അവർ യഹോ​വ​യു​ടെ ഹിതം ചെയ്‌തു

യേശു കുട്ടി​ക​ളോ​ടൊത്ത്‌ സമയം ചെലവ​ഴി​ച്ചു

യേശു​വി​ന്റെ മൂന്നര വർഷത്തെ ശുശ്രൂഷ അവസാ​ന​ത്തോട്‌ അടുക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. താമസി​യാ​തെ, അവൻ യെരൂ​ശ​ലേ​മിൽ പ്രവേ​ശിച്ച്‌ കഠോര വേദന സഹിച്ച്‌ മരിക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. സംഭവി​ക്കാ​നി​രുന്ന കാര്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അവനു നന്നായി അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. കാരണം, “മനുഷ്യ​പു​ത്രൻ മനുഷ്യ​രു​ടെ കയ്യിൽ ഏല്‌പി​ക്ക​പ്പെ​ടും; അവർ അവനെ കൊല്ലും” എന്ന്‌ അവൻ തന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രോ​ടു പറഞ്ഞി​രു​ന്നു.—മർക്കൊസ്‌ 9:31.

തീർച്ച​യാ​യും, ശേഷി​ക്കുന്ന ഓരോ ദിവസ​വും നാഴി​ക​യും നിമി​ഷ​വും പരമാ​വധി ഉപയോ​ഗി​ക്കാൻ അവൻ ആഗ്രഹി​ക്കും. അവന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാർക്ക്‌ അപ്പോ​ഴും ശ്രദ്ധ ആവശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. താഴ്‌മ ഉണ്ടായി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്റെ ആവശ്യ​വും ഇടറി​പ്പോ​കു​ന്ന​തി​ന്റെ നിരന്തര അപകട​വും സംബന്ധിച്ച്‌ അവർക്ക്‌ അപ്പോ​ഴും ശക്തമായ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം ആവശ്യ​മാ​ണെന്ന്‌ യേശു മനസ്സി​ലാ​ക്കി. (മർക്കൊസ്‌ 9:35-37, 42-48) വിവാഹം, വിവാ​ഹ​മോ​ചനം, ഏകാകി​ത്വം എന്നിവ സംബന്ധി​ച്ചും അവർക്കു പ്രബോ​ധനം ആവശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. (മത്തായി 19:3-12) തന്റെ മരണം ആസന്നമാ​ണെന്ന്‌ അറിയാ​മാ​യി​രുന്ന യേശു നിസ്സം​ശ​യ​മാ​യും ശിഷ്യ​ന്മാ​രോട്‌ അടിയ​ന്തി​രതാ ബോധ​ത്തോ​ടെ​യും ഹ്രസ്വ​മാ​യും സംസാ​രി​ച്ചു. സമയം വളരെ വില​പ്പെ​ട്ട​താ​യി​രു​ന്നു—യേശു പിന്നീട്‌ ചെയ്‌ത സംഗതി കൂടുതൽ ശ്രദ്ധേ​യ​മായ ഒന്നാ​ണെന്ന്‌ അതു കാണി​ക്കു​ന്നു.

