മരണാ​നന്തര ജീവിതം—എങ്ങനെ, എവിടെ, എപ്പോൾ?

മനുഷ്യ​മ​രണം അവശ്യം ജീവനെ എന്നേക്കും അവസാ​നി​പ്പി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെന്നു മമനു​ഷ്യ​ന്റെ സ്രഷ്ടാ​വും ജീവദാ​താ​വു​മാ​യവൻ തന്റെ വ്യക്തി​പ​ര​മായ ഉറപ്പു നൽകുന്നു. കൂടാതെ, പരിമി​ത​മായ ഒരു ആയുഷ്‌കാ​ല​ത്തേ​ക്കു​കൂ​ടെ വീണ്ടും ജീവി​ക്കാൻ മാത്രമല്ല, പിന്നെ​യോ വീണ്ടും ഒരിക്ക​ലും മരണത്തെ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാ​നുള്ള പ്രതീ​ക്ഷ​യോ​ടെ ജീവി​ക്കുക സാധ്യ​മാ​ണെ​ന്നും ദൈവം നമുക്ക്‌ ഉറപ്പു നൽകുന്നു! ലളിത​മാ​യി​ട്ടാ​ണെ​ങ്കി​ലും ഉറപ്പോ​ടെ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ ഇങ്ങനെ പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചു: “അവനെ [യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​നെ] മരിച്ച​വ​രിൽനി​ന്നു ഉയിർത്തെ​ഴു​ന്നേ​ല്‌പി​ച്ച​തി​നാൽ [ദൈവം] എല്ലാവർക്കും അതിന്റെ ഉറപ്പു നൽകി​യു​മി​രി​ക്കു​ന്നു.” (ചെരി​ച്ചെ​ഴു​ത്തു ഞങ്ങളു​ടേത്‌.)—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 17:31.

തീർച്ച​യാ​യും, ഇത്‌ അപ്പോ​ഴും മൂന്ന്‌ അടിസ്ഥാ​ന​ചോ​ദ്യ​ങ്ങൾക്ക്‌ ഉത്തരം നൽകാതെ വിടുന്നു: മരിച്ച ഒരാൾക്ക്‌ എങ്ങനെ ജീവനി​ലേക്കു തിരി​ച്ചു​വ​രാൻ കഴിയും? ഇത്‌ എപ്പോൾ സംഭവി​ക്കും? ആ പുതു​ജീ​വൻ അസ്‌തി​ത്വ​ത്തിൽ വരുന്നത്‌ എവി​ടെ​യാണ്‌? ഈ ചോദ്യ​ങ്ങൾക്കു ലോക​ത്തി​ലു​ട​നീ​ളം വിവിധ ഉത്തരങ്ങൾ നൽക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌, എന്നാൽ സംഗതി​യു​ടെ സത്യാവസ്ഥ നിർണ​യി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള മർമ​പ്ര​ധാ​ന​മായ ഒരു ഘടകം മനുഷ്യർക്ക്‌ അവരുടെ മരണസ​മ​യത്ത്‌ എന്തു സംഭവി​ക്കു​ന്നു​വെന്നു കൃത്യ​മാ​യി മനസ്സി​ലാ​ക്കുക എന്നതാണ്‌.

അമർത്ത്യ​ത​യാ​ണോ ഉത്തരം?

സകല മനുഷ്യ​രു​ടെ​യും ഒരു ഭാഗം അമർത്ത്യ​മാ​ണെ​ന്നും അവരുടെ ശരീരം മാത്രമേ മരിക്കു​ന്നു​ള്ളു​വെ​ന്ന​തു​മാ​ണു പരക്കെ പുലർത്തി​പ്പോ​രുന്ന ഒരു വിശ്വാ​സം. തീർച്ച​യാ​യും നിങ്ങൾ അത്തര​മൊ​രു അവകാ​ശ​വാ​ദം കേട്ടി​ട്ടു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കും. അമർത്ത്യ​മാ​ണെന്ന്‌ അവകാ​ശ​പ്പെ​ടുന്ന ഈ ഭാഗം “ദേഹി” എന്നോ “ആത്മാവ്‌” എന്നോ വിവി​ധ​രൂ​പ​ങ്ങ​ളിൽ പരാമർശി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. അതു ശരീര​ത്തി​ന്റെ മരണത്തെ അതിജീ​വി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നും മറെറ​വി​ടെ​യെ​ങ്കി​ലും തുടർന്നു ജീവി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നും പറയ​പ്പെ​ടു​ന്നു. തുറന്നു പറഞ്ഞാൽ, അത്തര​മൊ​രു വിശ്വാ​സം ബൈബി​ളിൽനിന്ന്‌ ഉത്ഭവി​ച്ചതല്ല. പുരാതന എബ്രായ ബൈബിൾ കഥാപാ​ത്രങ്ങൾ മരണാ​ന​ന്ത​ര​ജീ​വി​ത​ത്തി​നു നോക്കി​പ്പാർത്തി​രു​ന്നു​വെ​ന്നതു സത്യം, എന്നാൽ അവരുടെ ഏതെങ്കി​ലും അമർത്ത്യ​ഭാ​ഗ​ത്തി​ന്റെ അതിജീ​വ​ന​ത്താൽ അല്ല. ഒരു പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​ന്റെ അത്ഭുത​ത്താൽ ഭൂമി​യി​ലെ ജീവി​ത​ത്തി​ലേ​ക്കുള്ള ഒരു ഭാവി തിരി​ച്ചു​വ​ര​വി​നാ​യി അവർ ദൃഢവി​ശ്വാ​സ​ത്തോ​ടെ നോക്കി​പ്പാർത്തി​രു​ന്നു.

