ദാരി​ദ്ര്യ​നിർമാർജനം—ശ്രമങ്ങൾ ഫലം കണ്ടിരി​ക്കു​ന്നു​വോ?

ദാരി​ദ്ര്യം ഇല്ലാതാ​ക്കാൻ ആർക്കെ​ങ്കി​ലും കഴിഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ടോ? ഉണ്ട്‌, സമ്പന്നർക്ക്‌. പക്ഷേ, അത്‌ അവർക്കി​ട​യി​ലാ​ണെ​ന്നു​മാ​ത്രം! എന്നാൽ ഭൂമു​ഖ​ത്തു​നി​ന്നു​തന്നെ ദാരി​ദ്ര്യം തുടച്ചു​നീ​ക്കാ​നുള്ള മനുഷ്യ​ന്റെ സകല ശ്രമങ്ങ​ളും പരാജ​യ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. കാരണം, തങ്ങൾക്കു​ള്ള​തൊ​ന്നും ആർക്കും വിട്ടു​കൊ​ടു​ക്കാൻ പൊതു​വെ സമ്പന്നർ തയ്യാറല്ല. പുരാതന ഇസ്രാ​യേ​ലി​ലെ രാജാ​വാ​യി​രുന്ന ശലോ​മോൻ എഴുതി: “പീഡി​ത​ന്മാർ കണ്ണുനീ​രൊ​ഴു​ക്കു​ന്നു; അവർക്കു ആശ്വാ​സ​പ്രദൻ ഇല്ല; അവരെ പീഡി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ കയ്യാൽ അവർ ബലാല്‌ക്കാ​രം അനുഭ​വി​ക്കു​ന്നു.”—സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 4:1.

ലോക​ത്തു​നിന്ന്‌ ദാരി​ദ്ര്യം പൂർണ​മാ​യി നീക്കം​ചെ​യ്യാൻ സ്വാധീ​ന​വും അധികാ​ര​വു​മുള്ള വ്യക്തി​കൾക്കു കഴിയു​മോ? എല്ലാം “മായയും വൃഥാ​പ്ര​യ​ത്‌ന​വും അത്രേ. വളവു​ള്ളതു നേരെ ആക്കുവാൻ വഹിയാ” എന്ന്‌ ദൈവ​ത്താൽ നിശ്വ​സ്‌ത​നാ​യി ശലോ​മോൻ എഴുതി. (സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 1:14, 15) ഈ വാക്കുകൾ സത്യമാ​ണെന്ന്‌ ദാരി​ദ്ര്യ​ത്തിന്‌ അറുതി വരുത്താൻ ആധുനിക കാലത്ത്‌ നടന്നി​ട്ടുള്ള പല ശ്രമങ്ങ​ളും തെളി​യി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.

സമൃദ്ധി​ക്കാ​യുള്ള ശ്രമങ്ങൾ

19-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടിൽ വാണിജ്യ-വ്യവസായ രംഗത്തു​ണ്ടായ വളർച്ച​യി​ലൂ​ടെ ചില രാഷ്‌ട്രങ്ങൾ കണക്കറ്റ സമ്പത്ത്‌ സ്വരു​ക്കൂ​ട്ടിയ സാഹച​ര്യ​ത്തിൽ സ്വാധീ​ന​മുള്ള ചില വ്യക്തികൾ ദാരി​ദ്ര്യ​നിർമാർജ​ന​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഗൗരവ​മാ​യി ചിന്തിച്ചു. എന്നാൽ ഭൂമി​യി​ലെ വിഭവ​ശേഷി തുല്യ​മാ​യി പങ്കിടാൻ കഴിഞ്ഞോ?

