നിങ്ങൾ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സുഹൃ​ത്താ​ണോ? നിങ്ങളു​ടെ പ്രാർഥ​നകൾ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നത്‌

രണ്ടാളു​കൾ സംസാ​രി​ക്കു​ന്നത്‌ അവരറി​യാ​തെ നിങ്ങൾ എന്നെങ്കി​ലും അബദ്ധവ​ശാൽ കേട്ടി​ട്ടു​ണ്ടോ? അവർ അടുത്ത​റി​യാ​വു​ന്ന​വ​രാ​ണോ അതോ അപരി​ചി​ത​രാ​ണോ, കേവലം പരിച​യ​മു​ള്ള​വ​രാ​ണോ അതോ അടുപ്പ​മുള്ള, വിശ്വാ​സ​മുള്ള സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളാ​ണോ എന്നിങ്ങനെ, അവരുടെ ബന്ധത്തിന്റെ സ്വഭാവം നിശ്ചയി​ക്കാൻ നിങ്ങൾക്ക്‌ അധികം സമയം വേണ്ടി​വ​ന്നി​ല്ലെ​ന്നു​ള്ള​തിൽ സംശയ​മില്ല. സമാന​മാ​യൊ​രു വിധത്തിൽ, നമ്മുടെ പ്രാർഥ​ന​കൾക്ക്‌ ദൈവ​വു​മാ​യുള്ള നമ്മുടെ ബന്ധം വെളി​പ്പെ​ടു​ത്താ​നാ​കും.

ദൈവം “നമ്മിൽ ആർക്കും അകന്നി​രി​ക്കു​ന്ന​വനല്ല” എന്ന്‌ ബൈബിൾ നമുക്ക്‌ ഉറപ്പു​നൽകു​ന്നു. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 17:27) തീർച്ച​യാ​യും, തന്നെ മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ അവൻ നമ്മെ ക്ഷണിക്കു​ന്നു. നമുക്ക്‌ അവന്റെ സുഹൃ​ത്തു​ക്കൾപോ​ലും ആയിരി​ക്കാൻ കഴിയും. (സങ്കീർത്തനം 34:8; യാക്കോബ്‌ 2:23) നമുക്ക്‌ അവനു​മാ​യി യഥാർഥ അടുപ്പം ആസ്വദി​ക്കാ​നാ​കും! (സങ്കീർത്തനം 25:14) തീർച്ച​യാ​യും, അപൂർണ മനുഷ്യ​രായ നമുക്ക്‌ ഉണ്ടായി​രി​ക്കാൻ കഴിയുന്ന ഏറ്റവും അമൂല്യ​മായ സംഗതി​യാണ്‌ ദൈവ​വു​മാ​യുള്ള നമ്മുടെ ബന്ധം. യഹോവ നമ്മുടെ സൗഹൃ​ദത്തെ അതിയാ​യി വിലമ​തി​ക്കു​ന്നു. അതു വ്യക്തമാണ്‌, കാരണം അവനോ​ടുള്ള നമ്മുടെ സൗഹൃദം, നമുക്കു​വേണ്ടി തന്റെ ജീവൻ നൽകിയ, അവന്റെ ഏകജാത പുത്ര​നി​ലുള്ള നമ്മുടെ വിശ്വാ​സ​ത്തി​ലാണ്‌ അടിസ്ഥാ​ന​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നത്‌.—കൊ​ലൊ​സ്സ്യർ 1:19, 20.

അതു​കൊണ്ട്‌ നമ്മുടെ പ്രാർഥ​നകൾ യഹോ​വ​യോ​ടുള്ള ആഴമായ സ്‌നേ​ഹ​വും വിലമ​തി​പ്പും പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കണം. എന്നാൽ നിങ്ങളു​ടെ പ്രാർഥ​നകൾ ആദര​വോ​ടു​കൂ​ടി​യവ ആയിരി​ക്കു​മ്പോൾത്തന്നെ, അവയ്‌ക്കു ഹൃദയം​ഗ​മ​മായ വികാരം ഏറെക്കു​റെ നഷ്ടപ്പെ​ടു​ന്ന​താ​യി എന്നെങ്കി​ലും തോന്നി​യി​ട്ടു​ണ്ടോ? ഇത്‌ അസാധാ​ര​ണമല്ല. ഇതു മെച്ച​പ്പെ​ടു​ത്താ​നുള്ള മാർഗ​മെ​ന്താണ്‌? യഹോ​വ​യാം ദൈവ​വു​മാ​യുള്ള നിങ്ങളു​ടെ ബന്ധം വളർത്തി​ക്കൊ​ണ്ടു​വരൽ.