മരിച്ച​വ​രു​ടെ ഒരു ഭാവി പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തിൽ വിശ്വാ​സ​മു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന ഒരാളു​ടെ മുന്തിയ ദൃഷ്ടാ​ന്ത​മാ​ണു ഗോ​ത്ര​പി​താ​വായ അബ്രഹാം. തന്റെ പുത്ര​നായ ഇസ്‌ഹാ​ക്കി​നെ ബലിയർപ്പി​ക്കാ​നുള്ള അബ്രഹാ​മി​ന്റെ സന്നദ്ധതയെ വർണി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ എബ്രായർ 11:17-19 നമ്മോട്‌ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “വിശ്വാ​സ​ത്താൽ അബ്രാ​ഹാം താൻ പരീക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ യിസ്‌ഹാ​ക്കി​നെ യാഗമർപ്പി​ച്ചു [“യാഗമർപ്പി​ച്ച​തു​പോ​ലെ​യാ​യി,” NW] . . . മരിച്ച​വ​രു​ടെ ഇടയിൽനി​ന്നു ഉയർപ്പി​പ്പാൻ ദൈവം ശക്തനെന്നു എണ്ണുക​യും അവരുടെ ഇടയിൽനി​ന്നു എഴു​ന്നേ​റ​റ​വ​നെ​പ്പോ​ലെ, അവനെ തിരികെ പ്രാപി​ക്ക​യും ചെയ്‌തു,” കാരണം ഇസ്‌ഹാ​ക്കി​നെ ബലിക​ഴി​ക്കേണ്ട ആവശ്യം ദൈവ​ത്തി​നി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. കൂടാതെ, (ഒരു ആത്മമണ്ഡ​ല​ത്തിൽ ജീവന്റെ സത്വര തുടർച്ച ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നു പകരം) തങ്ങൾ പിൽക്കാ​ലത്തു ജീവനി​ലേക്കു തിരികെ വരു​മെ​ന്നുള്ള ഇസ്രാ​യേ​ല്യ​രു​ടെ ഇടയിലെ ആദിമ​വി​ശ്വാ​സത്തെ കൂടു​ത​ലാ​യി തെളി​യി​ക്കു​മാ​റു പ്രവാ​ച​ക​നായ ഹോശേയ ഇങ്ങനെ എഴുതി: “ഞാൻ അവരെ പാതാ​ള​ത്തി​ന്റെ [മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​ന്റെ പൊതു ശവക്കുഴി] അധീന​ത്തിൽനി​ന്നു വീണ്ടെ​ടു​ക്കും; മരണത്തിൽനി​ന്നു ഞാൻ അവരെ വിടു​വി​ക്കും.”—ഹോശേയ 13:14.

അതു​കൊ​ണ്ടു സഹജമായ മനുഷ്യ അമർത്ത്യ​ത​യു​ടെ ആശയം യഹൂദ​ചി​ന്ത​യി​ലേ​ക്കും വിശ്വാ​സ​ത്തി​ലേ​ക്കും കടന്നു​വ​ന്നത്‌ എപ്പോ​ഴാണ്‌? “ദേഹി​യു​ടെ അമർത്ത്യത എന്ന ഉപദേശം യഹൂദ​മ​ത​ത്തി​ലേക്കു വന്നതു ഗ്രീക്ക്‌ സ്വാധീ​ന​ത്തിൽകീ​ഴി​ലാ​യി​രി​ക്കാ​നി​ട​യുണ്ട്‌” എന്ന്‌ എൻ​സൈ​ക്ലോ​പീ​ഡിയ ജൂഡാ​യിക്ക സമ്മതി​ക്കു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ കാലംവ​രെ​യുള്ള ഭക്തരായ യഹൂദൻമാർ അപ്പോ​ഴും ഒരു ഭാവി പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തിൽ വിശ്വ​സി​ക്കു​ക​യും അതിനാ​യി നോക്കി​പ്പാർത്തി​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. മാർത്ത​യു​ടെ സഹോ​ദ​ര​നായ ലാസറി​ന്റെ മരണ​ശേഷം അവളു​മാ​യി യേശു നടത്തിയ സംഭാ​ഷ​ണ​ത്തിൽനി​ന്നു നമുക്കി​തു വ്യക്തമാ​യി കാണാം: “മാർത്ത യേശു​വി​നോ​ടു: കർത്താവേ, നീ ഇവിടെ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു എങ്കിൽ എന്റെ സഹോ​ദരൻ മരിക്ക​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു . . . എന്നു പറഞ്ഞു. യേശു അവളോ​ടു: നിന്റെ സഹോ​ദരൻ ഉയിർത്തെ​ഴു​ന്നേ​ല്‌ക്കും എന്നു പറഞ്ഞു. മാർത്ത അവനോ​ടു: ഒടുക്കത്തെ നാളിലെ പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തിൽ അവൻ ഉയിർത്തെ​ഴു​ന്നേ​ല്‌ക്കും എന്നു ഞാൻ അറിയു​ന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.”—യോഹ​ന്നാൻ 11:21-24.