യേശു കുട്ടി​കളെ സ്വാഗതം ചെയ്യുന്നു

“അവൻ തൊ​ടേ​ണ്ട​തി​ന്നു ചിലർ ശിശു​ക്കളെ അവന്റെ അടുക്കൽ കൊണ്ടു​വന്നു” എന്നു ബൈബിൾ വിവരണം പറയുന്നു. അതു കണ്ട ശിഷ്യ​ന്മാർ അതി​നോ​ടു പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ വിയോ​ജി​പ്പു പ്രകട​മാ​ക്കി. യേശു സുപ്ര​ധാന വ്യക്തി ആണെന്നോ അല്ലെങ്കിൽ കുട്ടി​ക​ളിൽ താത്‌പ​ര്യം പ്രകട​മാ​ക്കാൻ കഴിയാത്ത വിധം അവൻ വളരെ തിരക്കി​ലാ​ണെ​ന്നോ ഒരുപക്ഷേ അവർ വിചാ​രി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​കാം. എന്നാൽ, യേശു​വിന്‌ ശിഷ്യ​ന്മാ​രോട്‌ മുഷിവ്‌ തോന്നി​യ​പ്പോൾ അവർക്ക്‌ ഉണ്ടായ അമ്പരപ്പ്‌ ഒന്നു വിഭാവന ചെയ്യുക! “ശിശു​ക്കളെ എന്റെ അടുക്കൽ വിടു​വിൻ, അവരെ തടുക്ക​രു​തു; ദൈവ​രാ​ജ്യം ഇങ്ങനെ​യു​ള്ള​വ​രു​ടേ​ത​ല്ലോ” എന്ന്‌ അവൻ അവരോ​ടു പറഞ്ഞു. എന്നിട്ട്‌ യേശു ഇങ്ങനെ കൂട്ടി​ച്ചേർത്തു: “ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തെ ശിശു എന്നപോ​ലെ കൈ​ക്കൊ​ള്ളാ​ത്തവൻ ആരും ഒരുനാ​ളും അതിൽ കടക്കയില്ല എന്നു ഞാൻ സത്യമാ​യി​ട്ടു നിങ്ങ​ളോ​ടു പറയുന്നു.”—മർക്കൊസ്‌ 10:13-15.

യേശു കുട്ടി​ക​ളിൽ അഭികാ​മ്യ ഗുണങ്ങൾ കണ്ടു. സാധാരണ ഗതിയിൽ അവർ ജിജ്ഞാ​സു​ക്ക​ളും ആശ്രയ​യോ​ഗ്യ​രും ആണ്‌. അവർ മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളു​ടെ വാക്കുകൾ സ്വീക​രി​ക്കു​ക​യും മറ്റു കുട്ടി​ക​ളു​ടെ മുമ്പാകെ അവർക്കു വേണ്ടി വാദി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യും. അവരുടെ സ്വീകാ​ര്യ​ക്ഷ​മ​വും പഠിപ്പി​ക്കാ​വു​ന്ന​തു​മായ പ്രകൃതം ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തിൽ കടക്കാൻ ആഗ്രഹി​ക്കുന്ന സകലർക്കും അനുക​രി​ക്കാൻ കഴിയു​ന്ന​താണ്‌. യേശു പറഞ്ഞതു​പോ​ലെ, “ദൈവ​രാ​ജ്യം ഇങ്ങനെ​യു​ള്ള​വ​രു​ടേ​ത​ല്ലോ.”—മത്തായി 18:1-5 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.

എന്നാൽ കേവലം ഒരു ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തി​നു വേണ്ടി യേശു കുട്ടി​കളെ ഉപയോ​ഗി​ക്കുക ആയിരു​ന്നില്ല. കുട്ടി​ക​ളോ​ടൊ​പ്പം ആയിരി​ക്കു​ന്നത്‌ യേശു​വി​നു വളരെ പ്രിയ​മാ​യി​രു​ന്നു എന്നു വിവരണം വ്യക്തമാ​ക്കു​ന്നു. യേശു “ശിശു​ക്കളെ എടുത്ത്‌, അവരു​ടെ​മേൽ കൈകൾവച്ച്‌ അനു​ഗ്ര​ഹി​ച്ചു” എന്ന്‌ മർക്കൊസ്‌ റിപ്പോർട്ടു ചെയ്യുന്നു. (മർക്കൊസ്‌ 10:16, പി.ഒ.സി. ബൈ.) യേശു ‘ശിശു​ക്കളെ എടുത്തു’ എന്ന ഊഷ്‌മ​ള​മായ പരാമർശം മർക്കൊ​സി​ന്റെ വിവര​ണ​ത്തിൽ മാത്രമേ കാണു​ന്നു​ള്ളൂ.a യേശു “തൊ​ടേ​ണ്ട​തി​ന്നു” ശിശു​ക്കളെ അവന്റെ അടുക്കൽ കൊണ്ടു​വന്ന മുതിർന്നവർ പ്രതീ​ക്ഷി​ച്ച​തി​ലും അധികം യേശു ചെയ്‌തു.