പ്രാർഥ​ന​യ്‌ക്കു സമയം കണ്ടെത്തൽ

ഒന്നാമ​താ​യി, ഒരു സൗഹൃദം വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കാൻ സമയമാ​വ​ശ്യ​മാണ്‌. അയൽക്കാർ, സഹജോ​ലി​ക്കാർ, ബസ്‌ ഡ്രൈ​വർമാർ, കച്ചവട​ക്കാർ തുടങ്ങി അനേകരെ നിങ്ങൾ അനുദി​നം വന്ദനം ചെയ്യു​ക​യോ അവരോ​ടു സംസാ​രി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്യുന്നു. അവർ യഥാർഥ​ത്തിൽ നിങ്ങളു​ടെ സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളാ​ണെന്ന്‌ അതിനർഥ​മില്ല. നിങ്ങൾ ആരോ​ടെ​ങ്കി​ലും ദീർഘ​നേരം സംസാ​രി​ക്കു​മ്പോൾ, ഉപരി​പ്ല​വ​മായ സല്ലാപ​ത്തിൽനിന്ന്‌ ആന്തരിക വികാ​ര​ങ്ങ​ളും വിചാ​ര​ങ്ങ​ളും പ്രകടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​ലേക്കു നീങ്ങു​മ്പോൾ, സൗഹൃദം വളരുന്നു.

സമാന​മാ​യ ഒരു വിധത്തിൽ, യഹോ​വ​യോട്‌ അടുത്തു​ചെ​ല്ലാൻ പ്രാർഥന നമ്മെ സഹായി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ അതിന്‌ വേണ്ടത്ര സമയം ചെലവ​ഴി​ക്കണം; ഭക്ഷണ വേളക​ളി​ലെ പെട്ടെ​ന്നു​ള്ളൊ​രു നന്ദിപ​റ​യ​ലി​ലും അധികം ആവശ്യ​മാണ്‌. യഹോ​വ​യോട്‌ നിങ്ങൾ എത്രയ​ധി​കം സംസാ​രി​ക്കു​ന്നു​വോ, സ്വന്തം വികാ​ര​ങ്ങ​ളും പ്രചോ​ദ​ന​ങ്ങ​ളും പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങ​ളും മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ നിങ്ങൾ അത്രയ​ധി​കം പ്രാപ്‌ത​നാ​യി​രി​ക്കും. ദൈവാ​ത്മാവ്‌ ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള തത്ത്വങ്ങൾ ഓർമ​യിൽകൊ​ണ്ടു​വ​രു​മ്പോൾ ബുദ്ധി​മു​ട്ടേ​റിയ പ്രശ്‌ന​ങ്ങൾക്കുള്ള പരിഹാ​രങ്ങൾ സ്വയം വെളി​ച്ച​ത്തു​വ​രാൻ തുടങ്ങു​ന്നു. (സങ്കീർത്തനം 143:10; യോഹ​ന്നാൻ 14:26) അതിനു​പു​റമേ, പ്രാർഥി​ക്കു​മ്പോൾ യഹോവ നിങ്ങൾക്കു കൂടുതൽ യാഥാർഥ്യ​മാ​യി​ത്തീ​രു​ക​യും അവനു നിങ്ങളി​ലുള്ള സ്‌നേ​ഹ​പൂർവ​ക​മായ താത്‌പ​ര്യ​വും കരുത​ലും സംബന്ധിച്ച്‌ നിങ്ങൾ കൂടുതൽ ബോധ​വാൻമാ​രാ​കു​ക​യും ചെയ്യും.