മരിച്ച​വ​രു​ടെ അവസ്ഥ

വീണ്ടും, സംഗതി ഊഹി​ക്കേണ്ട ആവശ്യ​മില്ല. ലളിത​മായ ബൈബിൾസ​ത്യം മരിച്ചവർ എന്തെങ്കി​ലും വികാ​ര​മോ അറിവോ ഇല്ലാതെ തികച്ചും അബോ​ധാ​വ​സ്ഥ​യിൽ “നിദ്ര​കൊ​ള്ളു​ന്നു” എന്നതാണ്‌. അങ്ങനെ​യുള്ള സത്യം ബൈബി​ളിൽ അവതരി​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നതു ഗ്രഹി​ക്കാൻ പ്രയാ​സ​മുള്ള സങ്കീർണ​രീ​തി​യി​ലല്ല. എളുപ്പ​ത്തിൽ ഗ്രഹി​ക്കാ​വുന്ന ഈ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ പരിചി​ന്തി​ക്കുക: “ജീവി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നവർ തങ്ങൾ മരിക്കും എന്നറി​യു​ന്നു; മരിച്ച​വ​രോ ഒന്നും അറിയു​ന്നില്ല; . . . ചെയ്‌വാൻ നിനക്കു സംഗതി​വ​രു​ന്ന​തൊ​ക്കെ​യും ശക്തി​യോ​ടെ ചെയ്‌ക; നീ ചെല്ലുന്ന പാതാ​ള​ത്തിൽ പ്രവൃ​ത്തി​യോ സൂത്ര​മോ, അറിവോ, ജ്ഞാനമോ ഒന്നും ഇല്ല.” (സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 9:5, 10) “നിങ്ങൾ പ്രഭു​ക്കൻമാ​രിൽ ആശ്രയി​ക്ക​രു​തു, സഹായി​പ്പാൻ കഴിയാത്ത മനുഷ്യ​പു​ത്ര​നി​ലും അരുതു. അവന്റെ ശ്വാസം [“ആത്മാവ്‌,” NW] പോകു​ന്നു; അവൻ മണ്ണി​ലേക്കു തിരി​യു​ന്നു; അന്നു തന്നേ അവന്റെ നിരൂ​പ​ണങ്ങൾ നശിക്കു​ന്നു.”—സങ്കീർത്തനം 146:3, 4.

അപ്പോൾ യേശു​ക്രി​സ്‌തു മരണത്തെ ഉറക്കമാ​യി പരാമർശി​ച്ചതു മനസ്സി​ലാ​ക്കാ​വു​ന്ന​തു​ത​ന്നെ​യാണ്‌. യേശു​വും അവന്റെ ശിഷ്യൻമാ​രും തമ്മിലുള്ള ഒരു സംഭാ​ഷണം അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ യോഹ​ന്നാൻ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. “അവൻ: നമ്മുടെ സ്‌നേ​ഹി​ത​നായ ലാസർ നിദ്ര​കൊ​ള്ളു​ന്നു; എങ്കിലും ഞാൻ അവനെ ഉണർത്തു​വാൻ പോകു​ന്നു എന്നു അവരോ​ടു പറഞ്ഞു. ശിഷ്യൻമാർ അവനോ​ടു: കർത്താവേ, അവൻ നിദ്ര​കൊ​ള്ളു​ന്നു എങ്കിൽ അവന്നു സൌഖ്യം വരും എന്നു പറഞ്ഞു. യേശു​വോ അവന്റെ മരണ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു ആയിരു​ന്നു പറഞ്ഞതു; ഉറക്കം എന്ന നിദ്ര​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു പറഞ്ഞു എന്നു അവർക്കു തോന്നി​പ്പോ​യി. അപ്പോൾ യേശു സ്‌പഷ്ട​മാ​യി അവരോ​ടു: ലാസർ മരിച്ചു​പോ​യി . . . എന്നു പറഞ്ഞു.”—യോഹ​ന്നാൻ 11:11-14.

മുഴു​വ്യ​ക്തി​യും മരിക്കു​ന്നു

മനുഷ്യ​മ​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ പ്രക്രി​യ​യിൽ മുഴു വ്യക്തി​യും ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു, ശരീര​ത്തി​ന്റെ മരണം മാത്രമല്ല. വ്യക്തമായ ബൈബിൾപ്ര​സ്‌താ​വ​ന​ക​ള​നു​സ​രിച്ച്‌, മനുഷ്യ ശരീര​ത്തി​ന്റെ മരണത്തെ അതിജീ​വി​ക്കാൻ കഴിയുന്ന ഒരു അമർത്ത്യ​ദേഹി അവനി​ല്ലെന്നു നാം നിഗമനം ചെയ്യേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ഒരു ദേഹിക്കു മരിക്കാൻ കഴിയു​മെന്നു തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ വ്യക്തമാ​യി സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. “സകല ദേഹി​ക​ളും എനിക്കു​ള്ളവർ; അപ്പന്റെ പ്രാണ​നും മകന്റെ പ്രാണ​നും ഒരു​പോ​ലെ എനിക്കു​ള്ളതു; പാപം ചെയ്യുന്ന ദേഹി മരിക്കും.” (യെഹെ​സ്‌കേൽ 18:4) അമർത്ത്യ എന്നോ അമർത്ത്യത എന്നോ ഉള്ള പദങ്ങൾ മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തിൽ സഹജമാ​യി ഉണ്ടെന്നു​ള്ള​തു​പോ​ലെ ഒരിട​ത്തും പറയു​ന്നില്ല.

