അവർ യഹോ​വ​യു​ടെ ഹിതം ചെയ്‌തു

ഏലീയാവ്‌ സത്യ​ദൈ​വത്തെ മഹത്ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു

അവൻ ഇസ്രാ​യേ​ലി​ലെ ഏറ്റവു​മ​ധി​കം വേട്ടയാ​ട​പ്പെട്ട മനുഷ്യ​നാ​യി​രു​ന്നു. രാജാവ്‌ കണ്ടുപി​ടി​ച്ചാൽ അവനെ വധിച്ച​തു​തന്നെ. വേട്ടയാ​ട​പ്പെട്ട ഈ മനുഷ്യൻ ആരായി​രു​ന്നു? യഹോ​വ​യു​ടെ പ്രവാ​ച​ക​നായ ഏലീയാവ്‌.

ആഹാബ്‌ രാജാ​വും അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ പുറജാ​തീയ ഭാര്യ ഈസേ​ബെ​ലും ഇസ്രാ​യേ​ലിൽ ബാൽ ആരാധന തഴച്ചു​വ​ള​രാൻ ഇടയാ​ക്കി​യി​രു​ന്നു. തത്‌ഫ​ല​മാ​യി, യഹോവ ദേശത്ത്‌ ഒരു വരൾച്ച വരുത്തി​യി​രു​ന്നു, അതി​പ്പോൾ 4-ാം വർഷത്തി​ലേക്കു കടന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. കലിയി​ള​കിയ ഈസേ​ബെൽ യഹോ​വ​യു​ടെ പ്രവാ​ച​ക​ന്മാ​രെ വധിക്കാൻ കച്ചകെ​ട്ടി​യി​റങ്ങി. എന്നാൽ ആഹാബി​നു വിശേ​ഷി​ച്ചും ഏലീയാ​വി​നെ​യാ​ണു വേണ്ടി​യി​രു​ന്നത്‌. മൂന്നു​വർഷം​മുമ്പ്‌ ആഹാബി​നോട്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞത്‌ ഏലീയാ​വാ​യി​രു​ന്നു: “ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലാ​തെ ഈയാ​ണ്ടു​ക​ളിൽ മഞ്ഞും മഴയും ഉണ്ടാക​യില്ല.” (1 രാജാ​ക്ക​ന്മാർ 17:1) തത്‌ഫ​ല​മാ​യു​ണ്ടായ വരൾച്ച അപ്പോ​ഴും തുടരു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.

ഈ അപകട​ക​ര​മായ സ്ഥിതി​വി​ശേ​ഷ​ത്തിൽ, യഹോവ ഏലീയാ​വി​നോ​ടു പറഞ്ഞു: “നീ ചെന്നു ആഹാബി​ന്നു നിന്നെ​ത്തന്നേ കാണിക്ക; ഞാൻ ഭൂതല​ത്തിൽ മഴ പെയ്യി​പ്പാൻ പോകു​ന്നു.” ജീവൻ പണയ​പ്പെ​ടു​ത്തി​ക്കൊണ്ട്‌, ഏലീയാവ്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ കൽപ്പന അനുസ​രി​ച്ചു.—1 രാജാ​ക്ക​ന്മാർ 18:1, 2.