നിങ്ങളു​ടെ പ്രാർഥ​ന​കൾക്ക്‌ ഉത്തരം ലഭിക്കു​മ്പോൾ ഇതു വിശേ​ഷി​ച്ചും അങ്ങനെ​യാ​യി​രി​ക്കും. എന്തിന്‌, “നാം ചോദി​ക്കു​ന്ന​തി​ലും നിനെ​ക്കു​ന്ന​തി​ലും അത്യന്തം പരമായി ചെയ്‌വാൻ” യഹോ​വ​യ്‌ക്കു കഴിയും! (എഫെസ്യർ 3:20) യഹോവ നിങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി അത്ഭുതങ്ങൾ പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്നു​വെന്നല്ല ഇതിന്റെ അർഥം. എന്നാൽ, തന്റെ ലിഖിത വചനത്തി​ലൂ​ടെ​യോ വിശ്വസ്‌ത അടിമ വർഗത്തി​ന്റെ പ്രസി​ദ്ധീ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ​യോ സ്‌നേ​ഹ​നി​ധി​ക​ളായ സഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​രൻമാ​രു​ടെ വാക്കു​ക​ളി​ലൂ​ടെ​യോ അവൻ നിങ്ങൾക്ക്‌ ആവശ്യ​മായ ഉപദേ​ശ​മോ മാർഗ​നിർദേ​ശ​മോ പ്രദാനം ചെയ്‌തേ​ക്കാം. അല്ലെങ്കിൽ ഒരു പ്രലോ​ഭനം സഹിക്കു​ന്ന​തി​നോ ചെറു​ത്തു​നിൽക്കു​ന്ന​തി​നോ ആവശ്യ​മായ ശക്തി അവൻ നിങ്ങൾക്കു നൽകി​യേ​ക്കാം. (മത്തായി 24:45; 2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 4:17) അത്തരം അനുഭ​വങ്ങൾ നമ്മുടെ സ്വർഗീയ സുഹൃ​ത്തി​നോ​ടുള്ള വിലമ​തി​പ്പു​കൊണ്ട്‌ നമ്മുടെ ഹൃദയം നിറയ്‌ക്കും!

അതു​കൊണ്ട്‌ പ്രാർഥ​ന​യ്‌ക്കാ​യി ഒരുവൻ സമയമു​ണ്ടാ​ക്കണം. അതേ, ഈ സമ്മർദ​പൂ​രിത നാളു​ക​ളിൽ സമയം ഒന്നിനും മതിയാ​കു​ന്നില്ല. എന്നാൽ നിങ്ങൾ ശരിക്കും കരുതുന്ന ഒരു വ്യക്തി​യോ​ടൊ​പ്പം ചെലവ​ഴി​ക്കാൻ സാധാ​ര​ണ​മാ​യി സമയം കണ്ടെത്തു​ന്നു. തന്നെക്കു​റി​ച്ചു​തന്നെ സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രൻ പ്രസ്‌താ​വിച്ച വിധം ശ്രദ്ധി​ക്കുക: “മാൻ നീർത്തോ​ടു​ക​ളി​ലേക്കു ചെല്ലു​വാൻ കാംക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ ദൈവമേ, എന്റെ ആത്മാവു നിന്നോ​ടു ചേരു​വാൻ കാംക്ഷി​ക്കു​ന്നു. എന്റെ ആത്മാവു ദൈവ​ത്തി​ന്നാ​യി, ജീവനുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്നാ​യി തന്നേ, ദാഹി​ക്കു​ന്നു; ഞാൻ എപ്പോൾ ദൈവ​സ​ന്നി​ധി​യിൽ ചെല്ലു​വാ​നി​ട​യാ​കും.” (സങ്കീർത്തനം 42:1, 2) ദൈവ​ത്തോ​ടു സംസാ​രി​ക്കാൻ നിങ്ങൾക്ക്‌ സമാന​മാ​യൊ​രു വാഞ്‌ഛ​യു​ണ്ടോ? ഉണ്ടെങ്കിൽ അപ്രകാ​രം ചെയ്യാൻ സമയം വിലയ്‌ക്കു വാങ്ങുക!—എഫെസ്യർ 5:16 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.

ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തിന്‌, പ്രാർഥ​ന​യ്‌ക്കാ​യി കുറെ സ്വകാര്യ സമയം ലഭി​ക്കേ​ണ്ട​തിന്‌ അതിരാ​വി​ലെ എഴു​ന്നേൽക്കാൻ നിങ്ങൾക്കു ശ്രമി​ക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌. (സങ്കീർത്തനം 119:147) ചില രാത്രി​ക​ളിൽ നിങ്ങൾക്ക്‌ ഉറക്കമി​ല്ലായ്‌മ അനുഭ​വ​പ്പെ​ടാ​റു​ണ്ടോ? എങ്കിൽ, സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​ര​നെ​പ്പോ​ലെ, അത്തരം വ്യാകുല സമയങ്ങളെ നിങ്ങളു​ടെ ആകുല​തകൾ ദൈവത്തെ അറിയി​ക്കാ​നുള്ള ഒരു അവസര​മാ​യി നിങ്ങൾക്കു വീക്ഷി​ക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌. (സങ്കീർത്തനം 63:6) അല്ലെങ്കിൽ, ഓരോ ദിവസ​വും ഹ്രസ്വ​മായ അനേകം പ്രാർഥ​നകൾ നടത്താ​വു​ന്ന​താണ്‌. സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രൻ ദൈവ​ത്തോ​ടു പറഞ്ഞു: “ദിവസം മുഴു​വ​നും ഞാൻ നിന്നെ വിളി​ച്ച​പേ​ക്ഷി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.”—സങ്കീർത്തനം 86:3, NW.

നമ്മുടെ പ്രാർഥ​ന​ക​ളു​ടെ ഗുണം മെച്ച​പ്പെ​ടു​ത്തൽ

പ്രാർഥ​ന​ക​ളു​ടെ ദൈർഘ്യം വർധി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തും സഹായ​ക​മാ​ണെന്ന്‌ ചില​പ്പോൾ കണ്ടെത്തി​യേ​ക്കാം. ഹ്രസ്വ​മായ പ്രാർഥ​ന​യു​ടെ സമയത്ത്‌ ഉപരി​പ്ല​വ​മായ കാര്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു സംസാ​രി​ക്കാൻ നിങ്ങൾ ചായ്‌വു​കാ​ട്ടി​യേ​ക്കാം. എന്നാൽ ദീർഘ​വും ആഴമേ​റി​യ​തു​മായ പ്രാർഥ​നകൾ നടത്തു​മ്പോൾ നിങ്ങളു​ടെ ചിന്തക​ളും ആഴമായ വികാ​ര​ങ്ങ​ളും നിങ്ങൾ കൂടുതൽ എളുപ്പം പ്രകടി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. ചുരു​ങ്ങി​യത്‌ ഒരു തവണ​യെ​ങ്കി​ലും യേശു മുഴു​രാ​ത്രി​യും പ്രാർഥ​ന​യിൽ ചെലവ​ഴി​ച്ചു. (ലൂക്കൊസ്‌ 6:12) തിരക്കു​പി​ടി​ച്ചു പ്രാർഥി​ക്കാ​തി​രി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ, നിങ്ങളു​ടെ സ്വന്തം പ്രാർഥ​നകൾ കൂടുതൽ ഉറ്റതും അർഥവ​ത്തു​മാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു​വെന്നു നിങ്ങൾ കണ്ടെത്തു​മെ​ന്ന​തിൽ സംശയ​മില്ല.

നിങ്ങൾക്കു പറയാൻ അധിക​മൊ​ന്നും ഇല്ലാത്ത​പ്പോൾ കാടു​ക​യറി സംസാ​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നോ അർഥശൂ​ന്യ​മായ ആവർത്തനം അവലം​ബി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നോ അല്ല ഇതിന്റെ അർഥം. യേശു ഇങ്ങനെ മുന്നറി​യി​പ്പു നൽകി: “പ്രാർത്ഥി​ക്ക​യിൽ നിങ്ങൾ ജാതി​ക​ളെ​പ്പോ​ലെ ജല്‌പനം ചെയ്യരു​തു; അതിഭാ​ഷ​ണ​ത്താൽ ഉത്തരം കിട്ടും എന്നല്ലോ അവർക്കു തോന്നു​ന്നതു. അവരോ​ടു തുല്യ​രാ​ക​രു​തു; നിങ്ങൾക്കു ആവശ്യ​മു​ള്ളതു ഇന്നതെന്നു നിങ്ങൾ യാചി​ക്കു​മ്മു​മ്പെ നിങ്ങളു​ടെ പിതാവു അറിയു​ന്നു​വ​ല്ലോ.”—മത്തായി 6:7, 8.

