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. (2 കൊരി​ന്ത്യർ 11:23-28) അതേ, പൗലോ​സി​നു ദിവസേന പ്രശ്‌ന​ങ്ങളെ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നു. തന്റെ സഹായ​ത്തോ​ടെ പുതു​താ​യി സ്ഥാപി​ക്ക​പ്പെട്ട സഭക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള ചിന്താ​ഭാ​ര​വും അവനു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അതിനു​പു​റമേ, അവൻ അപൂർണ​നാ​യി​രു​ന്നു. കൂടാതെ, ‘ശരീര​ത്തിൽ ഒരു മുള്ളു’മായി, സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രി​ച്ചു മോശ​മായ കാഴ്‌ച​ശ​ക്തി​യു​മാ​യി, അവനു മല്ലിട​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു. (2 കൊറി​ന്തോസ്‌ 12:7, പി.ഒ.സി. ബൈബിൾ; റോമർ 7:15; ഗലാത്യർ 4:15) ചിലർ പൗലോ​സി​ന്റെ അസാന്നി​ധ്യ​ത്തിൽ അവനെ​തി​രാ​യി സംസാ​രി​ക്കു​ക​പോ​ലും ചെയ്‌തു, അത്‌ അവന്റെ കാതു​ക​ളിൽ എത്തി.—2 കൊരി​ന്ത്യർ 10:10.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, തന്നെ ആകുല​ചി​ത്ത​നാ​ക്കാൻ പൗലോസ്‌ നിരു​ത്സാ​ഹത്തെ അനുവ​ദി​ച്ചില്ല. അവൻ അമാനു​ഷ​നൊ​ന്നു​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. (2 കൊരി​ന്ത്യർ 11:29, 30) അവന്റെ ‘ഉള്ളിലെ തീ’ കത്തി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കാൻ ഇടയാ​ക്കി​യ​തെ​ന്താണ്‌? അവനു പിന്തു​ണ​ക്കാ​രായ സുഹൃ​ത്തു​ക്കൾ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​വെ​ന്ന​താണ്‌ ഒരു സംഗതി. തന്നെ വീട്ടു​ത​ട​ങ്ക​ലി​ലാ​ക്കി​യി​രുന്ന റോം വരെ ചിലർ അവനെ പിന്തു​ടർന്നു. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 28:14-16) രണ്ടാമ​താ​യി, അപ്പോ​സ്‌തലൻ തന്റെ അവസ്ഥകളെ സന്തുലി​ത​മായ ഒരു രീതി​യിൽ വീക്ഷിച്ചു. പൗലോ​സല്ല, അവന്റെ പീഡക​രും എതിരാ​ളി​ക​ളു​മാ​ണു തെറ്റു​ചെ​യ്‌തത്‌. തന്റെ ഭൗമിക ശുശ്രൂ​ഷ​യു​ടെ ഒടുവിൽ അവൻ തന്റെ ശുശ്രൂ​ഷയെ ക്രിയാ​ത്മ​ക​മായ രീതി​യിൽ മൂല്യ​നിർണയം ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടു പറഞ്ഞു: “ഇനി നീതി​യു​ടെ കിരീടം എനിക്കാ​യി വെച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു; അതു നീതി​യുള്ള ന്യായാ​ധി​പ​തി​യായ കർത്താവു ആ ദിവസ​ത്തിൽ എനിക്കു നൽകും.”—2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 4:8.

സർവോ​പ​രി, പൗലോസ്‌ യഹോ​വ​യാം ദൈവ​ത്തി​നു​മു​മ്പാ​കെ പ്രാർഥ​ന​യിൽ നിരന്തരം അടുത്തു​ചെന്നു. ‘കർത്താവു എനിക്കു തുണനി​ന്നു . . . എന്നെ ശക്തീക​രി​ച്ചു’ (2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 4:17) “എന്നെ ശക്തനാ​ക്കു​ന്നവൻ മുഖാ​ന്തരം ഞാൻ സകലത്തി​ന്നും മതിയാ​കു​ന്നു” എന്നു പൗലോസ്‌ പറഞ്ഞു. (ഫിലി​പ്പി​യർ 4:13) ദൈവ​ത്തോ​ടും സഹക്രി​സ്‌ത്യാ​നി​ക​ളോ​ടു​മുള്ള ആശയവി​നി​മ​യ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം തന്റെ ശുശ്രൂ​ഷ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള ക്രിയാ​ത്മ​ക​മായ മൂല്യ​നിർണയം യഹോ​വ​യു​ടെ സേവന​ത്തിൽ തുടരു​ന്ന​തി​നു പൗലോ​സി​നെ സഹായി​ച്ചു.

“നന്മ ചെയ്‌ക​യിൽ നാം മടുത്തു​പോ​ക​രു​തു; തളർന്നു​പോ​കാ​ഞ്ഞാൽ തക്കസമ​യത്തു നാം കൊയ്യും” എന്നെഴു​താൻ ദൈവം പൗലോ​സി​നെ നിശ്വ​സ്‌ത​നാ​ക്കി. (ഗലാത്യർ 6:7-9) കൊയ്യു​ന്ന​തെ​ന്താണ്‌? നിത്യ​ജീ​വൻ. അതു​കൊണ്ട്‌, യിരെ​മ്യാ​വി​നെ​യും പൗലോ​സി​നെ​യും തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളിൽ സൂചി​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന, യഹോ​വ​യു​ടെ വിശ്വ​സ്‌ത​രായ മറ്റനേകം സാക്ഷി​ക​ളെ​യും​പോ​ലെ ആയിരി​ക്കു​വിൻ. അതേ, അവരെ​പ്പോ​ലെ ആയിരി​ക്കുക. നിരു​ത്സാ​ഹ​ത്തി​നു വശംവ​ദ​രാ​ക​രുത്‌. നിങ്ങളു​ടെ വെളിച്ചം അണഞ്ഞു​പോ​കാൻ അനുവ​ദി​ക്ക​രുത്‌.—മത്തായി 5:14-16 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.

[25-ാം പേജിലെ ചിത്രങ്ങൾ]

പൗലോസും യിരെ​മ്യാ​വും തങ്ങളുടെ വെളിച്ചം അണയാൻ അനുവ​ദി​ച്ചി​ല്ല