ബൈബി​ളിൽ “ദേഹി” എന്നു വിവർത്തനം ചെയ്‌തി​രി​ക്കുന്ന എബ്രായ, ഗ്രീക്ക്‌ പദങ്ങളു​ടെ ഈ രസകര​മായ പശ്ചാത്തലം ന്യൂ കാത്തലിക്ക്‌ എൻ​സൈ​ക്ലോ​പീ​ഡിയ നൽകുന്നു. “പഴയ നിയമ​ത്തി​ലെ ദേഹി നെപ്പെസ്‌ ആണ്‌, പുതിയ നിയമ​ത്തിൽ [സൈക്കി] ആണ്‌. . . . നെപ്പെസ്‌ ഒരുപക്ഷേ ശ്വസി​ക്കുക എന്നർഥ​മുള്ള ഒരു മൂലപ​ദ​ത്തിൽനി​ന്നാണ്‌ ഉത്ഭൂത​മാ​കു​ന്നത്‌, അങ്ങനെ ശ്വാസം ജീവനു​ള്ള​വരെ മരിച്ച​വ​രിൽനി​ന്നു വ്യത്യാ​സ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു നെപ്പെസ്‌ എന്നതിനു ജീവൻ അല്ലെങ്കിൽ സ്വത്വം അല്ലെങ്കിൽ കേവലം വ്യക്തി​ഗ​ത​മായ ജീവൻ എന്ന അർഥമു​ണ്ടാ​യി. . . . പഴയ നിയമ​ത്തിൽ ദേഹവും ദേഹി​യു​മാ​യി [രണ്ടു ഭാഗങ്ങ​ളാ​യുള്ള തിരി​ക്ക​ലാ​കുന്ന] വിഭജ​ന​മില്ല. ഇസ്രാ​യേ​ല്യൻ കാര്യ​ങ്ങളെ മൊത്ത​ത്തിൽ ഒററപ്പി​ണ്ഡ​മാ​യി കണ്ടു, അങ്ങനെ അവൻ മനുഷ്യ​രെ വ്യക്തി​ക​ളാ​യി പരിഗ​ണി​ച്ചു, മിശ്ര​മാ​യി​ട്ടല്ല. ദേഹി (soul) എന്ന നമ്മുടെ പദം​കൊ​ണ്ടു വിവർത്ത​നം​ചെ​യ്യു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ലും നെപ്പെസ്‌ എന്ന പദം ശരീര​ത്തിൽനി​ന്നോ വ്യക്തി​യിൽനി​ന്നോ വ്യതി​രി​ക്ത​മായ ദേഹിയെ ഒരിക്ക​ലും അർഥമാ​ക്കു​ന്നില്ല. . . . പുതിയ നിയമ​ത്തിൽ നെപ്പെ​സി​നോട്‌ ഒത്തുവ​രുന്ന പദം [സൈക്കി] ആണ്‌. അതിനു ജീവന്റെ തത്ത്വത്തെ, ജീവ​നെ​ത്തന്നെ അല്ലെങ്കിൽ ജീവിയെ അർഥമാ​ക്കാൻ കഴിയും.”

അങ്ങനെ മരണസ​മ​യത്ത്‌, മുമ്പു ജീവനു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന വ്യക്തി അഥവാ ജീവനുള്ള ദേഹി സ്ഥിതി​ചെ​യ്യാ​താ​കു​ന്നു​വെന്നു നിങ്ങൾക്കു മനസ്സി​ലാ​ക്കാ​നാ​വും. ശരീരം “പൊടി”യിലേക്ക്‌ അഥവാ ഭൂമി​യി​ലെ മൂലക​ങ്ങ​ളി​ലേക്കു തിരികെ പോകു​ന്നു, സംസ്‌കാ​ര​ത്താ​ലും തുടർന്നുള്ള ദ്രവി​ക്ക​ലി​നാ​ലും ക്രമേ​ണ​യോ ദഹനത്താൽ വേഗത്തി​ലോ തന്നെ. യഹോവ ആദാമി​നോട്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “നീ പൊടി​യാ​കു​ന്നു, പൊടി​യിൽ തിരികെ ചേരും.” (ഉല്‌പത്തി 3:19) അപ്പോൾ, മരണാ​നന്തര ജീവിതം എങ്ങനെ സാധ്യ​മാണ്‌? അതിനു കാരണം ദൈവ​ത്തി​നു മരിച്ച വ്യക്തിയെ സംബന്ധിച്ച സ്വന്തം ഓർമ​യു​ണ്ടെ​ന്നു​ള്ള​താണ്‌. മനുഷ്യ​രെ സൃഷ്ടി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള അത്ഭുത​ക​ര​മായ ശക്തിയും പ്രാപ്‌തി​യും യഹോ​വ​യ്‌ക്കുണ്ട്‌, തന്നിമി​ത്തം വ്യക്തി​യു​ടെ ജീവി​ത​മാ​തൃ​കയെ സംബന്ധിച്ച ഒരു രേഖ തന്റെ ഓർമ​യിൽ അവനു സൂക്ഷി​ക്കാൻ സാധി​ക്കു​ന്നത്‌ ആശ്ചര്യ​മാ​യി​രി​ക്ക​രുത്‌. അതേ, ആ ഒരുവൻ വീണ്ടും ജീവി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള സകല സാധ്യ​ത​ക​ളും ദൈവ​ത്തിൽ സ്ഥിതി​ചെ​യ്യു​ന്നു.

അതിനെ നൽകിയ സത്യ​ദൈ​വ​ത്തി​ങ്ക​ലേക്കു മടങ്ങി​പ്പോ​കു​ന്ന​താ​യി പറയുന്ന “ആത്മാവ്‌” എന്ന പദത്തിന്റെ അർഥമി​താണ്‌. ഈ പരിണ​ത​ഫ​ലത്തെ വർണി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു സഭാ​പ്ര​സം​ഗി എന്ന പുസ്‌ത​ക​ത്തി​ന്റെ നിശ്വസ്‌ത എഴുത്തു​കാ​രൻ ഇങ്ങനെ വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു: “പൊടി പണ്ടു ആയിരു​ന്ന​തു​പോ​ലെ ഭൂമി​യി​ലേക്കു തിരികെ ചേരും; ആത്മാവു അതിനെ നൽകിയ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അടുക്ക​ലേക്കു മടങ്ങി​പ്പോ​കും.”—സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 12:7.