ഏതു കാര്യങ്ങൾ സംസാ​രി​ക്ക​ണ​മെന്നു നിങ്ങൾ നേരത്തേ ചിന്തി​ക്കു​മ്പോൾ, പ്രാർഥന കൂടുതൽ അർഥവ​ത്താ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു. സാധ്യ​തകൾ അനന്തമാണ്‌—ശുശ്രൂ​ഷ​യി​ലെ നമ്മുടെ സന്തോ​ഷങ്ങൾ, നമ്മുടെ ബലഹീ​ന​ത​ക​ളും പരാജ​യ​ങ്ങ​ളും, നിരാ​ശകൾ, സാമ്പത്തിക ആകുല​തകൾ, ജോലി​സ്ഥ​ല​ത്തെ​യോ സ്‌കൂ​ളി​ലെ​യോ സമ്മർദങ്ങൾ, നമ്മുടെ കുടും​ബ​ത്തി​ന്റെ ക്ഷേമം, പ്രാ​ദേ​ശിക സഭയുടെ ആത്മീയ അവസ്ഥ എന്നിവ പേരെ​ടു​ത്തു​പ​റ​യാ​വുന്ന ചുരുക്കം ചിലവ മാത്ര​മാണ്‌.

നിങ്ങൾ പ്രാർഥി​ക്കു​മ്പോൾ മനസ്സു ചില​പ്പോൾ വെറുതെ ചുറ്റി​ത്തി​രി​യാ​റു​ണ്ടോ? എങ്കിൽ, ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ക്കാൻ കൂടുതൽ ശ്രമം ചെലു​ത്തുക. ‘നമ്മുടെ അപേക്ഷകൾ ശ്രദ്ധി​ക്കാൻ’ യഹോവ മനസ്സൊ​രു​ക്ക​മു​ള്ള​വ​നാ​ണ​ല്ലോ. (സങ്കീർത്തനം 17:1, NW) നമ്മു​ടെ​തന്നെ പ്രാർഥ​ന​കൾക്ക്‌ ശ്രദ്ധ കൊടു​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ആത്മാർഥ ശ്രമം നടത്താൻ നാം മനസ്സൊ​രു​ക്ക​മു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തല്ലേ? അതേ, ‘ആത്മാവി​ന്റെ കാര്യ​ങ്ങ​ളിൽ നിങ്ങളു​ടെ മനസ്സു കേന്ദ്രീ​ക​രി​ക്കുക’യും വെറുതെ ചുറ്റി​ത്തി​രി​യാൻ അതിനെ അനുവ​ദി​ക്കാ​തി​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുക.—റോമർ 8:5.

നാം യഹോ​വയെ അഭിസം​ബോ​ധന ചെയ്യുന്ന രീതി​യും പ്രധാ​ന​മാണ്‌. നാം അവനെ സുഹൃ​ത്താ​യി വീക്ഷി​ക്കാൻ അവൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ലും, നാം സംസാ​രി​ക്കു​ന്നതു പ്രപഞ്ച പരമാ​ധി​കാ​രി​യോ​ടാ​ണെ​ന്നു​ള്ളത്‌ ഒരിക്ക​ലും വിസ്‌മ​രി​ക്ക​രുത്‌. വെളി​പ്പാ​ടു 4-ഉം 5-ഉം അധ്യാ​യ​ങ്ങ​ളിൽ ചിത്രീ​ക​രി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന ഭയാദ​ര​ജ​ന​ക​മായ രംഗം വായിച്ച്‌ ധ്യാനി​ക്കുക. നാം പ്രാർഥ​ന​യിൽ സമീപി​ക്കു​ന്ന​വന്റെ പ്രൗ​ഢോ​ജ്ജ്വ​ലത ഒരു ദർശന​ത്തിൽ യോഹ​ന്നാൻ കണ്ടു. “സിംഹാ​സ​ന​ത്തിൽ ഇരിക്കു​ന്നവ”നെ സമീപി​ക്കാ​നും ആശയവി​നി​മ​യാ​നു​മതി നേടാ​നും നമുക്കു കഴിയു​ന്നത്‌ എന്തൊരു പദവി​യാണ്‌! നമ്മുടെ ഭാഷ ആദരവി​ല്ലാ​ത്ത​തോ അന്തസ്സി​ല്ലാ​ത്ത​തോ ആയിത്തീ​രാൻ നാം ഒരിക്ക​ലും ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നില്ല. പകരം, ‘നമ്മുടെ വായിലെ വാക്കു​ക​ളും നമ്മുടെ ഹൃദയ​ത്തി​ലെ ധ്യാന​വും യഹോ​വ​യ്‌ക്കു പ്രസാ​ദകര’മാക്കാൻ നാം ആസൂ​ത്രിത ശ്രമം നടത്തണം.—സങ്കീർത്തനം 19:14.