രണ്ട്‌ എതിരാ​ളി​കൾ സന്ധിക്കു​ന്നു

ആഹാബ്‌ ഏലീയാ​വി​നെ കണ്ടപ്പോൾ ചോദി​ച്ചു: “ആർ ഇതു? യിസ്രാ​യേ​ലി​നെ കഷ്ടപ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​വ​നോ?” ഏലീയാവ്‌ സധൈ​ര്യം മറുപടി പറഞ്ഞു: “യിസ്രാ​യേ​ലി​നെ കഷ്ടപ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നതു ഞാനല്ല, നീയും നിന്റെ പിതൃ​ഭ​വ​ന​വു​മ​ത്രേ. നിങ്ങൾ യഹോ​വ​യു​ടെ കല്‌പ​ന​കളെ ഉപേക്ഷി​ക്ക​യും നീ ബാൽവി​ഗ്ര​ഹ​ങ്ങളെ ചെന്നു സേവി​ക്ക​യും ചെയ്യു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു തന്നേ.” പിന്നെ “ബാലിന്റെ നാനൂ​റ​റ​മ്പതു പ്രവാ​ച​ക​ന്മാ​രെ​യും” “നാനൂറു അശേരാ​പ്ര​വാ​ച​ക​ന്മാ​രെ​യും” ഉൾപ്പെടെ എല്ലാ ഇസ്രാ​യേ​ല്യ​രെ​യും കർമ്മേൽപർവ്വ​ത​ത്തിൽ കൂട്ടി​വ​രു​ത്ത​ണ​മെന്ന്‌ ഏലീയാവ്‌ നിർദേ​ശി​ച്ചു. എന്നിട്ട്‌ അവൻ ജനക്കൂ​ട്ടത്തെ അഭിസം​ബോ​ധന ചെയ്‌തു: “നിങ്ങൾ എത്ര​ത്തോ​ളം രണ്ടു തോണി​യിൽ കാൽവെ​ക്കും? [“രണ്ടു വ്യത്യസ്‌ത അഭി​പ്രാ​യ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി മുടന്തി​ന​ട​ക്കും?” NW]a യഹോവ ദൈവം എങ്കിൽ അവനെ അനുഗ​മി​പ്പിൻ; ബാൽ എങ്കിലോ അവനെ അനുഗ​മി​പ്പിൻ.”—1 രാജാ​ക്ക​ന്മാർ 18:17-21.

ആളുകൾ നിശബ്ദ​രാ​യി​രു​ന്നു. യഹോ​വ​യ്‌ക്കു സമ്പൂർണ ഭക്തി കൊടു​ക്കു​ന്ന​തിൽ തങ്ങൾ പരാജ​യ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു​വെന്ന്‌ അവർ തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞി​രി​ക്കാം. (പുറപ്പാ​ടു 20:4, 5) അല്ലെങ്കിൽ യഹോ​വ​യ്‌ക്കും ബാലി​നു​മാ​യി വിശ്വ​സ്‌തത പങ്കു​വെ​ക്കു​ന്ന​തിൽ ഒരു തെറ്റു​മി​ല്ലെന്നു വിചാ​രി​ക്കു​മാറ്‌ അവരുടെ മനസ്സാക്ഷി തഴമ്പി​ച്ചു​പോ​യി​രി​ക്കാം. എന്തായാ​ലും, ഏലീയാവ്‌ ആളുക​ളോ​ടു രണ്ടു കാളക്കു​ട്ടി​കളെ കൊണ്ടു​വ​രാൻ നിർദേ​ശി​ച്ചു—ഒന്നു ബാലിന്റെ പ്രവാ​ച​ക​ന്മാർക്കു​വേ​ണ്ടി​യും മറ്റേത്‌ അവനു​വേ​ണ്ടി​യും. രണ്ടു കാളക്കു​ട്ടി​ക​ളെ​യും ബലിക്കാ​യി ഒരുക്കി തീ ഇടാ​തെ​വെ​ക്ക​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു. ഏലീയാവ്‌ പറഞ്ഞു: “നിങ്ങൾ നിങ്ങളു​ടെ ദേവന്റെ നാമത്തെ വിളി​ച്ച​പേ​ക്ഷി​പ്പിൻ; ഞാൻ യഹോ​വ​യു​ടെ നാമത്തെ വിളി​ച്ച​പേ​ക്ഷി​ക്കാം; തീകൊ​ണ്ടു ഉത്തരം അരുളുന്ന ദൈവം തന്നേ ദൈവ​മെന്നു ഇരിക്കട്ടെ.”—1 രാജാ​ക്ക​ന്മാർ 18:23, 24.