ധനവും വിഭവ​ങ്ങ​ളും തുല്യ​മാ​യി വീതി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ആഗോ​ള​ത​ല​ത്തിൽ സമത്വം കൊണ്ടു​വ​രാൻ സോഷ്യ​ലി​സ​ത്തി​നും കമ്മ്യൂ​ണി​സ​ത്തി​നും കഴിയു​മെന്ന്‌ ചിലർ കരുതി. സമൂഹ​ത്തി​ലെ ധനികർക്ക്‌ ഇത്തരം ആശയങ്ങ​ളോട്‌ യോജി​ക്കാൻ ബുദ്ധി​മു​ട്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും “ഓരോ​രു​ത്ത​നിൽനി​ന്നും അവനവന്റെ പ്രാപ്‌തി​കൾക്കൊ​ത്ത​വ​ണ്ണ​വും ഓരോ​രു​ത്തർക്കും അവരവ​രു​ടെ ആവശ്യ​ത്തിന്‌ തക്കവണ്ണ​വും” എന്ന കമ്മ്യൂ​ണിസ്റ്റ്‌ ആദർശ​വാ​ക്യം അനേകരെ സ്വാധീ​നി​ച്ചു. ലോക​മെ​മ്പാ​ടും സോഷ്യ​ലി​സം വ്യാപി​ക്കു​മെ​ന്നും അങ്ങനെ ലോകം ഒരു യൂട്ടോ​പ്യ (എല്ലാവ​രും സമത്വ​ത്തിൽ ജീവി​ക്കു​മെന്ന്‌ കരുത​പ്പെ​ടുന്ന ഒരു സങ്കൽപ്പ​രാ​ജ്യം) ആയി മാറു​മെ​ന്നും അനേകർ വിഭാവന ചെയ്‌തു. ചില സമ്പന്ന രാഷ്‌ട്ര​ങ്ങ​ളാ​കട്ടെ, സോഷ്യ​ലി​സ​ത്തി​ന്റെ ആദർശങ്ങൾ സ്വീക​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ തങ്ങളുടെ പൗരന്മാർക്ക്‌ “ജനനം മുതൽ മരണം വരെ” സുസ്ഥിതി ഉറപ്പു​നൽകുന്ന ക്ഷേമരാ​ഷ്‌ട്രങ്ങൾ സ്ഥാപി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. ഇതിലൂ​ടെ തങ്ങളുടെ രാജ്യ​ത്തു​നിന്ന്‌ ദാരി​ദ്ര്യം പൂർണ​മാ​യി നിർമാർജനം ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നാണ്‌ അവർ അവകാ​ശ​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌.

പക്ഷേ സ്വാർഥ​ത​യി​ല്ലാത്ത ഒരു സമൂഹത്തെ വാർത്തെ​ടു​ക്കാൻ സോഷ്യ​ലി​സ​ത്തിന്‌ കഴിഞ്ഞി​ട്ടില്ല എന്നതാണ്‌ വസ്‌തുത. പൗരന്മാർ തങ്ങൾക്കു​വേ​ണ്ടി​യല്ല സമൂഹ​ത്തി​ന്റെ ഉന്നമന​ത്തി​നു​വേണ്ടി അധ്വാ​നി​ക്ക​ണ​മെന്ന അതിന്റെ ആപ്‌ത​വാ​ക്യം ദയനീ​യ​മാ​യി പരാജ​യ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. അധ്വാ​നി​ക്കാ​തെ കിട്ടിയ ധനസഹാ​യം ചിലരെ അലസരാ​ക്കി. ദരി​ദ്രരെ സഹായി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാൻ ചില ആളുകൾ ഇതൊരു ഒഴിക​ഴി​വാ​യി കണ്ടു. ബൈബി​ളി​ലെ വാക്കുകൾ എത്രയോ സത്യമാണ്‌: “പാപം ചെയ്യാതെ നന്മ മാത്രം ചെയ്യുന്ന ഒരു നീതി​മാ​നും ഭൂമി​യിൽ ഇല്ല. . . . ദൈവം മനുഷ്യ​നെ നേരു​ള്ള​വ​നാ​യി സൃഷ്ടിച്ചു; അവരോ അനേകം സൂത്ര​ങ്ങളെ അന്വേ​ഷി​ച്ചു​വ​രു​ന്നു.”—സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 7:20, 29.