എന്നാൽ, വാക്‌സാ​മർഥ്യ​ത്തി​ലൂ​ടെ നാം യഹോ​വ​യിൽ മതിപ്പു​ള​വാ​ക്കു​ന്നി​ല്ലെന്നു തിരി​ച്ച​റി​യണം. നമ്മുടെ ആദരപൂർവ​ക​മായ, ഹൃദയം​ഗ​മ​മായ ആശയ​പ്ര​ക​ട​നങ്ങൾ അവനെ പ്രസാ​ദി​പ്പി​ക്കു​ന്നു, അവ പ്രകടി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ എത്ര ലളിത​മാ​യി​ട്ടാ​ണെ​ങ്കി​ലും.—സങ്കീർത്തനം 62:8.

അവശ്യ ഘട്ടങ്ങളിൽ ആശ്വാ​സ​വും തിരി​ച്ച​റി​വും

നമുക്ക്‌ സഹായ​വും ആശ്വാ​സ​വും ആവശ്യ​മു​ള്ള​പ്പോൾ പിന്തു​ണ​യ്‌ക്കും സഹാനു​ഭൂ​തി​ക്കു​മാ​യി നാം മിക്ക​പ്പോ​ഴും ഒരു അടുത്ത സുഹൃ​ത്തി​ലേക്കു തിരി​യു​ന്നു. യഹോ​വ​യെ​ക്കാൾ എളുപ്പ​ത്തിൽ പ്രാപ്യ​നായ ഒരു സുഹൃ​ത്തു​മില്ല. “കഷ്ടങ്ങളിൽ അവൻ ഏററവും അടുത്ത [“എളുപ്പം കണ്ടെത്താ​വുന്ന,” NW] തുണയാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു.” (സങ്കീർത്തനം 46:1) “സർവ്വാ​ശ്വാ​സ​വും നല്‌കുന്ന ദൈവ”മെന്നനി​ല​യിൽ അവൻ നാം കടന്നു​പൊ​യ്‌ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുന്ന സാഹച​ര്യ​മെ​ന്താ​ണെന്ന്‌ മറ്റാ​രേ​ക്കാ​ളും മെച്ചമാ​യി മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നു. (2 കൊരി​ന്ത്യർ 1:3, 4; സങ്കീർത്തനം 5:1; 31:7) നിരാ​ശാ​ജ​ന​ക​മായ സാഹച​ര്യ​ത്തി​ലാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​വ​രോട്‌ അവന്‌ യഥാർഥ സമാനു​ഭാ​വ​വും മനസ്സലി​വു​മുണ്ട്‌. (യെശയ്യാ​വു 63:9; ലൂക്കൊസ്‌ 1:77, 78) യഹോവ നമ്മെ മനസ്സി​ലാ​ക്കുന്ന ഒരു സുഹൃ​ത്താ​ണെന്ന്‌ അറിയു​മ്പോൾ അവനോട്‌ ആദര​വോ​ടെ, ആഴമായി സംസാ​രി​ക്കാൻ നമുക്കു സ്വാത​ന്ത്ര്യം തോന്നു​ന്നു. നമ്മുടെ ഏറ്റവും ആന്തരി​ക​മായ ഭയവും ആകുല​ത​ക​ളും പ്രകടി​പ്പി​ക്കാൻ നാം പ്രചോ​ദി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. അങ്ങനെ, യഹോ​വ​യു​ടെ ‘ആശ്വാ​സങ്ങൾ നമ്മുടെ പ്രാണനെ തണുപ്പി​ക്കുന്ന’തെങ്ങ​നെ​യെന്ന്‌ നാം നേരിട്ട്‌ അനുഭ​വി​ച്ച​റി​യു​ന്നു.—സങ്കീർത്തനം 94:18, 19.