യേശു കുട്ടി​ക​ളു​ടെ മേൽ ‘കൈകൾ വെച്ചു’ എന്നതിന്റെ പ്രസക്തി എന്തായി​രു​ന്നു? ഇവിടെ അത്‌ സ്‌നാ​പനം പോലുള്ള മതപര​മായ ഒരു ചടങ്ങാ​യി​രു​ന്നു എന്നതിന്റെ യാതൊ​രു സൂചന​യും ഇല്ല. ചില അവസര​ങ്ങ​ളിൽ കൈകൾ വെക്കു​ന്നത്‌ ഒരു നിയമനം നൽകു​ന്ന​തി​നെ സൂചി​പ്പി​ക്കു​മ്പോൾ മറ്റു സന്ദർഭ​ങ്ങ​ളിൽ അതു കേവലം അനു​ഗ്രഹം നൽകു​ന്ന​തി​നെ​യാണ്‌ അർഥമാ​ക്കു​ന്നത്‌. (ഉല്‌പത്തി 48:14; പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 6:6) അതു​കൊണ്ട്‌, യേശു കുട്ടി​ക​ളു​ടെ മേൽ കേവലം അനു​ഗ്രഹം ചൊരി​യു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.

സംഗതി എന്തായി​രു​ന്നാ​ലും, ‘അനു​ഗ്രഹം’ (കാറ്റ്യു​ലൊ​ജി​യോ) എന്നതിന്‌ തീവ്ര​മായ ശക്തിയെ സൂചി​പ്പി​ക്കുന്ന ശക്തമായ ഒരു പദമാണ്‌ മർക്കൊസ്‌ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നത്‌. ആത്മാർഥ​മാ​യും ആർദ്ര​മാ​യും ഊഷ്‌മ​ള​മാ​യും യേശു കുട്ടി​കളെ അനു​ഗ്ര​ഹി​ച്ചു എന്ന്‌ ഇതു സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. വ്യക്തമാ​യും, സമയം പാഴാ​ക്കുന്ന ഒരു ഭാരമാ​യി യേശു കുട്ടി​കളെ വീക്ഷി​ച്ചില്ല.

നമുക്കുള്ള പാഠം

പേടി​പ്പി​ക്കുന്ന വിധത്തി​ലോ തരംതാ​ഴ്‌ത്തുന്ന രീതി​യി​ലോ അല്ല യേശു കുട്ടി​ക​ളോ​ടും മുതിർന്ന​വ​രോ​ടും ഇടപെ​ട്ടത്‌. “അവൻ വളരെ എളുപ്പം പുഞ്ചി​രി​ക്കു​ക​യും സന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ ചിരി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​ട്ടു​ണ്ടാ​കണം” എന്ന്‌ ഒരു പരാമർശ കൃതി പറയുന്നു. എല്ലാ പ്രായ​ക്കാർക്കും അവന്റെ സാമീ​പ്യം സന്തോ​ഷ​പ്രദം ആയിരു​ന്നു എന്നതിൽ സംശയ​മില്ല. യേശു​വി​ന്റെ മാതൃ​ക​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചിന്തി​ക്കു​മ്പോൾ, ‘മറ്റുള്ള​വർക്ക്‌ എന്നെ എളുപ്പം സമീപി​ക്കാൻ കഴിയു​ന്നു​ണ്ടോ?’ ‘മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ കാര്യാ​ദി​ക​ളിൽ താത്‌പ​ര്യം കാണി​ക്കാൻ കഴിയാ​ത്ത​വി​ധം ഞാൻ വളരെ തിരക്കു​ള്ളവൻ ആണോ?’ എന്ന്‌ നമുക്കു നമ്മോ​ടു​തന്നെ ചോദി​ക്കാൻ കഴിയും. ആളുക​ളിൽ ആത്മാർഥ താത്‌പ​ര്യം നട്ടുവ​ളർത്തു​ന്നത്‌ യേശു​വി​നെ​പ്പോ​ലെ നമ്മെത്തന്നെ വിട്ടു​കൊ​ടു​ക്കാൻ നമ്മെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കും. നാം പ്രകട​മാ​ക്കുന്ന ആത്മാർഥ താത്‌പ​ര്യ​ത്തെ ആളുകൾ തിരി​ച്ച​റി​യു​ക​യും അവർ നമ്മി​ലേക്ക്‌ ആകർഷി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെയ്യും.—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 11:25.