ഒരാളെ ജീവി​പ്പി​ക്കാൻ ദൈവ​ത്തി​നു മാത്രമേ കഴിയൂ. ദൈവം ഏദെനിൽ മനുഷ്യ​നെ സൃഷ്ടിച്ച്‌ അവന്റെ മൂക്കിൽ “ജീവശ്വാ​സം” ഊതി​യ​പ്പോൾ, യഹോവ അവന്റെ ശ്വാസ​കോ​ശ​ങ്ങ​ളിൽ വായു നിറച്ച​തി​നു പുറമേ അവന്റെ ശരീര​ത്തി​ലെ സകല കോശ​ങ്ങ​ളെ​യും ജീവശക്തി സജീവ​മാ​ക്കാ​നി​ട​യാ​ക്കി. (ഉല്‌പത്തി 2:7) ഗർഭധാ​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ​യും ജനനത്തി​ന്റെ​യും പ്രക്രി​യ​യി​ലൂ​ടെ മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളിൽനി​ന്നു മക്കളി​ലേക്ക്‌ ഈ ജീവശക്തി കടത്തി​വി​ടാൻ കഴിയു​ന്ന​തി​നാൽ, മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളി​ലൂ​ടെ​യാ​ണു കിട്ടു​ന്ന​തെ​ങ്കി​ലും ഒരു മനുഷ്യ​ജീ​വൻ ദൈവ​ത്തിൽനി​ന്നാ​ണു വരുന്ന​തെന്ന്‌ ഉചിത​മാ​യി പറയാൻ കഴിയും.

പുനരു​ത്ഥാ​നം—ഒരു സന്തുഷ്ട​സ​മ​യം

പുനരു​ത്ഥാ​നം പുനര​വ​താ​രം തന്നെയാ​ണെന്നു തെററി​ദ്ധ​രി​ക്ക​രുത്‌, അതിനു വിശുദ്ധ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളിൽ തെളി​വില്ല. പുനര​വ​താ​രം എന്നത്‌ ഒരു ആൾ മരിച്ച ശേഷം അയാൾ തുടർച്ച​യായ ഒന്നോ അധിക​മോ അസ്‌തി​ത്വ​ങ്ങ​ളിൽ പുനർജ​നി​ക്കു​ന്നു എന്ന വിശ്വാ​സ​മാണ്‌. ഇത്‌ ഒരു വ്യക്തി​യു​ടെ മുൻജീ​വി​ത​കാ​ലത്ത്‌ ഉളവാ​ക്കി​യ​താ​യി സങ്കൽപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന രേഖയെ ആശ്രയിച്ച്‌ മുൻ ജീവി​ത​ത്തോ​ടുള്ള താരത​മ്യ​ത്തിൽ ഒന്നുകിൽ ഉയർന്ന ഒരു തലത്തി​ലോ അല്ലെങ്കിൽ താണ തലത്തി​ലോ ആണെന്നു പറയ​പ്പെ​ടു​ന്നു. ഈ വിശ്വാ​സ​മ​നു​സ​രിച്ച്‌, ഒരുവൻ ഒരു മനുഷ്യ​നാ​യി​ട്ടോ മൃഗമാ​യി​ട്ടോ “പുനർജനി”ച്ചേക്കാം. ഇതു ബൈബിൾ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു കടകവി​രു​ദ്ധ​മാണ്‌.

“പുനരു​ത്ഥാ​നം” എന്ന പദം അനാസ്‌റ​റ​സിസ്‌ എന്ന ഗ്രീക്ക്‌ പദത്തിൽനി​ന്നാ​ണു വിവർത്തനം ചെയ്യ​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌, അതിന്റെ അക്ഷരീ​യാർഥം “വീണ്ടു​മുള്ള ഒരു എഴു​ന്നേൽപ്പ്‌” എന്നാണ്‌. (ഗ്രീക്കി​ന്റെ എബ്രായ പരിഭാ​ഷകർ അനാസ്‌റ​റ​സി​സി​നെ, “മരിച്ച​വ​രു​ടെ പുനരു​ജ്ജീ​വനം” എന്നർഥ​മുള്ള റെറക്കി​യാത്ത്‌ ഹാമെ​ത്തിം എന്ന എബ്രായ പദങ്ങളാ​യി ഭാഷാ​ന്തരം ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു.) പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തിൽ വ്യക്തി​യു​ടെ ജീവി​ത​മാ​തൃ​ക​യു​ടെ ഒരു പുനരു​ജ്ജീ​വി​പ്പി​ക്കൽ ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു, ആ ജീവി​ത​മാ​തൃക ദൈവം തന്റെ ഓർമ​യിൽ നിലനിർത്തി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. വ്യക്തിയെ സംബന്ധിച്ച ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇഷ്ടമനു​സ​രിച്ച്‌, അയാൾ ഒരു മനുഷ്യ​ശ​രീ​ര​ത്തി​ലോ ഒരു ആത്മശരീ​ര​ത്തി​ലോ പുനഃ​സ്ഥാ​പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു; അപ്പോ​ഴും മരിച്ച​പ്പോ​ഴത്തെ അതേ വ്യക്തി​ത്വ​ത്തോ​ടും സ്‌മര​ണ​ക​ളോ​ടും​കൂ​ടെ അയാളു​ടെ വ്യക്തി​പ​ര​മായ താദാ​ത്മ്യം നിലനിർത്ത​പ്പെ​ടു​ന്നു.