അമേരി​ക്കൻ ഡ്രീം—കഠിനാ​ധ്വാ​നം ചെയ്യാൻ മനസ്സുള്ള ഏവർക്കും സമൃദ്ധി വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്യുന്ന ഒരു വ്യവസ്ഥ—ആയിരു​ന്നു മറ്റൊരു പ്രതീക്ഷ. ജനാധി​പ​ത്യം, സ്വത​ന്ത്ര​മാ​യി വ്യാപാ​രം ചെയ്യു​ന്ന​തി​നും സംരം​ഭങ്ങൾ തുടങ്ങു​ന്ന​തി​നും ഉള്ള സാഹച​ര്യം എന്നിങ്ങ​നെ​യുള്ള നയങ്ങളാണ്‌ അമേരി​ക്കൻ ഡ്രീമിൽ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നത്‌. അമേരി​ക്ക​യു​ടെ സാമ്പത്തിക പുരോ​ഗ​തി​ക്കു കാരണം ഈ നയങ്ങളാ​ണെന്നു കരുതി പല രാജ്യ​ങ്ങ​ളും ഇത്‌ അതേപടി പകർത്താൻ ശ്രമിച്ചു. പക്ഷേ, എല്ലാ രാജ്യ​ങ്ങ​ളി​ലും ഇത്‌ വിജയം കണ്ടില്ല. കാരണം അമേരി​ക്ക​യി​ലെ, വിശേ​ഷി​ച്ചും വടക്കേ അമേരി​ക്ക​യി​ലെ സാമ്പത്തിക പുരോ​ഗ​തി​ക്കു നിദാനം മേൽപ്പറഞ്ഞ നയങ്ങൾ മാത്ര​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. അവിടു​ത്തെ സമൃദ്ധ​മായ പ്രകൃ​തി​വി​ഭ​വ​ങ്ങ​ളും വാണി​ജ്യ​മാർഗ​ങ്ങ​ളും ഒക്കെ അതിൽ നല്ലൊരു പങ്കുവ​ഹി​ച്ചി​രു​ന്നു. മത്സരചി​ന്ത​യോ​ടെ പ്രവർത്തി​ക്കുന്ന ആഗോള സമ്പദ്‌വ്യ​വസ്ഥ ധനികരെ മാത്രമല്ല ദരി​ദ്ര​രെ​യും ഉളവാ​ക്കി​യി​ട്ടുണ്ട്‌ എന്നതും ഒരു വസ്‌തു​ത​യാണ്‌. ആകട്ടെ, ദാരി​ദ്ര്യ​ത്തിൽ കഴിയുന്ന രാജ്യ​ങ്ങളെ സഹായി​ക്കാൻ സമ്പന്ന രാഷ്‌ട്രങ്ങൾ മുന്നോ​ട്ടു​വ​ന്നി​ട്ടു​ണ്ടോ?

മാർഷൽ പദ്ധതി—ദാരി​ദ്ര്യ​ത്തിന്‌ അറുതി​വ​രു​ത്തി​യോ?