നമ്മുടെ തെറ്റുകൾ നിമിത്തം ദൈവത്തെ സമീപി​ക്കാൻ അയോ​ഗ്യ​രാ​ണെന്നു നമുക്കു ചില​പ്പോൾ തോന്നി​യേ​ക്കാം. എന്നാൽ നിങ്ങളു​ടെ ഒരു അടുത്ത സുഹൃത്തു നിങ്ങ​ളോ​ടു തെറ്റു​ചെ​യ്‌തിട്ട്‌ ക്ഷമ യാചി​ച്ചാ​ലോ? ആ വ്യക്തിയെ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കാ​നും അയാൾക്ക്‌ ആത്മവി​ശ്വാ​സം നൽകാ​നും നിങ്ങൾ പ്രേരി​ത​നാ​കി​ല്ലേ? അങ്ങനെ​യെ​ങ്കിൽ, യഹോ​വ​യിൽനി​ന്നും അതിലും കുറഞ്ഞതു നിങ്ങൾ പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്തിന്‌? മാനു​ഷിക അപൂർണ​ത​യു​ടെ ഫലമായി പാപം ചെയ്യുന്ന തന്റെ സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളോട്‌ അവൻ നിർലോ​ഭ​മാ​യി ക്ഷമിക്കു​ന്നു. (സങ്കീർത്തനം 86:5; 103:3, 8-11) ഇതു മനസ്സി​ലാ​ക്കി​ക്കൊണ്ട്‌, നമ്മുടെ തെറ്റുകൾ അവനോ​ടു തുറന്ന്‌ ഏറ്റുപ​റ​യു​ന്ന​തിൽനി​ന്നു പിൻമാ​റി​നിൽക്ക​രുത്‌; അവന്റെ സ്‌നേ​ഹ​വും കരുണ​യും സംബന്ധിച്ച്‌ നമുക്ക്‌ ഉറപ്പു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാൻ കഴിയും. (സങ്കീർത്തനം 51:17) നമ്മുടെ വീഴ്‌ചകൾ നിമിത്തം നാം നിരാ​ശ​രാ​ണെ​ങ്കിൽ 1 യോഹ​ന്നാൻ 3:19, 20-ലെ വാക്കു​ക​ളിൽനിന്ന്‌ നമുക്ക്‌ ആശ്വാസം നേടാ​വു​ന്ന​താണ്‌: “നാം സത്യത്തി​ന്റെ പക്ഷത്തു നില്‌ക്കു​ന്നവർ എന്നു ഇതിനാൽ അറിയും; ഹൃദയം നമ്മെ കുററം വിധി​ക്കു​ന്നു എങ്കിൽ ദൈവം നമ്മുടെ ഹൃദയ​ത്തെ​ക്കാൾ വലിയ​വ​നും എല്ലാം അറിയു​ന്ന​വ​നും എന്നു നമ്മുടെ ഹൃദയത്തെ അവന്റെ സന്നിധി​യിൽ ഉറപ്പി​ക്കാം.”

എന്നാൽ, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സ്‌നേ​ഹ​പൂർവ​ക​മായ കരുതൽ ആസ്വദി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌, നാം നിരാ​ശാ​ജ​ന​ക​മായ സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ ആയിരി​ക്കേണ്ട ആവശ്യ​മില്ല. നമ്മുടെ ആത്മീയ​വും വൈകാ​രി​ക​വു​മായ ക്ഷേമത്തെ ബാധി​ച്ചേ​ക്കാ​വുന്ന എന്തിലും യഹോവ തത്‌പ​ര​നാണ്‌. അതേ, നമ്മുടെ വികാ​രങ്ങൾ, വിചാ​രങ്ങൾ, ആകുല​തകൾ എന്നിവ പ്രാർഥ​ന​യിൽ പരാമർശി​ക്കേ​ണ്ട​യാ​വ​ശ്യ​മി​ല്ലാ​ത്ത​വി​ധം വളരെ നിസ്സാ​ര​മാ​ണെന്നു ചിന്തി​ക്കേ​ണ്ട​തില്ല. (ഫിലി​പ്പി​യർ 4:6) ഒരു അടുത്ത സുഹൃ​ത്തി​നോ​ടൊ​പ്പ​മാ​യി​രി​ക്കു​മ്പോൾ ജീവി​ത​ത്തി​ലെ പ്രധാന സംഭവങ്ങൾ മാത്ര​മാ​ണോ നിങ്ങൾ ചർച്ച ചെയ്യുക? താരത​മ്യേന നിസ്സാ​ര​മായ കാര്യ​ങ്ങ​ളും നിങ്ങൾ പങ്കു​വെ​ക്കി​ല്ലേ? സമാന​മാ​യൊ​രു വിധത്തിൽ, യഹോവ “നിങ്ങൾക്കാ​യി കരുതു​ന്നു”വെന്ന്‌ അറിഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ ജീവി​ത​ത്തി​ന്റെ ഏതൊരു വശത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചും അവനോ​ടു സംസാ​രി​ക്കാൻ നിങ്ങൾക്കു സ്വാത​ന്ത്ര്യം തോന്നാ​വു​ന്ന​താണ്‌.—1 പത്രൊസ്‌ 5:7.