അതേ, ബൈബിൾ രണ്ടുതരം പുനരു​ത്ഥാ​ന​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു പറയുന്നു. ഒന്നു താരത​മ്യേന ചുരു​ക്കം​പേർക്ക്‌ ഒരു ആത്മശരീ​ര​ത്തോ​ടെ സ്വർഗ​ത്തി​ലേ​ക്കുള്ള പുനരു​ത്ഥാ​ന​മാണ്‌. യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വിന്‌ അത്തര​മൊ​രു പുനരു​ത്ഥാ​ന​മാ​ണു കിട്ടി​യത്‌. (1 പത്രൊസ്‌ 3:18) അവന്റെ പാദാ​നു​ഗാ​മി​ക​ളിൽ തന്റെ വിശ്വസ്‌ത അപ്പോ​സ്‌ത​ലൻമാർ തുടങ്ങി തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന ചിലർക്ക്‌ അത്തരം പുനരു​ത്ഥാ​നം ലഭിക്കു​മെന്ന്‌ അവൻ സൂചി​പ്പി​ച്ചു. അവർക്ക്‌ അവൻ ഈ വാഗ്‌ദത്തം നൽകി: “ഞാൻ നിങ്ങൾക്കു സ്ഥലം ഒരുക്കു​വാൻ പോകു​ന്നു. . . . ഞാൻ ഇരിക്കുന്ന ഇടത്തു നിങ്ങളും ഇരി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നു പിന്നെ​യും വന്നു നിങ്ങളെ എന്റെ അടുക്കൽ ചേർത്തു​കൊ​ള്ളും.” (യോഹ​ന്നാൻ 14:2, 3) ബൈബിൾ ഇതിനെ “ഒന്നാമത്തെ പുനരു​ത്ഥാ​നം” എന്നു പരാമർശി​ക്കു​ന്നു. അതു സമയത്തി​ലും സ്ഥാനത്തി​ലും ഒന്നാമ​ത്തേ​താണ്‌. സ്വർഗീയ ജീവനി​ലേക്ക്‌ അങ്ങനെ പുനരു​ത്ഥാ​നം പ്രാപി​ക്കു​ന്നവർ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പുരോ​ഹി​തൻമാ​രാ​യി​രി​ക്കു​ന്നതാ​യും ക്രിസ്‌തു​യേ​ശു​വി​നോ​ടു​കൂ​ടെ രാജാ​ക്കൻമാ​രാ​യി ഭരിക്കു​ന്ന​താ​യും തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ വർണി​ക്കു​ന്നു. (വെളി​പ്പാ​ടു 20:6) ഈ “ഒന്നാമത്തെ പുനരു​ത്ഥാ​നം” ഒരു പരിമി​ത​സം​ഖ്യ​ക്കു മാത്ര​മാണ്‌, വിശ്വസ്‌ത സ്‌ത്രീ​പു​രു​ഷൻമാ​രിൽനി​ന്നു വെറും 1,44,000 പേർമാ​ത്രം എടുക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​താ​യി തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾതന്നെ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. അവർ തങ്ങളുടെ വിശ്വാ​സ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു മററു​ള്ള​വർക്കു സാക്ഷ്യം​വ​ഹി​ക്കു​ന്ന​തിൽ സജീവ​രാ​യി അവരുടെ മരണ​ത്തോ​ളം യഹോ​വ​യോ​ടും ക്രിസ്‌തു​യേ​ശു​വി​നോ​ടു​മുള്ള നിർമലത തെളി​യി​ച്ചി​രി​ക്കും.—വെളി​പ്പാ​ടു 14:1, 3, 4.

സ്വർഗ​ത്തി​ലേ​ക്കു പുനരു​ത്ഥാ​നം പ്രാപി​ക്കു​ന്ന​വർക്കു മരിച്ച​വ​രു​ടെ പുനരു​ത്ഥാ​നം അതിരററ സന്തോ​ഷ​ത്തി​ന്റെ ഒരു സമയമാ​യി​രി​ക്കു​മെ​ന്ന​തി​നു സംശയ​മില്ല. എന്നാൽ സന്തോഷം അവിടം​കൊണ്ട്‌ അവസാ​നി​ക്കു​ന്നില്ല, കാരണം ഇവിടെ ഭൂമി​യിൽത്ത​ന്നെ​യുള്ള ജീവി​ത​ത്തി​ലേ​ക്കുള്ള ഒരു പുനരു​ത്ഥാ​ന​വും വാഗ്‌ദത്തം ചെയ്യ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. പുനരു​ത്ഥാ​നം പ്രാപി​ക്കു​ന്നവർ ഈ ദുഷ്ടവ്യ​വ​സ്ഥി​തി​യു​ടെ അന്ത്യത്തെ അതിജീ​വി​ക്കുന്ന എണ്ണമറ്റ സംഖ്യ​യോ​ടു ചേരും. സ്വർഗീയ പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​നു യോഗ്യരാകുന്നവരുടെ ചെറിയ സംഖ്യയെ കണ്ട ശേഷം അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ യോഹ​ന്നാ​നു “സകല ജാതി​ക​ളി​ലും ഗോ​ത്ര​ങ്ങ​ളി​ലും വംശങ്ങ​ളി​ലും ഭാഷക​ളി​ലും നിന്നു ഉള്ളതായി ആർക്കും എണ്ണിക്കൂ​ടാത്ത ഒരു മഹാപു​രു​ഷാര”ത്തിന്റെ ഒരു ദർശനം കൊടു​ക്ക​പ്പെട്ടു. കോടി​കൾ, ഒരുപക്ഷേ ശതകോ​ടി​കൾ, ഇവിടെ ഭൂമി​യി​ലെ ജീവി​ത​ത്തി​ലേക്കു തിരികെ വരു​മ്പോൾ അത്‌ എത്ര സന്തോ​ഷ​ക​ര​മായ സമയമാ​യി​രി​ക്കും!—വെളി​പ്പാ​ടു 7:9, 16, 17.