രണ്ടാം ലോക​മ​ഹാ​യു​ദ്ധ​ത്തി​ന്റെ കെടു​തി​ക​ളിൽനിന്ന്‌ യൂറോ​പ്പി​നെ കരകയ​റ്റുക എന്ന ലക്ഷ്യത്തിൽ അമേരിക്ക രൂപീ​ക​രിച്ച ഒരു സംരം​ഭ​മാണ്‌ മാർഷൽ പദ്ധതി. യുദ്ധാ​ന​ന്തരം തകർന്ന​ടിഞ്ഞ യൂറോ​പ്പിൽ ആളുകൾ പട്ടിണി​യാൽ പൊറു​തി​മു​ട്ടി. ഒപ്പം സോഷ്യ​ലി​സ​വും അവിടെ ജനപ്രീ​തി ആർജി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. അതിൽ ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​പ്പെട്ട അമേരി​ക്കൻ ഗവൺമെന്റ്‌, അടുത്ത നാലു​വർഷം തങ്ങളുടെ നയങ്ങൾ സ്വീക​രി​ക്കുന്ന യൂറോ​പ്യൻ രാജ്യ​ങ്ങൾക്ക്‌ ഈ പദ്ധതി​യി​ലൂ​ടെ വ്യവസാ​യ​ങ്ങ​ളും കൃഷി​യും പുനഃ​സ്ഥി​തീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി വലിയ തുകകൾ നൽകി. മാർഷൽ പദ്ധതി എന്ന ഈ സംരംഭം അതിന്റെ ലക്ഷ്യം കൈവ​രി​ച്ച​താ​യി കാണ​പ്പെട്ടു. കാരണം, പശ്ചിമ​യൂ​റോ​പ്പിൽ അമേരി​ക്ക​യു​ടെ സ്വാധീ​നം വർധി​ക്കു​ക​യും രൂക്ഷമായ ദാരി​ദ്ര്യ​ത്തിന്‌ അയവു​വ​രു​ക​യും ചെയ്‌തു. എന്നാൽ, ലോകത്തെ മുഴുവൻ ദാരി​ദ്ര്യ​വി​മു​ക്ത​മാ​ക്കാൻ ഈ പദ്ധതിക്കു കഴിഞ്ഞോ?

മാർഷൽ പദ്ധതി​യു​ടെ വിജയ​ത്തെ​ത്തു​ടർന്ന്‌ മറ്റു ദരിദ്ര രാഷ്‌ട്ര​ങ്ങൾക്കും കൃഷി, ആരോ​ഗ്യ​പ​രി​രക്ഷ, വിദ്യാ​ഭ്യാ​സം, ഗതാഗതം എന്നിവ​യു​ടെ വികസ​ന​ത്തി​നാ​യി അമേരി​ക്കൻ ഗവണ്മെന്റ്‌ ധനസഹാ​യം നൽകി. എന്നാൽ ഇതി​ന്റെ​യെ​ല്ലാം പിന്നിൽ സ്വാർഥ​ല​ക്ഷ്യ​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു എന്ന്‌ അമേരി​ക്ക​തന്നെ തുറന്നു സമ്മതി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. ദരിദ്ര രാഷ്‌ട്ര​ങ്ങ​ളിൽ തങ്ങളുടെ സ്വാധീ​നം വ്യാപി​പ്പി​ക്കുക എന്ന ലക്ഷ്യത്തിൽ മറ്റു രാജ്യ​ങ്ങ​ളും സഹായ വാഗ്‌ദാ​ന​വു​മാ​യി മുന്നോ​ട്ടു​വന്നു. അങ്ങനെ കഴിഞ്ഞ 60 വർഷത്തി​നു​ള്ളിൽ, മാർഷൽ പദ്ധതി​ക്കാ​യി വിനി​യോ​ഗിച്ച തുകയു​ടെ പലമടങ്ങ്‌ ദരിദ്ര രാജ്യ​ങ്ങളെ സഹായി​ക്കാൻ ചെലവ​ഴി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. പക്ഷേ, നിരാ​ശ​യാ​യി​രു​ന്നു ഫലം. ഏതാനും ദരിദ്ര രാജ്യ​ങ്ങൾക്ക്‌, വിശേ​ഷി​ച്ചും ചില പൂർവേ​ഷ്യൻ രാജ്യ​ങ്ങൾക്ക്‌ സാമ്പത്തിക രംഗത്ത്‌ വൻനേ​ട്ടങ്ങൾ കൊയ്യാ​നും ചിലയി​ട​ങ്ങ​ളിൽ കുട്ടി​ക​ളു​ടെ മരണനി​രക്ക്‌ കുറയ്‌ക്കാ​നും വിദ്യാ​ഭ്യാ​സം നൽകാ​നും ഒക്കെ കഴിഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും പല രാഷ്‌ട്ര​ങ്ങ​ളും ദാരി​ദ്ര്യ​ത്തി​ന്റെ പടുകു​ഴി​യി​ലാണ്‌ ഇപ്പോ​ഴും.