തീർച്ച​യാ​യും, നിങ്ങൾ സംസാ​രി​ക്കു​ന്ന​തെ​ല്ലാം നിങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചാ​ണെ​ങ്കിൽ സൗഹൃദം സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രിച്ച്‌ അധികം​നാൾ നീളു​ക​യില്ല. സമാന​മാ​യി, നമ്മുടെ പ്രാർഥ​നകൾ നമ്മെമാ​ത്രം കേന്ദ്രീ​ക​രി​ച്ചു​ള്ള​താ​യി​രി​ക്ക​രുത്‌. യഹോ​വ​യോ​ടും അവന്റെ താത്‌പ​ര്യ​ങ്ങ​ളോ​ടു​മുള്ള നമ്മുടെ സ്‌നേ​ഹ​വും താത്‌പ​ര്യ​വും നാം പ്രകടി​പ്പി​ക്കണം. (മത്തായി 6:9, 10) ദൈവ​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള സഹായം അഭ്യർഥി​ക്കാ​നുള്ള അവസരം മാത്രമല്ല പ്രാർഥന, മറിച്ച്‌ നന്ദിയും സ്‌തു​തി​യും കരേറ്റാ​നുള്ള ഒരു അവസരം​കൂ​ടി​യാണ്‌. (സങ്കീർത്തനം 34:1; 95:2) ക്രമമായ വ്യക്തിഗത പഠനത്തി​ലൂ​ടെ “പരിജ്ഞാ​നം നേടു​ന്നത്‌” നമ്മെ ഇത്തരു​ണ​ത്തിൽ സഹായി​ക്കും, എന്തെന്നാൽ യഹോ​വ​യെ​യും അവന്റെ വഴിക​ളെ​യും മെച്ചമാ​യി മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ അതു നമ്മെ സഹായി​ക്കു​ന്നു. (യോഹ​ന്നാൻ 17:3, NW) സങ്കീർത്തന പുസ്‌തകം വായിച്ച്‌, അതിൽ, വിശ്വ​സ്‌ത​രായ മറ്റു ദാസൻമാർ യഹോ​വ​യോ​ടു തങ്ങളുടെ വികാ​രങ്ങൾ പ്രകടി​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തെ​ങ്ങ​നെ​യെന്നു നിരീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നതു വിശേ​ഷാൽ സഹായ​ക​മാ​ണെന്നു നിങ്ങൾ കണ്ടെത്തും.

യഹോ​വ​യു​ടെ സൗഹൃദം തീർച്ച​യാ​യും ഒരു അമൂല്യ ദാനമാണ്‌. നമ്മുടെ പ്രാർഥ​നകൾ കൂടുതൽ അടുപ്പ​മു​ള്ള​തും ഹൃദയം​ഗ​മ​വും വ്യക്തി​ഗ​ത​വും ആക്കി​ക്കൊണ്ട്‌ നാം അതിനെ വിലമ​തി​ക്കു​ന്നു​വെന്നു നമുക്കു പ്രകട​മാ​ക്കാം. “നീ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കു​ക​യും സമീപി​ക്കാൻ ഇടയാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്ന മനുഷ്യൻ സന്തുഷ്ട​നാ​കു​ന്നു” എന്ന്‌ ഉദ്‌ഘോ​ഷിച്ച സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രൻ പ്രകട​മാ​ക്കിയ സന്തോഷം നാം അപ്പോൾ ആസ്വദി​ക്കും.—സങ്കീർത്തനം 65:4, NW.

[28-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

അവസരം ലഭിക്കു​ന്ന​ത​നു​സ​രിച്ച്‌ ദിവസ​ത്തി​ലു​ട​നീ​ളം നമുക്കു ദൈവ​ത്തോ​ടു പ്രാർഥി​ക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