അത്‌ എപ്പോ​ഴാ​യി​രി​ക്കും?

ഇന്നത്തെ അവസ്ഥ​പോ​ലെ, പിണക്ക​വും രക്തച്ചൊ​രി​ച്ചി​ലും മലിനീ​ക​ര​ണ​വും അക്രമ​വും നിറഞ്ഞ ഒരു ഭൂമി​യി​ലേ​ക്കാ​ണു മരിച്ചവർ തിരികെ വരുന്ന​തെ​ങ്കിൽ ഏതു സന്തോ​ഷ​വും സൗഭാ​ഗ്യ​വും അൽപ്പാ​യു​സ്സാ​യി​രി​ക്കും. അങ്ങനെയല്ല, പുനരു​ത്ഥാ​നം “ഒരു പുതിയ ഭൂമി”യുടെ സ്ഥാപനം​വരെ കാത്തി​രി​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ഇന്നുവരെ ഭൂമിയെ നശിപ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നും അതിന്റെ ഗ്രാമീ​ണ​ഭം​ഗി​യെ പാഴാ​ക്കു​ന്ന​തി​നും തുനി​ഞ്ഞി​റ​ങ്ങി​യി​രി​ക്കുന്ന ആളുക​ളും സ്ഥാപന​ങ്ങ​ളും മാത്രമല്ല, അവർ ഭൂവാ​സി​ക​ളു​ടെ​മേൽ വരുത്തി​ക്കൂ​ട്ടി​യി​രി​ക്കുന്ന അവർണ​നീ​യ​മായ ദുരി​ത​ങ്ങ​ളും നീക്കി ശുദ്ധീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന ഒരു ഭൂഗ്ര​ഹത്തെ ഭാവന​യിൽ കാണുക.—2 പത്രൊസ്‌ 3:13; വെളി​പ്പാ​ടു 11:18.

മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​ന്റെ പൊതു പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​ന്റെ സമയം ഭാവി​യിൽത്ത​ന്നെ​യാ​ണെന്നു സ്‌പഷ്ട​മാണ്‌. എന്നിരു​ന്നാ​ലും അതു ദീർഘ​ദൂ​ര​ത്തി​ലല്ല എന്നതാണു സുവാർത്ത. ഇപ്പോ​ഴത്തെ ദുഷ്ടവ്യ​വ​സ്ഥി​തി​യു​ടെ അവസാനം കഴിഞ്ഞേ അതു സംഭവി​ക്കു​ക​യു​ള്ളു​വെ​ന്നതു സത്യം​തന്നെ. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, “മഹോ​പ​ദ്രവ”ത്തിന്റെ പൊട്ടി​പ്പു​റ​പ്പെ​ട​ലി​നുള്ള സമയം സമീപി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു​വെന്നു ധാരാളം വസ്‌തു​തകൾ തെളി​യി​ക്കു​ന്നു—അതു സാധാ​ര​ണ​മാ​യി അർമ​ഗെ​ദോൻ എന്നു പരാമർശി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന “സർവ്വശ​ക്ത​നായ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ മഹാദി​വ​സ​ത്തി​ലെ യുദ്ധ”ത്തിൽ പാരമ്യ​ത്തി​ലെ​ത്തും. (മത്തായി 24:3-14, 21; വെളി​പ്പാ​ടു 16:14, 16) ഇത്‌ ഈ ഉല്ലാസ​പ്ര​ദ​മായ ഭൂഗ്ര​ഹ​ത്തിൽനി​ന്നു സകല ദുഷ്ടത​യു​ടെ​യും നീക്കം കൈവ​രു​ത്തും. അതിനെ തുടർന്നു ക്രിസ്‌തു​യേ​ശു​വി​ന്റെ ആയിരം വർഷ ഭരണം വരും, അന്നു ഭൂമി പടിപ​ടി​യാ​യി ഒരു പറുദീ​സാ​വ​സ്ഥ​യി​ലേക്കു വരുത്ത​പ്പെ​ടും.

മരിച്ച മനുഷ്യ​രു​ടെ പുനരു​ത്ഥാ​നം ഈ സഹസ്രാബ്ദ ഭരണകാ​ലത്തു നടക്കു​മെന്നു ബൈബിൾ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. അപ്പോൾ യേശു ഭൂമി​യി​ലാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോൾ നൽകിയ വാഗ്‌ദത്തം നിറ​വേ​റും: “ഇതിങ്കൽ ആശ്ചര്യ​പ്പെ​ട​രുത്‌; കല്ലറക​ളിൽ ഉള്ളവർ എല്ലാവ​രും അവന്റെ ശബ്ദം കേട്ടു . . . പുനരു​ത്ഥാ​നം ചെയ്‌വാ​നുള്ള നാഴിക വരുന്നു.”—യോഹ​ന്നാൻ 5:28, 29.