വിദേ​ശ​സ​ഹാ​യം—പരിഹാ​ര​മ​ല്ലാ​ത്തത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌?

സാമ്പത്തി​ക​മാ​യി മികച്ചു​നി​ന്നി​രുന്ന രാജ്യ​ങ്ങളെ യുദ്ധം​മൂ​ലം ഉണ്ടാകുന്ന ദാരി​ദ്ര്യ​ത്തിൽനിന്ന്‌ പിടി​ച്ചു​ക​യ​റ്റാൻ വിദേ​ശ​സ​ഹാ​യ​ത്തി​നാ​കും. യൂറോ​പ്പി​ന്റെ കാര്യ​ത്തിൽ സംഭവി​ച്ചത്‌ അതാണ്‌. വ്യവസാ​യം, വാണി​ജ്യം, ഗതാഗതം എന്നീ മേഖല​ക​ളിൽ നല്ലൊരു അടിത്തറ ഉണ്ടായി​രു​ന്ന​തി​നാൽ യുദ്ധാ​ന​ന്തരം ലഭിച്ച സഹായം യൂറോ​പ്യൻ സമ്പദ്‌വ്യ​വ​സ്ഥയെ പുനരു​ജ്ജീ​വി​പ്പി​ക്കാൻ പര്യാ​പ്‌ത​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ദരിദ്ര രാഷ്‌ട്ര​ങ്ങ​ളു​ടെ കാര്യ​ത്തിൽ സ്ഥിതി വ്യത്യ​സ്‌ത​മാണ്‌. വിദേശ സഹായ​ത്തി​ലൂ​ടെ റോഡു​ക​ളും സ്‌കൂ​ളു​ക​ളും ക്ലിനി​ക്കു​ക​ളും ഒക്കെ ലഭിച്ചി​ട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും സമ്പദ്‌വ്യ​വ​സ്ഥ​യു​ടെ അടിത്ത​റ​യാ​യി വർത്തി​ക്കുന്ന പ്രകൃതി വിഭവ​ങ്ങ​ളും കച്ചവട സൗകര്യ​ങ്ങ​ളും വാണിജ്യമാർഗ​ങ്ങ​ളും എല്ലാം പരിമി​ത​മാ​യ​തി​നാൽ ഈ രാഷ്‌ട്രങ്ങൾ ഇപ്പോ​ഴും കൊടും​ദാ​രി​ദ്ര്യ​ത്തിൽത്തന്നെ കഴിയു​ന്നു.

ദാരി​ദ്ര്യ​ത്തി​ന്റെ കാരണ​ങ്ങ​ളും അതുമൂ​ലം ഉണ്ടാകുന്ന പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളും ഇഴപി​രി​ക്കാ​നാ​വാ​ത്ത​വി​ധം സങ്കീർണ​മാണ്‌. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, രോഗം ദാരി​ദ്ര്യ​ത്തിന്‌ കാരണ​മാ​കു​ന്നു, ദാരി​ദ്ര്യം രോഗ​ത്തി​നും. ദാരി​ദ്ര്യം​മൂ​ലം വികല​പോ​ഷ​ണ​ത്തിന്‌ ഇരയാ​കുന്ന കുട്ടികൾ ശാരീ​രി​ക​മാ​യും മാനസി​ക​മാ​യും ദുർബ​ല​രാ​യി​രി​ക്കും. ഈ കുട്ടികൾ മുതിർന്നു​ക​ഴി​യു​മ്പോൾ തങ്ങളുടെ മക്കൾക്കു​വേണ്ടി എങ്ങനെ കരുതും? ഇനി, സമ്പന്ന രാഷ്‌ട്ര​ങ്ങ​ളിൽനിന്ന്‌ മിച്ച ഭക്ഷ്യം ദരിദ്ര രാഷ്‌ട്ര​ങ്ങ​ളി​ലേക്ക്‌ ഒഴുകാൻ തുടങ്ങു​മ്പോൾ തദ്ദേശ കൃഷി​ക്കാർക്കും ചെറു​കിട കച്ചവട​ക്കാർക്കും തങ്ങളുടെ തൊഴിൽ നഷ്ടമാ​കു​ന്നു, ഇത്‌ കൂടുതൽ ദാരി​ദ്ര്യ​ത്തി​ലേക്ക്‌ നയിക്കു​ന്നു. ദരിദ്ര രാജ്യ​ങ്ങ​ളി​ലെ ഗവണ്മെ​ന്റു​കൾക്ക്‌ സാമ്പത്തിക സഹായം മറ്റൊരു പ്രശ്‌ന​ത്തി​നും കാരണ​മാ​യേ​ക്കാം: സംഭാ​വ​ന​യാ​യി കിട്ടുന്ന തുക മോഷ്ടി​ക്കാൻ എളുപ്പ​മാണ്‌. ഇത്‌ അഴിമ​തി​യി​ലേക്കു നയിക്കും, അഴിമതി ദാരി​ദ്ര്യ​ത്തി​ലേ​ക്കും. ചുരു​ക്കി​പ്പ​റ​ഞ്ഞാൽ, ദാരി​ദ്ര്യ​ത്തി​ന്റെ മൂലകാ​ര​ണത്തെ പിഴു​തെ​റി​യാൻ വിദേ​ശ​സ​ഹാ​യ​ത്തി​നാ​കു​ന്നില്ല.