കുട്ടി​ക​ളോ​ടൊത്ത്‌ ആയിരി​ക്കു​ന്നത്‌ യേശു​വിന്‌ പ്രിയ​മാ​യി​രു​ന്നു എന്ന്‌ മർക്കൊ​സി​ന്റെ വിവരണം പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നു. അവർ കളിക്കു​ന്നത്‌ ശ്രദ്ധി​ക്കാൻ അവൻ സമയ​മെ​ടു​ത്തി​രി​ക്കാം. കാരണം, അവന്റെ ഉപമക​ളി​ലൊ​ന്നിൽ അവരുടെ കളിക​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അവൻ പരാമർശി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. (മത്തായി 11:16-19) യേശു അനു​ഗ്ര​ഹിച്ച കുട്ടി​ക​ളിൽ ചിലർ, അവൻ ആരായി​രു​ന്നു എന്നും അവൻ എന്തു പഠിപ്പി​ച്ചു​വെ​ന്നും മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ കഴിയാത്ത അത്ര പ്രായം കുറഞ്ഞവർ ആയിരു​ന്നി​രി​ക്കാം. എന്നാൽ അങ്ങനെ ചെയ്‌തതു മൂലം താൻ സമയം പാഴാ​ക്കു​ക​യാ​ണെന്ന്‌ അവൻ ചിന്തി​ച്ചില്ല. അവൻ അവരോ​ടൊത്ത്‌ സമയം ചെലവ​ഴി​ച്ചു, കാരണം അവൻ അവരെ സ്‌നേ​ഹി​ച്ചു. ചില​പ്പോൾ, തന്റെ ശുശ്രൂ​ഷ​ക്കാ​ലത്ത്‌ യേശു കണ്ടുമു​ട്ടിയ കുട്ടി​ക​ളിൽ പലരും പിൽക്കാ​ലത്ത്‌ അവന്റെ സ്‌നേ​ഹ​ത്തോ​ടു പ്രതി​ക​രി​ക്കാൻ പ്രചോ​ദനം തോന്നി അവന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാർ ആയിത്തീർന്നി​രി​ക്കാം.

തന്റെ ജീവി​ത​ത്തി​ലെ അവസാന ആഴ്‌ച​ക​ളിൽ യേശു കുട്ടി​ക​ളോ​ടൊത്ത്‌ സമയം ചെലവ​ഴി​ച്ചെ​ങ്കിൽ, നമുക്കും നമ്മുടെ തിര​ക്കേ​റിയ പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങൾക്ക്‌ ഇടയി​ലും അവർക്കു വേണ്ടി സമയം കണ്ടെത്താൻ സാധി​ക്കും. പിതാ​വി​ല്ലാത്ത കുട്ടി​കളെ പോലെ പ്രത്യേക ആവശ്യങ്ങൾ ഉള്ളവരു​ടെ കാര്യ​ത്തിൽ നാം വിശേ​ഷി​ച്ചും ശ്രദ്ധ കാണി​ക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, ശ്രദ്ധ ലഭിക്കു​മ്പോൾ കുട്ടികൾ അഭിവൃ​ദ്ധി​പ്പെ​ടു​ന്നു. നാം കഴിയു​ന്നി​ട​ത്തോ​ളം സ്‌നേ​ഹ​വും സഹായ​വും അവർക്കു നൽകാൻ യഹോവ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു.—സങ്കീർത്തനം 10:14.

[അടിക്കു​റിപ്പ്‌]