യഹോവ മഹത്ത്വീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു

ബാലിന്റെ പ്രവാ​ച​ക​ന്മാർ “തങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കിയ ബലിപീ​ഠ​ത്തി​ന്നു ചുററും . . . തുള്ളി​ച്ചാ​ടി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.” രാവി​ലെ​മു​തൽ ഉച്ചവരെ അവർ വിളി​ച്ച​പേ​ക്ഷി​ച്ചു: “ബാലേ, ഉത്തരമ​രു​ളേ​ണമേ.” എന്നാൽ ബാൽ വിളി​കേ​ട്ടില്ല. (1 രാജാ​ക്ക​ന്മാർ 18:26) അപ്പോൾ ഏലീയാവ്‌ അവരെ കളിയാ​ക്കാൻ തുടങ്ങി: “ഉറക്കെ വിളി​പ്പിൻ; അവൻ ദേവന​ല്ലോ.” (1 രാജാ​ക്ക​ന്മാർ 18:27) ബാലിന്റെ പ്രവാ​ച​ക​ന്മാർ വാൾകൊ​ണ്ടും കുന്തം​കൊ​ണ്ടും സ്വയം കുത്തി​മു​റി​വേൽപ്പി​ക്കാ​നും തുടങ്ങി—തങ്ങളുടെ ദൈവ​ങ്ങ​ളു​ടെ സഹതാപം പിടി​ച്ചു​പ​റ്റു​ന്ന​തി​നു പുറജാ​തീ​യർ പലപ്പോ​ഴും ചെയ്‌തി​രുന്ന ഒരാചാ​ര​മാ​യി​രു​ന്നു അത്‌.b—1 രാജാ​ക്ക​ന്മാർ 18:28.

ഇപ്പോൾ ഉച്ചതി​രി​ഞ്ഞു. ബാൽ ആരാധകർ “വെളി​ച്ച​പ്പെ​ട്ടു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു [“പ്രവാ​ച​ക​ന്മാ​രെ​പ്പോ​ലെ പെരു​മാ​റി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു,” NW]”—ഉന്മാദ​ല​ഹ​രി​യിൽ ആത്മസം​യ​മ​ന​മി​ല്ലാ​തെ പെരു​മാ​റുക എന്ന ആശയമാണ്‌ ഈ സന്ദർഭ​ത്തിൽ പ്രസ്‌തുത പ്രയോ​ഗം നൽകു​ന്നത്‌. സമയം ഉച്ചതി​രിഞ്ഞ്‌ വളരെ​യാ​യി​രു​ന്നു. ഏലീയാവ്‌ അവസാനം സർവജ​ന​ത്തോ​ടു​മാ​യി പറഞ്ഞു: “എന്റെ അടുക്കൽ വരുവിൻ.” ഏലീയാവ്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ യാഗപീ​ഠം നന്നാക്കി അതിനു​ചു​റ്റും ഒരു തോട്‌ ഉണ്ടാക്കി, കാളക്കു​ട്ടി​യെ കഷണങ്ങ​ളാ​ക്കി, ദഹിപ്പി​ക്കാൻ വിറക്‌ അടുക്കി​വെച്ച യാഗപീ​ഠ​ത്തി​ന്മേൽ വെക്കു​ന്നത്‌ എല്ലാവ​രും സസൂക്ഷ്‌മം നിരീ​ക്ഷി​ച്ചു. തോടു നിറച്ചത്‌ (മധ്യധ​ര​ണ്യാ​ഴി​യിൽനി​ന്നു കൊണ്ടു​വന്ന വെള്ളം​കൊ​ണ്ടാ​ണെ​ന്ന​തിൽ സംശയ​മില്ല). കാള, യാഗപീ​ഠം, വിറക്‌ എന്നിവ​യെ​ല്ലാം വെള്ളത്തിൽ കുതിർത്തു. എന്നിട്ട്‌ ഏലീയാവ്‌ യഹോ​വ​യോ​ടു പ്രാർഥി​ച്ചു: “യിസ്രാ​യേ​ലിൽ നീ ദൈവ​മെ​ന്നും ഞാൻ നിന്റെ ദാസൻ എന്നും ഈ കാര്യ​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ​യും ഞാൻ നിന്റെ കല്‌പ​ന​പ്ര​കാ​രം ചെയ്‌തു എന്നും ഇന്നു വെളി​പ്പെട്ടു വരട്ടെ. യഹോവേ, എനിക്കു ഉത്തരമ​രു​ളേ​ണമേ; നീ ദൈവം തന്നേ യഹോവേ; നീ തങ്ങളുടെ ഹൃദയം വീണ്ടും തിരിച്ചു എന്നു ഈ ജനം അറി​യേ​ണ്ട​തി​ന്നു എനിക്കു ഉത്തരമ​രു​ളേ​ണമേ.”—1 രാജാ​ക്ക​ന്മാർ 18:29-37.