ദാരി​ദ്ര്യ​ത്തി​ന്റെ മൂലകാ​ര​ണം

രാഷ്‌ട്ര​ങ്ങ​ളും ഗവണ്മെ​ന്റു​ക​ളും വ്യക്തി​ക​ളും സ്വാർഥ താത്‌പ​ര്യ​ങ്ങൾക്കു​വേ​ണ്ടി​മാ​ത്രം പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ പരിണ​ത​ഫ​ല​മാണ്‌ കടുത്ത ദാരി​ദ്ര്യം. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ആഗോ​ള​ത​ല​ത്തിൽ ദാരി​ദ്ര്യം നിർമാർജനം ചെയ്യാൻ സമ്പന്ന രാഷ്‌ട്ര​ങ്ങ​ളി​ലെ ഗവണ്മെ​ന്റു​കൾ മുന്നി​ട്ടി​റ​ങ്ങു​ന്നില്ല. ജനങ്ങളാൽ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്ക​പ്പെട്ട ഇവർക്ക്‌ സ്വന്തം രാജ്യത്തെ ജനങ്ങളു​ടെ ക്ഷേമത്തി​ലാണ്‌ കൂടുതൽ താത്‌പ​ര്യം. രാജ്യത്തെ കർഷകരെ സംരക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​വേണ്ടി ഇവർ ദരിദ്ര രാജ്യ​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നുള്ള കാർഷിക ഉത്‌പ​ന്ന​ങ്ങൾക്ക്‌ തങ്ങളുടെ രാജ്യത്ത്‌ വിൽപ്പ​നാ​നു​മതി നിഷേ​ധി​ക്കു​ന്നു. മാത്രമല്ല, സമ്പന്ന രാഷ്‌ട്ര​ങ്ങ​ളി​ലെ കർഷകർക്കു ഗവൺമെ​ന്റിൽനി​ന്നു വലിയ ആനുകൂ​ല്യ​ങ്ങൾ ലഭിക്കു​ന്ന​തി​നാൽ ദരിദ്ര രാഷ്‌ട്ര​ങ്ങ​ളെ​ക്കാൾ കുറഞ്ഞ വിലയ്‌ക്ക്‌ ഉത്‌പ​ന്നങ്ങൾ വിറ്റഴി​ക്കാൻ അവർക്ക്‌ സാധി​ക്കു​ന്നു.