പുനരു​ത്ഥാ​ന​പ്ര​ത്യാ​ശ​യു​ടെ ഫലം

ഒരു പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​ന്റെ ഈ പ്രതീക്ഷ—മരിച്ചവർ ജീവനി​ലേക്കു തിരി​കെ​വ​രുന്ന സമയം—ഭാവി​യി​ലേ​ക്കുള്ള എന്തൊ​ര​ത്ഭു​ത​ക​ര​മായ പ്രത്യാ​ശ​യാണ്‌! നാം വാർധ​ക്യ​ത്തി​ന്റെ​യും രോഗ​ത്തി​ന്റെ​യും അപ്രതീ​ക്ഷിത വിപത്തു​ക​ളു​ടെ​യും സങ്കടത്തി​ന്റെ​യും കഠോ​ര​ത​ക​ളെ​യും അനുദി​ന​സ​മ്മർദ​ങ്ങ​ളെ​യും ജീവി​ത​പ്ര​ശ്‌ന​ങ്ങ​ളെ​യും അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കു​മ്പോൾ അതു നമ്മെ എത്ര പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്നു! അതു മരണത്തി​ന്റെ വിഷമു​ള്ളു നീക്കം​ചെ​യ്യു​ന്നു—ദുഃഖത്തെ മുഴു​വ​നാ​യി എടുത്തു​ക​ള​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടല്ല, പിന്നെ​യോ ഭാവി​പ്ര​ത്യാ​ശ ഇല്ലാത്ത​വ​രിൽനി​ന്നു നമ്മെ വേർപെ​ടു​ത്തി​ക്കൊണ്ട്‌. അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ പുനരു​ത്ഥാ​ന​പ്ര​ത്യാ​ശ​യു​ടെ ആശ്വാ​സ​ക​ര​മായ ഫലം ഈ വാക്കു​ക​ളിൽ സമ്മതിച്ചു പറഞ്ഞു: “സഹോ​ദ​രൻമാ​രേ, നിങ്ങൾ പ്രത്യാ​ശ​യി​ല്ലാത്ത മററു​ള്ള​വ​രെ​പ്പോ​ലെ ദുഃഖി​ക്കാ​തി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നു നിദ്ര​കൊ​ള്ളു​ന്ന​വ​രെ​ക്കു​റി​ച്ചു അറിവി​ല്ലാ​തി​രി​ക്ക​രു​തു എന്നു ഞങ്ങൾ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു. യേശു മരിക്ക​യും ജീവി​ച്ചെ​ഴു​ന്നേ​ല്‌ക്ക​യും ചെയ്‌തു എന്നു നാം വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്നു എങ്കിൽ അങ്ങനെ​തന്നെ ദൈവം നിദ്ര​കൊ​ണ്ട​വ​രെ​യും യേശു മുഖാ​ന്തരം അവനോ​ടു​കൂ​ടെ വരുത്തും.”—1 തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യർ 4:13, 14.

പൗരസ്‌ത്യ മനുഷ്യ​നായ ഇയ്യോബ്‌ നടത്തിയ മറെറാ​രു പ്രസ്‌താ​വ​ന​യു​ടെ സത്യവും നാം ഇപ്പോൾത്തന്നെ അനുഭ​വി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാം: “മനുഷ്യൻ അഴുകിയ എന്തോ​പോ​ലെ, പുഴു അരിച്ച വസ്‌ത്രം പോലെ, ജീർണി​ക്കു​ന്നു. സ്‌ത്രീ പ്രസവിച്ച മനുഷ്യൻ ഏതാനും ദിവസ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു​ള്ള​വ​നും കഷ്ടസമ്പൂർണ്ണ​നും ആകുന്നു. അവൻ പൂപോ​ലെ പൊന്തി​വന്നു വാടി​പ്പോ​കു​ന്നു; ക്ഷണിക​മായ നിഴൽപോ​ലെ അവൻ നിലനിൽക്കു​ന്നില്ല.” (ഇയ്യോബ്‌ 13:28–14:2, ന്യൂ ഇൻറർനാ​ഷനൽ വേർഷൻ) ജീവന്റെ അനിശ്ചി​ത​ത്വ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചും നമ്മിൽ ഏതൊ​രാൾക്കും “കാലവും മുൻകൂ​ട്ടി​ക്കാ​ണാത്ത സംഭവ​വും” നേരി​ടാ​മെ​ന്നുള്ള ദാരു​ണ​യാ​ഥാർഥ്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചും നമുക്കു ബോധ​മുണ്ട്‌. (സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 9:11, NW) മരണ​പ്ര​ക്രി​യയെ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള ചിന്ത നമ്മിലാ​രും ആസ്വദി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നു​ള്ളതു തീർച്ച​യാണ്‌. എന്നാലും, പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​ന്റെ ഉറപ്പുള്ള പ്രത്യാശ മരണത്തി​ന്റെ ആകുലീ​ക​രി​ക്കുന്ന ഭയം നീക്കി​ക്ക​ള​യാൻ സഹായി​ക്കു​ക​തന്നെ ചെയ്യുന്നു.

അതു​കൊണ്ട്‌ ധൈര്യ​പ്പെ​ടുക! സാധ്യ​ത​യുള്ള മരണനി​ദ്ര​ക്ക​പ്പു​റം പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​ന്റെ അത്ഭുത​ത്താൽ ജീവനി​ലേ​ക്കുള്ള മടങ്ങി​വ​ര​വി​ലേക്കു നോക്കുക. അന്തമി​ല്ലാത്ത ഭാവി​ജീ​വന്റെ പ്രതീ​ക്ഷ​യി​ലേക്കു ദൃഢവി​ശ്വാ​സ​ത്തോ​ടെ മുന്നോ​ട്ടു നോക്കുക, അത്തര​മൊ​രു അനുഗൃ​ഹീ​ത​സ​മയം സമീപ​ഭാ​വി​യി​ലാ​ണെന്ന്‌ അറിയു​ന്ന​തി​ലുള്ള സന്തോഷം അതി​നോ​ടു കൂട്ടുക.