പെട്ടെന്ന്‌, ആകാശ​ത്തു​നി​ന്നു തീ ഇറങ്ങി, “ഹോമ​യാ​ഗ​വും വിറകും മണ്ണും ദഹിപ്പി​ച്ചു തോട്ടി​ലെ വെള്ളവും വററി​ച്ചു​ക​ളഞ്ഞു.” കണ്ടുനിന്ന ജനം കവിണ്ണു​വീ​ണു പറഞ്ഞു: “യഹോവ തന്നേ ദൈവം, യഹോവ തന്നേ ദൈവം.” തുടർന്ന്‌ ഏലീയാ​വി​ന്റെ കൽപ്പന​യി​ങ്കൽ ബാലിന്റെ പ്രവാ​ച​ക​ന്മാ​രെ പിടി​കൂ​ടി കീശോൻതാ​ഴ്‌വ​ര​യിൽ കൊണ്ടു​ചെന്ന്‌ അവി​ടെ​വെച്ചു വെട്ടി​ക്കൊ​ന്നു​ക​ളഞ്ഞു.—1 രാജാ​ക്ക​ന്മാർ 18:38-40.

നമുക്കുള്ള പാഠം

അമാനു​ഷ​മെന്നു തോന്നുന്ന ധൈര്യ​മാണ്‌ ഏലീയാവ്‌ പ്രകട​മാ​ക്കി​യത്‌. എന്നിട്ടും, “ഏലീയാ​വു നമുക്കു സമസ്വ​ഭാ​വ​മുള്ള മനുഷ്യൻ ആയിരു​ന്നു”വെന്നു ബൈബി​ളെ​ഴു​ത്തു​കാ​ര​നായ യാക്കോബ്‌ ഉറപ്പു​ത​രു​ന്നു. (യാക്കോബ്‌ 5:17) സ്വാഭാ​വി​ക​മാ​യും അവനു കുറ​ച്ചൊ​ക്കെ ഭയവും ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​യും ഉണ്ടായി​രു​ന്നി​രി​ക്കണം. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ബാലിന്റെ പ്രവാ​ച​ക​രു​ടെ നഷ്ടത്തിന്‌ പ്രതി​കാ​രം ചെയ്യു​മെന്നു പിന്നീട്‌ ഈസേ​ബെൽ ശപഥം ചെയ്‌ത​പ്പോൾ, ഏലീയാവ്‌ പലായനം ചെയ്‌തു. അവൻ യഹോ​വ​യോട്‌ പ്രാർഥ​ന​യിൽ അപേക്ഷി​ച്ചു: “ഇപ്പോൾ മതി, യഹോവേ, എന്റെ പ്രാണനെ എടുത്തു​കൊ​ള്ളേ​ണമേ.”—1 രാജാ​ക്ക​ന്മാർ 19:4.

യഹോവ ഏലീയാ​വി​ന്റെ പ്രാണനെ എടുത്തില്ല. പകരം, അവൻ കരുണാ​പൂർവം സഹായം പ്രദാനം ചെയ്‌തു. (1 രാജാ​ക്ക​ന്മാർ 19:5-8) ഇന്ന്‌ ദൈവ​ദാ​സർ എതിർപ്പു​പോ​ലുള്ള സംഗതി​ക​ളാൽ കടുത്ത ഉത്‌കണ്‌ഠ നേരി​ടു​മ്പോൾ, യഹോവ അതുതന്നെ ചെയ്യു​മെന്ന്‌ അവർക്ക്‌ ഉറപ്പു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌. നിശ്ചയ​മാ​യും, യഹോ​വ​യു​ടെ സഹായ​ത്തി​നാ​യി പ്രാർഥി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ, അവർക്കാ​വ​ശ്യ​മായ “അത്യന്ത​ശക്തി [“സാധാ​ര​ണ​യിൽ കവിഞ്ഞ ശക്തി,” NW]” പ്രദാനം ചെയ്യാൻ അവനു കഴിയും, അങ്ങനെ അവർ “ബുദ്ധി​മു​ട്ടുന്ന”വരെങ്കി​ലും “ഇടുങ്ങി​യി​രി​ക്കു”കയില്ല. സഹിച്ചു​നിൽക്കാൻ അവർ സഹായി​ക്ക​പ്പെ​ടും, ഏലീയാ​വി​നെ​പ്പോ​ലെ.—2 കൊരി​ന്ത്യർ 4:7, 8.

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]