സ്വാർഥ​ല​ക്ഷ്യ​ങ്ങൾക്കു പിന്നാ​ലെ​യുള്ള മനുഷ്യ​രു​ടെ​യും ഗവണ്മെ​ന്റു​ക​ളു​ടെ​യും നെട്ടോ​ട്ട​മാണ്‌ ദാരി​ദ്ര്യ​ത്തി​നു കാരണ​മാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നത്‌. അതെ, ദാരി​ദ്ര്യം മനുഷ്യ​സൃ​ഷ്ടി​യാണ്‌. ‘മനുഷ്യൻ മനുഷ്യ​ന്റെ മേൽ അവന്റെ ദോഷ​ത്തി​ന്നാ​യി അധികാ​രം’ നടത്തുന്നു എന്ന്‌ ബൈബിൾ എഴുത്തു​കാ​ര​നായ ശലോ​മോൻ പറഞ്ഞതിൽ ഒട്ടും അതിശ​യി​ക്കാ​നില്ല!—സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 8:9.

അങ്ങനെ​യെ​ങ്കിൽ, ദാരി​ദ്ര്യ​ത്തെ ഇല്ലായ്‌മ​ചെ​യ്യാൻ എങ്ങനെ കഴിയും? മനുഷ്യ​ന്റെ ചിന്താ​ഗ​തിക്ക്‌ മാറ്റം​വ​രു​ത്താൻ ഏതെങ്കി​ലും ഗവണ്മെ​ന്റിന്‌ കഴിയു​മോ? (w11-E 06/01)

[6-ാം പേജിലെ ചതുരം]

ദാരിദ്ര്യത്തിന്‌ പ്രതി​വി​ധി​യാ​യി ഒരു നിയമ​സം​ഹി​ത

പുരാതന കാലത്തെ ഇസ്രാ​യേൽ ജനതയ്‌ക്ക്‌ യഹോ​വ​യാം​ദൈവം ഒരു നിയമ​സം​ഹിത നൽകി. അതിൽപ്പ​റ​യുന്ന നിയമങ്ങൾ അനുസ​രി​ക്കു​ന്ന​പക്ഷം അവർ ദാരി​ദ്ര്യ​ത്തി​ന്റെ പിടി​യിൽപ്പെ​ടു​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. ആ നിയമാ​വലി അനുസ​രിച്ച്‌, ലേവി​ഗോ​ത്രം ഒഴികെ ഇസ്രാ​യേ​ലി​ലെ മറ്റെല്ലാ ഗോ​ത്ര​ങ്ങൾക്കും ദേശത്തിൽ അവകാശം ലഭിച്ചു. കിട്ടിയ അവകാശം എന്നേക്കു​മാ​യി വിറ്റു കളയാൻ നിയമം അനുവ​ദി​ച്ചി​രു​ന്നില്ല. അതിനാൽ ഓരോ കുടും​ബ​ത്തി​ന്റെ​യും സ്വത്ത്‌ സുരക്ഷി​ത​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ, രോഗ​മോ ദുരന്ത​മോ അനാസ്ഥ​യോ നിമിത്തം ആർക്കെ​ങ്കി​ലും സ്വന്തം നിലം വിൽക്കേ​ണ്ടി​വ​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലോ? യോബേൽ സംവത്സ​ര​ത്തിൽ ആ നിലം തിരികെ കൊടു​ക്കാൻ നിയമം അനുശാ​സി​ച്ചു; അതും സൗജന്യ​മാ​യി. അതായത്‌ ഓരോ 50 വർഷം കൂടു​മ്പോ​ഴും ഭൂമി അതിന്റെ യഥാർഥ ഉടമസ്ഥന്‌ അല്ലെങ്കിൽ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ കുടും​ബ​ത്തിന്‌ തിരികെ നൽകേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ ഒരു കുടും​ബ​വും തലമു​റ​ക​ളോ​ളം ദാരി​ദ്ര്യ​ത്തിൽ മുങ്ങി​പ്പോ​കി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു.—ലേവ്യ​പു​സ്‌തകം 25:10, 23.

കടുത്ത ദാരി​ദ്ര്യ​ത്തിൽ കഴിയുന്ന ഒരു വ്യക്തിക്ക്‌ സ്വയം അടിമ​യാ​യി വിൽക്കാ​നുള്ള ഒരു ക്രമീ​ക​ര​ണ​വും ദൈവ​നി​യ​മ​ത്തി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ദയാപു​ര​സ്സ​ര​മായ മറ്റൊരു കരുത​ലാ​യി​രു​ന്നു അത്‌. ആ വ്യക്തിക്ക്‌ സ്വന്തം കടങ്ങൾ തീർക്കാൻ തന്റെ വില മുൻകൂ​റാ​യി കൈപ്പ​റ്റാ​മാ​യി​രു​ന്നു. അടിമ​യാ​യി ആറുവർഷം സേവി​ച്ച​ശേ​ഷ​വും, പണം തിരി​കെ​നൽകി സ്വയം വീണ്ടെ​ടു​ക്കാൻ ആ വ്യക്തിക്ക്‌ പ്രാപ്‌തി​യി​ല്ലെ​ങ്കിൽ ഏഴാം വർഷം അയാളെ സ്വത​ന്ത്ര​നാ​ക്കാൻ നിയമം ആവശ്യ​പ്പെട്ടു; വെറും​കൈ​യോ​ടെയല്ല, കൃഷി​ചെ​യ്‌തു ജീവി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ആവശ്യ​മായ വിത്തു​ക​ളും കന്നുകാ​ലി​ക​ളും സഹിതം. ദരി​ദ്ര​നായ ഒരു വ്യക്തിക്ക്‌ കടം കൊടു​ത്താൽ സഹ ഇസ്രാ​യേ​ല്യർ അയാളിൽനിന്ന്‌ പലിശ ഈടാ​ക്കു​ന്ന​തും ദൈവ​നി​യമം വിലക്കി​യി​രു​ന്നു. വയലു​ക​ളു​ടെ അരിക്‌ കൊയ്യാ​തെ വിടണ​മെ​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു മറ്റൊരു കൽപ്പന; അവശേ​ഷി​ക്കുന്ന വിളകൾ ദരി​ദ്രർക്ക്‌ ശേഖരി​ക്കു​ക​യും തങ്ങളുടെ ഉപജീ​വ​ന​ത്തി​നാ​യി ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യാ​മാ​യി​രു​ന്നു. ഇത്തരം കരുത​ലു​കൾ ഉണ്ടായി​രു​ന്ന​തി​നാൽ ഒരു ഇസ്രാ​യേ​ല്യ​നും ഇരക്കേ​ണ്ടി​വ​രു​മാ​യി​രു​ന്നില്ല.—ആവർത്ത​ന​പു​സ്‌തകം 15:1-14; ലേവ്യ​പു​സ്‌തകം 23:22.

പക്ഷേ, ചില ഇസ്രാ​യേ​ല്യർ ദരി​ദ്ര​രാ​യി​ത്തീർന്നു എന്ന്‌ ചരിത്രം സാക്ഷ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. യഹോവ നൽകിയ ന്യായ​പ്ര​മാ​ണം അനുസ​രി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അവർ വീഴ്‌ച​വ​രു​ത്തി​യ​താണ്‌ കാരണം. മറ്റു പല ദേശങ്ങ​ളി​ലെ​യും​പോ​ലെ, ഇസ്രാ​യേ​ല്യർക്കി​ട​യി​ലും ചിലർ സമ്പന്നത​യിൽ ആറാടി​യ​പ്പോൾ മറ്റുചി​ലർ ദാരി​ദ്ര്യ​ത്തിൽ മുങ്ങി​ത്താ​ണു. അതെ, ദിവ്യ​നി​യ​മങ്ങൾ കാറ്റിൽപ്പ​റത്തി സ്വന്തം താത്‌പ​ര്യ​ങ്ങൾക്ക്‌ പ്രാധാ​ന്യം നൽകാൻ തുടങ്ങി​യ​പ്പോൾ ഇസ്രാ​യേ​ല്യർക്കി​ട​യി​ലും ദാരി​ദ്ര്യം തലപൊ​ക്കി.—മത്തായി 22:37-40.